ลานสวนป่า

ตอนสายๆมีโทรศัพท์เข้ามาถามว่าอยู่บ้านไหม? ถามมาหลายรายเสียด้วยสิ เมื่อรู้ว่าอยู่บ้าน อาคันตุกะก็จะขอมาคุยด้วย ถาม..จะคุยเรื่องอะไร ผมจะคุยเกี่ยวกับงานวิจัยเรื่องข้าว ทดลองปลูกข้าวมาหลายปีเจอวิธีดีๆอยากจะมาโม้ให้ฟัง ก็มาสิ ขอเป็นช่วงบ่ายละกัน สักพักก็มีอีกสายหนึ่งโทรมาถาม พรุ่งนี้ว่างไหม ว่างครับ มีอะไรเหรอ ..อยากจะให้มาบางกอก ผมจองตัวให้เลยนะ แล้วจะไปรับที่ดอนเมือง ต้องถ่อกายไปขึ้นเครื่องที่ร้อยเอ็ด ก็สายการบินอีแร้งแก่สุดห่วยอีกนั่นแหละ ทำไงได้ เกิดมาเป็นคนอีสาน ไม่ได้เบิกบานฟู่ฟ่าเหมือนคนใต้คนเหนือ ที่มีสายการบินเหลือเฟือให้เลือก คืนนี้จะนอนนครพนม คงไม่มีอะไรพิเศษ ไม่เหมือนนอนที่ลำพูน 1 คืน อายุยืนไป 1 ปี

อ่านต่อ »

วันนี้เจอคนบ่นให้ฟังเรื่องเข้าลานปัญญายาก ก็เลยโมเมอธิบายว่าไม่ยากหรอกถ้ามีปัญญา พูดไปเแล้ว อุ้ย! นึกขึ้นได้ เขาอาจจะเข้าใจผิดว่าเราไปมองว่าเขาด้อยปัญญา จึงขอโทษ ยกประโยชน์ให้จำเลย อธิบายรอบใหม่ว่าไม่ยากหรอกถ้าเราคุ้นเคย ถ้าใส่ใจทำตามคำแนะนำ ที่ว่ายากๆก็เป็นเรื่องขี้ปะติ๋วไปทันที ลองพยายามดูเถิด ในโลกนี้อะไรก็แล้วแต่ ถ้าเราทำเป็นจะดูง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยทั้งนั้นละครับ อ้อ อย่าไปปอกกล้วยดิบก็แล้วกัน อิ

อ่านต่อ »

• อะไรน่าทึ่งกว่ากัน
• อะไรมีประโยชน์มากกว่ากัน
• คนสนใจอะไรมากกว่ากัน
• อะไรมีพลังมากกว่ากัน
• อะไรฉลาดมากกว่ากัน
• อะไรที่คนยกย่องนับถือมากกว่ากัน

• อะไรกำลังสูญพันธุ์ก่อน..เพราะอะไร
• ช้างเป็นเจ้าป่า หนูก็อยู่ในป่า
• ช้างเข้าเมืองไม่ช้าก็ตาย ..หนูมีอยู่เต็มบ้านเมือง
• ช้างอยู่ในสวนสัตว์ ไม่ช้าก็แก่ตาย
• หนูอยู่ในสวนสัตว์มีอยู่มากมาย คนมองไม่เห็นเอง
• คนถางป่า ทำไร่ ช้างอยู่ไม่ได้
• หนูมีอยู่เต็มไร่นา
• ช้างกำลังสูญพันธุ์ แต่หนูมีทุกแห่งหนในโลก
• เพราะ หนูปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้เร็ว อ่านต่อ »
  
  

(ถังหมักเศษอาหารทำปุ๋ยขนาดย่อมที่ตลาด อตก.)

ลงมาถึงสุวรรรภูมิ ขาใหญ่มาจอดรถรับ บอกว่าสนใจเครื่องหยอดเมล็ดถั่วลิสง เมล็ดพันธุ์สั่งให้แล้วผ่านอาจารย์แป๋ว แห่งคณะเกษตร มข.ที่ทำการวิจัยเรื่องถั่วลิสงจนโด่งดัง ได้พันธุ์ กข.6 ไปตันเศษ คนอยากจะปลุกไม่เคยปลูกมาก่อน ก็ต้องไล่ต้อนความรู้กันจ้าละหวั่น ผมมีงานนัดคุยกับคณะวิจัยของกรมป่าไม้ซึ่งอยู่ในบริเวณเดียวกัน จึงเหมาโหลรวบยอดเอาคนละเรื่องเดียวกันมาอยู่ด้วยกัน อันดับแรกไปแวะตลาด อตก. ซื้อของ กินข้าว หิ้วของฝากขึ้นรถ ไปยังสถานีวิจัยผลิตภัณฑ์ไม้ ในกรมป่าไม้ ไปถึงเจอคณะผู้ทรงคุณวุฒิด้านต่างๆคุยกันรออยู่แล้ว ประจวบกับมีช่างจากโรงงานมาซ่อมเครื่องจักรที่ชำรุดอยู่ในสถานที่นั้นด้วย

อ่านต่อ »

วาระจรมาถึงตอนปลายเดือน  เช้านี้จะนอนเซ๊าซี่อย่างเคยไม่ได้แล้ว โฉมยงมาปลูกให้อาบน้ำ จัดกระเป๋าเอาสัมภาระอะไรไปบ้างต้องรีบรายงาน เพราะคราวนี้จากนางไปหลายวัน ล้อเคลื่อนออกจากสวนประมาณ 7.00 น. วิ่งผ่าทุ่งกุลาร้องไห้ไปยังสนามบินร้อยเอ็ด ระยะทางประมาณ 100 กม. แปดโมงนิดหน่อยก็ไปปร๋อรอขึ้นเครื่องสายการบินอีแร้งแก่ ถามว่าทำไมไม่ขึ้นสนามบินข้างบ้าน มันมีแต่สนามบ่มีเครื่องบิน ทำให้ต้องถ่อสังขารมาที่ร้อยเอ็ดซึ่งมีเครื่องบินทุกวัน ทั้งๆที่เขยร้อยเอ็ดก็พอๆกัน แต่ทำไมไม่กำหนดตารางบินให้เท่ากัน 2มาตรฐานอยู่เรื่อย..เดี๋ยวนี้อีแร้งแก่ใช้เครื่องบินลำเล็กๆบรรจุผู้โดยสารได้ประมาณ 30 ชีวิต เหมาะกับการเดินทางในจังหวัดเล็กๆ ที่นั่งเต็มไม่ต้องบรรทุกอากาศบินไปบินมาเหมือนเมื่อก่อน ที่บุรีรัมย์ถ้าใช้เครื่องบินเล็กแบบแม่สอด-เชียงใหม่น่าจะเหมาะ บินที10คน ถ้าคนล้นก็ผ่องถ่ายไปขึ้นที่ร้อยเอ็ดได้ เพราะเวลาบินเลื่อมกันอยู่แล้ว ฮ้อ! พูดไปก็ไลพ์บอย ..เสียดายที่ไม่มีแม่ยายอยู่เมืองใหญ่ๆ มีเที่ยวบินขวักไขว้ให้เลือกขึ้นจนตาลาย อิอิ..

อ่านต่อ »