(เที่ยวนี้แห้วแย่งหมูกินผักหมดไปหลายแปลง)
พันธกิจหลักมหาชีวาลัยอีสานประการหนึ่ง คือการจัดการให้คนดีได้เจอกัน เพื่อบ่มเพาะเชื้อความหวังดี ให้ความรู้ความคิดในทางดีได้แพร่กระจายไปทั่วไทยแลนด์ ทุกครั้งที่สายญาติมาเยี่ยม โปรแกรมที่จัดสรรจะมีหัวข้อนี้บรรจุอยู่ในลำดับต้นๆ ถ้า!คราใดอาคันตุกะมาก็จะสอบถามว่ามีเวลาเท่าไหร่?..ถ้ามาแบบไฟลนก้นก็จัดระยะใกล้ๆ ถ้ามาแบบพอไปวัดไปวาก็จะจัดในระยะกลางๆ แต่ถ้ามีเวลามากพอที่จะพาเดินทางไปแช็คแฮนด์กับจอมยุทธต่างถิ่นในระยะทางไกล ยกตัวอย่างเช่น ตอนทริปปลายเดือน อุ้ยสร้อยบอก..“ครูบาคะ เราจะต่อวีซ่าออกไปอีก1วัน”แหมถ้าอย่างนี้ละเยี่ยมเลย อยากฟังคำนี้มานานแล้ว เพราะเห็นว่าเราใช้เวลาเดินทางมาไกล มาแล้วจะแว๊บไปแว๊บมามันไม่สามารถจัดทริปพิเศษแบบเร่งด่วนได้ ถ้ามาไม่คุ้มค่ากลับไปเหนื่อยเฉยๆละแย่เลย ผมจึงพยายามทุกวิถีทาง เช่น ชวนอาจารย์นฤมลกับฤๅษีมานอนคุยกับคณะเราที่สวนป่า ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่จะบันดลบรรดาลอะไรได้เลย เมื่อคนดีเจอกันแล้วก็น่าจะสานต่อความหวังดีกันได้ ผมจึงถามว่าเราจะไปนอนอาศรมฤๅษีสักคืนไหม เมื่อพวกเราไม่พร้อมก็ได้แต่เสียดายโอกาสพิเศษอย่างสุดซึ้ง อ่านต่อ »