ลานไผ่

        หลังจากการเดินทางไปเยี่ยมอาม่าที่บ้านทีปักธงชัยในเช้าวันที่ ๑๖ ตุลาคม กลับมาแล้ว ในวันรุ่งขึ้น (๑๗ ตุลาคม) ก็ได้ทราบว่าระดับน้ำท่วมสูงขึ้นอีกประมาณ ๑ เมตร  บริเวณถนนหน้าบ้านมีระดับน้ำสูงประมาณ ๑.๕๐ เมตร การเดินทางเข้าไปที่บ้านอาม่าต้องอาศัยเรือยางของทหารเท่านั้น  ติดตามข่าวจากทีวีและสอบถามข่าวอาม่าผ่านทางโทรศัพท์ ซึ่งใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง  ลูก ๆ หลาน ๆ พยายามโน้มน้าวให้อาม่าเดินทางออกจากบ้านที่ถูกน้ำท่วมสูง มาพักอยู่ที่บ้านวรารักษ์ที่โคราช  แต่อาม่าก็ยังคงยืนยันว่าจะอาศัยอยู่ที่ชั้นสองของบ้านสองคนกับอาโก  แม้ว่าน้ำประปาไม่มี แต่ไฟฟ้ายังคงใช้การได้ (แม้ว่าบ้านติดกันไฟฟ้าถูกตัดไปแล้ว) จนกระทั่งเช้าวันที่ ๑๙ ที่มีข่าวว่าน้ำอาจจะท่วมสูงเพิ่มขึ้นอีกระลอก อาโกจึงตัดสินใจว่าจะนำอาม่าออกจากบ้าน กระบวนการนำอาม่าและอาโกออกจากบ้านจึงเริ่มขึ้น และจากการช่วยกันหลาย ๆ ฝ่าย การช่วยเหลือเพื่อนำอาม่าและอาโกออกจากบ้านจึงสำเร็จได้ด้วยดีในบ่ายวันนั้นเอง  (อ่านรายละเอียดได้จากบันทึกของ อ. หลินฮุ่ย)

      ดีใจสุด ๆ ที่อาม่า พร้อมพี่ใหญ่และครอบครัว เดินทางออกมาจากบ้านที่ปักธงชัย ที่ถูกน้ำท่วม ไม่มีน้ำไม่มีไฟฟ้าใช้มา ๓ วัน สามารถเดินทางมาถึงที่บ้านโคราชโดยสวัสดิภาพ และได้รับประทานอาหารเย็นร่วมกัน ด้วยบริการของอาม่าหลินฮุ่ย

     อาม่าเดินทางกลับไปพักที่บ้านปักธงชัยเมื่อวันพฤหัสที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ หลังจากน้ำลดหมดแล้วและลูก ๆ หลาน ๆ ช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านที่ถูกน้ำท่วมนานกว่าสัปดาห์  ให้กลับมาอยู่ในสภาพที่พอจะเข้าไปอาศัยอยู่ได้  โดยผมและ อ. หลินฮุ่ย น้องสาวและครอบครัวน้องชาย เป็นผู้ขับรถไปส่ง หลังจากรับประทานอาหารกลางวันแล้ว  ผมเดินทางเข้าไปช่วยน้องสาว(อาโก) ในการจัดของและเก็บกวาดสิ่งต่าง ๆ ให้เข้าที่เข้าทางในวันศุกร์และเสาร์ที่ผ่านมาด้วย  เลยถือโอกาสถ่ายภาพตู้สองชั้น ที่เป็นตู้เก่าแก่ ที่อากงอาม่าใช้ในการวางสินค้าจำหน่ายในร้านตั้งแต่เริ่มทำการค้าที่บ้านไม้สามชั้น และต่อมาย้ายมาที่บ้านเช่าในตลาดเก่าปักธงชัย จนเมื่อมีการซื้อบ้านและสร้างบ้านใหม่ จึงเลิกใช้ตู้ไม้สองชั้นนี้ในการวางสินค้า อากงอาม่าจึงนำมาไว้ที่บ้านตึกในปัจจุบัน โดยใช้เป็นที่เก็บของเก่าต่าง ๆ รวมทั้งรูปภาพต่าง ๆ ดังในภาพ ที่ถ่ายเมื่อศุกร์วัน ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ที่ผ่านมา หลังจากการถูกน้ำท่วมสูงเกือบ ๑.๕๐ เมตร เปรียบเทียบกับภาพที่ผมถ่ายไว้เมื่อวันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๓  ก่อนถูกน้ำท่วม 

สภาพตู้หลังถูกน้ำท่วม

สภาพตู้ก่อนถูกน้ำท่วมใหญ่ ปลายปี ๒๕๕๓ 

     ตู้ไม้สองชั้นนี้นับว่ามีความทรหดมากเพราะผ่านการใช้งานมานานกว่า ๗๐ ปี ถูกน้ำท่วมมาหลายครั้งแต่ก็ยังสามารถใช้การได้หลังน้ำท่วม แม้ว่าครั้งนี้จะหนักสุด (ท่วมสูงสุด) ก็ยังคงสามารถใช้การต่อไปได้หลังน้ำลด (แต่สภาพไม่ดีเท่าเดิม) เป็นตู้ทรหดจริง ๆ ครับ ขอให้ทุก ๆ ท่านที่ประสบภัยน้ำท่วม สู้ ๆ ต่อไปอย่างเช่นตู้ไม้สองชั้นนี้ครับ

« « Prev : น้ำท่วมปักธงชัยปีนี้มากจริง ๆ

Next : อาม่าเล่าเรื่อง (๑๒) การเดินทางของตู้ » »