ลานไผ่

       เรื่องการถ่ายรูปในงานเป็นอีกเรื่อง ที่เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดไว้ว่าจะเกิด  เริ่มตั้งแต่งานช่วงเช้า ผู้ที่เจ้าสาวนัดหมายมาช่วยถ่ายรูปช่วงพิธีเช้ามีสองคน บอกว่าเป็นเพื่อน โดยนัดให้มาถึงบ้านงานประมาณ 7.30 น. เช่นเดียวกับแจ้ง ผู้ใหญ่ (พลตำรวจตรี วาทิน คำทรงศรี ซึ่งเป็นคุณลุงของเจ้าสาว) ที่จะมาช่วยเป็นประธานในพิธีให้ รวมทั้งญาติที่จะมาร่วมพิธี  เพราะพิธีจะเริ่มจริง ๆ เวลา 7.59 น.  โดยนัดแนะทางฝ่ายเจ้าบ่าวว่า ขบวนขันหมากควรมาถึงก่อนเวลาเล็กน้อย   คุณลุงและคุณป้าพร้อมลูกชายและลูกสาว ที่มีศักดิ์เป็นพี่ของเจ้าสาว เดินทางมาถึงบ้านในเวลาประมาณ 7.30 น. ตามที่นัดหมาย  อีกประมาณ 15 นาที ได้รับแจ้งว่า ทางขบวนรถขันหมากของเจ้าบ่าวเดินมาถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว  ก่อนเวลาประมาณ 15 นาที  เราจึงประสานให้นำรถเข้าหมู่บ้านมา และให้ไปจอดรออยู่ที่ซอยก่อนถึงบ้านเจ้าสาวก่อน  เพราะยังไม่ถึงเวลาและที่สำคัญคือ ตากล้องทั้งสองคนยังเดินทางมาไม่ถึง  เรารอจนเหลือเวลาอีกเพียง 5 นาที ตากล้องก็ยังคงมาไม่ถึง แม้จะโทรประสานล่วงหน้าก่อนเกือบชั่วโมง  ผมจึงตัดสินใจเดินหน้าพิธีตามเวลาที่กำหนด  โดยแจ้งทางขบวนขันหมากเจ้าบ่าวให้เคลื่อนขวนมาที่หน้าบ้าน  โดยตัวเอง ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า คือการทำหน้าที่ตากล้องเสียเอง (โชคดีที่ผมเอง ได้เตรียมกล้องไว้พร้อมอยู่ในกระเป๋ากันไว้อยู่แล้ว) และ ลูกปัทรีบให้เพื่อนอีกคนที่มาช่วยงานตั้งแต่เมื่อวานแล้ว รีบไปเอากล้องของตนเองมาช่วยถ่ายรูปอีกคน เรื่องนี้เจ้าสาวกับเจ้าบ่าวคงไม่ทราบในตอนนั้น….ก็เป็นเรื่องคาดไม่ถึงอีกครั้งครับ…..ตากล้องเดินทางมาถึงหลังพิธีเริ่มแล้วเกือบ  10 นาที  แต่เราก็มีรูปและเริ่มพิธีตามกำหนดเวลา คือ 7.59 น. ได้ตามที่ตั้งใจครับ….รูปทั้งสามคือรูปที่ผมถ่ายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีครับ…..ขอบคุณสวรรค์จริง ๆ  เราจึงสามารถมี Presentation ที่ครบขั้นตอน เพื่อนำเสนอได้ในงานเลี้ยงฉลองสมรสช่วงเย็น

         เรื่องรูปถ่ายงานเลี้ยงฉลองก็เป็นอีกเรื่องที่ ผมเองไม่คาดคิดมาก่อน เพราะสอบถามลูกไว้ ได้รับคำยืนยันว่า จ้างมืออาชีพ มาถ่ายตลอดงาน เริ่มตั้งแต่การถ่ายรูปที่เขาเรียกว่า Prewedding  เพื่อทำ Presentation เสนอในงาน  เมื่อเสร็จงานแล้วเราจะได้รับ ไฟล์รูปภาพทั้งหมด  เพื่อไปคัดเลือกออกมา พิมท์หรืออัดเป็นภาพ ใช้ประโยชน์ตามที่เราต้องการ  ในงานครั้งนี้ผมจึงถ่ายรูปน้อยเป็นพิเศษ เพราะเชื่อหมั่นในมืออาชีพ อีกทั้งเจ้าบ่าวเองก็เป็นนักถ่ายรูปฝีมือดีคนหนึ่ง จึงยิ่งเชื่อหมั่นมากขึ้นอีกว่า ฝีมือการถ่ายของคนที่เขาจ้างมาย่อมคนละชั้นกับที่เราถ่ายเองด้วยกล้องอัตโนมัติธรรมดา สองวันหลังจากเสร็จงาน ได้รับโทรศัพท์จากลูกว่า ไฟล์ภาพถ่ายทั้งหมดจะได้หลังจากนี้ไปอีกประมาณ 45 วัน หรือ หนึ่งเดือนครึ่ง…….โอ้พระเจ้า  ผมเจอเข็มขัดสั้นอีกแล้ว (คาดไม่ถึงอีกแล้ว….อิอิ)

    งานนี้ผมแทบไม่ถ่ายรูปอย่างที่เล่าครับ จึงเป็นรูปที่ท่านหลินฮุ่ย ถ่ายผมกับลุงเอก กำลังยืนรอช่วงที่ข้างในห้องยังจัดห้องไม่เสร็จจากระยะไกล บังเอิญติดสุดยอดตากล้องมือโปรมาด้วยครับ…รวมทั้งอีกสองภาพด้วย……อิอิ

« « Prev : เข็มขัดสั้น1

Next : บ้านชานเมือง (23) ต้นรักเธอ » »