เป็นคนไทย แห้วเสียให้เข็ด

โดย sutthinun เมื่อ 5 มิถุนายน 2011 เวลา 19:47 ในหมวดหมู่ มหาชีวาลัยอีสาน, สวนป่าฮาเฮ, สายการบินนกแอร์ #
อ่าน: 1251

วันนี้เจอคนบ่นให้ฟังเรื่องเข้าลานปัญญายาก ก็เลยโมเมอธิบายว่าไม่ยากหรอกถ้ามีปัญญา พูดไปเแล้ว อุ้ย! นึกขึ้นได้ เขาอาจจะเข้าใจผิดว่าเราไปมองว่าเขาด้อยปัญญา จึงขอโทษ ยกประโยชน์ให้จำเลย อธิบายรอบใหม่ว่าไม่ยากหรอกถ้าเราคุ้นเคย ถ้าใส่ใจทำตามคำแนะนำ ที่ว่ายากๆก็เป็นเรื่องขี้ปะติ๋วไปทันที ลองพยายามดูเถิด ในโลกนี้อะไรก็แล้วแต่ ถ้าเราทำเป็นจะดูง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยทั้งนั้นละครับ อ้อ อย่าไปปอกกล้วยดิบก็แล้วกัน อิ

ในง่ายมียาก ในยากมีง่าย เรื่องธรรมดาๆ

ที่จริงน่าจะนั่งบันทึกนี้อยู่บางกอก เพราะบอกที่รักไปว่าจะเข้าไปประชุมกรรมการกำลังพลกระทรวงสาธารณสุข รับปากเจ้าหน้าที่เขาไปแล้วด้วย โฉมยงจัดกระเป๋าให้ เตรียมของฝากเรียบร้อย ก่อนเที่ยงเล็กน้อยประชาสัมพันธ์สายการบินนกแอร์โทรมาอำนวยความสะดวก แจ้งเตือนให้เรารู้ว่าวันนี้มีรายการเดินทางนะจ๊ะ มีกระเป๋าโหลดไหม? จะเลือกนั่งริมทางเดินหรือหน้าต่าง ถ้าเลือกด้านหน้าต่างจัดให้แถวที่4 นะคะ ตอบขอบใจเธอไปด้วยความชื่นชม ช่างเอาใจใส่ผู้โดยสารดีเหลือเกิน หลังจากนั้นผมไปดูคนงานขุดหลุมแยกลำต้นไผ่กิมซุงออกมาปลูกขยายอีก 2 แถว เอ้อระเหยไปดูนั่นดูนี่ แล้วดูนาฬิกา มีเวลา 50 นาที ล้อเคลื่อนออกจากสวนป่า ไปถึงสนามบินเวลา14.15 ก่อนที่กำหนดไว้ในตารางบิน 14.30 น. เห็นเครื่องบินกำลังเลี้ยวไปตั้งลำที่รันเวย์

อ้าวๆๆๆ มันอะไรกันนี่

ไม่ใช่เฉพาะผมหรอกนะ ..เจอคนหนึ่งก็คอตกเหมือนกัน

ไปถามพนักงานภาคพื้นดิน

เธอมะรุมมะตุ้มแจ้งว่าผู้โดยสารต้องมาแจ้งแสดงตัวก่อนบิน 1 ชั่วโมง

แหม..อีตอนทิ้งให้เรารอทีละ 2-3 ชั่วโมงไม่เห็นยึดระเบียบสักคำ

ต่อปากต่อคำเล่นๆ..

ที่เขียนไว้ในตารางบินว่าจะออก 14.30 นี่ละ เขียนไว้เพื่ออะไร

ทำไมไม่เขียนว่า..

มาไม่มาเราก็จะออกบินตามอำเภอใจนะท่านหน้าโง่ทั้งหลาย

รถทัวร์ยังออกตามเวลา แต่สายการบินอีแร้งแก่นี่เต็มที

รายชื่อผู้โดยสารก็มีเช็คดูได้ใครบินไม่บินไฟล์นี้ โทรถามได้นี่น่า

เป็นคนไทยจะทำอะไรได้..

นอกจากซวยและซวยทิ้งตั๋ว 2,400 บาทฟาดเคราะห์ไป

เชื่อหัวไอ่เรืองเถอะ ถ้ามีสายการบินอื่น ใครชวนให้ตายผมก็ไม่บินกับนกไม่รักษาเวลานี่หร๊อก ด้วยความรับผิดชอบที่แจ้งล่วงหน้าว่าเข้าประชุมได้ จึงบึ่งรถเข้าเมืองบุรีรัมย์ ตรงลิ่วไปสถานีรถทัวร์ เห็นตารางรถออกเวลา 17.30 น. ดีใจยิ่งกว่าลิงได้กล้วย ถามซื้อตั๋วเธอบอกว่าเต็ม อ้าว! แล้วเที่ยวถัดไปละหนู ก็เต็มคะเต็มไปจนถึงเที่ยว6ทุ่ม วันศุกร์กับวันอาทิตย์ก็ยังงี้แหละคะ เต็มตั้งแต่เช้าแล้ว เลยชวนเธอคุย..กิจการเจริญรุ่งเรืองอย่างนี้ทำไมไม่เพิ่มรถเพิ่มเที่ยวละหนู เธอบอกว่าก็เพิ่มเที่ยว17.30 น. แล้วคะ แต่ก็เต็มและเต็มทุกที่นั่ง ทำไมบริษัทไม่เพิ่มรถเน๊อะ รถไม่มีไม่พอคะ ดีใจด้วยนะนครชัยแอร์ ที่บริการวันละ8-9 เที่ยว ก็ยังเต็มยิ่งกว่ารถไฟฟรีของรัฐบาล แหมถ้ามันสาระพัดจะแห้วอย่างนี้ แสดงว่าเทวดาคงไม่อยากให้เดินทาง ไม่ไปก็ได้วะ ขาดไม้ประดับดอกเดียวมันไม่กระทบอะไรหรอก จริงไหมเธอ..

โทรไปบางกอก

บอกว่าผมตกเครื่องบิน

อีแร้งแก่มันบ้าอะไรไม่รู้บินหนีไปก่อนเวลาตั้ง10 กว่านาที

เพื่อนร้องอ้าวๆๆ ..นี่ผมกำลังขับรถไปรับ มาได้ครึ่งทางแล้ว ..

แบบนี้ผมก็ต้องกลับละสิ แหม..จะแบบไหนละ กลับเหอะ

ส่วนของฝากไปรับที่สถานีรถทัวร์นครชัยแอร์พรุ่งนี้ก็แล้วกัน

อีกกล่องฝากไปให้คนนอนดึก

โทรไปบอกแล้ว..ให้ไปรับที่รถทัวร์เช่นเดียวกัน

ผมเอากล่องบรรจุไปรษณีย์ภัณท์สีขาวๆใส่ของไป

อย่าลืมไปรับนะครับ

ปล่อยให้ผมแห้วคนเดียวก็พอ

อย่ามาร่วมหัวจมท้ายแห้วด้วยกันเลย ..คิ คิ..

« « Prev : ธรรมชาติวันนี้

Next : อาการโรคตกเครื่องบินกำเริบ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

6 ความคิดเห็น

  • #1 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 มิถุนายน 2011 เวลา 20:10

    เรียน บาท่าน

    ผมขอสนับสนุนความคิดนะครับ ว่า เข้าลาน “ปัญญา” ยากจริงๆ

    (แต่อะไรพอเราทำได้แล้ว เราก็ว่าง่ายเสมอแหละครับ เช่น ตอนหนุ่มๆ ยังบริสุทธิ์ ผมหวั่นวิตกเสมอว่า จะ “ทำรัก” กับสาว อย่างไร อะไรมันใส่กันตรงไหน กลัวพลาด แต่วันนี้ แหม ทำไมมันง่ายแบบนี้วะ.. อิอิ)

    แม้ตัวผมเอง มาวันนี้ยังเอารูปขึ้นไม่เป็นเลย (ไม่มีความอดทนที่จะพยายามเกินระดับ threshold ของเรา)

    ผมไปสิงห์อยู่หลายลาน เช่น โอเกะเนฉัน ผจก. facebook ก็เอารูปขึ้นได้ ง่ายๆ และทำได้หลากหลาย

    แต่ที่นี่ ต้องมีปัญญาหลาย ซึ่งเกินระดับthresholdของผมจริงๆ

    ก็ดีไปอย่าง ทำให้เพื่อนผู้อ่านได้อ่านกับแบบหนังสือโบราณ ของ ทมยันตี ดอกไม้สด อ่านแล้วจะได้จินตนาการเอาเอง ไม่ต้องมีสี มีรูป ช่วย ทำให้ได้อรรถรส เต็มเปี่ยม

    ..นี่ผมกำลังมองโลกในแง่บวกนะครับ

    บาท่านรักษาสุขภาพด้วยนะครับ อย่าเป็นห่วงพวกเรามากนัก ..เดี๋ยวเครียด

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 มิถุนายน 2011 เวลา 20:19

    เตรียมตายไว้แล้ว
    การตายก็เหมือนนอนหลับ แล้วไม่ตื่น ก็เท่านั้น !
    ถึงจะตาย ก็พูมใจนะ ที่ลงรูปในลานปัญญาได้ คิ คิคิ

  • #3 withwit ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 มิถุนายน 2011 เวลา 20:41

    ผมไป shopping ในห้างสรรพสินค้า หลายครั้ง ใช้เวลาหลายชั่วโมง บรรจงเลือกสินค้าที่ดีที่สุด ถูกที่สุด อันหลากหลาย เต็มรถเข็น

    แต่พอต้องมารอคิวจ่ายเงินยาวเหยียด ที่ต้องรอประมาณสิบนาที ผมก็ทนไม่ไหว

    เอารถเข็นทิ้งจอดไว้ แล้วเดินออกไปตัวเปล่าๆ …ทำอย่างนี้มาไม่ต่ำกว่าร้อยครั้งในชีวิต

    จนวันนี้ ผมไมไปเอาเงินให้ไอ้พวกนี้อีกแล้ว….เข็ด

    แล้วผมยังอยู่ลานปัญญามาได้นานขนาดนี้ ที่มีขั้นตอนยาวนานกว่าคิวเช็คเอาท์โลตัสเสียอีก

    คนแบบนี้ โรคจิตรุนแรงแน่ๆ ..

    ว่าไปแล้ว คนลานปัญญา คือแหล่งรวมคนโรคจิตนะ..ผมว่า

  • #4 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 มิถุนายน 2011 เวลา 20:51

    โคตรโรคจิตเลยละครับ ตัวจริงเสียงจริงกองกันอยู่ที่นี่
    ล้วนแต่ขนานแท้ด้วยนะ แฟนพันธุ์แท้จริงๆด้วย
    จิตเทียมๆเขาหลบหน้าไปนานแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

  • #5 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 มิถุนายน 2011 เวลา 0:40
    • เรื่องใช้ยากนั้น ผมไม่เห็นด้วยหรอกครับ ผมทำได้หมด ง่ายๆ ด้วย — ถ้าผ่าน learning curve ไม่ได้ ก็ผ่านไม่ได้เท่านั้นเอง; วันนี้มีสมาชิกสมัครใหม่สองคน คนหนึ่งเปิดบล็อกแล้วทำรูปประจำตัวเสร็จแล้ว อีกคนหนึ่งแค่เปิดบัญชีผู้ใช้ไว้เฉยๆ โดยไม่เปิดบล็อก
    • แต่อย่างไรก็ตาม เคยมีคนบ่นหลายคนว่าใช้ยาก แล้วพวกที่บ่นนี่ มีทั้งที่ใช้ได้แล้วแต่ยังบ่นถึงความยากลำบากกว่าจะผ่านมาได้เป็นความภูมิใจ และพวกที่ทำไม่ได้จริงๆ — ซึ่งพอผมถามว่าจะให้ปรับปรุงอะไร ก็ไม่เห็นมีคนตอบเลย (ถึงตอบมา ถ้ามันไม่เหมาะหรือทำไม่ได้ ก็ไม่ทำครับ)
    • ทุกเรื่องที่ว่ายาก มีคนทำได้เพียงแค่อ่านคู่มือซึ่งคนเขียนผ่านมาได้แล้วช่วยกันเขียน ทำไปตามคำแนะนำประโยคต่อประโยค ถ้าทำไม่ได้แล้วถามมา ก็จะอธิบาย ถ้าไม่ถาม ก็อธิบายไว้แล้วในคู่มือไงครับ
    • ระบบที่เราใช้ ประยุกต์ได้กว้างขวาง ดังนั้นก็จะมีทางเลือกในการ setup เยอะหน่อย แต่ถ้าเป็นระบบเฉพาะอย่างที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากสิ่งที่ admin อนุญาตเอาไว้ ก็จะใช้งานง่ายเพราะไม่ต้องคิดเผื่ออะไร — เครื่องมือต่างๆ ก็มีวัตถุประสงค์ของมันครับ
    • ผมไม่ได้อยากเห็นลานปัญญาเป็นเว็บที่มีคนเขียนเยอะจนเลอะเทอะ ทุกบันทึกควรจะให้อะไรกับผู้อ่านบ้าง ทุกความคิดเห็นควรจะเป็นการต่อยอด ร่วมกันเรียนรู้ มากกว่าจะเป็นเรื่องเฉพาะกาลครับ ทรัพยากรมีจำกัด เลือกใช้อย่างเข้าใจคุณค่า ใครจะเขียนอะไรนั้น สุดแต่จะพิจารณา แต่ก็ควรรู้ด้วยว่าลานเก็บข้อความทุกอันเอาไว้ (ยกเว้นเจ้าของลบเอง) สักวันดิสก์จะเต็ม
    • กฏลาน มีแค่ที่หน้าแรก ตัวหนังสือสีขาวบนพื้นสีน้ำเงิน — กฏนี้เข้าใจง่ายๆ ความอยู่รอดของลานปัญญามาก่อนใครทั้งหมด; มีคณะกรรมการสมาชิกสัมพันธ์ คอยช่วยดูแลความไม่ชอบมาพากล
  • #6 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 มิถุนายน 2011 เวลา 2:12

    คำตอบ รอบที่เท่าไหร่ เชิญอ่าน จะได้เข้าอกเข้าใจ
    ใครที่บอกว่ายาก จะง่าย ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
    ถ้ารักการคิด รักการอ่าน รักการเขียน ในน้ำหนักที่เท่ากัน
    ก็จะเข้ามาเขียนได้อย่างสนุก
    ถ้ามีอารมณ์เขียน ยิ่งเขียนยิ่งมันส์ อิ
    มือใหม่มือเก่าเข้ามาเขียน
    จะรออ่าน และอ่าน ทั้งนั้นแหละ ชิมิ ชิมิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 1.0160071849823 sec
Sidebar: 0.070217847824097 sec