อาม่าเล่าเรื่อง (๔) น้องอาม่ามาเมืองไทย

โดย Panda เมื่อ 26 สิงหาคม 2010 เวลา 21:01 ในหมวดหมู่ สังคม ครอบครัว ชุมชน #
อ่าน: 2260

    เล่ากง ที่เดินทางมาอยู่โคราชก่อนคนอื่น ๆ  และได้ภรรยาเป็นคนไทยด้วย แต่ไม่มีลูกด้วยกันเพราะเล่ากงเป็นหมัน เลยไม่มีลูกกับเล่าม่าด้วยเช่นกัน  ดังนั้นเมื่อ อาม่าแต่งงาน หลังจากมาอยู่เมืองไทยได้ ๑๐ ปี (อาม่าแต่งงานเมื่ออายุ ๑๘ ปี ซึ่งอาม่าบอกว่า ถือว่าอายุมากแล้วในสมัยนั้น จะแต่งงานเมื่ออายุ ๑๕-๑๖ ปี กันเป็นส่วนใหญ่) เมื่อ อาม่าแต่งงานแล้วก็ต้องไปอยู่บ้านอากง ตามประเพณีของชาวจีน  เล่ากงซึ่งไม่มีลูกจึงเดินทางกลับไปประเทศจีน เพื่อไป ขออากู๋ จากพี่ชาย (ลูกคนที่ ๓ ของพ่อแม่) มาเลี้ยงเป็นบุตรบุณธรรมแทน…..อาม่าเล่าว่า ตอนที่เล่ากงไปขอ  พี่ชายจะให้ลูกอีกคน แต่เล่ากง เห็นอากู๋ (ตอนนั้นอายุ ๘ ขวบ) แล้วถูกใจมากกว่า เนื่องจากเป็นเด็ก หน้าตาดี น่ารักกว่า จึงขออากู๋มาเป็นลูกบุญธรรมแทน  ดังนั้น อาม่าจึงมีอากู๋มาเป็นน้องชาย (เป็นลูกพี่ลูกน้อง) มาอยู่ที่โคราชด้วยกันตั้งแต่นั้นมา

 

ภาพข้างบนเป็นภาพที่ อาม่า อากู๋ และ อาอี้ ถ่ายด้วยกันครั้งที่กลับไปเยี่ยมญาติที่เมืองจีนด้วยกัน ในตอนที่อาม่า อายุประมาณ ๖๐ ปี อาม่าเล่าให้ฟังว่า ตอนที่ไปเมืองจีนครั้งนั้นเป็นช่วงที่ทางประเทศจีนกำลังไว้ทุกข์จากการเสียชีวิตของท่านประธานเหมาเจ๋อตุง พอดี (ประธานเหมาเจ๋อตุง เสียชีวิตเมื่อวันที่ ๑๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๙)

        ส่วนน้องสาวแท้ ๆ ของอาม่า (อาอี้) นั้นมาเมืองไทยทีหลัง โดยเดินทางมาหลังจากแต่งงานแล้ว แต่มาพักอาศัยและทำมาหากินอยู่ที่กรุงเทพฯ จึงไม่ได้พบกัน  เพียงทราบข่าวว่ามาอยู่เมืองไทยเท่านั้น   อาม่าเล่าว่าการได้พบ อาอี้ที่กรุงเทพฯ นั้น บังเอิญจริง ๆ  คนที่ไปพบอาอี้คนแรกคือ อาเจ็ก (น้องชายของอากง) ในตอนนั้นอาเจ็กไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ  โดยการส่งของอากง เพื่อให้อาเจ็กได้เรียนหนังสือสูง ๆ เนื่องจากเล่ากง (ไล่เล่ากง) พ่อของอากงเสียชีวิตไปตั้งแต่อากงยังอายุไม่มาก อากงซึ่งเป็นลูกชายคนโตจึงต้องทำงานหาเลี้ยงชีพช่วย เล่าม่า (ไล่เล่าม่า) จึงไม่ได้เรียนหนังสือสูง จึงพยายามส่งเสริมให้น้อง (อาเจ็ก) ได้เรียนสูง ๆ  โดยส่งไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ  เป็นเหตุให้วันหนึ่งเมื่ออาเจ็กไปแถวตลาดบางรัก พบแม่ค้าขายขนมกูฉ่ายคนหนึ่ง ขายขนมอยู่บริเวณหน้าตลาดมีหน้าตาคล้ายอาม่ามาก จึงเข้าไปสอบถามจนแน่ใจว่าเป็นน้องสาวของอาม่า   อาเจ็กจึงชวนอาอี้เดินทางจากกรุงเทพฯ มาพบอาม่าที่โคราช เป็นการพบกันครั้งแรกของอาม่ากับอาอี้ที่เป็นพี่น้องกันแท้ ๆ ที่แยกกันตั้งแต่ยังเป็นเด็กอายุเพียงไม่กี่ขวบ ได้มีโอกาสพบกันอีกครั้งเมื่อมาอยู่ในเมืองไทย  หลังจากนั้นก็มีการไปมาหาสู่กันในเวลาต่อ ๆ มา  มีความสนิทสนมกันมาจนถึงรุ่นลูก ๆ หลาน ๆ ในปัจจุบัน

 

« « Prev : อาม่าเล่าเรื่อง (๓) เล่ากงเล่าม่า

Next : อาม่าเล่าเรื่อง (๕) ชีวิตช่วงแรกที่อยู่เมืองไทย » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 26 สิงหาคม 2010 เวลา 23:01

    อ่านแล้วมีความรู้สึกดีดีจังเลยครับ

  • #2 Panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 27 สิงหาคม 2010 เวลา 20:00
    ขอบคุณครับ น้องบางทราย ที่แวะมา ช่วยนี้ไปช่วยน้องดูแลคุณแม่(อาม่า) ก็จะคุยเรื่องต่าง ๆ ไปเรื่อย ๆ เมื่อมีจังหวะก็จะถามเรื่องราวเก่า ๆ ซึ่งอาม่าจะยังจำได้อย่างแม่นยำ อย่างเช่นวันนี้ คุยกันถึงเรื่อง การไปรับ อากู๋ มาเมืองไทย ปรากฏว่า ผมเองจำผิดครับ ที่ถูกต้องคือ คนที่ไปเมืองจีนและขออากู๋ มาเป็นลูกบุญธรรม และพากลับมาเมืองไทย คือ เล่าม่า ไม่ใช่ เล่ากง….ขออภัยในความผิดพลาดครับ เพราะผมเองไม่กล้าจดเวลาคุยกันกับอาม่า เพราะไม่อยากให้อาม่าทราบว่านำมาบันทึกไว้ในบล็อก

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.34511399269104 sec
Sidebar: 0.49185609817505 sec