พิธีสวดพระอภิธรรมและพระราชทานดินฝังศพเป็นกรณีพิเศษ คุณแม่ไซเง็ก แซ่ฉั่ว ของครอบครัว วราอัศวปติ เสร็จเรียบร้อยไปแล้ว ด้วยความร่วมมือของทุก ๆ ฝ่าย ขอขอบพระคุณทุก ๆท่าน มา ณ โอกาสนี้อีกครั้ง และขอนำกำหนดการพร้อมประวัติคุณแม่มาบันทึกไว้ด้วยครับ
หลังจากอาม่าและลูก ๆ หลาน ๆ ไหว้ พระโพธิสัตว์กวนอิม แล้ว ก็ถือโอกาสพาอาม่ากินลมชมวิวและบรรยากาศบริเวณริมบึงแก่นนครในยามเย็น เมื่อพระอาทิตย์ใกล้อัสดง จวบจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป เป็นวันเวลาแห่งความสุขของครอบครัว ที่หาได้ยากยิ่งและยากที่จะบรรยายได้ครับ
วันเสาร์ที่ ๕ มีนาคม ๒๕๕๔ เป็นวันที่ลูก ๆ หลาน ๆ อาม่ารอคอยกันมานาน และดีใจกันมากที่ได้มีโอกาสพาอาม่าออกไปไหว้องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ที่เพิ่งสร้างเสร็จเมื่อไม่นานมานี้ ในบริเวณสวนมิตรภาพไทยจีนริมบึงแก่นนคร จังหวัดขอนแก่น สำหรับคนทั่ว ๆ ไปอาจจะเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ที่ใคร ๆ ที่อยากจะไปไหว้เมื่อไหร่ก็ไปได้ไม่ยาก แต่สำหรับอาม่าที่ปัจจุบันอายุ ๙๕ ปีแล้ว มีโรคประจำตัวหลายอย่าง เดินด้วยตัวเองได้ลำบาก และไม่ยอมออกจากบ้านไปไหนมานานหลายปีแล้ว ยกเว้นไปโรงพยาบาลแล้วก็กลับมาพักรักษาตัวที่บ้าน การที่อาม่าตกลงยินยอมที่จะไปไหว้องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ที่แม้ว่าอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักมากก็ตามก็ถือว่าเป็นเรื่องพิเศษมาก ๆ สำหรับลูก ๆ หลาน ๆ ที่ทั้งดีใจและลุ้นกันด้วยใจระทึกตลอดเวลาว่าจะเกิดขึ้นจริง ๆ หรือไม่ เพราะเรื่องนี้วางแผนกันมาเป็นสัปดาห์ตั้งแต่วันเสาร์อาทิตย์ก่อนหน้านี้ในปลายเดือนกุมภาพันธ์ แต่เมื่อถึงเวลาก็มีเหตุที่ต้องเลื่อนออกไปก่อนเพราะเรื่องสุขภาพร่างกายของอาม่าไม่พร้อม จนกระทั่งมาถึงบ่ายวันเสาร์ที่ ๕ มีนาคม หลังจากอาม่าผ่านการตรวจสุขภาพด้วยการส่องกล้องลำไส้ใหญ่ในวันพุธที่ ๒ แล้วพบว่าก้อนเนื้องอกในลำไส้ใหญ่ที่เคยมีนั้นยุบลงไปหมดแล้ว และหมออนุญาติให้ออกจาก โรงพยาบาลกลับมาพักรักษาตัวต่อได้ที่บ้านตั้งแต่วันศุกร์ที่ ๔
ในวาระวันแม่ ๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ นี้ เราได้เตรียมรูปที่ อาม่า (Lin Hui) ได้ถ่ายรูป อาม่า (ตัวจริง) เมื่อปลายเดือนที่แล้ว และพิมพ์ด้วยตนเองด้วยเครื่องพิมพ์ที่บ้าน ออกมาในขนาดเต็มกระดาษ A4 นำไปใส่กรอบเรียบร้อย เพื่อจะมอบให้อาม่าในวันแม่ปีนี้
จากที่อาม่าเล่าให้ฟัง อาม่าเป็นชาวจีนแต้จิ๋ว เกิดที่อำเภอเก๊กเอี๊ย จังหวัดซัวเถา มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เดินทางมาประเทศไทยกับคุณพ่อ (เตี่ย) โดยทางเรือ ตอนที่ตัวเองมีอายุได้เพียง ๘ ขวบ โดยออกเดินทางจากบ้านเกิดมาที่ซัวเถา โดยเรือเล็กใช้เวลาเดินทางไม่นาน (ราวสองสามชั่วโมง) แล้วจึงมาขึ้นเรือใหญ่ที่ซัวเถา เดินทางต่อมาประเทศไทย ใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งอาทิตย์หรือ ๗ วันจึงถึงประเทศไทย ตอนนี้อาม่า อายุ ๙๕ ปี ก็ลองลบดูเอาเองนะครับว่า อาม่าเดินทางมาประเทศไทยในปี พ.ศ. ใด
