ลานสวนป่า

อนามัยจะไฉไลต้องติดตามอ่านเรื่องนี้

กรมอนามัยไม่ใช่ธรรมดานะเธอ โอ้โห! ก่อตั้งมาจนครบ60ปี บางคนที่อ่านเรื่องนี้ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ คิดดูสิเธอ..ยุคโน้นคนที่อยู่ในแวดวงกรมอนามัยจะเป็นยังไง อาจจะถีบจักรยานขี่เกวียนช้างม้าพายเรือไปทำหน้าที่บริการประชาชนก็ได้ สมัยที่เป็นเด็กๆผมเห็นนางผดุงครรภ์คนเดียวทำหน้าที่ในสุขศาลา ฉีดยูกฉีดยารักษาคนป่วยไข้ได้สารพัดอย่าง เรียกว่าเจ็บป่วยตั้งแต่แรกเกิดจนเข้าโลงนางผดุงครรภ์จัดการให้ได้ แสดงว่าคุณผดุงครรภ์ยกกระทรวงสาธารณสุขมาไว้ในชุมชนไกลปืนเที่ยง ดูแลรักษาอาการเจ็บป่วยอย่างน่าอัศจรรย์ ทุกครัวเรือนได้พึ่งพาอาศัยความรู้ความสามารถของนักบริหารสุขอนามัยชุมชนครบวงจร ที่เรียกว่านางผดุงครรภ์

ตลอดเวลา60ปี บุคลากรกรมอนามัยเป็นหน่วยจรยุทธที่ตระเวนบำบัดทุกข์บำรุงสุขไม่น้อยหน้าข้าราชการกรมกองไหน การสะสมทักษะเรื่องการบริการสุขภาพของประชาชนนั้นมีความหมายมาก ถ้าจะมีการแกะรอยมาวางแผนพัฒนาการบริหารสุขภาวะอนามัยในปัจจุบัน
บทบาทใหม่ๆที่ชาวอนามัยควรจะระดมพลังให้ท่วงทันกับความเปลี่ยนแปลงแห่งยุคสมัย ก็คือการบริการความรู้เชิงรุก เรื่องปลุกกระแสให้ประชาชนมีความรู้ที่จะดูแลตนเอง เรียนรู้ที่จะเข้าใจเข้าถึงการป้องกันและรักษาโรคเบื้องต้น ชี้ชวนให้รักตัวเองใส่ใจในการป้องกันโรคภัยต่างๆ รวมทั้งฝึกฝนทักษะในการดูแลครอบครัวและสังคมรอบข้างด้วย ถ้าไม่ยกระดับความรับผิดชอบและเฉลี่ยบทบาทเรื่องสุขภาวะเชิงรุกแล้ว สภาพการจัดการเรื่องอนามัยชุมชนก็เป็นภาระที่นักอึ้งของชาวอนามัย

ทำอย่างไร? การอนามัยจะมีเจ้าภาพร่วม อบต.อบจ.เทศบาล วัด โรงเรียน กลุ่มจิตอาสา เครือข่ายมูลนิธิ นักธุรกิจ นักอุตสาหกรรม นักพัฒนาสังคม รวมทั้งโครงการเพื่อสังคมต่างๆ จะมายืนเคียงข้าง แล้วร่วมด้วยช่วยกันกับชาวอนามัย ถ้าดึงกลุ่มภาคสังคมมาเป็นเพื่อนได้แล้ว งานบริหารบริการอนามัยในอนาคตก็จะเดินหน้าได้อย่างชื่นมื่น

ประเด็นดังกล่าวข้างต้น ผมคิดว่าชาวอนามัยก็ได้ทำการบ้านเชิงรุกมาโดยตลอด ศูนย์อนามัยในภูมิภาคต่างๆเป็นตัวแม่ มีศูนย์อนามัยจังหวัด,อำเภอ,ตำบล กระจายดูแลความเป็นไปของสุขภาวะที่นับวันจะมีปัญหาแทรกซ้อนและซับซ้อนมากขึ้น การทำงานเชิงรุก จะช่วยให้งานตั้งรับผ่อนคลายไปได้พอสมควร

ขอบอบคุณพี่สุวรรณ แช่มชูกลิ่น แห่งศูนย์อนามัยที่ 5 จังหวัดนครราชสีมา
ที่ประสานงานให้ได้ไปเรียนรู้กับชาวอนามัยทั่วราชอาณาจักร
ได้เปิดหูเปิดตาเรื่องอนามัยจนเต็มอิ่ม

ในวาระที่กรมอนามัยจัดประชุมวิชาการส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ครั้งที่5 ประจำปี 2555 : ”กว่าจะถึงวันนี้..60 ปี กรมอนามัย” ณ ศูนย์ประชุมอิมแพ็ค เมืองทองธานี ถ้าใครได้มาเห็นมาร่วมงาน ก็จะทึ่งในพลังของชาวอนามัยและรับทราบบทบาทที่ก้าวหน้าทันต่อเหตุการณ์ บอร์ดงานวิจัย นิทรรศการที่ละลานตา ตำราเอกสารต่างๆมีมาแจกจ่ายเพียบ ของดีๆทั้งนั้นเธอเอ๋ย หอบกลับมานอนอ่านได้ประโยชน์เหลือหลาย งานนี้ผมได้พบจอมยุทธนักบุกเบิกงานด้านนี้ ทั้งที่เป็นบุคลากรในแวดวงอนามัย และเครือข่ายที่ชาวอนามัยไปจีบมาเป็นเพื่อนร่วมทาง เรียกว่าคนดีของดีอยู่ที่ไหนอนามัยไปเต๊าะมาเป็นพันธมิตรจนหมดสิ้น งานประชุมวิชาการคราวนี้Hall 9 จึงแทบโป่ง

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ พระวรชายาฯ ได้มาประทานรางวัลแก่บุคคลประเทต่างๆ138รางวัล ที่แปลกกว่างานอื่นๆก็คือ รางวัลคุณแม่ดีเด่นด้านการดูแลบุตรด้วยนมแม่จากทั่วประเทศนั้น ได้อุ้มลูกเล็กเด็กแดงมาร่วมงานด้วย ส่วนมากจะเป็นเด็กเล็กอายุ1-2ขวบ คุณสามีจึงต้องติดตามมาด้วยทุกคู่ เพื่อจะช่วยกันดูแลคุณลูกในระหว่างเข้าร่วมพิธี เราประทับใจที่เห็นเด็กๆหัดเดินเต๊าะแตะในระหว่างเตรียมพิธีการรับรางวัล ธรรมชาติของเด็ก.. ถ้าคนหนึ่งร้องคนอื่นๆมักจะร้องตาม มีเสียงเด็กร้องพอๆกับรอยยิ้มของผู้เป็นพ่อแม่
คุณแม่..งัดนมเจ้าเต้า..สดๆปลอดภัยและสะดวกมาลดเสียงร้อง

กรมอนามัยจัดงานคราวนี้นับว่าอลังการมาก แต่ละศูนย์ได้คัดบุคคลและองค์กรต้นแบบด้านส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, จังหวัดส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุดีเด่น, หน่วยงานดีเด่นด้านน้ำประปาได้มาตรฐานคุณภาพน้ำบริโภค, องค์กรปกครองท้องถิ่นต้นแบบด้านการจัดการสุขภาบิบาลอาหาร, องค์กรปกครองท้องถิ่นต้นแบบด้านการประเมินผลกระทบต่อสุขภาพ, ครอบครัวต้นแบบการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ รวมทั้งสิ้น 138 ราย

มาร่วมงานกรมอนามัยเที่ยวนี้ได้รับเอกสาร ได้ความรู้เยอะแยะ เช่น
• อยู่อย่างไรภายใต้มลพิษ ตอน ผักผลไม้ต้านโรคต้านมะเร็ง
• ไม้ประดับดูดสารพิษ
• รู้ไว้เรื่องใกล้ตัว เตรียมตัวเตรียมใจรับภัยน้ำท่วม
• รู้เรื่องใกล้ตัว ทำอย่างไรให้ไกลโรค
• จะท่วมกี่ครั้งก็ยังรับไหว
• รื้อ ล้าง ..หลังน้ำลด
• ทำอย่างไรให้ส้วมสะอาด
• แผนที่..เส้นทางเรียนรู้ ร่วมลดโลกร้อน
งานนี้เจอคุณหมอสุธี เจ้าเก่าจากเทศบาลพิษณุโลกมารับรางวัลด้วย ได้เจอจอมยุทธถั่วงอกที่เคยพาชาวบ้านไปดูงานที่ลพบุรีเมื่อ8ปีที่แล้ว เหมือนสวรรค์จับยัดให้มานั่งลำดับติดกัน คุณนิมิตร์ เทียมมงคล จำได้ทักทายกันชื่นมื่น คุณนิมิตร์ได้มาออกนิทรรศการสาธิตด้วย พบว่ากิจการพัฒนาถั่วงอกระเบิดเทิดเทิงไปไกลมาก มีกรรมวิธีใหม่ๆที่น่าสนใจมากมาย เล่าว่า..ช่วงที่น้ำท่วมใหญ่ก็ได้ตระเวนไปฝึกสอนให้ชาวบ้านเพาะถั่วงอกใส่มาม่า ใช้เวลาเพียง3วันก็มีถั่วงอกสดๆรับประทานกันไม่อั้น
ได้พัฒนาการวิธีเพาะถั่วงอกในขวดพลาสติก
ออกทีวี พิมพ์ตำรา เดินสายอบรมจ้าละหวั่น
เป็นนักสื่อสารสัมพันธ์ชั้นยอด
ใครได้ฟังล้วนประทับใจอ้าปากหวอออออ..
ผมตั้งใจว่ากลับสวนป่าครั้งนี้จะเพาะถั่วงอกในขวดพลาสติกที่ได้รับคำแนะนำทันที ก็ขวดที่ป้าหวานส่งมาให้นั่นแหละเหมาะมาก เพาะถั่วงอกได้ทีละกาละมัง เอาไว้ปรุงอาหารคราที่มีคนมาดูงาน ถ้าจะเพาะถั่วงอกเจี๊ยะกันเองในครอบครัว เพาะด้วยขวดโค๊กลิตรก็พอเพียงแล้วละครับ ชาวมังสะวิรัติควรทดลองดูนะครับ

งานนี้มีของหวานอาหารแห้งอาหารคาวอร่อยๆจากทั่วประเทศ ที่แต่ละศูนย์อนามัยแต่ละเขตส่งมาประชันกัน คุณภาพหายห่วง ผมทั้งซื้อทั้งชิมก็แทบคลานกลับโรงแรม ระหว่างที่เขียนนี้ก็ยังอิ่มแบบอึกทึกอยู่ในท้องนะครับ ในงานนี้มีความรู้เด็ดๆมากมาย ผมเดินไปเจอเรื่องมะเขือพวงอบแห้ง ทำเป็นซองๆแบบซองน้ำชา รับประทานก็แบบชานั่นแหละ วันละซอง
คุณสมบัติแจกแจงว่าไว้ว่า..ช่วยควบคุมโรคเบาหวาน ช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดหลอดเลือดแข็งและตีบตัน ป้องกันโรคความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ ช่วยระบบขับถ่ายดีขึ้น มีรายละเอียดอธิบายเชิงวิชาการอีกมาก ถ้าดื่มวันละซอง..พบว่าสามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี เมื่อรวมกับการปรับพฤติกรรมการบริโภค ลดภาวะแทรกซ้อนจากเบาหวานได้อย่างน่าพอใจ อาทิ โรคหลอดเลือดหัวใจ ไตพิการ จอตาพิการ ประสาทพิการ โรคที่เท้าและอวัยวะพิการ
มะเขือพวงสมุนไพร1ซอง ดื่มง่ายเพียงแช่ในน้ำร้อน (ชงได้ 3-4ถ้วย)
ชนิดซองนี้เหมาะกับคนที่ไม่ชอบรับประทานมะเขือพวงสด
ที่สวนป่าไม่เสียเวลามาชงหรอกนะครับ
เก็บมาปรุงอาหารทีละตะกร้า เบาหวานที่ไหนจะกล้ามาวอแว
แต่ยังงั้นก็เถอะ ผมจะปลูกมะเขือพวงเยอะ แล้วจะทดลองทำชามะเขือพวง
อ้อ งานนี้ซื้อมะอึกมาด้วย จะเอาเมล็ดไว้เพาะน่ะครับ

ยังไม่จบง่ายๆหรอกเธอ งานนี้เดินไปสะดุดเรื่องเด็ดอีก โอ้แม่เจ้า ..เรืองผักโขมจีน (Chinese Spinach) ของชอบที่ผมรับประทานแทบทุกวัน งานนี้มีวิสาหกิจชุมชนกลุ่มผู้ผลิตสมุนไพร บ้านเกาะลอย จังหวัดจันทบุรี ได้ผลิตผักโขมผงใส่ซองอย่างดรจำหน่าย สรรพคุณคับซองอีกแล้วละเธอ ..เป็นแหล่งวิตามินเอ วิตามินซี กรดอะมิโน สารต้านอนุมูลอิสระ และสารอื่นๆฯลฯ เป็นผักบำรุงน้ำนม ธาตุเหล็กทำให้สมองตื่นตัว มีสารเบต้าแคโรทีนสูง มีทั้งลูทีน และเซอักแซนทีน ซึ่งเป็นสารแคโรทีนอยด์ สารเหล่านี้ช่วยชะลอความเสื่อมของดวงตา ลดความเสี่ยงจากจอตาเสื่อม และการเกิดโรคอัลไซเมอร์ได้ และยังมีสาร ซาโปนิน ช่วยลดคอลเลสเทอรอลในเลือดได้อีกด้วย มีเส้นใยอาหารมาก ช่วยระบบขับถ่ายได้ดีอีกต่างหาก ผักโขมจีนผง เหมาะกับคนไม่ชอบรับประทานผัก สามารถเอามาประกอบอาหารได้หลายชนิด เช่น
• ใช้ผักโขมจีนผง2ช้อนชา ต่อไข่3ฟอง ผสมทำไข่เจียวไข่ตุน
• ผสมในเนื้อสัตว์ บด-สับ ประกอบอาหารเช่น ต้ม ทอด ผัด
• เติมต้มจืด ซุป ข้าวต้ม โจ๊ก ผัดต่างๆ บะหมี่สำเร็จรูป
• ผสมในขนม เช่น คุกกี้ พาย ขนมอบต่างๆ

เรื่องผักโขมจีนนี่นะเธอ ที่สวนป่าเกิดเองก็มี หว่านเมล็ดสายพันธุ์ใหม่ๆอยู่เรื่อยๆ เป็นผักที่ปลูกง่าย โตเร็ว ผมชอบรับประทานอยู่แล้ว ตัดเอาส่วนยอดอ่อนมาปรุงน้ำซุป ผัด แกงจืด ไม่มากไม่น้อย..ตัดมาทีละตะกร้า ยิ่งตัดก็ยิ่งแตกยอดใหม่ๆอ่อนๆมา แต่แนวคิดเรื่องทำเป็นผงก็มีนะครับ
เอาไว้คุณชายทำโรงอบผักพลังงานแสงอาทิตย์ให้เมื่อไหร่?
ผมจะอบผักโขมจีนแห้งวันละรถสิบล้อให้ดู
เ ล็ ก ๆ ไ ม่ ใ ห ญ่ ๆ . . ช อ บ ค รั บ
อิ อิ..

ตอนหัวค่ำฝนกระหน่ำจนแฉะ ไม่รู้จะทำอะไร เปิดไฟอ่านหนังสือ..แมลงเม่าก็เข้ามาเซ้าซี้ บินตอมโน่นนี้แล้วตกลงมา เดี๋ยวมดดำก็มาตอม..ปิดไฟนอนฟังเสียงหัวใจเต้นดีกว่า..ตึ๊กตัก ตึ๊กตัก ไม่กี่ตึ๊กก็ม่อย..หลังจากหลับไปยกหนึ่งก็ตื่นมาเปิดไฟ แมลงเม่าหายไปหมดแล้ว ลุกมาเปิดคอมฯ..

..เจอต้อม..รำพัน ในFB.ว่ากำลังดูพิธีเปิดโอลิมปิกสนุกสนาน แถมยังบอกว่า..ยังไม่จบยังมีเวลา ผ ม ก็ รี บ เ ผ่ น ไ ป บ้ า น ห ลั ง ใ ห ญ่  พอเปิดทีวีหา..หน้าจอบอกว่า “คณะ กรรมการควายอะไรสักอย่าง ไม่อนุญาตให้ทีวีจอดำเปิดชมรายการได้ เนื่องจากคณะกรรมการโอลิมปิคสากล (ไอโอซี) กำหนดให้การถ่ายทอดสดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกส์เกมส์ ลอนดอน 2012 ครอบคลุมพื้นที่และรับสัญญาณโทรทัศน์ผ่านทางสาบอากาศในประเทศไทยเท่านั้น สถานีขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้”

ขออภัยในความไม่สะดวก

แล้วเมื่อไหร่ มึ-จะสะดวกละเว๊ยเห่ยยย!

แหม..ถ้า ไอ่คนที่ขออภัยอยู่ใกล้ๆ ผ ม จ ะ ถี บ ใ ห้ หั ว ค ะ มำ  แทนที่มันจะคิดแก้ไขบริการประชาชนให้ได้รับฟังข่าวสารและการกีฬา มันกลับมาเล่นแง่งอนกันเรื่องผลประโยชน์ ไอ่พวกหากินกับจานดาวเทียมก็ไม่ยอมควัก หน้าด้านขายจานอย่างเดียว เมืองไทยเรามีเรื่องอย่างนี้เยอะ เช่น เรื่องระบบสัญญาณโทรศัพท์ 3G.-4G. อะไรนั้น ประเทศลาวเขามีใช้ตั้งแต่ปีมะโว้แล้ว แต่บ้านเรามันยังกัดกันไม่เลิก แทะกันไปเห่ากันไปกรรโชกกันไป พวกตาดำๆก็ทนกันไป ทำไมพวกเสื้อสีต่างๆมันไม่ชุมนุมแก้ไขในเรื่องสร้างสรรค์อย่างนี้บ้าง ไปเผาทำไมศาลากลาง ไปเผาที่ทำงานเผาบ้านไอ่พวกคณะกรรมการบริหารระบบโทรคมนาคมสื่อสารจะไม่เข้า ท่ากว่ารึ!

แหม..พูดเรื่องนี้แล้วคิดถึงคุณบี คนหน้าหวาน

ห า ย งั ว เ งี ย แ ล้ ว ลุ ก ขึ้ น ม า ช่ ว ย อั ด พ ว ก นี้ ห น่ อ ย เ ถ อ ะ

ผม ไม่ดูทีวีมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ออกมาปลีกวิเวกอยู่บ้านกระต๊อบ หนังสือพิมพ์ก็ไม่ได้อ่าน เว้นแต่นิตยสารและพ็อกเก็ตบุกส์ก็อ่านบ้างตอนเดินทางโดยรถทัวร์  แต่ก็ยังเห็นว่าทีวีเป็นสื่อที่เราติดตามดูข่าวสารได้สะดวก บอกให้ช่างมาติดตั้งจานดำให้แล้ว แต่ทีวียังไม่ได้ฤกษ์ยกมา เมื่อพวกหากินกับระบบการถ่ายทอดเป็นอย่างนี้ ก็คงเฉยๆต่อไปจนกว่าทุกอย่างจะลงตัว

บ้านเมืองเรานี่นะเธอ ไอ่พวกแปดสาแหรกเอางบประมาณแผ่นดินไปวางโครงสร้างระบบการคมนาคมทุกรูปแบบหลายแสนล้านบาท เงินภาษีพวกเราทั้งนั้น เอาไปแล้วแทนที่มันจะบริหารให้ประโยชน์ตกอยู่กับสังคมและประเทศชาติ มันก็เอาไปซิกแซกหากินในรูปของเงื่อนไขและกฎบ้าๆบอๆที่มันแฝงเร้น ค่าโทรศัพท์ น้ำมัน ไฟฟ้า ค่าทางด่วน ค่าจิปาถะ มันมีค่าอีแอบแฝง กันทั้งนั้นละครับ แล้วค่าพวกนี้เราก็ไม่รู้ที่ไปที่มา ตั้งชื่อย่อไว้ยุ่งๆเยอะๆให้เวียนหัว เอาแค่เรื่องน้ำมันในอ่าวไทยและบนผืนแผ่นดินไทย จะมีสักกี่คนที่รู้ว่ามันแด๊กซ์กันตรงไหนอย่างไร? กอบโกยไปแล้วยัง ทะลึ่งไปสร้างปัญหาให้บ้านเมืองไม่จบสิ้น ตราบใดที่มันเอาประเทศนี้เป็นสมบัติของครอบครัวไม่ได้ ไ ท ย แ ล น ด์ มั น ก็ เ ป็ น แ ด น ม ห า วิ บั ติ ยั ง งี้ ล ะ เ ธ อ ..

พูด ไปก็เหมือนเห่าใบตองแห้ง ..มาคุยเรื่องหมาๆดีกว่า ผมมีหมาอยู่2ตัว ทำหน้าที่องครักษ์พิทักษ์นาย ชื่อเจ้ามอมกับเจ้าดอก นิสัยต่างกันมาก แต่ชอบที่จะมานอนด้วย ผมนอนอยู่ที่ไหน มันก็จะมานอนเฝ้าแถวๆนั้น ไม่ว่าผมจะลุกขึ้นตอนไหม มันพร้อมจะลุกด้วย ตอนตี4ผมถีบจักรยานไปดูที่วีบ้านหลังใหญ่ มันก็ลุกวิ่งนำหน้า จะหาสิ่งมีชีวิตอะไรที่ขยันเท่าเจ้า2ตัวนี้ไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่ามันทำหน้าที่หรือมันชอบวิ่งตามก็ไม่รู้นะ

เช้าๆผมถีบรถจักรยานออกกำลัง มันก็วิ่งเยาะออกหน้า

ไปไหนไปด้วย เป็นเพื่อนที่แสนจะอนาทรต่อเพื่อน

ถ้าเธอ..หาแฟนเอาใจใส่ได้เหมือนเจ้า2ตัวนี้

ไม่ทราบว่าเธอจะชอบ หรือเธอจะรำคราญ..

โฉมยงเล่าว่า..รถยนต์จอดที่ไหน มันก็จะไปนอนเฝ้าที่นั่น

ช่วงที่ผมไปบางกอก..มันก็จะวนเวียนมาดูมาดมกลิ่น..

ไม่มีกลิ่นก็แสดงว่า..ไม่มีตัวตน

ไปไหนมา..ปะหน้า..มันก็จะแสดงความยินดียกใหญ่

เปล่งเสียงในลำคำคองิ๊ดๆง๊าดๆ..

เหมือนจะถามว่า..ทำ ไ ม ไ ป น า น นั ก ล่ ะ   . .

เจ้าความคิดถึงนี่นะเธอ..มันมีคุณค่าต่อจิตใจมากเลยนะ

เหมือนที่ผมกำลังคิดถึงคนที่อ่านหนังสือ “โมเดลบุรีรัมย์”ตอนนี้ ไม่ทราบว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง..ไม่สะท้อนความคิดเห็นมาให้ฟังบ้างเลย เว้นแต่บางท่าน..ที่กรุณาสนใจหนังสือ “คนนอกระบบ” ที่หมดไปแล้ว ยังสองจิตสองใจว่าจะพิมพ์ใหม่แบบผสมกับเหตุการณ์ในปัจจุบันดี หรือคงสภาพเนื้อหาเดิมไว้ ผมอยากจะเขียนเรื่อง “คนอิงระบบ” อยากจะเขียนถึงคนสวยที่รู้จักในตอนนี้ว่า..ผมมองเห็นจุดงามในจิตใจ จุดพิเศษที่เธอแสดงออก จุดอึ้งกิมกี่ที่เธอมี ความดีความงามในชีวิตของแต่ละคนมีเสน่ห์มากนัก เพียงแต่เจ้าตัวกักไว้ด้วยความขัดเขินที่จะเขียนบอกเล่าเอง ต้องมีคนมากะเทาะออกให้..ใช่ไหมละครับ

เ รื่ อ ง ท ำ น อ ง นี้ ใ ช่ เ ร า ไ ม่ เ ค ย คิ ด แ ล ะ ท ำ

ถ้าท่านอ่านหนังสือเจ้าเป็นไผ1-2

จะเห็นความผุดพรายที่เจ้าตัวเล่าเองอย่างบรรเจิด

แต่ก็นั่นแหละเธอ..จะมีสักกี่คนที่ยอมเขียนเรื่องดีๆของตนเองให้เราอ่าน

ต้องยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่เล่ากี่ยุๆๆๆ..

ที่ผมเว้าวอนให้คุณคนสวยช่วยๆ “คอมเมนท์” ก็ เพื่อเป็นจุดเริ่มให้ท่านค่อยๆสะสมความเคยชินในการแสดงออกความคิดเห็น คิดไปเขียนไปเดี๋ยวท่านก็อยากจะเขียนเรื่องของตนเองยาวขึ้น เมื่อได้รับการขานรับจากเพื่อนๆแล้ว อีกหน่อยท่านก็จะเขียนเป็นเรื่องเป็นราว จากความรู้จากประสบกรณ์และทักษะชีวิตของแต่ละคน

ความรู้ในตัวคนนั้นธรรมดาที่ไหนละเธอ

เรามาช่วยกัน ..

ทำ เ รื่ อ ง ธ ร ร ม ด า ใ ห้ เ ป็ น เ รื่ อ ง พิ เ ศ ษ ดีไหมละครับ?

ใครจะลงมือเขียนก่อน..อย่าไหว้ครูนานนักเลย

กดแป้นพิมพ์ผัวะผะได้เลยนะบัดนี้

เมื่อวานนี้ ยุ่งอยู่กับการเทพื้นด้านหน้าบ้านให้เป็นลานสาวกอด..เอ๊ย! ลานอเนกประสงค์ที่มีพื้นที่กว้างประมาณสนามบาสเก็ตบอล มีต้นไม้ใหญ่ขนาบอยู่2ฝั่ง ตะวันตก-ตะวันออก พื้นที่ส่วนกลางที่เป็นลานโล่งๆโปร่งๆ แดดส่องได้บ้าง ลมพัดโชยได้ทุกด้าน ปรับใช้เป็นพื้นที่ฟื้นฟูสุขภาพดีนักแล เช่น จัดเป็น..

• ลานโยคะ
• ลานเต้นแอร์โรบิค
• ลานทำกิจกรรมต่างๆ
• ลานกีฬา ตะกร้อ แบตบินตัน ปิงปอง
• ลานเสวนา
• ลานปูเสื่อนอนเล่น
• ลานจิบน้ำชา
• ลานรับประทานอาหาร

ถัดมาเป็นกลุ่มบ้านเล็กที่พัฒนามาจากกระต๊อบ สร้างด้วยไม้ที่เราปลูกเองกับมือ เพื่อสนับสนุนแนวคิดบ้านหลังเล็ก เ ป็ น ธ ร ร ม เ นี ย ม ข อ ง ผ ม เ อ ง ย้ า ย ไ ป อ ยู่ ที่ ไ ห น ผ ม ช ว น ส ว น ค รั ว ต า ม ไ ป ด้ ว ย พื้นที่ข้างบ้านทางด้านทิศตะวันออกตะวันตก จึงมีแปลงผักเล็กๆขึ้นทั้ง2ฝั่ง

พื้นที่ ด้านล่างเป็นแปลงผักขนาดใหญ่ที่ปลูกผักสารพัดชนิด  มุมด้านบ้านด้านทิศตะวันออกผมตั้งเป็นครัวเล็กๆ ที่พร้อมจะปรุงอาหารได้อย่างฉับพลัน มีโต๊ะยาวปูกระเบื้องแผ่นใหญ่ติดล้อเป็นโต๊ะอาหาร อยากจะชิมเมนูไหนก็หิ้วตะกร้าเดินฉับๆไปเด็ดไปตัดพร้อมกับฮำเพลงปาปาย่า ป๊อกๆ

เก็บผักมาล้างมาตำมาหั่นมาซอยแล้วแต่จะทำอาหารอะไร

เพื่อความฉับไวก็เปิดเตาแก๊สสิเธอ

ปรุงอาหาร 3 อย่างๆละ7นาที รวมเวลา 21 นาที

ด้วยเวลาประมาณนี้เชิญแขกไปนั่งยิ้มรอที่โต๊ะได้เลย

อาหาร สดๆปรุงร้อนๆเรียกน้ำย่อยได้โดยไม่ต้องง้ออายิโน๊ะโม๊ะโต๊ะ เรายังมีกระบวนการติดโช๊คอัพให้ชีวิตสนุกไปกว่านั้นอีก โดยการคิดค้นเมนูอาหารแปลกๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า..ทำไมจะต้องรับประทานอาหารซ้ำซากจำเจ ช่วยกันค้นหาสูตรอาหารแปลกๆมาทดลองทำในวาระที่มาพักผ่อนกันนี่แหละ

โธ่! ต อ น เ ด็ ก ๆ เ ร า ยั ง เ ค ย เ ล่ น ห ม้ อ ข้ า ว ห ม้ อ แ ก ง กั น

ทำไมตอนที่โตๆจะหวลกลับมาเล่นอีกไม่ได้เล่า

แต่การเล่นระยะหลังนี้เรามีประสบการณ์อยู่แล้ว

ถ้าจะดัดแปลงไปสู่การเล่นแบบประสบเกินจะยากอะไรเล่า

ใ ค ร ๆ ไ ด้ ท ด ล อ ง กิ จ ก ร ร ม นี้ จ ะ ส นุ ก ม า ก

พี่แต๋วพี่ต้อยพี่เล็กแม้แต่เจ้าแห้วก็สนุกกับวิชาที่ชิมได้เหล่านี้

ผมคนจัดรายการก็ปลื้มไปสิครับ อ้อ! ยังอิ่มท้องอิ่มอกอิ่มใจอีกนะเธอ

วิชาที่ชิมได้นี้ คงไม่กระจุกตัวอยู่กับการทำอาหารหวานคาวหรอกนะเธอ เรื่องของผลไม้ น้ำปั่นสมุนไพรก็สนุกไม่เบา ในส่วนที่เป็นของหวานมีการคิดค้นเมนูใหม่ๆแปลกๆสะสมไว้ไปเรื่อยๆ ตัวเมนูเคลื่อนไปตามชนิดของผักและผลไม้ในช่วงนั้นๆ ยกตัวอย่าง เช่น ช่วงผลเสาวรสออกมาเยอะ เราก็ทำน้ำปั่นเสาวรสเข้มข้นใส่ตู้เย็น ไว้ดื่มเป็นน้ำผลไม้ประจำวันอยู่นานหลายเดือน ช่วงลูกกระสังออก เราก็นำมาทำน้ำปั่นใส่น้ำแข็งได้รสแจ๊ดจี๊ดจ๊าดอย่างอร่อย โฉมยงยังดัดแปลงไปใส่ต้มยำปลาและไก่ได้อย่างเด็ดสะระตี่

ช่วง นี้มะกรูดออกเยอะมาก ลูกโตๆหล่นเกลื่อนพื้น มะกรูดที่นี่มีช่วงผลแก่ทยอยหล่นอยู่หลายเดือน นอกจากจะเก็บมาปรุงอาหารแล้ว โฉมยังจะเก็บมาทำน้ำแชมพูปั่นไว้สระผมและอาบน้ำ บรรจุใส่ขวดเล็กใหญ่ให้ใช้กันทั้งบ้าน แต่ถึงกระนั้นมะกรูดก็ยังร่วงจากต้นใหญ่ๆ10กว่าต้นอยู่ดี ผมก็ไปเก็บเอาผลสดมาผ่าอาบน้ำบ้าง เร็วๆนี้ยังขนไปแจกแถมกับหนังสือที่โรงแรมรามาการ์เด็นท์

แต่ ก็นั่นแหละเธอ..คุณพยาบาลส่วนใหญ่เธอมองข้าม เพราะเคยชินกับเครื่องประเทืองผิวสำเร็จรูป บางคนไม่รู้ว่าจะเอาผลมะกรูดไปทำอะไร อั น ที่ จ ริ ง ทิ้ ง ไ ว้ ใ น ร ถ..ก็ โ ช ย ก ลิ่ น ห อ ม ส ด ชื่ น ใ ห้ ผ่ อ น ค ล า ย ได้แล้วนะเธอ แต่กับคนที่เคยใช้เคยรู้จักคุณสมบัติ มะกรูดดี ..ผ่าครึ่งแล้วเอาไปถูตัวสระผมตอนอาบน้ำ ก็ จ ะ รู้ สึ ก ว่ า ร่ า ง ก า ย ส ะ อ า ด ส ะ อ้ า น มี ก ลิ่ น ส ด ชื่ น ติ ด ตั ว

ไม่ต้องมองหาเสน่ห์ยาแฝด

มาใส่ให้แฟนหลงไหลหัวทิ่มหัวตำที่ไหนหรอกนะเธอ

ใช้มะกรูดนี่แหละทำอย่างที่บอก..

พ่อเจ้าชู้ไก่แจ้ที่หมางเมินไปนานก็จะหวลกลับมาป้วนเปี้ยน

ที่เล่านี้ ไ ม่ ใ ช่ จ ะ ใ ช้ ไ ด้ เ ฉ พ า ะ สุ ภ า พ ส ต รีศรีสมรหรอกนะเธอ

แม้ผู้ชายผ่ายผอมโซอย่างผม..แม่บ้านก็ยังแอบชมว่าเนื้อตัวสะอาดสะอ้าน

ทำให้เรามีกำลังใจที่จะใช้มะกรูดทะนุบำรุงกายาอย่างชื่นมื่น

เมื่อ วานนี้ ทดลองเอาถังพลาสติกรูปวงรีที่เขาใช้ผสมปูนซีเมนต์เคลื่อนที่มาใช้ใส่น้ำอาบ ผมเห็นว่าเป็นอ่างพลาสติกราคาถูกแถมยังแข็งแรงทนทานอีกต่างหาก จึงสั่งมา2ใบ กะยกให้โฉมยงใบหนึ่ง จะได้มานั่งอาบน้ำถูมะกรูดให้กัน ที่ไหนได้! ..เธอบอกว่าจะเอามาไว้ล้างเสื้อผ้ายามที่ซักจำนวนมาก..โธ่ๆๆและโธ่ !!!

ถึงยังงั้นก็เถอะ..ความตั้งใจก็คือเอาใจมาตั้ง

ตั้ ง แ ล้ ว ก็ ตั้ ง ห น้ า ตั้ ง ต า ทำ ต า ม นั้ น สิ เ ธ อ

ผมเดินไปเปิดน้ำใส่อ่างที่วางไว้ข้างแปลงปลูกผักใหม่ข้างบ้าน แล้วเดินเก็บมะกรูดโตๆ10ลูกมาผ่าครึ่ง พบว่าแต่ละผลมีเมล็ดมากมาย จึงเก็บไปโปรยตามแปลงผักใกล้ๆนั่นแหละ อีกหน่อยเมล็ดเกิดเป็นต้นอ่อนค่อยจิ้มไปใส่ถุงเพาะชำ กลับมาน้ำเต็มอ่างพอดี แก้ผ้า..เอ๊ย! ตอนบ่ายๆทำยังงั้นได้ไง ใส่กางเกงเลขาสั้นลงไปนั่งแช่..แหม..มันชื่นสะดือยิ่งกว่าไปร้านสปาที่ไหนๆ ในโลก

เปิดสปาที่บ้านเราเองแบบง่ายๆนี่แหละจ๊าบส์จะตาย

เอาใยบวบ..ม า ถ้ อ ย ที ถ้ อ ย อ า ศั ย ช่ ว ย กั น ผ ลั ด ขั ด ขี้ ไ ค ล

สิ่งนี้แหละ..จะเป็นกาวใจให้ชีวิตคู่กลับมากระหนุงกระหนิง

ทำเป็นเล่นไป..

พลังมะกรูดนี่นะ ส ย บ ใ จ ค ล อ น แ ค ล น ใ ห้ อ ยู่ ห มั ด ม า นั ก ต่ อ นั ก แ ล้ ว

ไม่เชื่อก็ลองดู เ ดี๋ ย ว จ ะ ห า ว่ า ห ล่ อ ไ ม่ บ อ ก เ ค ล็ ด ลั บ  อิ อิ..

ท่านอาจจะเคยได้ยินคำว่า”สวรรค์มีตา” หรือ “ฟ้าลิขิต” “ชะตาฟ้า” ถ้าคอหนังกำลังภายในคงจะเข้าใจได้ ถ้าเป็นสายพุทธ..มักจะใช้กฎแห่งกรรม หรือบุญมาวาสนาส่ง มีความเชื่อในเรื่องชาตินี้ชาติหน้า..ก็ว่ากันตามอัธยาศัยก็แล้วกันนะครับ ..ผมเป็นผู้เรียนอยู่เรื่อยๆ เหนื่อยก็นอนยิ้ม มีแฮงก็ลุกมาโลดโผนโจนทะยานต่อ ..คนเรามีงานมีหน้าที่มีพันธกิจไม่เหมือนกัน แล้วเราก็ก้มหน้าก้มตาทำๆๆและทำ จำเจกันอยู่อย่างนั้น เบื่อหรือไม่สนุกก็ต้องทำ..เพราะมันเป็นหน้าของเรา ปัญหามีอยู่ว่า เราจะบรรเทาความจำเจในชีวิตประจำวันได้อย่างไร

เบื่อผมทรงนี้เปลี่ยนทรงผมใหม่

เบื่ออาหารเมนูนี้ก็หาเรื่องชิมอาหารใหม่ๆแปลกๆ

เบื่ออ่านเฟสบุกส์เฉยๆ..ก็ลองคอมเมนท์ดูบ้างสิเธอ

เราสามารถโยกความเบื่อหน่ายต่างๆนานาได้ถ้าเราใส่ใจประเด็นนี้ ช่วงนี้มหาชีวาลัยอีสานกำลังจะปรับตัวไปเป็นบริเวณของหมู่บ้านโลก ก่อนนั้นมีรูปแบบคล้ายๆกับศูนย์เรียนรู้ ซึ่งตั้งและทำมานานก่อนที่จะคนเรียกขานว่าศูนย์นั่นศูนย์นี่เกร่อทั่วประเทศ จ ริ ง ๆ แ ล้ ว มั น เ ป็ น บ้ า น เ รี ย น เพราะคนที่อยู่อาศัยไม่มีความรู้ว่าจะจัดการตัวตนกับที่ดินเสื่อมโทรมผืนนี้อย่างไร มีเรื่องให้คิดเยอะครับ..ความอยู่รอดอยู่ดี..ทั้งตัวเราและอนาคตของพื้นที่แห่งนี้ด้วย ไม่ใช่คิดแต่จะกอบโกยทำประโยชน์ทำมาหากิน ทำๆเหมือนรออะไรสักอย่าง พอเหนื่อยล้าแก้ปัญหาสภาพแวดล้อมและหนี้สินไม่ตก ก็แบ่งขายที่ดินจนจุ๊ดจู๋ลงไปเรื่อยๆ

ช่วงที่ทำมาหากินก็ไม่ได้สร้างสรรค์อะไรให้แก่ธรรมชาติเลย

มนุษย์ไ ป อ ยู่ อ า ศั ย ต ร ง ไ ห น ก็ ไ ป ส ร้ า ง ปั ญ ห า ที่ ต ร ง นั้ น

ข่มขืนเอาเป็นเอาตายกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ

ทำไม!.ค น ขี้ เ ห ม็ น ถึ ง มี แ น ว คิ ด อ ย่ า ง นี้ ล ะ ค รั บ

เป็นกันทั้งโลกด้วยนะเธอ..เราจึงเห็นโลกใบนี้เน่าเฟะเต็มไปด้วยมลภาวะ ช่วยกันปู้ยี้ปู้ยำแล้วก็ยังเล่นตลกต่อ.. คุยฟุ้งเรื่องรักป่า..โลกร้อน..ชอบป่าไม้ รักธรรมชาติ (อยู่ในห้องแอร์) แม้แต่ความรักความคิดเกี่ยวกับโลกและสังคมก็ยังกระทำเพียงครึ่งเดียว ถ้าเป็นอย่างนี้เราก็จะได้อยู่อาศัยบนโลกใบนี้ โลกที่เต็มไปด้วยโรคและกิเลส

ถ้ า เ ป็ น อ ย่ า ง นี้ จ ะ เ อ า ยั ง ไ ง ดี ล ะ เ ธ อ

หลังจากงึมงำอยู่นานก็เริ่มถามตัวเองว่า..ผ ม จ ะ เ อ า ชี วิ ต ไ ป ว า ง ไ ว้ ต ร ง ไ ห น ด้วยศักยภาพและประสบการณ์อันน้อยนิด ผ ม ค ว ร จ ะ เ ลื อ ก ทำ อ า ชี พ อ ะ ไ ร มองเฝ้ามองดูคนที่เขาเจริญก้าวหน้า..ทุกคนผ่านการเล่าเรียนระดับสูงมาทั้งนั้น บางคนข้ามน้ำข้ามท่าไปเรียนมาจากเมืองนอก บางคนปรับปรุงตัวจนเป็นเผ่าพันธุ์อินเตอร์ไปแล้ว เจ้าหน้าที่ข้าราชการที่ได้รับการบรรจุตำแหน่งต่างๆล้วนแต่ผ่านการเรียน มีกระดาษเปื้อนหมึกรับรองความรู้ความสามารถจากสถาบันต่างๆ..เมื่อได้การงานทำ..ก็ไต่ระดับขึ้นไปๆ เป็นผู้เชี่ยวชาญผู้ชำนาญการ บางคนมีสร้อยต่อท้ายคำว่า “พิเศษ” ไปไหนๆก็เห็นแต่คนพิเศษ.. ผมแอบอิจฉาความพิเศษ ผมอยากจะได้ความพิเศษบ้าง

จึ ง ม า คิ ด ทำ เ รื่ อ ง ธ ร ร ม ด า ๆ ใ ห้ เ ป็ น เ รื่ อ ง พิ เ ศ ษ

ผมย้อนมามองดูตัวเอง ต้นทุนทางการศึกษาก็กระพร่องกระแพร่ง ไม่มีปริญญาอะไรกับเขา ความรู้ความสามารถก็ไม่มี เพราะไม่ได้เรียนไม่ได้ผ่านสถาบันระดับอุดมศึกษา ไม่ได้ผ่านการฝึกฝนอบรมวิชาการวิชาชีพ สภาพโดยรวมเหมือนตาบอดคลำช้าง เป็นชีวิตแห่งการเรียนรู้ที่สะเปะสะปะและเละตุ้มเปะด้วยนะเธอ ถ้าคิดมูลค่าความผิดพลาดจากการเรียนผมคงหลายสิบล้านบาท มันไม่ใช่สิ้นเปลืองเงินทองอย่างเดียวหรอกนะ ยังสูญเสียความร่ำรวยทรัพย์สินเงินทองไปไม่รู้เท่าไหร่ ที่หามาได้หมดไปกับการเรียนการทดลองกิจกรรมรอบๆบ้าน ทำๆ..จนคนที่นอนใกล้ๆเอือมระอา..แต่เขาก็ไมรู้จะทำยังไง..กับคนหัวดื้อ จึงตกกะไดพลอยโจน

คติพจน์ของผม : เ รื่ อ ง เ จ๊ ง เ รื่ อ ง เ ล็ ก . . เ รื่ อ ง ทำ เ รื่ อ ง ใ ห ญ่

ผมเป็นบ้าอะไรไม่รู้นะครับ..เคยดูแคลนการสะสมเงินทอง

ด้วยประมาทว่า..ห า เ มื่ อ ไ ห ร่ ก็ ไ ด้

แต่ก็แปลกนะ..ภาพลักษณ์คนภายนอกมองว่าผมเป็นคนรวย

ชาวบ้านแถวๆนี้..ไปถามหาครูบาสุทธินันท์ เข้าไม่รู้จักหรอก

เพราะฉายา “ครูบา” คนเมืองแต่งตั้ง

ที่ชาวบ้านเขาตั้งให้คือ “เสียอุ๊”

ชีวิตผมมักเป็นอย่างนี้เสมอ..อะไรๆที่เป็นที่ได้..คนอื่นอุปโหลกให้ทั้งนั้น!

เมื่อดำเนินการหัวหกก้นขวิดมาจนถึงบั่นปลายของชีวิต ผมก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น..เห็นบางคนร่ำรวยอุตสาห์หาเงินทองเอาเป็นเอาตาย บางคนถึงกับคดโกงยังไงก็ได้ขอแต่ให้ข้ารวย พ ว ก นี้ ก็ ร่ำ ร ว ย จ ริ ง ๆ นั่ น แ ห ล ะ แต่คุณภาพชีวิตของเขาไม่ได้ร่ำรวยตามไปด้วย ความรวยก็แยกไปทาง ความเป็นมนุษย์ก็แยกไปทาง ต า ย ไ ป ก็ ไ ม่ เ ห็ น เ ป็ น ท่ า อ ะ ไ ร ทุ ก ๆ อ ย่ า ง Delete ว่างเปล่า จ บ ค ว า ม เ ป็ น ม นุ ษ ย์ ร ว ย ๆ แ บ บ ก ร ะ จ อ ก ๆ .

เธอเคยคิดไหมครับว่า จะปิดบัญชีความเป็นมนุษย์อย่างไร..

ผมวุ่นวานอยู่กับการเรียนรู้ทุกวันทุกคืน ก่อนหน้านั้นก็รับแขก จัดการฝึกอบรม ไปเสนอหน้าที่โน่นที่นี่ เป็นกรรมการบ้าๆบอๆเยอะไปหมด ทุ ก สิ่ ง ที่ เ ข้ า ไ ป มี ส่ ว น ร่ ว ม คื อ วิ ธี ก า ร เ รี ย น รู้ ข อ ง ผ ม คนบ้านนอกบ้านป่า..ถ้าไม่เข้าไปคลุกในกรุงบ้างก็จะไม่รู้อะไร คงอยู่แบบดื้อตาใสไปวันๆ ที่ผ่านมาจึงฟังทั้งเพลงลูกทุ่งและเพลงลูกกรุง เพลงฝรั่งฟังบ่ออก..แต่ก็ชอบนะ..เกิดเป็นคนไทยก็ควรเรียนรู้เรื่องเมืองไทยใช่ไหมละครับ? จะมาอยู่แบบไม่รู้ไม่ชี้ หรือรู้แต่เรื่องในสำนักงานของตนเองก็บ้าแล้ว

ช่วงนี้ผมจึงสนับสนุนให้ญาติของผมถลาแล่นออกจากบางกอกบ้าง โชคดีเป็นบ้าที่พี่จินตนามาคลุกอยู่ในป่าได้หลายวัน มาถึงที่นี่จะทำอะไรก็ได้ โจทย์มีให้เลือกจนตาลาย จะปลูกต้นไม้ ปลูกผัก เด็ดผัก เรียนนิสัยของผัก ลองเอาผักมาทำอาหาร เอาผลไม้มาทำขนม โธ่! ปัจจัยการเรียนสดๆอยู่ตรงหน้า คว้าอะไรมาทำก็สนุกทั้งนั้นแหละ ผมเรียกว่า..วิชาที่ชิมได้

ผมนะจัดพื้นที่รอบบ้านไว้อย่างธรรมชาติ จะนั่งนอนรับลมเย็น จะนั่งอาบแดด จิบน้ำชาคุยกัน ฟังเสียงนกป่าร้องเพลงทั้งวันก็ยังได้ หรือจะแอบดูเจ้าไก่พังส์หัวจุกควงสาวๆขนาบข้างละ2-3ตัว ก็เพลินไม่เบา..ไม่มีใครนั่งๆนอนๆให้สมองกลวงหรอกนะเธอ..สายตามองไปเห็นผักอวบสดสะพรั่ง เห็นดอกมะรุม ดอกชมจันทร์ ดอกอัญชัน ดอกบวบ ดอกฟักทอง ยอดน้ำเต้า ยอดมะรุม ยอดเสาวรส ยอดชะอม ยอดขี้เหล็ก ยอดมะระขี้นก ผักกวงตุ้ง ผักบุ้ง ผักคะน้า ผักสลัด ผักกุยช่าย ผักปวยเล็ง ผักชี ต้นหอม ฯลฯ คิดทำเมนูแปลกๆวันละ2-3 หม้อยังไม่พร่องเลยเธอ เมื่อ

วานก่อนทำไอติมแตงไทย

เมื่อวานทำขนมแตงไทย

วันนี้เห็นคุยกันว่าจะทำเมนูเกี่ยวกับหน่อไม้ หน่อไผ่กิมซุง หน่อบงหวาน แข่งกันขึ้นปะเลอะ ผมนะแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ค อ ย ช ม กั บ ชิ ม ก็ อิ่ ม จ น อื ด แ ล้ ว ผมคิดไปเองรึเปล่าไม่รู้นะ ..วิถีคนเมืองที่อยู่กับการงานวุ่นวายทั้งปีทั้งชาติ ที่อยู่อาศัยก็กระจิดริด จะปลูกอะไรก็ยาก พี่จินตนาเล่าว่า..พยายามปลูกผักบนคอนโด เห็นผักที่นี่กับผักที่โน่นแล้วอยากร้องไห้ ..ก็บอกว่า..ไม่เป็นไรหรอก เห็นไหมนี่ เมล็ดพันธุ์ผักที่ส่งมา..มันอวบงามน่าตื่นตาไหมละ..แทบทุกมื้อจะมีผักสลัดต้นอวบกรอบวางเคียงทุกมื้อ ผักสลัดที่ว่านี้พี่จินตนาส่งเมล็ดมาให้ เออวิธีนี้ก็ดีนะ ท่านใดอยากจะชิมผักอะไรก็ส่งเมล็ดมา ผมปลูกแล้วโตแล้วก็จะชวนมาชิม ส่วนการปลูกที่คอนโดก็สนับสนุนนะ..กลับไปเที่ยวนี้ขนเอาดินที่ผสมปุ๋ยตามสูตรสวนป่าไปด้วย 5-6 กระสอบปุ๋ย ไปรื้อปลูกใหม่ ผักอาจจะงามขึ้นมาก็ได้

ก่อนหน้านี่พี่แต๋วพี่ต้อยพี่ประกรณ์มาก็เฮฮาไปอีกแบบ ทุกทีมมีสไตล์การทำอาหารไม่เหมือนกัน คนที่ได้รับประโยชน์เต็มๆก็คือชูชก เอ๊ย! ผมและโฉมยงนี่แหละ ได้ทั้งความรู้ความอร่อยๆ มี ค รู ม า ส อ น เ ชิ ง ป ร ะ จั ก ษ์ ถึ ง บ้ า น เ ธ อ เ อ๋ ย จ ะ มี ก า ร เ รี ย น วิ ธี ไ ห น ที่ วิ เ ศ ษ ไ ป ก ว่ า นี้ อี ก . . ตอนนี้ผักมีเยอะ ก็จะเก็บไปฝากคนรักคนดีที่ขาดแคลนผักปลอดสารพิษ รถพิ่นตนาข้างหลังกว้างขวาง ใส่ผักได้สัก6-7เข่งละมั๊ง

เราจะนัดกันมารับโบนัสความรักจากสวนป่ายังไงดีละครับ

ฝ่ายผู้เชิญจัดให้พักที่โรงแรมสยามซิตี้ รึสยามอะไรสักอย่าง จำผิดจำถูกที่อยู่ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ไม่แน่หรอกบางทีผมก็จะนอนที่พหลโยธินเพรสเหมือนเดิมขอเคลียร์คิวก่อนนะครับ แล้วจะแจ้งด่วน พี่ต้อยอยู่ในระหว่างพักฟื้น อยากให้ชิมน้ำเต้าอ่อน ยอดน้ำเต้า ผักพวกนี้เป็นยา ดอกและยอดมะรุมก็ดีนะพี่ต้อยจะจัดไปฝากอีก จะได้รับประทานแล้วเย็นอกเย็นใจ อิ อิ..

วันนี้จะประดิษฐ์น้ำเต้า

คิดถึงนักศิลปะ ..ไม่มีใครว่างเลย

ก็คงประดิษฐ์แบบป่าๆตามสไตส์ป่านะครับ

สวยไม่สวยก็คอยดูเอาก็แล้วกัน

ฟ้าแจ้งแล้ว..ข อ อ นุ ญ า ต ไ ป ต้ ม ซุ ป ผั ก เ ลี้ ย ง พี่ จิ น ต น า ..

ขอบคุณทุกคอมเมนท์..

_{· เราๆท่านๆคงรู้จักปลวกกันบ้างแล้วละครับ เจ้าตัวเล็กๆรูปร่างคล้ายมดมีเขี้ยวโง้งคู่ใหญ่อ้าอยู่ที่หัว บางตัวหัวโตกว่ารูปร่างเสียอีก มีคนบอกเล่าว่ามันเป็นอันเดียวกันกับแมลงเม่า มันมีหลายสายพันธุ์เสียด้วยสิ พบเห็นทั่วๆไป แม้แต่ในบางที่ๆเราไม่คาดฝันมันก็เข้าไปแอบซุกซ่อนอยู่ได้ โดยเฉพาะห้องสมุดมันชอบมาก ทำให้เราสงสัยว่ามันกินอะไรเป็นอาหารกันแน่ มันชอบอะไร ดูๆมันตะกะตะกรามไปหมด}

_{· ปลวกคลุกคลีกอยู่กับเรามาตั้งแต่ปีมะโว้แล้วละ ในเมื่ออยู่พื้นโลกเดียวกันมันก็หลบหลีกกันยาก หลายคนรังเกียจปลวกเพราะเห็นว่ามันเป็นตัวทำลายทรัพย์สินที่เป็นบ้านเรือนของเรา มนุษย์จึงพยายามกำจัดปลวก เรียกว่าสู้กันมาหลายยก จนกระทั้งเท่าทุกวันนี้ก็ยังหามีฝ่ายใดยกธงขาวไม่ เรายังไม่สามารถสู้ปลวกได้ ปลวกจึงยิ้มเยาะภูมิปัญญาและเทคโนโลยีของมนุษย์ เมื่อก่อนนี้มีคนบอกว่าปลวกไม่ขึ้นคอนกรีต จะยุ่งเกี่ยวกับวัสดุที่เป็นไม้เท่านั้น ข้อสัญนิฐานนี้ไม่จริงเสียแล้ว เสาตอหม้อที่ฝังดินไว้แล้วเอาเสาไม้มาต่อเพื่อหนีปลวก ยังโดนปลวกจัดการเสียเรียบวุธ ผมเอาแป๊บเหล็กมาอ๊อกทำขาตั้งกล่องผึ้ง ปลวกก็ยังหาวิธีต่อท่อลำเลียงพลไปฟาดกล่องผึ้งซะกระจุย}

_{ผมเคยนอนฟังเสียงปลวกแทะฝาบ้าน}

_{ไม่เห็นตัวมันหรอกนะ}

_{ได้ยินแต่เสียง กร๊อดๆ กร๊อดๆ เบาๆ ระหว่างที่มันอร่อยกับบ้านของเรา}

_{นอนฟังเพลินอยู่3ปี}

_{ปรากฏกว่า..ได้เรื้อบ้านทิ้ง}

_{· หลังจากนั้นผมก็เฝ้าสังเกตมันทุกครั้งที่ไปเจอะเจอ ยิ่งอยู่ในป่าอย่างนี้ด้วยแล้ว หลงฝนตกปลวกนับล้านๆตัวก็จะขึ้นมาแทะกินไม้ บางกลุ่มจะทำดินเคลือบท่อนไม้ไว้มิดชิด แล้วมันก็รุมมะตุ้มกินเนื้อไม้อย่างสุขารมณ์ มีผู้รู้กล่าวว่า..ปลวกมันมีผิวหนังบอบบาง มันเลยทำท่อหุ้มทางลำเลียงด้วยดินเป็นท่อคดเคียวตามเส้นทางสัญจรของมัน เรื่องเทคโนโลยีระบบขนส่งนี้ ผมเชื่อว่าปลวกเก่งกว่ามนุษย์เสียอีก ภายในรังปลวกจะมีระบบความคุมอุณหภูมิให้คงที่ เรียกว่าติดแอร์ทั้งรังว่างั้นเถอะ ในช่วงที่เกิดภัยพิบัติมากระทบกับรัง เช่น เปลือกนอกผิวรังเป็นรูโหว่ เจ้าพวกปลวกหัวโตจะรีบเอาหัวมาอุดรูที่ชำรุดไว้ แล้วเร่งให้ปลวกงานรีบซ่อมแซมรังส่วนที่เสียหาย}

_{· นางพญาปลวกตัวใหญ่เท่านิ้วก้อย ตั ว ข า ว ๆ ขุ่ น ๆ เ นื้ อ ตั ว อ่ อ น นุ่ ม เ ห มื อ น ตั ว ห น อ น มี หั ว ข น า ด เ ท่ า ป ล ว ก ทั่ ว ไ ป แ ต่ ร่ า ง ก า ย ใ ห ญ่ ม า กว่าปกตินับร้ อยเท่า คงเดินไปไหนไม่ได้ มีหน้าที่เบ่งท้องวางไข่ให้มีปริมาณมากๆ ที่ ม หั ศ จ ร ร ย์ คื อ อ า ณ า เ ข ต ที่ น า ง พ ญ า ป ล ว ก พำ นั ก จะสร้างด้วย ดิ น แ ข็ ง พิ เ ศ ษ รู ป ร่ า ง ค ล้ า ย ๆ จ า น ข้ า ว จะฝังตัวอยู่กลางรังปลวก สมัยหนึ่งมีใครก็ไม่รู้มาโพทะนาว่า.. นางพญาปลวกเป็นยาโด๊ปชั้นยอด แค่นั้นแหละเธอเอ๋ย พ ว ก น ก เ ข า เ ห ง า ห ง๋ อ ย พ า กั น บุ ก ต ลุ ย ขุ ด ห า น า ง พ ญ า ป ล ว ก จ น รั ง ป ร ะ จุ ย ไ ป ทั้ ง ป่ า รังที่ไม่มีนางพญาก็จะร้าง พลเมืองที่เหลือคงอพยพไปสร้างรังแล้วบ่มเพาะนางพญาขึ้นมาทดแทน ส่วนการโด๊ปด้วยนางพญาปลวกได้ผลประการใด ไม่มีคนสรุปประเมินผล พักหลังสังเกตได้ว่า..เรื่องนี้ซาๆกันไป..}

_{แสดงว่านกเขา..ค ง ต ก ค อ น เหมือนเดิม อิ อิ}

_{แหม ถ้ า กิ น แ ล้ ว มั น ซู่ ซ่ า ส์ จ ริ ง}

_{ผมนี่แหละ น่ า จ ะ ไ ด้ รั บ อ า นิ ส ง ส์ เ ป็ น ค น แ ร ก}

_{เพราะผมเป็นเจ้าของรังปลวกเต็มป่า}

_{สั่ง ค น ง า น ใ ห้ ขุ ด ม า กิ น วั น ล ะ 1 0 ตั ว ก็ ยั ง ไ ด้}

_{จะ เ จี๊ ย ะ ใ ห้ ไ ว อ า ก้ า ..ตกกะป๋องไปเลยยย 5555}

_{· สมัยหนึ่งผมเคยทำวิจัยแบบไทบ้าน แนวคิดก็คือ จะ จั บ เ อ า น า ง พ ญ า ม า อ ยู่ ร ว ม รังอยู่ใกล้ๆกัน เพื่อจะทำฟาร์มปลวก แล้วเอาปลวกนั้นมาเลี้ยงปลาเลี้ยงไก่อีกที ในจุดที่เลี้ยงปลา เราก็เอาภาชนะไปพวกพลาสติกแข็งไปสร้างรังเลี้ยงบนบ่อปลา แล้วขุดเอาจอมปลวกไปวาง เอาเศษไม้/กระดาษหนังสือพิมพ์ไปสุมไว้เยอะๆ รดน้ำ เพื่อให้ปลวกขยายพันธุ์ ได้ปริมาณมากๆก็แซะลงให้ปลากิน อีกวิธีหนึ่งทำบนดิน ไปขุดเอาจอมปลวกมาวางเรียงใกล้กัน แล้วเอาเศษไม้ เศษกระดาษ ฯลฯ ที่ปลวกชอบไปสุมไว้บนพื้นที่ฟาร์มปลวก ติดสะปริงเกอร์รดน้ำให้ความชื้น ผมเอาไก่ไปปล่อยไว้ในวงล้อมฟาร์มที่ว่านี้ หวังว่าถ้าเป็นผลสำเร็จจะไม่ต้องเสียค่าอาหารเลี้ยงไก่}

_{ทำ ไ ป ทำ ม า ไ ม่ ค่ อ ย เ ข้ า ท่ า เ ท่ า ใ ด นั ก}

_{ป ริ ม า ณ ป ล ว ก ไ ม่ ไ ด้ ข ย า ย ตั ว เ ร า เหมือนที่อยู่ตามธรรมชาติ}

_{แนวคิดเรื่องเลี้ยงปลวกให้ปลาให้ไก่กินเพื่อประหยัดอาหารจึงเลิกรา}

_{ป ล่ อ ย ไ ก่ ใ ห้ ห า กิ น เ อ ง แ บ บ บุ ฟ เ ฟ ต์ จ ะ ดี ก ว่ า}

_{· จากบัดนั้นมาจนกระทั้งบัดนี้เธอเอ๋ย..เรื่องปลวกก็ยังค้างคาอยู่ในใจผมสม่ำเสมอ และก็ยังไม่รู้จะเอาสติปัญญาอะไรไปสู้กับปลวก ทุกครั้งที่โฉมยงโอดครวญเรื่องปลวกกัดกินโน่นนี้ ผมก็ได้แต่เอื้ออ้าทำหน้าจ๋อย..สุดท้ายเธอก็ไม่มาหวังพึ่งคำแนะนำอะไรอีกแล้ว ขับรถไปซื้อยาฆ่าปลวกมาฉีดๆๆๆ เอาเชลล์ไดร๊ท น้ำมันควันไม้ เอาอีเอ็ม เอาสารต่างๆไปรดไปราด ปลวกก็แค่ขยาดนิดๆหน่อยๆแล้วก็กลับมาอีก เล่นเอาเถิดเอาล่ออยู่อย่างนี้ จะแพ้ชนะก็ยังไม่ครบยก ไม่อาจตัดสินได้ เ ค ย มี ค น อ ว ด เ รื่ อ ง ผ ล วิ จั ย ก า ร กำ จั ด ป ล ว ก ไ ด้ สำ เ ร็ จ ผมไม่อยากจะเชื่อ.. ตอนแรกๆปลวกมันอันอาจจะถอยให้บ้าง ..แต่วันหลังมันก็รุกเข้ามาใหม่}

_{แหม ถ้าใครพบวิธีกำจัดปลวกได้จริงๆคงรวยเละแน่ๆ}

_{· เธอทราบไหม? สินทรัพย์ทั่วโลกเสียหายเพราะปลวกปีละไม่รู้กี่แสนล้านบาท ถ้าจะประเมินแบบเข้าข้างมนุษย์ด้วยกัน ผมคิดว่า..เราแค่ค้นหาวิธีป้องกันปลวกได้บ้างเท่านั้น แต่จะกำจัดปลวกแบบถอนรากถอนโคน..มนุษย์ยังไม่มีน้ำยา อย่างเก่งก็แหกตาโฆษณาชวนเชื่อขายยากัน}

_{· ระยะนี้พวกเราฮิตเรื่องการสร้างบ้านดินกัน ผมไม่ทราบว่าประสบปัญหาเรื่องปลวกบ้างหรือเปล่า สมัยที่ไปดูงานที่อินเดีย ในเขตชนบทของอินเดียล้วนปลูกสร้างบ้านเรือนด้วยดินกันทั้งนั้น บ้านดินอินเดียก็ตั้งอยู่บนพื้น แถมบางแห่งยังเอาใบอ้อยและทางมะพร้าวมาเป็นวัสดุมุงครอบหลังคาไว้ชั้นหนึ่ง ถ้าบ้านเราก่อบ้านดินติดพื้นอย่างนี้ คงโดนปลวกเล่นงานกระเจิงแน่ ..ผมพยายาม ถ า ม ผ่ า น ล่ า ม ว่ า ..ชาวภาระตะ มี วิ ธี ป้ อ ง กั น ป ล ว ก อ ย่ า ง ไ ร ก็ได้คำตอบแบบคลุมเครือ สรุปไม่ได้ว่า แ ข ก ใ ช้ ภู มิ ปั ญ ญ า อ ะ ไ ร ไ ป สู้ ป ล ว ก}

_{ผ ม เ อ ง ก็ พู ด ภ า ษ า ข อ ง เ ข า ไ ม่ ไ ด้}

_{ไม่งั้นจะจู้จี้เจาะใจให้รู้เรื่องไปเลย}

_{เสียดายก่อนไป น่ า จ ะ ห า แ ฟ น เ ป็ น ช า ว อิ น เ ดี ย สั ก ค น}

_{ฝึกพูดพอรู้เรื่อง..ก็คงจะไม่ต้องมานั่งจิตตกอย่างนี้}

_{· เรื่องของปลวกมีหลายมุมมอง ถ้าเรามองในแง่ดีก็จะเห็นคุณประโยชน์ของปลวกมหาศาล ลองคิดดูสิเธอ ถ้าไม่มีปลวกโลกใบนี้จะรกรุงรังขนาดไหน การที่ปลวกเข้าไปอยู่ในห่วงโซ่อาหารในธรรมชาติ ทำให้มีอาหารเลี้ยงดูแมลง/สัตว์เลื้อยคลาน/นกเขา/หรือนกอื่นๆก็ได้อาศัยปลวกเป็นอาหาร . .ป ล ว ก ไ ด้ เ ล ว ร้ า ย อ ะ ไ ร ปลวกเป็นเพื่อนร่วมโลกที่น่ารักมาก ขยันขันแข็งทำหน้าที่ปัดกวาดโลกใบนี้ให้ดูสวยงาม แถมยังบรรณาการเห็ดอร่อยๆให้เราได้รับประทาน ผู้สันทัดกรณีเล่าว่า..เห็ดโคนที่แสนอร่อย เกิดจากปลวกคาบเอาสปอร์ไปกักตุนไว้เป็นอาหาร ในรังปลวกบางแห่งเคยขุดไปเจอตุ่มเห็ดเล็กๆขาวๆมามายในรังปลวกชั้นบน เมื่อสปอร์ติดขาปลวกขึ้นสู่ผิวดิน ในวาระที่ความชื้นเหมาะสม สปอร์ก็จะขยายตัวโผล่ดินขึ้นมาเป็นกลุ่มดอกเห็ดให้ฉายฉิมได้ไปเก็บ ประโยชน์ของปลวกคงมีมายมากกว่านี้ แต่กึ๋นมนุษย์ยังเจาะเข้าไปไม่ถึง เรื่องปลวกก็เลยคาราคาซังยังหาพระเอกไม่พบ}

_{· เช้านี้ ผ ม เ ห็ น ป ล ว ก กำ ลั ง ก่ อ ห ว อ ด ขึ้ น ใ ต้ บ้ า น ห ลั ง ใ ห ม่}

_{· บ้านที่เราเพิ่งยกโครงมาตั้งได้วันเดียว}

_{· ปลวกก็พากันมาจับจองสร้างรังเล็กๆ2-3แห่งเสียแล้ว}

_{· ผมมานั่งๆนอนๆคิดจะเอายังไงดี}

_{· ก็เลยคิดวิธีหนามยอกเอาหนามบ่ง}

_{· ผ ม จ ะ เ อ า ต า ข่ า ย ต า สี่ เ ห ลี่ ย ม เ ล็ ก ม า ล้ อ ม ไ ว้ ใ ต้ ถุ น บ้ า น}

_{· แ ล้ ว เ อ า ลู ก ไ ก่ ตั ว เ ท่ า กำ ปั้ น ม า ป ล่ อ ย ไ ว้ 2 ตั ว}

_{· เ อ า น้ำ ไ ป ว า ง ไ ว้ ใ ห้}

_{· ส่ ว น อ า ห า ร ก็ ใ ห้ คุ ณ ไ ก่ คุ้ ย เ ขี่ ย ป ล ว ก ตั ว อ้ ว น ๆ กิ น เ อ า เ อ ง}

_{· แล้วเฝ้าสังเกตดู ..ถ้าปลวกหมดหรือไม่ขึ้นมาให้ไก่เจี๊ยะอีก}

_{· ผมก็จะย้ายลูกไก่ไปยังบ้านหลังอื่นๆไปเรื่อยๆ}

_{· เ ร า อ า จ ะ ทำ ป ร ะ ตู ก ล ใ ห้ ไ ก่ เดินไปหาปลวกใต้ถุนกลุ่มบ้านใกล้เคียงได้ด้วย}

_{· แบบนี้..ท่าจะสนุกแน่}

_{· เอาไว้ผมทำเรียบร้อยแล้ว จะ ถ่ า ย ภ า พ ม า ใ ห้ ดู น ะ ค รั บ}

_{ตะกี้นี้..คุณชายมาลากเอาเครื่องตบอัดดินไปออกกำลังกาย}

_{บอกว่าจะเอาไปทดลองบดดินข้างถนนให้แน่นกันน้ำเซาะพัง}

_{คุณชาย..ถามว่า ครูบากำลังทำอะไร?}

_{ผมก็กำลังเขียนเรื่องปลวกนะสิ}

_{แล้วนี่คุณชายเอาเครื่องบดดินสั่นสะเทือนไป ตบ ตบ..ดิน อยู่บนหัวปลวก}

_{ปลวกมันไม่ได้ใส่หมวกกันน๊อก !}

_{ไม่รู้ว่าชาวปลวกจะหัวสั่นหัวคลอนเพราะฝีมือคุณชายรึเปล่า..}

_{ตอนนี้ท่านอ่าน อ่าน ..แล้ว ก รุ ณ า ค อ ม เ ม น ท์ เ รื่ อ ง นี้ ด้ ว ย นะ จ๊ะ}

_{· ข อ บ ใ จ ล่ ว ง ห น้ า น ะ ค น ส ว ย .. คิ คิ}