ลานเวลา

เมื่อแรกก่อตั้งโรงเรียน อาคารเรียนส่วนใหญ่เป็นเพียงอาคารชั่วคราว
ที่หลังคามุงด้วยตองตึง พื้นห้องเป็นดินทุบอัดแน่น
ต่อเมื่อพอจะมีกำลังก็ขยับขยายสร้างเป็นอาคารถาวรตามช่วงเวลาที่ทำได้

จนมาถึงบัดนี้ ยังคงมีอาคารชั่วคราวที่หลงเหลือหลังสุดท้าย
ที่ยังใช้จอดรถจักรยานยนต์และเป็นห้องเรียนศิลปะของนักเรียนมัธยม
ห้องเรียนที่มีบรรยากาศติดดิน ด้วยพากันนั่งทำงานบนม้าหินอ่อนใต้ต้นหูกวางหน้าห้อง
มีโต๊ะปิงปอง ที่ยามจะเรียนก็ยักย้ายเป็นโต๊ะระบายสี  หรือวางแบบปั้น
บางวันขี้เกียจก็คว้าก้อนกรวด ฉีกใบไม้มาแบ่งฝ่ายนั่งเล่นหมากฮอสกันซะงั้น
ก็คุณครูเจ้าของห้องใจดี แถมมีของให้รื้อค้น หยิบยืมไปใช้งานกันให้วุ่น
อ่านต่อ »