ลานสวนป่า

(ไม้ไผ่..น่าปลูกมาก ขอบอก)

หลังจากเหี่ยวเฉามาจนแทบสลบไสลติดต่อกันถึง7เดือน พอย่างเข้าหน้าฝน ฝนก็มาเป็นระยะ หญ้าที่หว่านไว้ปีที่แล้ว แตกกอใหญ่อัดแน่นอยู่ใต้ร่มไม้ แถมยังเติบโตรวดเร็วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ลำต้นสูงเจอลมฝนกระหน่ำก็ล้มพับหมอบทับกัน คนเลี้ยงวัวบอกว่าถ้าไม่รีบตัดออกมามันก็จะเน่า จะตัดยังไงไหวละนี่  แปลงผักก็มีวัชพืชขึ้นท่วมหัวเข่า คนงานเอาเครื่องตัดหญ้าสพายไหล่ตัดทุกวัน ได้เศษหญ้ากองใหญ่ กวาดมารวมกันไว้แล้วขนมาให้วัวเจี๊ยะอย่างอิ่มเอม อิ่มจนอืดแล้วก็นอนเคี้ยวเอื้องอย่างใจเย็น ระยะนี้..ต้องลดการใช้ใบไม้ไว้ก่อน หันมาจัดการหญ้าเขียวสดรสอร่อยเป็นเมนูเด็ด

(มาดูแล้วเอาไปปลูกบ้างก็จะดีไม่น้อย)

ทำให้ย้อนคิดไปถึงสมัยก่อน..ที่วัวควายมีอาหารกินไม่ขาดแคลน ความสมดุลทางธรรมชาติมีผลดีต่อสรรพสิ่งทั้งปวง ถ้ามนุษย์เราช่วยกันคนละไม้ละมือ หันมาทำมาหากินที่เอื้อต่อสภาพแวดล้อม พลังธรรมชาติก็จะหันมายืนเคียงข้างเรา ตั้งแต่ปลายเดือนที่แล้ว ฝนตกไม่ตอนบ่ายก็ตอนกลางคืนทุกวัน แผ่นดิมชุ่มฉ่ำ สภาพต้นไม้ใบหญ้าที่เราไม่เคยเห็นสมบูรณ์ขนาดนี้มาก่อน ทำให้ทำงานแทบไม่ทัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใส่ปุ๋ย หรือเรื่องการปลูกเสริม การดูแลแต่งกิ่ง งานเต็มมือทุกวัน

กบเขียดร้องระเริง

แมลงเม่าบินมาเล่นไฟคืนละไม่รู้กี่ล้านตัว

เช้ามาเป็นอาหารแก่ลูกไก่และเป็ดห่าน

แต่คืนนี้สิ..มีปรากฎการณ์ใหม่ที่สวยมาก

มี หิ่ ง ห้ อ ย บิ น วั ว แ ว ม เ ต็ ม ป่ า

ปิ ด ไ ฟ นั่ ง ดู เ จ้ า แ ม ล  ง ก้ น ส ว่ า ง เ ห มื อ น ไ ฟ เ ค รื่ อ ง บิ น

เจ้า ห า ย ไ ป ไ ห น  หายไ ป น า น เ ห ลื อ เ กิ น น ะ..หิ่งห้อย

(ไม่ได้เดินไปเดินมารับห้าพันหรอกนะเธอ)

ชาวบ้านที่มาดูงานบอกว่าป่าถึงจุดฟื้นแล้ว สังเกตุจากเมล็ดไม้งอกเต็มพื้น ลูกหวาย ลูกยางนา ลูกอโศก ลูกสะเดา งอกใต้ต้นเต็มพื้น โฉมยงลองจิ้มไปปลูก บอกว่ามันขึ้นดี คงจะเป็นเพราะฝนช่วยด้วยแหละ ป่าหน้าฝนมีค่าบวกมากขึ้นทุกปี ทั้งต้นไม้/สัตว์/แมลง/ขยายพันธุ์ขยายตัว แม้แต่ผลมะม่วงก็ให้ผลโตไม่แพ้ที่วางขยายในตลาดอตก. น้ำดอกไม้ เขียวเสวย ผลสมบูรณ์กว่าทุกปี มะละกอก็แข่งกันสุก เก็บมากองไม่รู้จะทำอะไร เอาอกร่องให้วัวกินคราวที่แล้ว วัวเจี๊ยะมากไปหน่อยถ่ายเหลวปร๊ดปร๊าด  แบ่งไปให้หมูให้ไก่ให้ปลาก็ยังเหลือ ทิ้งไว้แมลงวันก็มาตอม วันนี้จึงตัดสินใจหมักเป็นปุ๋ยในถังเบ่อเร้อ ใส่โมลาสใส่อีเอ็มผสมลงไป แค่นี้ก็จะได้ปุ๋ยผลิตเองไปรดผักได้ไม่อั้น

(ทุกวันนี้เมื่อยหลาย จะไปได้กี่ยกก็บ่ฮู้เด้อ)

การคิดแล้วทำเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก

เมื่อทุกอย่างเจริญไล่หลังกันมา

ไอ่โน่นก็มีไอ่นี่ก็มี

ถ้า อ อ ต ม า เ ห็ น จ ะ ตื่ น เ ต้ น จ น หั ว ใ จ ก ร ะ ตุ ก

ลูกยางนาเกิดหนาตา ไ ม่ ต้ อ ง เ ก็ บ ไ ป เ พ า ะ ใ ห้ ยุ่ ง ย า ก

จิ้ม ต้น เล็ก ไ ป ใ ส่ ถุ ง เ พ า ะ ชำ

เราก็จะมีกล้าไม้ยางนาพร้อมปลูกในอีก3เดือนข้างหน้า

ยังทันฝนอยู่นะออต

พรุ่งนี้จะไปบางกอก

จะหิ้วมะม่วงไปฝากคนรัก

ให้เห็นว่าไม่ได้โม้และอยากให้ชิมของสวนอร่อยๆ..

อยากให้ชิมมะม่วง อ ก ร่ อ ง ลู ก เ ล็ ก กับ มะม่วง อ ก ตั น ลู ก ใ ห ญ่

ผักก็เยอะ..จะเอาหน่อกิมซุงไปฝาก

ก็เกรงว่าจะเป็นการเอามะพร้าวไปขายสวน

ปีนี้..ใครชอบเจ๊๊ยะไผ่เจี๊ยะผักไม่ผิดหวัง

รับรองมีให้ชิมล้านเปอร์เซ็นต์

ปลูกถั่วฝักยาวไม่กี่หลุมยังกินไม่ทัน

เด็ดไปป้อนวัว..วัวแย่งกันจนลืมมารยาทผู้ดี

เป็นอะไรที่ไม่อยากจากนางไปอื่น

แต่คราวนี้ก็มีเหตุให้ต้องข้ามไปฝั่งลาวด้วยแหละ

มีคนบอกว่า..ไ ก่ ช อ บ กิ น ลู ก ก า แ ฟ สุ ก

ปลูก2-3ปีก็มีลูกกาแฟเลี้ยงไก่แล้ว

ไม่แน่นะครับ เมล็ดกาแฟจากก้นไก่ อาจจะดีกว่ากาแฟก้นชะมดก็ได้

« « Prev : การศึกษาวันนี้

Next : เป็นคนไทย แห้วเสียให้เข็ด » »