คอมฯโดนไวรัสเล่นงานอีกแล้ว บันทึกข้อความอยู่ดี ๆ เผลอยิ้มหน่อยเดียว อ้าว! ลบวืดหายไปเฉย ๆ แบบนี้มันยิ่งกว่าผีหลอกอีกนะ เลยเผ่นมาบันทึกลงในลานปัญญาโดยตรง รอกอดเคยบอกว่าระบบมันจะช่วยจำสิ่งที่เราเขียนไว้ทุกนาที เกลือจิ้มเกลือแบบนี้ค่อยสมน้ำสมเนื้อหน่อย สิ่งน่ารำคาญของมนุษยชาติยุคนี้ก็เรื่องเจ้าไวรัสนี่แหละ น่าเบื่อที่สุดในโลกเลย เสียเวลา เสียจินตนาการ และเสียความรู้สึก ถ้าใครปราบไวรัสได้แบบเบ็ดเสร็จ จะยกลูกสาวให้เป็นรางวัล
เขียนที่ห้อง 814 บริษัทสุวิมลและบุตร แมนชั่นจำกัด
111/212 หมู่ 5 ซอยสำราญสุข
ตำบลปากเกร็ด อำเภอปากเกร็ด
จังหวัดนนทบุรี 11120
วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552
กราบเรียนอาจารย์นายแพทย์ ประเวศ วะสี ที่เคารพอย่างสูง
สิ่งที่ส่งมาด้วย สำเนาตัวอย่างประวัติสมาชิกคนแซ่เฮ 1ชุด
เ่รื่องที่กระผมขอความเมตตาจากท่านอาจารย์ในครั้งนี้ มีมูลเหตุมาจากพวกเราได้ศึกษาเรื่องการจัดการความรู้ โดยการสื่อสารถึงกันผ่านอินเตอร์เน็ทในบล็อกที่ชื่อว่า “ลานปัญญา” ผลของการใช้ไอทีเป็นแม่สื่อ ทำให้เรามีปฎิสัมพันธ์กันขึ้นมาเป็นเครือญาติ ที่เรียกในหมู่กันเองว่าชาวเฮฮาศาสตร์ คนแซ่เฮเหล่านี้กระจายตัวอยู่ในทุกภูมิภาค ทุกอาชีพ มีจิตสาธารณะ ถ้อยทีถ้อยอาศัยช่วยกันสร้างสังคมแห่งสติปัญญาขึ้นมา
กระผมในฐานะหน้าม้า ได้ยุให้สมาชิกเหล่านี้เขียนถึงตัวเอง เมื่อได้อ่านพิมพ์เขียวที่ประกอบไปด้วยลายแทงชีวิตของสมาชิกแล้ว ได้คำตอบว่า..นี่คื่อวิธีดึงเอาความรู้ในตัวคนออกมาในสาขาต่างๆได้อีกประการหนึ่ง ความรู้ในตัวคนนั้นมีอานุภาพมากนัก ถ้าเรามีวิธีถอดรหัสหรือซึมซับเอาบทเรียนผ่านชีวิตจริงเหล่านี้มาสังเคราะห์ ประเทศนี้น่าจะได้ตำราว่าด้วยบริบทของนักสู้ชีวิต
