ลานสวนป่า

ปีนี้อากาศผันผวนเหลือเกิน เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว คนเราก็พลอยร้อนๆหนาวๆไปด้วย ใครแข็งแรงก็พอไปวัดไปวา แต่คนขี้โรคต้องพะวงหน้าพะวงหลัง ภูมิคุ้มกันหรือภูมิต้านทานอะไรนั้น ถ้าแข็งแรงพอที่จะต้านแรงยั่วยวนได้ดี ตั้งแต่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการกิน ช่วงที่เดินรอบโต๊ะอาหารจะใช้เวลาพิจารณา อะไรรับประทานได้อะไรควรละเว้น ต่างจากเมื่อก่อนจะมองหาของชอบ เดี๋ยวนี้ต้องละจากชอบมาเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ของชอบเสียด้วยสิ หลงผิดหลงชอบกับสิ่งที่สร้างปัญหาให้แต่ตนเองมามาก ล่วงเลยมาจนป่านนี้ เหลือเวลาให้เรียนรู้และแก้ไขไม่มากแล้ว ตอนนี้ต้องพัฒนาวิธีเว้นวรรคอย่างเอาจริง อาหารรสจัด เนื้อสัตว์ เครื่องดื่มต่างๆแม้แต่กาแฟจับมาจัดระเบียบใหม่  ถึงจะจัดการได้ไม่เรียบร้อยเท่ากับอยู่ที่บ้าน แต่ก็ต้องรู้วิธีเลือกเขมือบสิ่งที่เป็นโทษน้อยที่สุด หมอเจ๊แนะนำ แคว๊กๆ..

ฟังพยากรณ์อากาศบอกว่าหน้าแล้งคงจะมาเยือนเร็วและยาวขึ้น ก่อนมาได้ทดลองเปลี่ยนหัวสะปริงเก้อร์ ให้พ่นฝอยและฉีดกระจายได้กว้างไกลยิ่งขึ้น จำเป็นต้องประหยัดน้ำและใช้ให้คุ้มทุกหยดหยาด การได้รดน้ำต้นไม้เป็นการทำความดีแบบง่ายได้รับความสุขโดยตรง ..เห็นใบเฟิรนส่วนปลายทอดยาวสีตองอ่อนบิดพริ้ว กองทัพปลวกยกโขยงมารุมแทะใบไม้ชื้นจนได้ยินเสียงจุบจั๊บ การมีส่วนร่วมให้ปลวกได้อาหารอันโอชะจะรู้สึกดีมากเลย ลูกโม่งยังทิ้งดอกโป้งโป้งทั้งวัน สะเดาหล่นใบเกลื่อนจนกิ่งก้านดูโหรงเหรง ใบอ่อนเล็กๆแซมอยู่ใต้ช่อดอก ช่วงที่ดอกบานจะส่งกลิ่นหอมเย็นระรื่น จัดวันหอมดอกสะเดาดีไหมครับ! ผลของการปลูกเล่นๆแต่ต้นไม้ตอบแทนจริงๆแบบท่วมท้นทวีคูณ ทำให้เห็นว่าธรรมชาติไม่ค้ากำไรเกินควรกับใคร มีแต่ตอบแทนคุณค่าท่วมท้นทวีคูณ ตราบใดที่เราคิดอย่างละเอียดและอ่อนโยนเราจะรับรู้สิ่งเหล่านี้ได้อย่างซาบซึ้ง

การได้ลิ้มรสน้ำที่จืดสนิท ท่ามกลางกลางลิ้มรสแต่น้ำอัดลม น้ำหวาน น้ำเมา น้ำเสพติดต่างๆ ย่อมจะประจักษ์แจ้งเข้าถึงผลของรสน้ำจืดที่มีต่อสุขภาพอนามัยของชีวิตฉันใด การได้ฟังเสียงอ่อนโยนสงบ ย่อมชำระใจให้สะอาดใสดีกว่าธุรกิจแห่งการดิ้นรนฉันนั้น ..ดูๆไปแล้วก็มีแต่พวกมนุษย์นี่แหละ พยายามคิดที่จะทำเรื่องเลยเถิดผิดปกติ มวลสัตว์ต่างๆต้องการเพียงน้ำดื่มที่สะอาดอย่างเดียวก็เพียงพอแล้ว มีการพยายามคิดประดิษฐ์น้ำชนิดแปลกๆประหลาดๆมามอมเมาสุขภาพตนเอง เรื่องเลยเถิดพวกนี้มากขึ้นถ้าไม่ระวังก็จะอ่วมอรทัย ติดกับดักของรสชาติจนต้องเสียทรัพยากรในการบำบัดรักษาปีละหลายแสนล้านบาท ต้องมาเดือดร้อนรณรงค์ “ให้เหล้าเหมือนแช่ง” ผมถูกแช่งทุกปี มีคนเอาเหล้ามาให้ตอนปีใหม่ ให้ไม้แกะพระกันดีกว่า จริงไหมครับ

บางทีเราก็ละเลยระลึกถึงคุณภาพจิตใจที่เกี่ยวโยงกับสภาพแวดล้อม มองข้ามไปยังความเป็นเลิศ การแข่งขัน การแก่งแย่ง ดูเป็นเกมส์ที่น่าตื่นเต้น ตื่นใจ ลืมมองสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวและในตัว ผมดีใจที่ได้พาคุณตฤณไปรู้จักฤๅษีอ้น คนที่ใจคุณภาพเจอกันทำให้เกิดการเชื่อมพลังความคิด ค้นพบเรื่องพิเศษอย่างน่าอัศจรรย์ ใครจะนึกละครับว่า..จะมีคนกล้าเอาไม้ยูคาฯมาแกะองค์พระ เจ้าไม้นี้ทั้งแข็งทั้งเหนียวมีการหดตัวสูงมากมีริ้วรอยแตกทั่วไป แค่เอาไปทำรั้วตอกตะปูก็หอบแห๊กแล้ว แต่ก็มีคนมุ่งมั่นทำมาจนสำเร็จได้ จึงเป็นการเริ่มต้นที่ทึ่ง!+อึ้งกิมกี่สัก100ยกละมั๊ง..แม้ไม้ไม่สมประกอบยังสู้แกะมาได้ขนาดนี้ ต่อไปมีไม้ที่ดีๆแกะง่ายๆสวยงามขนาดไหน พวกเราก็จะได้เห็นพระไม้สวยๆมาอวดอีกในลำดับต่อไป..

เมื่อเราละทิ้งความฟุ้งฝัน และสังเกตสังกาอย่างใส่ใจกับหยาดน้ำค้างงดงามบนใบไม้หลังฝนบ้าง เราจะพบความงดงามอันน่าอัศจรรย์ใจเกินความสามารถที่จะตกแต่งได้ของมนุษย์ เมื่อเราละทิ้งความครุ่นคิดหมกมุ่น และหันมาใส่ใจกับปรากฏการณ์ที่รายรอบอยู่ข้างๆตัวเรา เราจะสัมผัสกับอิสระที่โล่งโปร่งจากความครุ่นคิดต่างๆ  และแน่อนเหลือเกิน เมื่อเราใส่ใจกับสิ่งต่างๆรอบๆตัว เราจะพบความจริงของชีวิตมากมายหลากหลาย ที่ดำเนินเคลื่อนไหวอยู่รอบๆ เราจะเห็นความเร่งรีบ ความอ่อนโยน ความสุข ความทุกข์  ความร่าเริง ความเหนื่อยล้า ความมีสีสัน ความแห้งเหี่ยว ฯลฯ

(ห่านตัวที่หมอบอยู่ข้างในไปช่วยเพื่อนกกไข่)

ถ้าเราเห็นความจริงโดยรอบด้วยตาด้วยใจ เราจะจัดใจให้ละเมียดละไมได้ตามธรรมชาติอย่างสมดุล เกิดประกายความงดงาม การเปลี่ยนจากใจที่ฟุ้งฝันมาพบกับความจริง จะเป็นไปได้ก็ด้วยสติอันแจ่มใสเท่านั้น การคิดการทำสิ่งที่ผิดปกตินอกจากจะเปลืองเวลาแล้ว ยังทำให้ตัวเราห่างจากความผ่องใสแห่งสติดังกล่าวนี้

• เซาะร่องนำคิดจาก..กระแสธารแห่งชีวิต  60 ปี โสรีช์ โพธิแก้ว
  

« « Prev : สุขภาพทางสังคม

Next : เรื่องป่วนเล็กๆที่สนามบินสุวรรณภูมิ » »