ลานไผ่

       หลังจากพิธีเคารพศพและพระราชทานดินฝังศพเป็นกรณีพิเศษแล้ว ก็เป็นการเคลื่อนศพอาม่าไซเง็ก แซ่ฉั่ว ไปยังสุสานเม้งยินซัวจึง จังหวัดนครราชสีมา โดยรถยนต์ของมูลนิธิหลักเสียงเสี่ยงตึ้งสว่างเมตตาธรรม ติดตามด้วยรถของ ลูกหลาน ญาติพี่น้องและแขกผู้มีเกียรติที่ตามไปส่งยังสุสาน โดยทางเจ้าภาพได้จัดรถบัสหนึ่งคันไว้คอยให้บริการ  ในการเคลื่อนศพนั้น ปกติคนที่ถือกระถางธูปเชิญวิญญาณผู้วายชนม์ จะเป็นบุตรคนโต แต่ในกรณีของอาม่าไซเง็กนี้ ผู้ทำพิธีให้หลานชายคนโตเป็นผู้ถือแทน ส่วนบุตรคนโตถือตะเกียง คนถัดมาถือรูปถ่าย  ตามด้วยพระสงฆ์หนึ่งรูป และเณรหลานเหลนที่บวชให้อาม่า จูงอาม่าไปขึ้นรถ เดินทางไปยังสุสาน

              เมื่อเดินทางไปถึงยังสุสานจะต้องแวะไหว้แปะกงก่อน (จุดธูป ๗ ดอก ใช้ปัก ๕ ดอกที่กระถางกลาง อีก ๒ ดอกปักที่ประตูข้างละ ๑ ดอก)  แล้วจึงเดินทางต่อไปทำพิธีที่หลุมฝังศพ  ในวันนั้นไม่สามารถนำรถใหญ่เข้าไปจนถึงหลุมฝังศพได้เนื่องจากมีฝนตกหนักในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทำให้มีน้ำขังและพื้นดินอ่อน  จึงต้องเปลี่ยนเป็นรถบรรทุกเล็ก อย่างไรก็ตามในช่วงทำพิธีวันนั้น อากาศกลับแจ่มใสดีมากและเกิดปรากฎการณ์พระอาทิตย์ทรงกลดขึ้นอีกด้วย เรื่องของการเตรียมการนั้น  ผมและเหล่ากู๋ (น้องชายของอาม่า) ได้เดินทางมาดูการเตรียมสถานที่แล้วตั้งแต่เมื่อสองวันก่อน (วันที่ ๑๕ สิงหาคม) จึงจัดเตรียมกางเต้นท์ไว้ด้วยในบริเวณทำพิธี

                ในการทำพิธีวางดินพระราชทานฝังศพและพิธีการต่าง ๆ ซึ่งดำเนินการโดยผู้รู้จริง เป็นไปอย่างราบรื่น แม้ว่าบางอย่างจะต้องปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในปัจจุบันก็ตาม หลายอย่างจึงแตกต่างจากเมื่อครั้งทำพิธีฝังศพของอากง ในปี พ.ศ. ๒๕๓๑ แต่พิธีการหลัก ๆ ยังคงเหมือนเดิม ยกเว้นพิธีการที่แสดงความโศกเศร้าเสียใจ เนื่องจากผู้วายชนม์มีอายุเกิน ๑๐๐ ปี

« « Prev : อาม่าไซเง็ก (๑) พระราชทานดินฝังศพเป็นกรณีพิเศษ

Next : อาม่าไซเง็ก (๔) ศูนย์อนามัยที่ ๕ เป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม » »