ลานสวนป่า

(ก่อนลงเรือไปเที่ยวเกาะพีพีดูดีกันทุกคน)

เกาะแก่งฝั่งทะเลอันดามันของไทย เป็นแดนสวรรค์ของนักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างประเทศ หลายบางแห่งมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของชาวต่างชาติ เราจะเห็นฝรั่งเดิน-นอนผึ่งแดดเต็มชายหาด มีจำนวนมากกว่าคนไทยไปเที่ยวด้วยซ้ำ คำว่าท่องเที่ยวอาจจะมีความหมายว่า แหล่งต่าง ๆ  เหล่านี้มีตัวเลือกที่น่าสนใจแตกต่างกันออกไป บ้านเมืองเรามีทั้งอารยธรรมและวิถีไทยเป็นจุดขาย ประกอบกับสภาพแวดล้อมและภูมิอากาศที่เหมาะสม การพัฒนาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจึงก้าวหน้าไม่ด้อยกว่าอุตสาหกรรมอย่างอื่น ในแต่ละวันเราไม่ทราบว่ามีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเพ่นพ่านอยู่ในเกาะแก่งต่าง ๆ กี่หมื่นคน

(ฝรั่งจะนั่ง ๆ นอน ๆ อาบแดด แต่คนไทยชอบนั่งในร่ม เป็นความลงตัวที่เห็นได้ทุกชายหาด)

คนไทย เที่ยวไทย เงินทองไม่รั่วไหล ช่วยไทยเจริญ

วันนี้ไปเจอเด็กหนุ่มชาวฟิลิปปินส์มาทำงานในร้านอาหารของโรงแรม การท่องเที่ยวเป็นการลงทุนที่ไม่ต้องนำเข้าวัตถุดิบมากเหมือนอุตสาหกรรมอย่างอื่น เป็นการลงทุนด้านทรัพยากรธรรมชาติ ในภาคใต้จุดเด่นจะอยู่ที่แดดอุ่น-หาดทราย-น้ำทะเลสะอาดสดใส-อาหาร-ที่พัก-การเดินทาง-อัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา-อุปนิสัยใจคอของคนในชาติ-คงจะต้องรวมถึงความสงบสุขของชาติด้วย

(ต้นทุนทางธรรมชาติเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีค่ามหาศาล)

การเตรียมความพร้อมบริการให้สอดรับกับการท่องเที่ยว

เห็นว่าหลายเกาะเจริญรุดหน้าจนนึกว่าเราไปเที่ยวต่างประเทศ

เรือบริการนักท่องเที่ยวแล่นเข้าออกทั้งวัน

การแสดงโชว์ต่าง ๆ เป็นช่องทางสร้างงาน

สินค้าที่ระลึกเป็นของคู่กันอยู่แล้ว

ผมชอบใจที่เตียงผ้าใบจำนวนมากวางเรียงใต้ร่มไม้

ชวนให้งีบยามบ่ายได้อย่างวิเศษ

ไปใช้บริการฟรีมาแล้ว ขอบอก

(เลียงมื้อค่ำที่ดื่มด่ำกับธรรมชาติด้วย)

คืนนี้

คุณสุนทร เชาว์กิจค้า แห่งชายหาด Southern Lanta Resort

บริการสถานที่ริมชายหาดเป็นที่จัดเลี้ยง

แถมเจ้าตัวยังมาร้องเพลงร่วมคุยและจัดบริการพิเศษแก่หนุ่ม ๆ

เป็นค่ำคืนที่ชื่นมื่นเป็นพิเศษ

ชาวสสสส. 1 นั่งกินลมชมดาวท่ามกลางเสียงคลื่น ครื่น ๆ ซ่าส์

อาหารเหลือที่จะพรรณนา

การแสดงโชว์เรียกเด็กชาวต่างชาติมาสนุกเต้น ๆ ร้อง ๆ ตาม

การแสดงควงไฟในคืนเดือนมืดดูเจิดจ้ายิ่งนัก

เกาะพีพีดอน เกาะพีพี และเกาะไวกิ้ง

สวยงามเหมือนอยู่ในโปสการ์ด

น้ำใสเหมือนอยู่ในกระจก

ถ่ายภาพปลาบนเรือยังได้

ทิวทัศน์แต่ละจุดชวนตะลึง

ได้ดำผุดดำว่ายชมปะการังที่สุดแสนวิเศษอีกวันหนึ่ง

(ตีนกบใหญ่ไป ถามหาตีนไก่เขาบอกไม่มี)

ผมทดลองใส่รองเท้าตีนเป็ดลงน้ำเป็นครั้งแรก

จึงเก้ ๆ กัง ๆ เพราะไม่คุ้นเคยแต่ก็สนุก

หลังจากได้รับคำแนะนำเราก็หายป๋อมแป๋ม

รองเท้ามนุษย์กบมีหลายเบอร์ให้เลือก

ต้องแน่นสนิทพอดีเท้าจึงจะใช้ได้ดี

อัยการชาวเกาะถ่ายภาพเป็นหลักฐานไว้แล้ว

ไม่รู้จะเอาออกมาอวดวันไหน

เราพักที่เกาะลันตา จังหวัดกระบี่ทั้ง 2 คืน

อ่าวมาหยา-ปลาการ์ตูนเป็นทริปวางแผนของคนมืออาชีพ

ระยะทางเรือไปยังจุดต่าง ๆ ใช้เวลา 40-30-20 นาที ซึ่งเหมาะมาก

แม้แต่จุดกินข้าวมื้อเที่ยงก็สวยร่มเย็น

เป็นภัตตาคารธรรมชาติ

ดำน้ำมาหิว ๆ ข้าวมื้อกลางวันที่เตรียมมาจึงอร่อยมาก

อิ่มแล้วอยากจะนอนแต่ก็มีคำเล่าขานว่า

ที่ ๆ เราจะไปสวยกว่านี้อีก

โธ่ ช่างหาสิ่งมาเร้าใจอยู่เรื่อย

เหนื่อยแต่สนุกคุ้มกับเวลาที่ตั้งใจจะมาสูดอากาศทะเล

นักศึกษาสสสส. 1 ติดใจเริ่มมองหาพื้นที่ใหม่ ๆ กันแล้ว

มีเสียงแว่ว ๆ ว่าชุมพร.. ชุมพร..

แสดงว่าฝังใจกับทะเลไทยเสียแล้ว

« « Prev : พักใจไปฟังทะเลครวญ

Next : อาม่าฝากไว้ » »