ลานทับทิม(อาม่า)

ลองเดาดูซิ อาม่าคือคนไหน…อิอิอิ

น้องชายโทรศัพท์จากเมืองจีน ได้เล่าให้ฟังว่า คุณพ่อของลูกสะใภ้เป็นผู้บริหาร(CEO)โรงแรมชั้นนำระดับห้าดาวในเซียงไฮ้ มีเครื่อข่ายโรงแรมในเมืองใหญ่ๆ เกือบทั่วประเทศจีน ลาพักหนึ่งอาทิตย์เพื่อพาน้องชายของอาม่าเที่ยวไปตามเมืองต่าง สถานที่สำคัญๆ และไปเยี่ยมชมวัดบนภูเขาที่ห่างจากเซี้ยงไฮ้ประมาณ 350 กม. เป็นวัดที่สวยงามมาก คุณพ่อของลูกสะใภ้ เป็นผู้ให้การสนันสนุนพัฒนาวัดแห่งนี้ ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวมีผู้คนมามากมาย มาพักผ่อนเยี่ยมชมวัด ทางวัดขอให้ช่วยสร้างรีสอร์ตรองรับนักท่องเที่ยว เพื่ออำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวจากที่ไกลๆ ….. มาเที่่ยวนี้นอกจากพาแขกมาเที่ยว มาเยี่ยมโรงแรมในเครือแล้ว ยังมีโครงการใหม่ที่ต้องกลับมาช่วยพัฒนาต่ออีกด้วย…นี้แหละผู้บริหาร

ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ท่องเที่ยวในเซี้ยงไฮ้ ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีเยี่ยมจาก เอมดี ของโรงแรมในเครื่อข่าย สะดวกสบายมาตรฐานตะวันตก และใช้ภาษาอังกฤษทั้งหมด แต่การเดินทางท่องเที่ยวเองคงลำบาก เพราะระบบต่างๆ ป้ายต่างๆ เป็นภาษาจีนหมดอ่านไม่ออก

อาทิตย์ที่สองไปเที่ยวปักกิ่งโดยมีลูกสะใภ้เป็นผู้ดูแล อาทิตย์สุดท้ายเดินทางไปพบญาติที่ เมืองฮูหนาน มณฑลฮูไป่ โดยมีลูกสะใภ้เป็นล่ามให้ กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ คุณพ่อของลูกสะใภ้ได้ติดต่อกับทางรัฐบาลจีน ช่วยสืบค้นหาญาติ จนพบหลักฐานการติดต่อครั้งสุดท้ายของป๋า คือ ปี1984 ก่อนป๋าเสียมีการติดต่อขอเดินทางเข้าประเทศจีน ทางรัฐบาลได้ส่งตำรวจช่วยสืบค้น ตามหลักฐานชิ้นสุดท้ายจนพบญาติของป๋าแล้ว แต่มีการเปลี่ยนที่อยู่ และเบอร์โทรศัพท์ใหม่ จากนั้นก็มีการจัดการ นัดหมายกันให้พบกับน้องชายอาม่า ในช่วงอาทิตย์ที่สามของการเดินทางทริปนี้ค่ะ

ในที่สุดครอบครัวของน้องชาย ก็ถึงประเทศจีนแล้ว อ่าม่าเพิ่งได้รับข่าวผ่าน  FB ของหลานชาย Alian

Alain ChuntrarukPunnee Wara-Aswapati: Hi Auntie Punnee, I just talked to my wife Lily and she said that they have found a cousin in China! They have a new address and phone number and they are going to meet up at the end of the trip. I’ll keep you posted on new developments.

เป็นข่าวดีที่สุด หลังจากการเดินทางไปถึงประเทศจีนเพียง 5 วัน เป็นอะไรที่เหลือเชื่อ ส่วนความคืบหน้าหลานชายจะพยายาม นำเสนอความคืบหน้า ให้รับทราบผ่าน FB ค่ะ

จบข่าวรายงานตามรอยเส้นทางประวัติศาสตร์ของครอบครัวค่ะ

ครอบครัวเป็นสุขเมื่อกลับมาพร้อมหน้ากัน

ครอบครัวน้องชายมีความสุขสนุกสนาน ที่ลูกๆ และครอบครัวพากันกลับบ้าน มาพักผ่อนร่วมกันในช่วงฤดูร้อน ลูกสาวคนโตกับสามี(เป็นชาวอเมริกัน)รับราชการผลเรือน หลังจากทั้งสองคนลาออกจากราชการทหารอากาศ ทั้งคู่ทำงานที่กรุงวอชิงตัน ส่วนหลานสะใภ้เป็นคนจีนจากเซียงไฮ้ กำลังทำปริญญาเอก ทางด้านกฏหมายที่นิวยอร์ค แต่งงานกับหลานชายคนที่สาม(นายทหาร)ปฏิบัติหน้าที่ในประเทศอิรัค หลานชายคนโตประกอบอาชีพอิสระ ส่วนหลานชายคนเล็กเป็นนักเทนนิส กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ประเทศไทยเรานี่เองไม่ได้หยุดช่วงฤดูร้อน จึงไม่ได้กลับไปฟลอริดา คราวนี้

ภาพบรรยาศการท่องทะเลพักผ่อน รวมทั้งสัตว์เลี้ยงแสนรัก 2 ตัว …อิอิอิ

ภาพนี้ ได้มาจากชุดภาพล่าสุดที่หลานสะใภ้เพิ่งโพสขึ้นเฟสบุ๊ค ก่อนออกเดินทางจากฟลอริดาพร้อมพ่อแม่สามี ไปเซียงไฮ้ เพื่อเริ่มต้นภาระกิจ ตามค้นหาเส้นทางประวัติศาสตร์ของครอบครัว โดยมีครอบครัวของหลานสะใภ้คอยให้ความช่วยเหลือ สืบค้นหาบ้านเกิดของป๋า เนื่องจากน้องชายพูดภาษาจีนไม่ได้ หลานสะใภ้จะร่วมเดินทางคอยช่วยเหลือและเป็นล่ามให้ค่ะ

เริ่มต้น ตามหาเส้นทางประวัติศาสตร์ครอบครัวแล้วค่ะ เช้านี้ 2 กค. 2553 น้องชายโทรศัพท์มาบอกว่า จะออกเดินทางวันเสาร์ที่ 3 กค. 2553 (เวลาท้องถิ่นของฟลอริดา) ส่วนหลานชาย นายทหาร(ยศร้อยเอก)ประจำการที่ ประเทศอิรัค ก็จะเดินทางกลับไปปฏิบัติหน้าที่ในวันเดียวกัน หลังจากที่ได้กลับมาพักผ่อนกับครอบครัวที่ฟลอริดา และฉลองวันครบรอบแต่งงานหนึ่งปี เป็นเวลา 2 อาทิตย์

สำหรับผู้ร่วมเดินทางตามรอยเส้นทางประวัติศาสตร์ มีสามคนจากฟลอริดา คือน้องชาย น้องสะใภ้(เป็นชาวอเมริกัน) และหลานสะใภ้(เป็นชาวจีน กำลังศึกษาปริญญาเอกด้านกฏหมายที่ นิวยอร์ค)

จุดหมายแรกคือเซี้ยงไฮ้ เป็นบ้านของครอบครัวของหลานสะใภ้ เพื่อมเตรียมความพร้อม วางแผนการเดินตามหาเส้นทางประวัติศาสตร์ ในช่วงแรกมีเวลาแค่ 3 อาทิตย์ เนื่องจากน้องสะใภ้ต้องกลับไปทำงาน แล้วจะมาเล่าข่าวความคืบหน้าค่ะ ส่วนอาม่าจะไปในช่วงที่สองค่ะ แต่เมื่อไหร่นั้นต้องรอผลการเดินทางในช่วงแรกก่อนค่ะ

หลังจาก การใช้เทคโนโลยี่ไอซีที ในการรับส่งข้อมูล และการสืบค้นประวัติศาสตร์ประเทศจีนยุค ดร.ซุนยัดเซ็น ซึ่งป๋าได้เล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กๆ ยิ่งประทับใจในผู้นำทางจิตวิญญาณท่านนี้ จำได้ว่าตอนเป็นเด็ก ที่อยู่จ.สตูลจะเห็นภาพในหลวง แขวนอยู่ในบ้านชาวจีน นอกเหนือจากนั้นก็จะมีภาพ ดร.ซุนยัดเซ็น จนชินตา

ชีวิตความเป็นอยู่ตอนเด็กๆของครอบครัวหลินฮุ่ย เสื้อผ้าของใช้ อาหารการกินส่งมาจากปีนัง ประเทศมาเลเซียแทบทั้งสิ้น จึงไม่ทราบว่าชีวิตความเป็นจริงของคนไทยส่วนใหญ่เป็นอย่างไร จนโตค่อยๆเรียนรู้ไปที่ละเล็กทีละน้อย ทั้งการแต่งตัว ความเป็นอยู่ ตลอดจน อาหารการกินแบบไทยแต่ละภูมิภาค จนบัดนี้หลินฮุ่ย กินเผ็ดได้เล็กน้อย แต่สิ่งที่เป็นประโยชน์มากที่สุดต่อชีวิตหลินฮุ่ย คือการใช้ชีวิตอยู่ในต่างแดน ไม่ว่าใน ฮอลแลนด์ อเมริกา หรือฝรั่งเศส ในสมัยที่ต้องไปเรียนที่นั่น ไม่มีปัญหาในเรื่องความเป็นอยู่ อาหารการกิน เป็นผลลัพท์จากฝีมือการเลี้ยงดูจากคุณแม่ซึ่งเป็นลูกบาบ๋า (ยอนย่า/ย่าหยา) ที่มีฝีมือในการทำอาหารล้ำเลิศยิ่งนัก คุณแม่ทำอาหาร จีนฮกเกี้ยน อาหารของชาวเพอรานากัน(มาเลย์ -จีน) อาหารจีนแผ่นดินใหญ่ อาหารฝรั่งตะวันตก นับว่าเป็นวาสนายิ่งนักที่ได้มาเกิดเป็นลูกของท่าน

หลังจากค้นคว้าหาข้อมูล แลกเปลี่ยนกับน้องชาย จนพร้อมถึงระดับหนึ่ง น้องชายคนเดียวของอาม่า ที่อยู่ที่ฟลอริดา ประเทศสหรัฐอเมริกา ก็วางแผนเดินทาง ออกตามหาบ้านเกิด และครอบครัวของป๋า ในประเทศจีน ซึ่งออกเดินทางในสัปห์ดาแรกของเดือนนี้ค่ะ หวังว่าเราคงได้เจอบรรพบุรุษของเราที่นั่น หากมีความคืบหน้าจะได้นำมาเล่าสู่กันฟัง สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของครอบครัวในยุคไอทีค่ะ