ลานสวนป่า

ต้นไม้ป่าไม้ไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใครหรอกนะครับ เขาพึ่งตัวเองและพึ่งกันเองได้ดี ไม่ได้อ่อนแอร้องกระจองง๋องเหมือนสรรพสิ่งอื่น เพียงแต่มนุษย์อย่าไปรบกวนไปทำลาย ป่าไม้ก็จะดำรงอยู่ได้เป็นปกติ มนุษย์นี่ก็แปลก รู้ทั้งรู้ว่าตนเองต้องอาศัยป่าไม้และธรรมชาติอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่มนุษย์ก็ไม่มีความตระหนัก ยังรุกทำลายป่าไม้อย่างหฤโหด

น่าจับพวกนี้ไปทิ้งไว้ที่ดาวอังคารนัก

เช้าๆเดินไปดูสภาพแวดล้อมกระต๊อบ

เดินไปเจอรูแมงมุมเล็กๆกำลังโผล่ออกมา

นั่งสังเกตุ ..จะเห็นความมหัศจรรย์ของบ้านแมลงชนิดนี้

ลองพิจาณาดูเส้นใยที่ถักทอปากรูดูเถิด

มันช่างละเอียดซับซ้อน..ถ้าเอามาต่อๆกันจะยาวสักกี่มากน้อย

เจ้าของรังจะต้องใช้ความพยายามมากเท่าไหร่

ที่จะสร้างเส้นใยดักสัตว์เล็กๆ..

เจ้าตัวนอนหลบร้อนอยู่ในรู..รอสิ่งที่จะมากระทบกับดักที่โยงไว้ปากรู

ดูๆไปแล้วช่างสบายเหลือเกิน

นับเป็นชุดความรู้ที่น่าสนใจยิ่งนัก

คุณครูที่สอนด้านธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม น่าจะชวนลูกศิษย์ไปเรียนในสภาพจริงบ้างนะครับ เสน่ห์ของโลกธรรมชาตินั้นน่าลุ้นระทึกยิ่งนัก ถึงสมัยนี้จะมีสื่อสะดวกดึงมาชมได้ แต่มันก็ยังขาดชีวิตชีวาอยู่ดีนั่นแหละ การที่เด็กสัมผัสความรู้สดๆเหล่านี้ จะช่วยปลูกฝังความตระหนักให้เห็นความสำคัญ เกิดความสนใจและห่วงใยธรรมชาติมากขึ้น

ไม่อย่างนั้นเราจะสร้างนิสัยความรับผิดชอบให้กับโลกใบนี้ได้ยังไงละครับ

เรียนในห้องได้ความรู้

เรียนนอกห้องได้ความจริง

เอาความรู้+ความจริง

ผู้เรียนก็จะได้รู้ความจริง

แต่..กว่าจะถึงจุดนั้น

ครูผู้สอน..ควรจะได้รู้ทะลุกระบวนการเหล่านี้ล่วงหน้าเสียก่อน

ไม่อย่างนั้น..คุณครูจะสอนเด็กให้ทันสมัยได้อย่างไร

เด็กพันธุ์ใหม่ต้องสอนด้วยกลอุบายใหม่ๆ

ครูพันธุ์ใหม่..สนใจเรื่องเหล่านี้ไหมละครับ?

: ประเทศชาติดูทันสมัย เจริญรุ่งเรืองด้านวัตถุ แต่ธรรมชาติเสียหาย ถือว่า..กระจอก

: บริหารบ้านเมือง แย่งชิงอำนาจมาได้ แต่สังคมแตกเป็นเสี่ยง ถือว่า..กระจอก

: ทำมาค้าขายร่ำรวย รวบหัวรวบหาง รายเล็กรายน้อยล่มจม ถือว่า..กระจอก

: นักวิชาการ บริหารวิชาความรู้ไปในทางที่เสื่อม ถือว่า..กระจอก

: ชาวนาชาวสวน ทำมาหากินทำลายต้นทุนสภาพแวดล้อมยับเยิน ถือว่า..กระจอก

: อ่านบทความ ไม่ยอมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่คอมเมนท์ ถือว่า..ขี้เกียจ !

::  รู้เล็กรู้น้อยค่อยบรรจง

คนบ้านป่ามีปัญหาให้ขบคิดอยู่เสมอละครับ บางสิ่งก็แก้ไขได้ บางสิ่งก็ยังแก้ไม่ตก ต้องพยายามแก้ไขกันต่อไป เพียงแต่เราอย่าลืมปัญหาที่แขวนไว้มีอะไรบ้าง วันนี้ยกตัวอย่างใหดูสักเรื่องหนึ่ง เรื่องเกี่ยวกับทองๆนะครับ แต่เป็นทองที่บินไปบินมา ชาวบ้านเรียกกันว่าแมลงวันทอง ตัวมันเล็กๆสีทองมีลายคาดดำที่ท้อง มันเป็นตัวก่อกวนทำลายผลไม้ให้เน่าเสียง่าย ชอบไปวางไข่ไว้ตามผิวผลไม้และผักต่างๆ เมื่อหนอนโตขึ้นก็เข้าไปชอนไขอยู่ในผลไม้นั้นๆ ทำให้ผลเน่าเสียหาย ส่งผลกระทบต่อคุณภาพและต้นทุนปีหนึ่งหลาบพันล้านบาท

บางพื้นที่เกษตรกรจะทำการห่อผลไม้ด้วยกระดาษ ป้องกันแมลงวันทองมาวางไข่แต่เนิ่นๆ ถึงจะป้องกันได้เราก็เสียเวลากับเรื่องพวกนี้ไปไม่น้อย มีนักเคมีผลิตสารดึงดูดแมลงวันทองให้มากลุ้มรุม แล้วเอายาฆ่าแมลงผสมลงในเหยื่อ เมื่อแมลงวันทองมาดูดกินก็จะตาย ลดจำนวนศัตรูพืชลงไปเรื่อยๆ

แต่ในกลุ่มเกษตรอินทรีย์ที่ระแวดระวังเรื่องการใช้ยาต่างๆ

จะแนะนำให้ปลูกไม้ดอกไล่แมลง

เช่น ดาวเรือง และกระเพรา

ต้นกระเพราที่ดอกแก่จะส่งกลิ่นเรียกแมลงวันทองมาตอม

ช่วงนี้ผมรับประทานชาสะระเหน่และชากระเพรา

ปกติจะไปเด็ดยอดอ่อนมาใช้

ต่อมายอดอ่อนไม่มี ไปเด็ดยอดกระเพราแก่มาชงน้ำชา

เธอเอ๋ยแมลงวันทองบินมาตอมที่ถ้วยน้ำชาจำนวนมาก

เอามือตบตกลงไปในถ้วยน้ำชาตายนับร้อยตัวได้

จึงได้ข้อสังเกตใหม่ว่า..

ใบกระเพาะแก่ในน้ำร้อนจะส่งกลิ่นฉุนเรียกแมลงวันทองมาตอมได้มาก

ดื่มชาใบกระเพาอ่อนมานานไม่เห็นมีแมลงวันทองมาตอม

เป็นอุทาหรณ์ให้แง่คิดว่า ..บางทีใบอ่อนใบแก่ก็เรียกแมลงวันทองได้ต่างกัน

แต่ที่เด็ดไปกว่านั้น เมื่อเช้านี้เดินไปเจอลูกน้ำเต้าพันห้อยโตงเตงอยู่บนต้นมะละกอ จึงขยับไปถ่ายรูปใกล้ๆ อ้าว! เจอแมลงวันทองกำลังตอมดอกมะละกอเป็นกระจุก นับเป็นเรื่องใหม่ที่ได้เจอ ก่อนหน้านั้นไม่ทราบไม่ได้สังเกตุเห็นแมลงวันทองชอบกลิ่นดอกมะละกอมาก่อน

คงต้องติดตามดูต่อไป

• แมลงวันทองชอบกลิ่นดอกมะละกอทุกพันธุ์หรือชอบบางพันธุ์
• เราจะหาวิธีกำจัดแมลงวันทองที่ตอมดอกมะละกอได้อย่างไร
• โจทย์พวกนี้..เป็นการบ้านที่ท้าทายทั้งนั้นละครับ
• ในธรรมชาติมีความรู้ที่เราไม่รู้มากมายนัก
• ถามว่าถ้าจะเรียน จะออกแบบเก็บเกี่ยวความรู้อย่างไหน?

อย่างนั้นรึ! อย่างนี้รึ! รึอย่างไร?

ทั้งๆที่ไม่ออกจากเคหาไปเล่นสงกรานต์ที่ไหน
นอนเฝ้ากระต๊อบน้อยกลอยใจอยู่โด่เด่
อาบน้ำทาแป้งอ่านหนังสือ
แต่งกลอน นอนกลางวัน
อยู่เหมือนมาปิกนิคทุกวัน..
ไม่สะดวกสบายจนเว่อร์
แต่ได้รสชาติของชีวิต

รึ อาจจะเป็นเพราะติดเชื้อลูกชาวไร่ชาวนาก็ได้
เห็นธรรมชาติแล้วจะชอบๆๆ..นอนสัมผัส ไม่ได้คิดเรื่องยากลำบากอะไร
หุงข้าวหม้อเล็กๆ ต้มบ้างผัดบ้างตำน้ำพริกบ้าง แค่นี้ก็อร่อยจนไม่รู้จะยังไงแล้ว
การได้อยู่ง่ายๆกับธรรมชาตินี่แหละ ..ของขวัญที่เรามอบให้ตัวเอง

• อยากจะชมเดือน..แสงเดือนก็มาเยือนส่องหล้า
• อยากจะแก้ผ้-..ฝนก็ตกลงมาให้อาบ
• อยากจะอาบแดด..พระอาทิตย์ก็โผล่มาโลมไล้
• อยากจะกินผักผลไม้..ก็เดินไปเด็ดฉับๆ..
• อยากจะไปไหน..ก็ไม่เปลืองน้ำมัน ไม่ต้องติดไปแดง
• อยากจะนั่งจะนอนจะเดินเหิร ..ก็สะดวกสบายไม่วุ่นวายเหมือนข้างนอก

ชักสงสัยว่า..ทำไมคนเราถึงชอบกระเสือกกระสนก็ไม่รู้นะ
แทนที่จะปลูกคะน้า พริก มะเขือ กินเอง
เปล่า! วิ่งโร่เข้าบางกอกไปทำงานง๊อกๆ..เพื่อหาเงินมาซื้อมะเขือฉีดยาฆ่าแมลงกิน
ท่าจะบ้า..ไหมเล่า..

บ่ายแก่ๆมีลูกหลานชาวบ้านเอามะพร้าวอ่อน/ดอกไม้/มาขอพร ก็คุยกันตามประสาคนอยู่ในพื้นถิ่นเดียวกัน ถามไถ่เรื่องทำมาหากิน ปัญหาทั่วไป จุใจก็หน้าแฉล้มกลับไป..กำลังจะตัดสินใจไปรดน้ำผักดีหรือไม่ดี ถ้าขี้เกียจก็ชะลอได้อีกหนึ่งวัน เพราะพื้นดินยังพอชุ่มชื้น ถ้าโชคดีมีฝนมาก็ต่ออายุความชุ่มฉ่ำไปได้อีกหลายวัน
ผมสังเกตเห็นว่าปีนี้ฤดูฝนขยับมาเร็วขึ้น เดือนมีนาเมษาพระพิรุณก็มาเยือนหลายครา บางหมู่บ้านก็เจอลมหอบหลังคาไปไว้กลางกอไผ่ เมื่อคืนจังหวัดตราดลมกวาดสวนยางพาราไปหลายขนัด อายุใกล้จะได้กรีดยางแล้ว
อาชีพเกษตรกรรมมันก็มีความเสี่ยงยังงี้แหละพี่น้อง
ไม่มั่นคงเหมือนอาชีพปั้นน้ำเป็นตัวอย่างท่านผู้ทรงเกียรติหร๊อกนะ

ระหว่างยี่ยักยี่หย่อนจะเอายังไงดี ก็นึกขึ้นได้ว่าอาหารมื้อเย็นยังไม่ได้วางแผน แต่เล็งไว้แล้วว่ามะเขือยาวออกลูกหนักจนต้นโงนเงน ทำท่าจะแก่มากเกินที่จะเก็บเมล็ดพันธุ์ ใบโหระพาก็กำลังงาม อย่ากระนั้นเลย..ผัดมะเขือยาวใส่ไข่ เจี๊ยะกับซุปผักสดดีกว่า..อร่อยหรือไม่อร่อยก็ไม่รู้จะบอกใคร เพราะโฉมยงเขาก็ขี้เกียจเดินมากินข้าวที่กระต๊อบด้วย เขาไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไรหร๊อก เป็นแต่บางวันเขาก็ไม่กินข้าวมื้อเย็น ลมพัดลมเพเอาแน่เอานอนไม่ได้

ใครหิวก็เชิญแสดงฝีมือโชว์เสน่ห์ปลายจวักตามอัธยาศัย
นึกขึ้นได้ว่าเจ้าแห้วก็ชอบผัดมะเขือยาว
กะว่าจะถ่ายรูปไปอวดให้ชักดิ้นชักงอสักหน่อย

เพียงแค่คิดเสียงฟ้าก็ร้องครืนๆ ลมพัดอู้ๆ มองดูยอดไม้..พัดแรงเอาการเหมือนกัน ต้นกล้วยจะหักพับอีกกี่ต้นก็ไม่รู้ หลังจากลมผ่านไป..ฝนก็ตกมาสิครับ ตกหนักมากประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ตกยิมๆให้ยายฉิมไปเก็บเห็ด แต่ก็ไม่แน่นะ คืนนี้อาจจะเทลงมาอีกกะทอกก็ได้ อากาศเย็นฉ่ำ กะว่าบันทึกนี้แล้วจะไปอาบน้ำฝน

เทวดามาชวนเล่นสงกรานต์แล้วนี่ คราวนี้คงนุ่งผ้าขาวม้าทะมัดทะแมง เพราะจะไล่ปล้ำนางเมฆขลา แข่งกับรามสูรย์ที่โกรธเกรี้ยวขว้างขวานอยู่ครืนๆ ดูท่าคืนนี้จะเล่นเกมส์ยาวเสียแล้ว เมฆหนายังลอยต่ำ ลมก็สงบนิ่งเสียด้วย
ไม่ต้องไปเที่ยวรดน้ำ-ถนนข้าวสาร-ข้าวเหนียว-ข้าวปุ้นที่ไหนหร๊อก

เล่นสงกรานต์ถนนข้าวนอกนาที่นี่แหละ ..แฉะทั้งกายและใจ !

ถ้าเราใคร่ครวญดูสังคมไทยในขณะนี้ จะเห็นรูปรอยของการแบ่งแยกแบ่งพรรคแบ่งพวกชัดเจนมากขึ้น ใครจะไปสังกัดหมู่ไหนขึ้นอยู่กับความชอบ-ความคิด-ความต้องการแห่งตน ส่วนเหตุผลนั้นมีร้อยแปดพันประการที่จะยกมาแจกแจง ดูๆไปแล้วเหมือนคนไทยแห้งแล้งน้ำใจต่อกันเหลือเกิน หลังจากนั้นก็ระดมพลระดมพลังกัน คนที่คิดเห็นใกล้เคียงกัน ก็มักจะเกิดความฮึกเหิมกระเหี้ยนกระหือที่จะเรื้อโครงสร้างสังคมบ้านเมือง โดยอ้างว่าจะช่วยนำไปสู่ความเจริญแบบก้าวกระโดด

เรื่องของคนหมู่มากไม่ได้ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ
เพราะเรื่องหัวจิตหัวใจคนนั้นยากนักที่จะหลอมรวมไปในทิศเดียวกัน
ถ้าทำด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจด้วยแล้วอ๊อฟเตอร์ช๊อกก็จะตามเป็นละลอก
เราจึงเห็นบ้านเมืองเดือดปุดๆในแต่ละเดือน

ในเมื่อแต่ละกลุ่มไม่มีหางเสือสติกำกับ..จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น

ถ้าเอ็กซเรย์เข้าไปดูชัดๆ จะเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการของค่ายหนึ่งค่ายใด ไม่ต้องการที่จะเป็นเบ้เป็นพรรคเป็นพวกกับใคร ยังมีจุดยืนที่มั่นคงเป็นของตนเอง เชื่อใจตัวเอง มากกว่าจะหลงตามคำโอ้โลมชวนเชื่อของนักก่อการกลุ่มต่างๆ ผมไม่ทราบว่าท่านใดบ้างที่ยืนอยู่จุดนี้ จึงเป็นที่มาของการขอจีบในครั้งนี้ไงละจ๊ะ..

ผมไม่ได้ชักชวนมาตั้งกลุ่มตั้งแก็งค์อะไรหรอก
แต่อยากจะขอชวนให้มาสร้างสัมพันภาพกันอย่างญาติ
ตามที่วัฒนธรรมของสยามเมืองยิ้มแต่เก่าก่อน
ยึดโยงกันแบบร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน
มีความรู้ความรักก็มาแชร์กัน
ปรึกษาหารือกันได้ทุกเรื่องโดยไม่มีผลประโยชน์ใดๆ
มีผลตอบแทนเป็นเพียงดอกเบี้ยของความรักที่แบ่งปันให้เพื่อนร่วมโลก

ปีนี้สวนป่ากำลังเดินหน้าเรื่องสร้างหมู่บ้านโลก
หมู่บ้านโลกก็คือเจตจำนงตั้งแต่แรกเริ่มของมหาชีวาลัยอีสาน
ที่มีคำอธิบายว่า..คือยาข้มหม้อใหญ่ ที่ปรุงแต่งขึ้นมาเพื่อรักษาไข้ใจของคนอีสาน
ยาขมหม้อใหญ่ก็คือชุดความรู้และกระบวนการเรียนรู้
ที่จะแสวงหาแนวทางการดำรงวิถีชีวิตให้อยู่รอดอยู่ดีกินอิ่มนอนอุ่น
พัฒนาพื้นที่ให้ศักยภาพของธรรมชาติกลับมาทรงพลัง

เพื่ออธิบายให้คนภายนอกเห็นว่า..
ถ้าไม่จับประเด็นตรงที่การเสริมสร้างสภาพแวดล้อมฯให้กลับคืนมา
ภาคการเกษตรก็จะแถกไถไปสู่ความแร้นแค้นด้วยหนี้สินที่พอกพูน
ทำแทบตาย กลับไม่ได้อะไร แถมยังทำลายต้นทุนธรรมชาติจนเหลือแต่ซาก
ประเทศเรานั้นเป็นสวรรค์ชั้นเยี่ยมของโลก
ไม่อย่างนั้นเราจะได้ชื่อว่าแผ่นดินทอง แหล่งผลิตอาหาร และครัวโลกรึ
ที่ได้รับการขนานนามสวยหรูดังกล่าวนี้
ถ้าต้องแลกมาด้วยต้นทุนธรรมชาติจนวิบัติมันก็ยากที่จะรับได้

เราจะทำยังไงกันดีละ
ผมคิดว่าคนที่คิดดีคิดทำเพื่อบ้านเมืองมากมาย
ถ้าจะเพิ่มเสริมหนุนอีกหนึ่งกลุ่มก็น่าจะบรรเจิด
ทำใจ ทำบ้าน ทำการงาน ให้เขียวระบัด
ลงขันความรู้อยู่กับความจริงไม่ทอดทิ้งสังคม

ตกลงจะยอมให้จีบไหมนี่
ถ้าคนดีเห็นด้วยเอามือลง..
จะจีบจริงๆนะ ..

ตั้งใจจริงจีบจริงนะแก้มขาว
ไม่ได้เขียนเพลงยาวมาล่อเล่น
อยากจะชวนแก้มใสใจเย็นๆ
มาช่วยเป็นสะพานให้ได้ไหมเธอ

รู้จักใครมีไมตรีที่ซี๊แหง๋
ส่งตาแลยิ้มหวานหว่านเสนอ
หลักการที่ชวนคนดีมาเจอะเจอ
ดีกว่าเพ้อกว่าพร่ำอยู่เดียวดาย

มาลงขันความคิดติดเทอร์โบ
มาร่วมโชว์แอนด์แชร์กันง่ายๆ
มาร่วมเรียนร่วมรู้แบบสู้ตาย
มาผ่องถ่ายชีวีวิถีไทย

เดี๋ยวนี้เลิกตีกลองประชุมแล้ว
ผู้ใหญ่ลีกินแห้วหมดสมัย
การสื่อสารผ่านเร็วด้วยWIFI
ส่งสิ่งใดทันใจเสมอเลย

นอนในมุ้งก็ใช่จะยุ่งยาก
ไม่ลำบากอยู่ไหนใคร่เฉลย
เสนอแนะสิ่งใดแสนเสบย
อย่าละเลยคอมเมนท์เป็นได้การ

เอาแต่อ่านไม่คอมเมนท์ก็เป็นหมัน
ความรู้มันติดกับนอนพับฐาน
ไม่แตกหน่อปัญญาวิชาชาญ
แม่ตาหวานรู้ไว้แก้ไขเอย..

เรียน อาจารย์คุณหมออุ๊ ที่นับถือ

ผมก็มีชื่อเล่นเหมือนคุณหมอนั่นแหละ แปลกๆแท้ๆ ยังนึกขำๆ จะต้องเขียนว่า..เรียนคุณหมออุ๊ จากคนชื่ออุ๊ เป็นอุ๊ยกกำลัง2 งานนี้จึงกลายเป็นการผนึกกำลังของคนชื่ออุ๊กับมิตรสหาย ที่จะได้มาช่วยกันบรรเลงจัดค่ายฤดูร้อนนิสิตแพทย์จุฬาฯให้เทิดเทิง

พี่น้องครับ ผมไปรับโพยมาเมื่อคราวไปงานปัจฉิมโอวาทนักศึกษาแพทย์จุฬาที่ชลบุรี ปีนี้คณะอาจารย์และนักศึกษาจะมาเข้าค่ายที่สวนป่าในวันที่ 4-8พฤษภาคม 2555 จำนวน 40 ชีวิต ผมลงรายการไว้ให้นานแล้ว เกรงว่าจะไปชนตูม! เข้ากับคณะอื่น.. ตามธรรมเนียมของชาวเฮ ใครจะไปจะมาผมก็มองหาตัวช่วย ประกอบกับคุณหมออุ๊ก็ตามประชิดถามถึงวิทยากรในรอบนี้มีใครบ้าง ..จะได้ทำหนังสือเชิญไปถึงเจ้าตัวอย่างเป็นทางการ ผมได้เกริ่นเรื่องนี้บ้างแล้วเมื่อจัดงานเฮที่ผ่านมา และได้เอ่ยมธุรสวาจาผ่านลานปัญญายั่วเย้าขาเก่าเจ้าประจำ
ปรากฎว่าได้ผลแฮะ

มีบางคนสมัครใจทิ้งรายการไปเที่ยวพักร้อนต่างประเทศเฉยเลย
เพื่อความแน่ใจ..โยนหินถามทาง..
ท่านใดจะมาร่วมวงประจงจิตกับค่ายฤดูร้อนคราวนี้บ้าง
เอามือลง..ขอให้ออกมาข้างหน้าหนึ่งก้าว
ขอนับละนะ

1 นายแพทย์สุธี ฮั่นตระกูล
สำนักงานเทศบาลนครพิษณุโลก
อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก 65000

2 ผศ.ดร.จันทรรัตน์ เจริญสันติ
กลุ่มพยาบาลสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ 50200
(เรียนคณบดี คณะพยาบาลศาสตร์)

3 นางสาวสมพร พวงประทุม
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
(เรียนคณบดี คณะเภสัชศาสตร์)

4 อาจารย์ดวงพร เลาหกุล
อาจารย์อาราม อู่ทอง
โรงเรียนมงคลวิทยา
อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน 51000
(เรียนผู้อำนวยการโรงเรียนมงคลวิทยา)

5 แพทย์หญิง ศิริรัตน์ สุวันทโรจน์
โรงพยาบาลกระบี่ อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่ 81000
(เรียนผู้อำนวยการโรงพยาบาลกระบี่)

6 นายตฤณ ตัณฑเศรษฐี
มูลนิธิโอเพ่นแคร์
ชั้น 11 อาคารซอฟต์แวร์พาร์ค ถนนแจ้งวัฒนะ
อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี 11120

นอกจากท่านดังกล่าวแล้ว ผมขอฝากอีกาคาบข่าวไปถึงอาจารย์ไร้กรอบแห่งนาซา ท่านบางทราย อัยการชาวเกาะ อาว์เปลี่ยน ที่ชาวลาวเรียกว่า ปา-ลี-ยอง-ป้าหวาน หมอเบิร์ด ..ยังมีสมาชิกกลุ่มอีแอบกระดี๊กระด๊าจะมาสมทบตามวาระจรอีกไม่น้อย พวกนี้เป็นนางอายไม่ยอมให้เอ่ยนามตามท้องเรื่อง แต่ตั้งใจมาอย่างดุดันแน่ ถึงเอาลวดหนามล้อมก็แหกด่านเข้ามา เพื่อความไม่ประมาท

อาจารย์หมอเตรียมเข็มมาด้วยนะครับ ถ้าจับฝังเข็มอาการหวือหวาน่าจะสงบลงได้

ส่วนผมต้องการตรวจหูเช่นเคย พักนี้หูชอบหาเรื่องครับ

พวกแซ่เฮนี่ร้อนวิชาทั้งนั้นละครับ ชวนเข้าป่าเข้าดงจึงสนใจกันไม่น้อย ส่วนเนื้อหาสาระและกิจกรรมได้คิดไว้บ้างแล้ว วิทยากรเจ้าเก๋าส์มองตาก็รู้ใจ รู้ทิศทางกันอยู่แล้ว คงจะมีอะไรดีๆมาฝากลูกหลานนักศึกษาไม่น้อย

กิจกรรมยามค่ำคืนบ่ต้องห่วง ร้อนๆอย่างนี้จะมีอะไรดีกว่าเอาฟางมาปูแล้วนอนดูดาว แต่เชื่อเถอะ..รายการแย่งไมค์ก็จะเกิดขึ้นอยู่ดี ในเมื่อมีนักรักเต็มป่าออกอย่างนั้น ถ้าได้อาจารย์Handy มาบริหารไมค์ละหัวใจผะผ่าวแน่ คอยดูทีท่านักร้องแหบเสน่ห์แย่งไมค์กันก็ชื่นมื่นแล้ว ส่วนเครื่องไม้เครื่องมือที่ควรเตรียมมา อย่าลืมกล้อง โน็ตบุกค์ และรอยยิ้ม
ตอนนี้เรามีWIFI.ให้ทำการบ้านสะดวกแล้วนะครับ ขอบอก

ช่วงนี้เรากำลังสร้างหมู่บ้านโลก นอกจากจะพาเดินชมแล้ว ยังจะจัดเรื่องเล่า..ว่าหมู่บ้านทะลุโลกเป็นยังไง มีองค์ประกอบอะไรบ้าง คงยกหน้าที่นี้ให้ท่านรอกอดส์เจ้าของต้นเรื่อง ส่วนผมจะชวนคุย:เรื่องผ่าแตงโม, :เรื่องหัวอกของแพทย์ชนบท..อยู่ไหนอยู่ได้ ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ แถมยังอยู่สบายถ้ารู้วิธีเข้าไปนั่งอยู่บนตักของชาวบ้าน

ยังมีเรื่องสนุกอีกเยอะ เช่น ทำอาหารด้วยเตาดาโคต้า ตอนนี้พัฒาการขึ้นเยอะแล้วนะครับ นอกจากหุงข้าวหม้อดินสะดวกกว่าเมื่อก่อนแล้ว ยังทำไก่อบโอ่ง ปลาเผาน้ำพริกหนุ่ม ซุปผักสดบันลือโลก เมี่ยงคำของโฉมยง เมนูสลัดสดๆที่ไปเดินตัดฉับๆมากับมือ ส่วนของหวาน นอกจากผลไม้ ยังมีน้ำปั่นมะสังสูตรพิเศษ ให้ชื่นชิมสลายความร้อนยามบ่ายดีนักเชียว หมู่นี้มะตูมหล่นเต็มสวน จะนำเสนอมะตูมไข่หวาน และชวนทำขนมครกตอนเช้า

อนึ่ง ก่อนหน้าจะถึงรายการนี้
จะมีคณะเครือญาติจากFB.ของผมมาเยี่ยมยาม
หลายคนเป็นนักชิมระดับอึ้งกิมกี่อยู่แล้ว
เราก็จะพากันซ้อมใหญ่เมนูเด็ดสักรอบสองรอบเป็นการนำร่อง

ส่วนวันงานจริงมีวิทยากรมาจากต่างภาคอยู่แล้ว
คงได้แสดงเสน่ห์ปลายจวักกันอย่างหวือหวา
ถ้าเป็นไปได้ผมจะให้ไอ่ตาหวานมาทำอาหารอินตะละเดียโชว์

ในงานเฮที่ผ่านมา..คุณหมอจอมป่วนจะโชว์ทำกับข้าวให้สนั่น
อุตส่าห์รอดูกัน
ไอ่เราก็นึกว่าท่านเที่ยวไปบรรยายมาทั่วโลก น่าจะมีเมนูเด็ดๆ
สุดท้าย ..กลายเป็นไข่เจียว โธ่ๆๆ