ลานสวนป่า

• ปีใหม่แต่ใจเก่าเขย่าBlog

เรื่องพลิกล็อคพลิกกลับขยับขยาย

ฟิตทุกวันมั่นคงดำรงกาย

ห่างและหายทุกข์โศกโรคทั้งปวง

• ผ่านทุกเปลาะเจาะใจไปทุกเรื่อง

การงานเฟื่องหายฝืดไม่หนืดหน่วง

ราบเรียบลื่นเรียบร้อยไม่คอยดวง

ให้หมดห่วงหมดเหงาอารมณ์ดี

• ตั้งใจไว้ไปไหนไปสะดวก

วีซ่าบวกเหมือนฝันแถมมันนี่

กำลังใจไหลแรงแกร่งทั้งปี

เป็นผู้มีอันจะกินอันจะนอน

• ขอให้ปกติตลอดไป

ขอให้หัวใจได้พักผ่อน

ขอให้พบปัญญาพาสัญจร

ขอให้พรแซ่แห้วและแซ่ฮา

แคว๊กๆ

เช้านี้ชาวเฮฮาศาสตร์มีนัดกันที่โรงเรียนสตรีภูเก็ต

ท่านอัยการจัดการบ้านให้ไปพบคณาจารย์ในเรื่อง KM.

เมื่อได้รับโจทย์แล้วเราฟันธงเห็นชอบมอบเล่าฮู กับ พระอาจารย์ Handy

เรื่องนี้ลงตัวอย่างชื่นมื่น..

8.00 น.

คุณแอ๊ด กับ ท่านอัยการชาวเกาะ มารอพบเราที่โรงเรียน

เจอหน้ากัน.. มหกรรมการกอดก็เกิดขึ้น

อ่านต่อ »

พวกวาสนาดีมักจะน่าตาดี และจิตใจดี แคว๊กๆๆ

คนแซ่เฮรักภูเก็จเพราะมีมูลเหตุนานับประการ แต่มาคราวนี้รักลึกเข้าไปอีกมาก เพราะได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ของภูเก็ตค่อนข้างครอบคลุม เพราะอาจารย์สมหมายไล่บรรยายมาตั้งแต่ยุคก่อกำเนิดโลก คนที่ชอบประวัติศาสตร์จึงโดนใจนัก อาจารย์เป็นผู้ทรงภูมิระดับจอมยุทธพื้นที่ตัวจริงเสียงจริง ได้ทุ่มเททำเรื่องนี้อย่างมีเป้าหมายที่อลังการณ์มาก ท่านต้องการให้ระบบการศึกษาไทยเกิดการเรียนรู้อย่างบูรณาการ เรียนความจริง รู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลง รู้ลึกรู้แจ้ง แล้วคั้นเอากะทิมาใช้..ท่านเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตมาก่อน ซึมซับเรื่องราวอย่างคนมีหัวใจรักภูเก็ตเต็มปลื้ม เริ่มตั้งแต่การสะกดชื่อ จากภูเก็จ ทำไมมาเป็นภูเก็ต ในอดีตคนภูเก็ตโยกย้ายถิ่นฐานมาที่กันอย่างไร? การเผชิญชะตากรรมแบบสื่อผืนหมอนใบนั้นมีหุ่นแสดงให้ชม ..นอนซมอยู่กับการเมาเรือกระปลกประเปลี้ยจนลุกเดินขึ้นจากเรือไม่ได้ ตายไปก็เยอะในระหว่างเป็นกุลีเหมือง

อ่านต่อ »

(ดอกกล้วยไม้ที่ยังไม่บานก็งามตามสภาพที่เป็นอยู่)

เช้าวันก่อนโน้น ตื่นมาหาภักษาหารเสาะใส่ท้องในโรงแรมทอแสง ที่คณะเราพักด้วยกัน ผมตักข้าวต้มมานั่งสักครู่ อาจารย์ปภัสวดีท่านก็ตักอาหารมานั่งโต๊ะด้วย ข้อดีของการพบปะกับอาจารย์ผู้ใหญ่ในบรรยากาศนอกห้องประชุม ไม่เป็นทางการแต่เป็นบรรยากาศของทางกินไปคุยกันไป..จึงมีเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันฟังนะขอรับ อ่านต่อ »

ปีนี้อากาศผันผวนเหลือเกิน เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว คนเราก็พลอยร้อนๆหนาวๆไปด้วย ใครแข็งแรงก็พอไปวัดไปวา แต่คนขี้โรคต้องพะวงหน้าพะวงหลัง ภูมิคุ้มกันหรือภูมิต้านทานอะไรนั้น ถ้าแข็งแรงพอที่จะต้านแรงยั่วยวนได้ดี ตั้งแต่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการกิน ช่วงที่เดินรอบโต๊ะอาหารจะใช้เวลาพิจารณา อะไรรับประทานได้อะไรควรละเว้น ต่างจากเมื่อก่อนจะมองหาของชอบ เดี๋ยวนี้ต้องละจากชอบมาเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ของชอบเสียด้วยสิ หลงผิดหลงชอบกับสิ่งที่สร้างปัญหาให้แต่ตนเองมามาก ล่วงเลยมาจนป่านนี้ เหลือเวลาให้เรียนรู้และแก้ไขไม่มากแล้ว ตอนนี้ต้องพัฒนาวิธีเว้นวรรคอย่างเอาจริง อาหารรสจัด เนื้อสัตว์ เครื่องดื่มต่างๆแม้แต่กาแฟจับมาจัดระเบียบใหม่  ถึงจะจัดการได้ไม่เรียบร้อยเท่ากับอยู่ที่บ้าน แต่ก็ต้องรู้วิธีเลือกเขมือบสิ่งที่เป็นโทษน้อยที่สุด หมอเจ๊แนะนำ แคว๊กๆ.. อ่านต่อ »