ลานทับทิม(อาม่า)

การจัดการความรู้แบบง่ายที่ ใครๆ ก็ทำได้ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อสามวันก่อน Lin Hui ตัดแต่งต้นไม้ในสวน โดยมีหมียักษ์ คอยช่วยยกกระถางต้นไม้ ไปไว้ตามจุดที่ Lin Hui ได้เตรียมพื้นที่ไว้ให้ ด้วยความสนุกที่มีผู้ช่วย ที่แสนจะน่ารักไม่บ่นเลยให้ช่วยอะไร ก็ช่วยหมด เอาละก็เพลิน เวลาผ่านไป แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ก็ค่อยลดลง ในที่สุดต้องหยุดการทำงานในสวนลงทันที

มิใช่เพราะมืดค่ำหรอกค่ะ แต่เป็นเหตุเกิดจาก กรรไกตัดแต่งกิ่งไม้ ที่     Lin Hui ใช้อย่างเมามัน เพราะผ่านการลับ และหยอดน้ำมันเมื่อไม่กี่วันนี้เอง จึงใช้ได้อย่างมีประสิทธิ์ภาพ ไม่มีปัญญหาใดๆ

แต่เหตุเกิดจนได้ค่ะ สปริงที่ใช้ควบคุมขากรรไก ที่สามารถบีบขากรรไก ให้เข้าหากันเพื่อส่งแรง ไปยังตัวใบมีดด้านบนสุดเข้าหากัน เวลาเราตัดกิ่งไม้ เกิดประท้วงไม่ยอมอยู่ในที่ๆ เดิมที่เขาเคยอยู่ แ่ป่ววววววๆๆๆๆๆๆๆ ทำงานต่อไปไม่ได้ มีกรรไกตัดกิ่งไม้ที่ทำงานไม่ได้ ใช้การไม่ได้ ก็เปรียนเสมือนมีเพียงก้อนหินก้อนหนึ่งเท่านั้นเอง ฮาๆๆๆๆๆๆ

สองสว.ก็ลงมือหาสปริงตัวนั้น ทั้งๆ ที่ใช้ KM มาจัดการ อย่างมีหลักการและเหตุผล สสารไม่หายไปจากโลกนี้ เพียงแต่เปลี่ยนที่อยู่ชัวคราว ก็เท่านั้นเอง อย่างไรเสียก็คงจะหาเจอน่า สนามหญ้า หมียักษ์ก็เพิ่งจัดการตัดหญ้าเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หญ้าก็ยังไม่ยาว คิดบวกไว้ก่อน และตั้งใจว่าต้องหาเจอแน่ๆ เพราะตัดกิ่งไม้เล็กๆ อยู่บริเวณนี้ คงหลุดกระเด็นอยู่แถวๆ นี้น่า จากนั้นก็เริ่มเก็บกิ่งไม้เล็กๆ ทิ้งจนหมด แล้วให้มียักษ์ไปเอาคราด (คราดหญ้า) ที่มีปลายเป็นเหล็ก โดยใช้หลักการที่ว่า เอาคราด ลองคราดให้ทั่วพื้นที่ ในรัศมี ที่คิดว่าสปริงเหล็กอาจกระเด็นไปถึง ถ้าเหล็กเจอเหล็กคงจได้ยินเสียง จากนั้นก็เป็นหน้าที่ของหมียักษ์ที่ปฏิบัติการคนเดียว ส่วน Lin Hui กลับเข้าบ้าน มาทำอาหารเย็นตามปรกติ จนถึงเวลากินข้าว จึงไปร้องเรียกหมียักษ์ให้เลิกหาสปริง ไปล้างมือมากินข้าวเย็น(ร้อนๆ) กันเถอะ

ผ่านมาหลายวัน จนเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เพราะกรรไกตัดกิ่งไม้อันเดิมใช้การได้อีกครั้ง ตั้งแต่วันที่สปริงหลุดหายไป ก็ใช้ KM มาจัดการซิค่ะ ฝีมือ……เองค่ะ แค่ไปแกะสปริงจากกรรไกตัดกิ่งไม่ตัวเก่า มาใส่แทนก็ใช้งานได้เหมือนเดิม อันเก่านอนอยู่กับที่ ก็ให้อยู่ที่เดิมไปก่อนก็แล้วัน อิอิอิ

ช่วงบ่ายวันนี้เอง เห็นหมียักษ์ง่วนอยู่กับเชือกฟางสีเขียวผูกวัตุถุอะไรสักอย่าง แต่ตัวเองไม่ได้ให้ความสนใจเพราะให้ความสนใจกับลานปัญญามากกว่าค่ะ  เห็นหมียักษ์เดินออกไปพร้อมเชือกที่ผูกติดอะไรไว้ สักพักก็เดินกลับมา พร้อมทั้แกว่งไกวอะไรไหวๆ ไปมาที่หน้าประตูเรียกร้องความสนใจ ซึ่งก็ไดผลค่ะ ก็อยากรู้นี่ค่ะว่าอะไร ที่แท้ก็เกมตกปลานี่เอง อ๋อที่นั่งผูกอะไรอยู่เมื่อครู่ก่อนก็เป็นแท่งแม่เหล็กนี่นา และที่หายออกไปก็ไปตกปลา (สปริง) นี่เอง แต่เอเมื่อเช้าเล่นเกมกับน้องเหมียว แบบใช้ของเล่นที่ผูกเชือกแกว่งไปมาให้น้องเหมียวตะปบเล่น เลยเกิดความคิดทำเกมตกปลา ฮาๆๆๆๆๆ

ได้ผลค่ะ ได้สปริงที่หลุดหายเมื่อตอนตัดแต่งกิ่งไม้ ที่หลายวันก่อนหาด้วยสายตาไม่เจอ และที่คราดหญ้าไม่สำเร็จ มาเจอไม้เด็ด DIY ของหมียักษ์ ใช้เกมตกปลาก็ได้ปลามาอย่างที่เห็นค่ะ เลยคิดว่าการใช้องค์ความรู้ง่ายๆ ที่ใครๆ ก็ทำได้ น่าจะนำมาเล่าสู่กันฟังจึงให้นายแบบ ออกไปแสดงแบบในสนามจริง และโยนสปริงตัวเดิมในสนาม แล้วใชเบ็ดที่เป็นเชือกฟางที่ปลายด้านหนึ่งผูกแท่งแม่เหล็กไว้ ควานหาสปริงในสนาม ก็สามารถตกปลาได้อย่างง่ายดาย แต่เอทำไมเราสองสว. ไม่ใช้วิธีนี้เสียตั้งแต่ที่แรก ความจริงก็เป็นความรู้ที่เป็นพื้นๆ ที่ใครๆ ก็รู้ แต่ตอนนั้นไม่ทันคิด พอมีเวลาว่างก็ หมียักษ์ก็ไปหาอุปกรณ์ มาทำเบ็ด แล้วไปตกสปริงค่ะ งานนี้ใคร จะนำไปใช้แก้ปัญหาที่คล้ายๆกัน น่าจะได้ผลค่ะ วันนี้คงมีอาหารจานโปรดเป็นรางวัลให้หมียักษ์ค่ะ

« « Prev : อาหารหลัก ห้าหมู่

Next : เดินทางไปลำพูน » »