ลานสวนป่า

คนอื่นอาจจะไม่เดือดร้อนเรื่อง คำนาม ฉายา ชื่อเล่น ชื่อจริง แต่ผมไม่ใช่เลย มีเรื่องชวนเวียนหัวให้คนอื่นอย่างคาดไม่ถึง อย่างที่แห้วโพสข้อความว่า..ถ้าจะมาสวนป่า>> ทำให้คนสนใจถอนใจ มันยังไงกันนะ>> นอกจากทางเข้า-ออก-มีหลายเส้นทางแล้ว ยังวกไปวนมาไม่รู้ว่าเลี้ยวซ้ายหรือขวา ป้ายก็มองหาไม่เห็น..

ถ้าไปถามคนในหมู่บ้านปากช่องว่า บ้านครูบาสุทธินันท์อยู่ที่ไหน?

ถ้าชาวบ้านคนนั้นไม่เคยเป็นเครือข่ายหรือเคยเข้ามาอบรมที่สวนป่า เขาจะไม่รู้จักชื่อนี้ และไม่มีสมาชิกคนไหนเรียกผมว่าเสี่ยสักคน แต่คนนอกทำไมไพล่ไปเรียกกันว่า..”เสี่ยอุ๊” อุ๊ นั่นเป็นชื่อเล่นผม ส่วน เสี่ย นั้นผมไม่รู้ว่าใครบังอาจมาสถาปนให้ จ๊องๆอย่างผมนี่นะจะเป็นเสี่ย สิ่งที่แสดงด้านเศรษฐานะก็ไม่มี อยู่อย่างกระจอกๆ กินกลางดอนนอนกลางทราย อยู่ในป่าเป็นคนป่า

· ถ้าเป็นเสี่ยตัวจริงเสียงจริงผมจะไม่ว่าอะไรสักคำ

· เมื่อไม่ได้เป็นจริงตามกล่าวขาน..มันสะยืดสยิวยังไงไม่รู้นะครับ

· ถ้า..ไม่เรียกตามชาวบ้าน>> ก็หาทางเข้าถึงสวนป่าไม่ถูก

อนึ่ง สวนป่าเข้ามาได้หลายเส้นทาง สลับซับซ้อนยิ่งกว่าเขาวงกต บางคนบอกว่าอย่างกะค่ายกลหนังกำลังภายใน ถามว่า..ทำไมไม่เขียนป้ายติดไว้บ้าง ก็เคยเขียนนะครับ ถ้าเป็นป้ายเหล็ก..พวกเมายาบ้าจะมาขโมยไปขายเศษเหล็ก ผมก็เลยใช้วิธีบอกเส้นทาง

1. ศึกษาเส้นทางในเน็ท (อย่างที่แห้วนำเสนอ)

2. ใช้GPRS.นำทาง

3. ถามชาวบ้าน

4. จ้างมอเตอร์ไซด์รับจ้าง หรือรถตุ๊กนำทางเข้ามา

5. เสี่ยงดวงลุย แล้วโทรศัพท์ถามเส้นทาง

ใครมาที่นี่ไม่ปวดเศียรนับว่าแปลก

ใครมาครั้งแรกแล้วไม่หลงยกโป้ให้เลย

มาแล้วหลง จึงเป็นเรื่องปกติของที่นี่ ถ้าไม่หลงสิ นับว่าแปลก

“หลงทางเสียเวลา” ..เจตนาให้เป็นบท..สารบัญ >>

ส่วนคำว่า “ครูบา” นี่ก็ชวนฮาและน่าหมั่นไส้เรื่อยมา บางท่านโทรศัพท์มา นมัสการ ผมก็คุยด้วยปกติธรรมดา คุณเธอก็ยังสุภาพเรียบร้อยเอ่ยถ้อยเจ้าค่ะเจ้าขา เคยไปร่วมงานสัมมนาเวทีหนึ่ง พิธีกรไม่ศึกษา.. ขึ้นมาก็กราบนมัสการพระอาจารย์ครูบาสุทธินันท์ รัฐมนตรีฯเป็นประธานมองหา ไม่เห็นผ้าเหลือง อ้าว ! ทำไม..ตาแก่หัวดำกระย่องกระแย่งขึ้นเวที..

ไหนๆก็ไหนๆ เปิดPower point แนะนำตัวเอง

· เป็นชาวบ้านธรรมด๊า ธรรมดา

ถิ่นที่มายี้แหลกแจกกระหน่ำ

เมืองที่กันดารดิ้นกินน้ำตำ

บุรีรัมย์ทำงานหน้ามาทุกงาน

· อยู่กลางดินกินกลางดอนนอนฝันเฟื่อง

ยุ่งกับเรื่องปลูกป่าภักษาหาร

เลี้ยงไก่ปลาหมูแพะแยะมานาน

ตั้งเตาถ่านหน้าดำหากำไร

· ก่อกิจการบ้านเรียนโฮมสกูล

เปิดเป็นศูนย์ศึกษาปัญญาใหม่

มีชื่อว่า..มหาชีวาลัย

ช่วยแก้ไขไม่ให้ใครเชยๆ

· แต่ก็มีปัญหา..คนช่วยสอน

ครูดีๆเขาก็งอน..ทำเฉยๆ

ชวนคนไหน..ก็ไม่สนใจเลย

มีไหมเอ่ย..ครูอกหัก..ขอสักคน

ผมมีร้านข้าวมันไก่ เจ้าประจำอยู่หลังสถานีรถไฟบุรีรัมย์ ชอบไปเลี้ยงญาติทางไกลที่ร้านนี้บ่อยๆ เครือญาติผมหลากหลายคุณลักษณะ..เจ๊เจ้าของร้านแกคงจะสงสัยมานาน..

วันหนึ่ง..เจ๊เดินฉับ ฉับ ..ขอถามหน่อยเถอะ

เฮียนี่เป็นใครกันแน่..

อ้าว! หมายความว่าอย่างไรครับ ผมทำงงๆ..

เจ๊สังเกตนานแล้ว..

ข้าราชการก็ไม่ใช่ พ่อค้าก็ไม่เชิง ชาวบ้านก็ดูแปลกๆ

เจ๊บอกตรง..ว่างง

แหม..เจ๊..งง ผมไม่งง..รึครับ

มีเครือญาติ-ราษฎรอาวุโส-คุณหญิง ฯลฯ

ได้สรุปบริบทตัวตนผมไว้ในหนังสือ “คนนอกระบบ” ว่า..

“เรื่องเล็กไม่ เรื่องใหญ่ๆครูบาทำ”

“ครูบาเป็นคนที่ ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวาน และขมขื่น”

“ครูบานี่นะ..เขียนบาดเจ็บนัก แต่คุยตัวเป็นๆหวานเจี๊ยบเรียบร้อย”

“ไม่มีใครเขาเข้าใจหรอก ครูบาเป็นคนนอกระบบ”

อ้าว! แล้วนี่.. ผมควรจะเป็นใคร

ได้พิมพ์หนังสืออธิบาย..”คนนอกระบบ” หมดไปนานแล้ว

ส่วนหนังสือเจ้าเป็นไผ เล่ม 1-2 ยังเหลือนิดหน่อย

ปลายปี จะมีหนังสือ “จากนาซ่าสู่รากหญ้า จากรากหญ้าสู่นาซ่า”

สนใจติดต่อที่ลูกสาว ..อาจารย์พิชญ์สินี อัครโกศลเดชา 081-665-5987

ถ้าจะชมจากจอทีวี..

รายการ “ปราชญ์เดินดิน” ช่อง 9

ออกอากาศ..วันที่ 3 กับ วันที่ 10 เวลา 12.30 น.

ในวาระพิเศษ..ที่คนบ้านป่าร่วมถวายพระเกียรติพ่อของแผ่นดิน

พรุ่งนี้ว่างๆ 2 มือล้วงกระเป๋า 2 เท้าก้าวไปมาเล๊ยยย..

เดี๋ยวจะหาว่า..หล่อไม่ชวน อิ อิ

« « Prev : ใครไม่เหงาเอามือลง

Next : เมื่อรัก ก็จะชักชวนดื้อๆยังงี้แหละ » »