ลานถัง

ได้ความรู้จาก Forward mail อีกแล้ว……………

ใส่แว่นกันแดดตอนฝนตกมองเห็นชัด 90%

บนถนนสายเอเชียประมาณตี 1 - ตี 3 คืนวันที่ 15 เข้าเช้ามืด 16 กรกฎาคม ที่ผ่านมา เป็นรถคันที่ผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย  เป็นประสบการณ์ตรงล่าสุดที่อยากจะมาถ่ายทอดเป็นเชิงวิชาการแบบง่ายๆ ครับ

ขากลับจากพะเยา ( ผมไปงานศพคุณแม่ของวิศวกรที่บริษัทครับ) ผมโชคดีได้พี่คนหนึ่งที่สนิทกันช่วยขับรถกลับให้  เพราะต้องกลับกรุงเทพเหมือนกัน  ผมนั่งคุยกับแกมาตลอดทาง  จนฝนตกหนัก

แกถามว่าในรถมีแว่นกันแดดไหมจึงหยิบให้เขา  เขาให้ผมลองใส่ดูปรากฏว่าเห็นทางชัดเจนมาก  ทัศนะวิสัยดีมาก  ถึงจะไม่เทียบเท่ากับตอนฝนไม่ตก  แต่ก็เกือบ 90%  แล้วผมก็รีบเอาแว่นให้พี่เขา

ความรู้โดยบังเอิญตรงนี้  พี่เขาก็เล่าสถานการณ์ให้ฟัง ผมก็ฟังไปด้วย  คิดถึงเหตุผล  ไปด้วยจนค่อนข้างแน่ใจว่า  โดยคุณสมบัติของแว่นกันแดดแล้วจะทำหน้าที่กรองที่เกินความจำเป็นในการมองเห็นและทำอันตรายของดวงตาออกไป  ยิ่งมีคุณสมบัติดี  ยิ่งมีการเคลือบหรือเทคนิคในการผลิตดี ก็จะยิ่งมีคุณภาพดีตามและราคาสูง   ดังนั้นถ้าเป็นเรื่องนี้ไม่ควรประหยัด
 
เมื่อเม็ดฝนที่ตกหนักตามแรงโน้มถ่วงของโลก   จากที่สูงขนาดของเม็ดฝนซึ่งมีขนาดต่างๆ  ตกกระทบฝากระโปรงหน้าด้วย แรงกระแทกมหาศาลทำให้เม็ดฝนแตกกระจายอย่างละเอียด  รวมทั้งบนหน้ากระจกรถของเราด้วย   

ในตอนกลางคืนหรือกลางวันก็ตาม  จะมีแสงจากธรรมชาติอยู่แล้ว  หรืออาจจะมาจากที่มนุษย์สร้างขึ้นเป็นแสงสว่างต่างๆ  เม็ดฝนมีการสะท้อนแสง  หรือบางขณะก็รวมตัวกันมากๆ  แบบไม่เป็นระเบียบ   จึงทำให้ภาพที่เรามองไปข้างหน้าบนถนน  มี “ตัวกลาง” มากั้น   ซึ่งก็คือม่านน้ำฝน และละอองฝน  ซึ่งตัวมันเองก็มีค่าดัชนีหักเหอยู่แล้ว  เมื่อบวกกับการสะท้อนแสงของละอองฝน ทำให้ทัศนวิสัยแย่มาก

แว่นกันแดดจึงกรองแสงจ้าที่เกิดการสะท้อนจากละอองฝนและสายฝนที่อาบอยู่บนกระจกหน้ารถชนิดที่เรียกว่า ที่ปัดน้ำฝน speed ! แรงสุดก็เอาไม่อยู่ออกไป  จึงทำให้ทัศนวิสัยในขณะขับรถตอนกลางคืนฝนตกหนักเยี่ยมมาก

ดังนั้นจึงสามารถใช้ความเร็วได้ในระดับหนึ่ง  และปลอดภัยมาก 

ผมยังเชื่อว่า ถ้าเป็นตอนกลางวันและฝนตกหนัก ก็น่าจะใช้ได้เหมือนกัน   ถึงจะยังไม่ได้ทดลอง แต่คิดว่าน่าจะไม่มีปัญหาอะไร

ผมหวังว่าความรู้ที่ได้จากประสบการณ์ตรงครั้งนี้  คงเป็นประโยชน์กับทุกคน

สุดท้ายนี้ภาพที่คมชัดขึ้นกับคุณภาพแว่นกันแดดด้วย  
      
ปรีดา   ลิ้มนนทกุล

———————————————————————————–