อยากจะติดล้อที่หัวใจแห้วเป็นบ้า
อยู่กับฟ้าดินจะกลัวอะไร?
ผมชอบดูคนตัดสินใจ
ชอบแกล้งคนให้อึดอัดเล่น
ชอบวางยา..ให้คนคิดจนสมองแฉะ
ชอบกระตุ้นและกระแทกให้หลงทาง
เหตุผล..เพราะเห็นมาเยอะกับคนคิดมาก ที่ไม่ยอมไว้วางใจธรรมชาติและสวรรค์บันดาล ในความเป็นจริงแล้วชะตาชีวิตของเราถูกอะไรบางอย่างกำหนดไว้คร่าวๆ แล้วปล่อยให้เราเติมช่องว่างเอาเอง ไม่อย่างนั้นเราจะมารู้จักกันรึครับ อุ้ย! จะนึกรึว่าวันหนึ่งวันใดจะมาตกอยู่ในวงล้อมกอดที่สวนป่า ผมนะมีเรื่องที่คาดไม่ถึงมาตลอดชีวิต อะไรมันจะเกิดก็เกิดห้ามไม่ได้หรอก แต่ก็น่าเห็นใจคนที่สัมผัสรหัสลึกลับนี้ไม่ได้ ถึงยังงั้นก็เถอะ อย่าไปวอรี่อะไร บทจะมีบ้านติดล้อหรือไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไร คนเราสามารถโยกความพอดีกันได้ทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องไปเป๊ะๆไปแบกภาระอะไรให้มันหน้ามืด
ช่วงที่แอบมายึดบ้านคอนนอนไขว้ห้างคิดอะไรได้เยอะ
ผมกลับชอบกระต๊อบหลังเล็กๆมุงจาก
เพราะเด็กๆก็คุ้นชินสภาพอย่างนี้
ฝนตกมาจะรวบปลายหญ้าผูกเป็นกระจุกให้น้ำสีชาใสๆไหลลงโอ่ง
วันนี้นอนดูฝนหล่นลงมาบนหลังคาเสมือนภาพติดตาติดใจมาเยือน ย้อนทบทวนไปว่ามนุษย์จะบ้าไปถึงไหน จะอยู่จะกินจะอะไรสร้างเงื่อนไขให้ยุ่งเหยิงเข้าไว้ แล้วก็เสียเวลากับเรื่องที่พันผูกขึ้นมานั้น ทำไมไม่ย้อนคิดไปเรื่องง่ายๆสบายๆไม่เป็นภาระและรบกวนธรรมชาติ โดยเฉพาะการรบกวนเวลาของชีวิต เราจะได้บริหารเวลาเพื่อสิ่งที่อยากจะทำ อยากจะเห็น เอาเวลาไปปลูกผัก ทำกับข้าว ประดิษฐ์โน่นนี่ มากกว่าที่จะมาคลุกอยู่กับเรื่องสร้างบ้าน เดินดูบ้านของเพื่อนร่วมโลก ไม่ว่าจะนก-แมลง-หรือแม้กระทั้งมดแดง ล้วนสร้างง่ายอยู่ง่ายสะดวกต่อสภาพชีวิตและสังคมรอบด้าน
ที่แหย่ๆว่า “ศาลพระภูมิ” นั้นไม่ได้พูดเล่นนะแห้ว
ถ้าพ่อจะสร้างกระต๊อบด้วยไม้อย่างดี
หลังโตกว่ากระต๊อบคอนฯสัก2เท่าครึ่ง
แค่นี้ก็อยู่จนแก่ตายได้หลายรอบแล้ว
ลากไปตั้งตรงไหนก็ได้เพราะมีล้อติดเสา
วันนั้นก็พาไปดูล้อเหล็กแล้วนี่ ราคารวมติดเสาทุกต้นประมาณ 10,000 บาท
ค่าประตูหน้าต่างแบบวิริศมาประมาณ 30,000 บาท
ค่าสุขภัณฑ์/เฟอร์นิเจอร์รวมเครื่องครัว ประมาณ 40,000 บาท
ค่าวัสดุ/ค่าแรงช่างประมาณ 50,000 บาท
ค่าไม้ไม่ต้องพ่อมีปะเลอะ มันแย่ตรงต้องจ่ายค่าซอยไสไม้เองนี่แหละ น่าจะสัก 30,000 บาท
ต่อน้ำ/ต่อไฟ ค่าเผื่อเหลือเผื่อขาด 20,000 บาท
ลองบวกดูสิ..10,000+30,000+40,000+50,000+30,000+20,000=180,000 บาท
แพงไปไหมกับบ้านหลังแรกที่ดูดีมีสกุล
..แพงนะสิ
ทำให้ลดลงได้ไหม ได้สิ สบายมาก
สั่งให้ลุงที่แกทำกระต๊อบขาย ขยายแบบบ้านขึ้นสัก 2 เท่าครึ่ง
ปูไม้พื้นอย่างดี ติดประตูหน้าต่างเรียบร้อย
รวมเบ็ดเสร็จหลังละ 30,000 บาท ก็มโหระทึกแล้ว
เป็นศาลพระภูมิที่นางกวักคนไหนก็อยากมาพำนัก
ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้โม้
วิชากดปุ่มเนรมิตได้ทั้งนั้น
แห้วก็เห็นกับตาแล้วนี่ว่า..การกดปุ่มถามทางนั้นเป็นอย่างไร
ทำเอาดิ้นพราดๆเลยใช่ไหมละ
เจ้าจะต้องเรียนวิชานี้อีกมากแห้วเอ๋ย..
ไม่งั้นจะมีคนรำพึงรำพันรึว่า..
“ครูบาเอาแต่ใจ ..ทำให้ทั้งรักทั้งชังทั้งหวานและขมขื่น!”
มันอาการปกติธรรมดาของมนุษย์เผชิญอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่เรามักจะเลือกรับแต่อาการที่ตนชอบและพอใจ
- ทั้งรักกับชังมันก็อยู่ด้วยกัน
- ทุกข์หรือสุขมันก็อยู่ด้วยกัน
- หิวหรืออิ่มมันก็อยู่ด้วยกัน
- ร้อนหรือเย็นมันก็อยู่ด้วยกัน
ไปคิดดูดีๆ อย่ามากเรื่อง จิตใจปนเปื้อนความทุกข์เปล่าๆ!
