ลานสวนป่า

(มีสินบนตั้งอยู่บนแก้วขาสูงอยู่ข้าง ๆจอ อิอิ)

ไปดำผุดดำว่ายตามเกาะแก่งอยู่หลายคุ้งทะเล กลับมาดำแต่กายส่วนหัวใจเช้งวับเหมือนเดิม แสบปลายจมูกนิดหน่อยเพราะขาดครีมชโลมดั้ง แต่พอมานั่งหน้าจอไม่รีรอที่จะเล่าเรื่องคลายร้อนพักผ่อนใจในยามนี้

(ทุกลีลาน่าประทับใจ)

เมื่อวานคณะเราไปเกาะแกะอยู่ริมทะเล ชมนกชมไม้เสียส่วนใหญ่ แวะไปไหว้อนุสาวรีย์กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์(สมเด็จเตี่ย)  ซึ่งเป็นที่เคารพสักการะของลูกทะเลทั้งหลาย และไปชมบ่อน้ำพุร้อน ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่น่าสนใจของจังหวัดกระบี่ เส้นทางเดินที่ทำคดเคี้ยวใต้ร่มไม้พื้นถิ่นที่ร่มรื่น พบต้นดาหลาและหวายขึ้นแทรกอยู่ทั่วไป ร้อนๆอย่างนี้ชาวกระบี่และนักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำสนุก ผมเดินถ่ายภาพสวย ๆ มาฝาก แล้วแวะไปกินอาหารกลางวันที่ร้านติดอ่าวปากทะเล อิ่มแล้วขึ้นรถไปแวะร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก ผมไม่อยู่ในสภาพที่จะบรรทุกอะไรมาได้ จึงช็อปผ่านสายตาสบาย ๆ ไม่ต้องสลายทรัพย์

(ไม่ว่าจะเสื่้อสีไหน ๆ  ถ้าเป็นสมาชิกสสสส. 1 ก็สนทนากันสนิทสนมผสมไมตรีจิตอย่างนุ่มเนียน)

ก่อนกลับผกก.ตำรวจภูธรกระบี่เลี้ยงส่งที่ร้านอาหารพื้นเมืองใกล้ ๆ กับสนามบิน มาทริปนี้เจออาหารทะเล กุ้ง-หอย-ปู-ปลาทุกเมื่อ เจอผักเหมียงผัดไข่ น้ำพริกกุ้งเสียบ ยำต่าง ๆ แทรกบ้าง โดยรวมแล้วเป็นต้มยำตำแกงเมนูทะเลล้วน ๆ นั่นแหละ ทำให้นึกถึงผักสดที่บ้านอย่างมาก เช้านี้จึงเจี๊ยะผักล้วน ๆ ชดเชย

(ภาพคลายร้อน ที่บ่อน้ำพุร้อนจังหวัดกระบี่)

ข้อดีของนักศึกษาสสสส. 1  ได้ไปท่องเที่ยวชายทะเล มีเวลาพบปะพูดคุยกันตามสะดวก ความใกล้ชิดติดพันไปถึงความรู้ความเห็นในมิติต่าง ๆ  คราวนี้หลายท่านเอาคนรักมาด้วย คู่บ่าวสาวสด ๆ ร้อนก็มีนะ หลายคู่เป็นคุณแม่กับคุณลูก บรรยากาศแห่งความรักจึงลอยฟ่องทั่วท้องทะเลอันดามัน

(มีทั้งคุณพ่อกับคุณลูก และคุณแม่กับคุณลูก มาเที่ยวด้วยกัน)

ระหว่างนั่งรถตู้เพื่อย้ายตัวเองที่ไปลงทะเล พวกเราก็แบ่ง ๆ กันนั่งในรถ 6 คัน  ใครชอบคุยกับใครก็จับคู่สนทนากันเอง รถผมจะมีสุภาพสตรีเป็นส่วนใหญ่ จะคุยเรื่องการเมืองก็เครียด จึงเปิดประเด็นเรื่องลูกสาว-แม่ยาย-ลูกเขย แรก ๆ ก็ไม่กระไรนัก หลังจากแอบยิ้มกริ่มฟังไปสักพักถึง คุณพี่ป้าน้าอาก็งัดคำถามเรื่องหัวใจของครูบา เอาละสิ..มีคำขอไม่สนองกระไรได้ ผมเล่าถึงความรักความหลังครั้งเป็นหนุ่มกระเตาะ เพื่อให้สนุกก็ใส่ชูรสชูใจลงไปบ้าง เรียกเสียงเฮเป็นระยะ

(ข้ามเพขนายยนต์ ไปชิมอาหารทะเลมีมื้อกลางวัน)

บังเอิญคันนี้มีว่าที่คุณแม่ยายกับคุณลูกสาวคนเล็กมาด้วย คุณแม่เล่าว่าตนเองอายุ 76 ปีแล้ว ลูกเต้าคนพี่ ๆ มีครอบครัวเป็นปึกแผ่น มีกิจการบริษัทมั่นคงหมดแล้ว เหลือแต่เจ้าคนเล็กนี่แหละ ใครมาขอก็ไม่สำเร็จสักที ผมถามหาสาเหตุ..คุณแม่บอกว่าถ้าสินสอดต่ำกว่า 100 ล้านอย่าเลือกนะลูก..เรื่องก็เลยแห้วเรื่อยมา

(ปรึกษาได้ทุกเรื่องทุกกรณี ของของดีอยู่ที่ไหน พาแวะไปเจอะเจอ)

คุณแม่ยายคุยสนุก ๆ ไปอย่างนั้นเอง ที่จริงแล้วคุณลูกสาวเป็นคนเก่งมาก เรียนเก่ง ทำงานเก่ง หน้าที่การงานเป็นคณบดี แถมยังมีจิตใจดีมาก อยากจะเป็นผู้พิพากษาสมทบศาลคดีเด็กเยาวชน อัธยาศัยดีคอยบริการทุกคน เธอเป็นคนสนุกสนาน ร้องเพลงเก่ง ร้องได้ทั้งเพลงไทย-เพลงจีน-เพลงสากล เธอจึงเป็นน้องเล็กที่พี่ ๆ ชื่นชม ผมเองได้รับการดูแลจากเธอเสมอมา อย่าบ่นให้ได้ยินว่าต้องการอะไร เธอจะกุลีกุจอช่วยอย่างเต็มใจ

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ตกกะไดพลอยโจน

จงเล่าเรื่องสมัยผมเป็นหนุ่มรุ่นกระทง

ถ้าชอบใครผมก็จะตรงไปจับมือ

“พูดตรง ๆ ว่าผมรักคุณนะ..”

เธอจะตอบกลับว่า..

“ไม่เชื่อหร๊อก..”

พูดแล้วผมก็ทำเป็นนั่งนิ่งหลับตา

ทุกคนร้องฮ้า! เล่า ๆ ต่อ ๆ ๆ..แหม..

อยากรู้ว่าครูบาจะทำยังไง..

“ไม่เชื่อใช่ไหม?”

“..คุณบอกมาสิว่า จะให้ผมทำยังไงถึงจะเชื่อ”

(ถ้าผู้ชายไม้เลื้อย ผู้หญิงจะไม้อะไร)

แค่เกริ่นเพียงนี้ ก็มีคำถามพรั่งพรู คุณแม่ ๆ ทั้งหลายช่วยเสริมเรื่องให้ฮาลั่นรถ ผมให้ความเห็นว่า ผู้หญิงเราส่วนมากก็จะมีสเปคในใจกันทั้งนั้นแหละ ต้องหล่อรวยเก่งชาติตระกูลดีมีวาสนาสูง แต่จะไปหาได้จากที่ไหนละครับ ผู้ชายแท้ๆทุกวันนี้เหลือน้อยเต็มที ถ้าจะคัดเอาชนิดสุดเริดประเสริฐศรีก็ได้แต่คิด โชควาสนาใช่จะเนรมิตเอาได้ ไปติดสินบนเจ้าพ่อเจ้าเขาก็หวังผลยาก จึงสนใจบริการสื่อของครูบา คุณแม่ ๆ ทั้งหลายเอารูปคุณลูกสาวที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์มาอวด รายการศิราณีจำเป็นจึงครึกครื้นยิ่งนัก ระหว่างรออาหารมาเสิรฟ ยังได้เฮกันต่อเป็นระยะ ๆ   เฮ้อ!คลายร้อนดีได้จริง ๆ

ผมบอกคุณว่าที่แม่ยายทั้งหลายว่า

การที่ผมทำอะไรตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมนี้

ได้สลายสเปคในหัวใจคุณสาว ๆ มานักต่อนักแล้ว

คุณผู้หญิงต้องการคนพูดจริงทำจริง รักจริงมากกว่าอย่างอื่น

ตัวตนเป็นอย่างไรก็บอกไปตรง ๆ

ไม่ต้องปั้นน้ำเป็นตัว วางแผนสร้างภาพมาหลอกกัน

เว้าซื่อ ๆ นี่แหละจริงจังและจริงใจดี

ถ้าไม่ชอบคนรักจริงหวังแต่ง

เธอจะไปรักไปหวังอะไรก็เชิญเถิด

ผมไม่มีไม้ตายอะไร

เอาความจริงจังกระแทกใจจนกระเจิง..

ได้ยินเสียงอืม ๆ เบา ๆ

กลับขึ้นรถผมชวนคุยเรื่องเมนูอาหาร เรื่องผักต่าง ๆ  พบว่าคุณพี่ ๆ ทั้งหลายล้วนมีฝีมือระดับเชลล์เรียกเจ๊กันทั้งนั้น ฟังผมเล่าเรื่องผักต่าง ๆ ทุกท่านก็อยากจะยกขบวนมากัน สนใจจะมาลองทำอาหารที่สวนป่า ซึ่งจะนัดหมายเวลากันอีกทีหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งบอกว่าจะตามมาดูนิยายรักที่สวนป่า ก่อนแยกย้ายกัน

คุณว่าที่แม่ยายยังบอกว่า

อย่าลืมเรื่องเนื้อคู่นะครูบา

ยังไง ๆ ก็หาให้อาหมวยมันด้วย

จะพยายามนะอาม่า

ไม่น่าจะมีปัญหา ไม่ใช่เนื้อคู่ ก็คงเป็นเนื้อคี่ อิ อิ..

« « Prev : เกาะลันตา ติดตาติดใจ

Next : เสียดายน้ำเสียดายเลือด » »