ลานสะตอพอเพียง

ก่อนจะสร้างนักวิจัยไทย ควรจะปูพื้นการทำวิจัยตั้งแต่เด็กๆ อย่างช้าก็ มัธยมศึกษา

โดย มิสเตอร์สะตอฯ เมื่อ 25 มีนาคม 2009 เวลา 11:33 (เช้า) ในหมวดหมู่ การศึกษา, แนวคิด ปรัชญา ศาสนา #

อ่าน: 3200

สวัสดีครับทุกท่าน

ก่อนจะสร้างนักวิจัยไทย ควรจะปูพื้นการทำวิจัยตั้งแต่เด็กๆ อย่างช้าก็ มัธยมศึกษา

เพื่อจะให้พร้อมในการฝึกฝนอยู่กับสิ่งรอบตัวและมองเห็นสิ่งใกล้ตัวเป็นเนื้อเดียวกับการวิจัย พอถึงเวลาจะทำวิจัยจะได้ไม่ตื่นกลัว เพราะงานวิจัยก็คือการดำเนินชีวิตประจำวัน การนำเสนองานวิจัยก็เป็นการบอกเล่าสิ่งที่ค้นพบ ค้นเจอและมารับฟังข้อคิดเห็นจากมุมมองต่างๆจากคนในสาขาหรือต่างสาขาเพื่อพัฒนาต่อยอดต่อไป

หากเราทุ่มเทให้กับการศึกษาอย่างแท้จริงๆ ทุกๆ อย่างก็จะเกิดประโยชน์ต่อชาติในภาพรวมเอง หากจะพัฒนาการศึกษาคงต้องกัดไม่ปล่อยอย่างคลื่นกัดเซาะชายฝั่ง แต่หากจะหลั่งอย่างน้ำฝนที่ตกปรอยๆ ตกแล้วหยุดก็คงไม่ได้ หรือว่าได้แต่….

บางทีพอเราจะเพิ่มนักวิจัย เรามาตูมๆ เอาตอน ป.โท ป.เอก ผมว่าบางทีมันสายไปครับ ตูมได้ด้วยเงิน แต่จะตูมๆ ด้วยความพร้อมของคนมันไม่ทันกาลครับ เพราะเราไม่ได้สร้างคนให้พร้อมที่จะไหลเข้าสู่งานวิจัยจึงบางครั้งเราเห็นการสร้างแนวคิดโดยการเอาเงินหรืองบประมาณ หรือการได้ประโยชน์มาเป็นตัวล่อให้เกิดนักวิจัย ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วหรือยัง

ตอนนี้ผมปรับแนวทางใหม่ในสิ่งที่ตัวเองคิด ผมคิดว่าหากจะสร้างนักวิจัยคงต้องเริ่มตั้งแต่มัธยม ม.ต้น ม.ปลาย เป็นการปูรากฐานให้แ่น่นทั้งสาขาวิชาและประโยชน์ที่จะนำไปใช้ และผูกโยงให้เห็นว่า งานวิจัยคือสิ่งรอบตัวในการดำเนินชีวิต จะเกี่ยวมากหรือน้อยก็ต้องเชื่อมโยงให้ได้ แล้วเมื่อถึงภาวะหนึ่งนักศึกษาที่สนใจจริงจะไหลเข้าไปสู่สาขาที่เค้าต้องการด้วยใจของเค้าที่อยากจะทำวิจัยจริงๆ เป็นอิสระโดยไม่ต้องบังคับหรือมีเงื่อนไขใดๆ

ผมเชื่อเสมอว่าสมองทุกใบเรียนรู้ให้ดีได้ เพียงแต่เราจะกระตุ้นให้สมองแต่ละใบนั้นเรียนรู้อย่างไรให้สอดคล้องกับสมรรถภาพของสมองแต่ละใบได้อย่างไร นั่นคือสิ่งที่ท้าทายสำหรับผู้สร้างและฝึกฝนไม่ใช่หรือครับ?

ด้วยมิตรภาพครับ

เม้ง

« « Prev : การนำเสนอผลงานวิจัยระดับอุมศึกษา (โปรแกรมการจำลองน้ำท่วม โดยอนุรักษ์ บูสะมัญ)

Next : แม้นเห็นโลงศพ ก็มิอาจจะหลั่งน้ำตา กับการศึกษาไทย » »

ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว