ลานไผ่

     เมื่อสัปดาห์ที่แล้วไปทานอาหารกลางวันที่เดอะมอลล์ โคราชกับคุณหมอท่านหนึ่ง แต่พอเดินเข้าห้างไม่เท่าไหร่ก็ได้พบกับคุณหมออีกท่านที่มากับเพื่อน ซึ่งหมอทั้งสองที่พบกันรู้จักกันดีจึงหยุดทักทายกันยาว  ผู้ที่มากับหมอทั้งสองฝ่ายก็ยืนฟังคุณหมอคุยกัน และก็มอง ๆ กัน คอยเสริมที่คุณหมอทั้งสองคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว ช่วงแรก ๆ ต่างฝ่ายก็ต่างนึกในใจว่า ที่มากับคุณหมอก็คงเป็นคุณหมอเหมือนกันมั้ง (มาเปิดเผยกันตอนหลัง) แต่พอคุยกันได้ซักพักก็รู้ว่าไม่ใช่หมอ แต่เป็นอาจารย์ ก็เลยเกิดจำกันได้ขึ้นมา ว่าเคยไปประชุมสัมมนาเรื่อง พรรณไม้เมืองไทยด้วยกัน และช่วยโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชในสมเด็จพระเทพฯ เหมือนกัน เลยเกิดรายการมาสวัสดีปีใหม่ ในวันพุธที่ ๒๐  มกราคม กันขึ้นเมื่อวานนี้ครับ  อาจารย์ที่มาสวัสดีปีใหม่เราถึงที่บ้าน พร้อมหนังสือ อันมีคุณค่า ๒ เล่มคือ พรรณไม้รอบคูเมืองนครราชสีมา และ สวนปรุ สวนกลางเมืองโคราช ที่จัดพิมพ์อย่างสวยงาม  สนองพระราชดำริ โครงการอนุรักษ์พันุธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  ซึ่งเป็นผลงานของอาจารย์เอง  คือ รศ. กมลทิพย์ กสิการ์  มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา เป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อจริง ๆครับ

         นอกจากนั้นยังมีอีกอย่างที่ผมเป็นปลื้มเป็นพิเศษก็คือ รศ. กมลทิพย์ ที่มาสวัสดีปีใหม่พร้อมหนังสือดังกล่าวท่านไม่ได้มาคนเดียว ท่านยังพา อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา อีกท่านมาด้วย คือ ดร. ณัฐกานต์ ศาสตร์สูงเนิน  ที่จบปริญญาเอกจาก มทส. และเคยเรียนวิชา IT กับผม แล้วก็ได้นำไปใช้ประโยชน์ในการทำสื่อประกอบการเรียนการสอนนักศึกษาจน รศ. กมลทิพย์ ชื่นชมที่สามารถนำเสนอด้วย power point  และ web pages ได้อย่างดีและน่าสนใจมาก  แถม ดร. ณัฐกานต์ บอกว่าเป็นลูกศิษย์และเรียนรู้ไปจากผม     คนเป็นอาจารย์ เมื่อลูกศิษย์เรียนจบ มีงานทำแถมระลึกถึงอาจารย์เก่า และมาเยี่ยม จึงเป็นสุดยอดของความภูมิใจครับ

         วันนี้ค้นแผ่น ซีดี ผลงานการทำเว็บของ ลูกศิษย์ที่เรียนวิชา IT ด้วยมาดูอีกครั้ง จึงทราบว่า ดร. ณัฐกานต์ เรียนเป็นรุ่นสุดท้าย ที่ผมสอนอยู่ที่ มทส.  จึงเอารูป ในผลงานการทำเว็บ แนะนำตนเองของ ดร. ณัฐกานต์ มาให้ชม พร้อมกับเติมรูปปัจจุบัน ที่มาเยี่ยมเพิ่มเข้าไปครับ

« « Prev : ลูกอ๊อดรักษ์โลก

Next : เติมพลังลมปราณชีวิต » »