เสียงเล็กๆ…จากการลงชุมชน
จากการลงชุมชนไปพูดคุยกับชาวบ้าน สิ่งหนึ่งซึ่งได้รับรู้และไม่ได้เกี่ยวข้องกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่กำลังขัดแย้งกันอยู่ ชาวบ้านไม่ได้โง่เขลาอย่างที่กลุ่มคนบางกลุ่มคิด แต่พวกเขามีภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ได้สืบทอดกันมาเป็นเวลาช้านาน แต่ใครกันหล่ะที่เป็นฝ่ายเข้าไปทำให้วิถีชีวิตของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไป….
หลายหน่วยงานมุ่งแต่จะทำผลงานของตนเองให้ปรากฏ หมู่บ้านหลายแห่งถูกเลือกเป็นเหยื่อ พอมีหน่วยงานต่างๆเข้ามาลงชุมชน ต่างก็เข้ามากอบโกยผลประโยชน์จากชุมชน แผนงานต่างๆมาริเริ่มไว้เพียงทำเพื่อให้ได้มีผลงาน แล้วก็ไม่ได้สานต่อ ไม่ได้มีการวางแผนรองรับสำหรับอนาคต ปล่อยให้เป็นภาระของชุมชนต่อไป
เมื่อความเจริญเข้ามาเยือนชุมชนต่างๆก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป ไม่ต้องอื่นไกลบรรดาหน่วยงานต่างๆที่เข้ามาประชุมเมื่อติดใจบรรยากาศสิ่งแวดล้อมของชุมชนก็เริ่มติดต่อขอซื้อที่ชาวบ้าน พอรายหนึ่งซื้อได้ในราคาถูกก็เริ่มชักชวนเพื่อนุฝูงเข้ามาซื้อที่กันมากขึ้น
ฝ่ายเอกชนก็เริ่มให้ความสนใจ เสนอให้ชาวบ้านเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต ให้เลิกปลูกพืชผลไม้พื้นเมืองมาปลูกผลไม้ที่เป็นที่ต้องการของตลาดมากขึ้น มีการตัดป่าไผ่และไม้พื้นเมืองจนเกือบหมด
ส่วนนโยบายต่างๆของรัฐที่ผ่านมานั้นก็ไม่มีความต่อเนื่อง บางนโยบายกำลังไปได้ดีในชุมชนก็ต้องมีอันเปลี่ยนแปลงรัฐบาล ซึ่งรัฐบาลชุดใหม่ก็ไม่ได้สานต่อนโยบายเดิม ไม่ทราบว่าเป็นเพราะว่ากลัวเสียหน้าหรืออย่างไรกัน กลับไปเริ่มนับหนึ่งตั้งโครงการใหม่ๆขึ้นมา….
เสียงเล็กๆ..ซึ่งแสดงความห่วงใยจากชาวบ้านเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่า…หากแม้นทุกฝ่ายยึดถึงผลประโยชน์ของส่วนรวมบ้าง มีจิตสำนึกที่ดี ชุมชนเหล่านี้ก็จะสามารถดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน
« « Prev : อีกหนึ่งวัน…กับบล็อกใหม่
Next : อ่านบันทึก..แล้วสุขใจ » »
1 ความคิดเห็น