ลานทับทิม(อาม่า)

ครอบครัวที่ต้องทำงานทั้งคู่ เป็นข้าราชการ(อาจารย์) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เป็นประสบการณ์ชีวิตที่มีค่ายิ่ง เราเรียนที่นี่เป็นอาจารย์รุ่นแรกๆของมหาวิทยาแห่งนี้ มีครูบาอาจารย์ มีครูต้นแบบให้เราเลือกดำเนินชีวิตตาม นับเป็นวาสนาของเราที่สุด ได้อยู่สิ่งแวดล้อมที่สวยงาม บรรยากาศที่แสนโรแมนติค บ้านอยู่ติดตีนดอย( foot hill )สุเทพ สวนดอกไม้งดงาม ภูมิทัศน์ของมช.ถูกจัดได้อย่างดงามตามภูมิประเทศดั่งเดิม สวนสักเก่า ป่าไม้เปลี่ยนสี ดอกไม้นานาพันธุ์ มีทั้งดอกไม้แปลกๆ จากเมืองหนาว และดอกไม้เมืองร้อน ผลัดเปลี่ยนปลูกตามฤดูกาล สร้างความสุขทุกครั้งที่ได้เห็น อากาศก็แสนสบายตลอดปี

เพราะได้รับลมภูเขาตลอดทั้งปี  รั้วบ้านติดแนวเขตสวนสัตว์ซึ่งในขณะนั้นยังคงเป็นป่าเบญจพรรณ มีต้นไม้สักเป็นหลัก มีพยอมแซมระหว่างทองกวาว และชงโคป่า มีไม้ป่านานาชนิด พอเข้าหน้าแล้งอากาศแห้ง ใบไม้เปลี่ยนสี ดอกไม้ หลากสี ค่อยทะยอยบาน ทำให้เป็นสุขใจยิ่งนัก กลิ่นหอมของดอกพะยอม ช่างอ่อนโยนหอมเย็นๆ โชยมาตลอดช่วงเวลาที่ออกดอกขาวโพลนทั้งต้นมีไม้เต็งไม้ยาง ตองตึง พวกตระกูลไม้ยางเวลาดอกติดเป็นเมล็ดพันธุ์ ถึงเวลากระจายพันธุ์ หลุดล่วงจากต้น ก็จะสวยงามเมล็ดติดปีกบินต้านลมร่วงหล่น ตามธรรมชาตฺ พากันล่อนกระจายไปทั่วป่าน่าดูมากค่ะ นอกจากนั้นก็จะมีผลไม้ที่ขึ้นเองอย่างลำใยป่า ลำใยไร้เมล็ดลูกเล็กจิ๋วน่ารัก มีผลไม้ป่าอีกหลากหลาย เป็นตัวดึงดูดนกนานาชนิดให้มาชุมนุมตามแนวป่าติดรั้วบ้าน โดยเฉพาะนกแซงแซว มีหางบ่วงตัวโต และห่างบ่วงเล็ก หางปลา พากันมาช่วงแล้ง เจ้าถิ่นผู้ยิ่งใหญ่นั้นจริงๆ คือนกแซงแซวหางบ่วงตัวโต ไล่นกอื่นๆ ส่งเสียงจนจำได้ ขนาดกระรอกยังต้องหนีกระเจิงเลยค่ะ

Lin Hui เองก็จัดสวนที่บ้าน และปลูกต้นลิ้นจี่ มัลเบอรี่  ขนุน มะละกอ อะโวกาโด้ ส่วน ลำใยป่า มะตูมเนื้อเป็นไม้ที่มีอยู่เก่าค่ะ ดอกไม้ปลูกบ้างไม่มากเพราะ ทำสนานหญ้ากว้างไว้ให้ลูกๆ และเด็กๆเพื่อนของลูกมาวิ่งเล่น  มีอ่างแก้ว อ่างเก็บน้ำที่งดงามด้วยการจัดสวนหย่อม และเป็นที่พักผ่อนออกกำลังกาย เศรษฐีรวยแสนล้านก็ไม่สามารถซื้อที่ที่เราอยู่ได้ จึงได้สอนเรื่องธรรมชาติศึกษา จากห้องเรียนธรรมชาติจริงๆ ลูกๆ ซึมซับความรัก ความเคารพธรรมชาติ นอกจากนั้นที่บ้านยังเป็นที่พักผิงให้กับเด็กๆ ลูกๆ ของเพื่อนๆ โดยเฉพาะช่วงปิดเทอมจะพาลูกๆมาฝากเลี้ยงที่บ้าน เนื่องจากมีพี่ๆ คอยช่วยดูแล อาบน้ำป้อนข้าว สอนร้องเพลง เอาของเล่น(ตัวต่อเลโก้) ของเล่นที่ทำจากไม้เป็นรูปทรงเลขาคณิต ที่สามารถต่อให้เป็นอะไรตามใจชอบ ตุกตาร้องได้ หัวเราได้ จูงเดินได้ และกินนม แถมฉิ่งฉ่องได้อีก ให้เล่น นอกจากนั้นเป็น หนังสือ ทีวี เปิดวิดีโอ เครื่องดนตรี เล็กๆ มีกีตาร์เล็ก ออร์แกนเล็ก ลูกๆทุกคนเรียนว่ายน้ำเพราะจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้ หากเกิดอุบัติเหตุทางน้ำ เรียนยิมนาสติก เพื่อการป้องกันตัวเอง จากการล้มหรือตกจากที่สูง ให้รู้จักการทรงตัว ปกป้องจากการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้น เสาร์ -อาทิตย์ เรียนบัลเลท์ ผลจากการเรียนว่ายน้ำลูกเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของทีมสระรุจิรวงศ์ ตะเวณแข่งว่ายน้ำทั่วภาคเหนือ และลงมาแข่งถึงกรุงเทพ ที่สระจุฬาภรณ์ ที่ ม.เกษตรฯ และเป็นนักีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนสาธิตมช. และนัว่ายน้ำของโรงเีรียนเรยีนาเชลีฯ เรียนบัลเลท์ จนเป็นครูผู้ช่วยสอนบัลเล์ของโรงเรียนเรยีนาเชลีฯ

ครอบครัวเราจะเน้นการเรียนพื้นฐานที่จำเป็นต่อชีวิตให้กับลูกๆ ทุกด้าน ไม่เน้นวิชาการเพราะเขาได้รับเต็มที่จากโรงเรียนอยู่แล้ว บ้านจึงเป็นที่อบอุ่นแบบธรรมชาติค่ะ คิดถึงทีไร ภาพเก่าก็จะปรากฏขึ้นมาในความทรงจำ อย่างมีความสุข

ปี ๒๕๓๖ เปิดมหาวิทยาลัยเทคโนโลยี เป็นมหาวิทยาลัยรูปแบบใหม่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกของประเทศ ที่สำคัญคือที่ตั้งอยู่ในจังหวัดนครราชสีมา เป็นบ้านเกิดของหมียักษ์ ซึ่งหมียักษ์ตั้งใจจะกลับมาอยู่บ้านเกิด เนื่องจากคุณแม่สูงอายุแล้ว จะได้กลับมาช่วยดูแลคุณแม่ด้วย เราได้รับการคัดเลือกให้มาเป็นอาจารย์ที่ มหาวิทยาลัยแห่งนี้  ขณะที่ลูกคนโตติดโคว้ต้า คณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จึงต้องอยู่คนเดียวที่เชียงใหม่ ลูกคนกลางกับคนเล็กย้ายตามพ่อแม่ มาสอบเข้าเรียนต่อในชั้นมัธยมสี่ กับมัธยมหนึ่งที่โรงเรีนสุรนารี จนจบมมัธยมหกลูกคนกลางเอนทรานซ์เข้าคณะบัญญชีบริหารธุรกิจ มช. จึงได้กลับไปอยู่เชียงใหม่จนจบ ปริญญาตรีที่นั่น ส่วนลูกสาวคนโต ต่อปริญญาโทวิศวสิ่งแวดล้อมที่นั่น สองพี่น้องได้อยู่ร่วมกันอีกครั้ง ส่วนคนเล็กอยากโตเร็วๆ แอบไปสอบเทียบ ม.6 ได้ สอบเข้าวิศวคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จบแล้วทุกคนมีงานทำ ตอนนี้ทั้งสามคนทำงานที่กรุงเทพ เป็นอันว่าสามคนพี่น้องอยู่ด้วยกันที่บ้านกรุงเทพค่ะ

« « Prev : กว่าจะมีวันนี้ ตอนที่ ๑

Next : ขอมอบดอกไม้แห่งความสุข » »