แห้วลุยสวน
วันมาฆบูชา เทวดาทำพิธีเปิดท้องฟ้าเป็นพุทธบูชา
ส่งดวงจันทราแจ่มกระจ่างปราศจากเมฆหมอกมาหยอกเอิน
ท่ามกลางกลิ่นดอกโมกและดอกไม้ป่าอื่น ๆ
ดอกบัวที่เพิ่งปลูกไว้ในกระถางร่วมออกดอกถวายวันสำคัญนี้ด้วย
เมื่อคืนต่างคนต่างเหนื่อยจึงแยกย้ายกันก่อนเที่ยงคืน
คืนนี้จะแก้ตัวใหม่
วันนี้ปล่อยให้คนอดนอนได้พักผ่อนหลังกินข้าวเช้า
ตอนบ่ายช่วยกันล้างขัดถูชานบ้านให้เอี่ยมอ่อง
พระจันทร์สวยโผล่มาเมื่อใดก็จะเอาเสื่อมาปูนอนคุยกัน
เพียงแค่นี้แหละไม่ต้องทำอะไรมากหรอก
ลองถามตัวเองเถิด..
ชีวิตนี้เคยปูเสื่อนอนในป่า อาบแสงนวลตากลางนภากาศกี่ครั้ง
ปีนี้นับเป็นมาฆบูชาที่สงบเรียบง่ายอีกครั้งหนึ่ง
ทริปนี้แห้วอยากจะกินผัก เพื่อไม่ให้เสียเวลา ฉวยตะกร้าได้ก็พาไปชี้ชมผักพื้นถิ่น ที่เกิดประปรายขยายตัวออกไปทุกทิศทุกทาง เข้าทำนองพาสาวแห้วชมสวนตอนเช้าตรู่ ไอ้นั่นก็จะกิน.. ไอ้นี่ก็ชอบ.. แต่ไม่ยอมตัดสินใจว่าจะเจี๊ยะอะไรกันแน่ สุดท้ายก็มาจบที่เด็ดยอดพริก กับยอดอ่อมแซบมาผัดอย่างละกะทะ โฉมโยงทำไข่เจียวหมูสับ มีหมูหยองมาให้อีกถ้วยหนึ่ง ตามด้วยข้าวโพดต้มฝานมาแถม คนชอบผักนี่เลี้ยงง่ายพอ ๆ กับหมูเหมยซาน พาไปถึงพื้นที่ผักธรรมชาติ ผมขี้เกียจยืนก็เลยนั่งลง เอื้อมมือไปเด็ดยอดผัก ซ้ายที ขวาที หน้าหลัง ..นึกถึงอุ้ยสร้อย มันเหมือนกับท่านั่งกายบริหาร เพราะได้เอี้ยวตัวไปรอบ ๆ 360 องศา ต่อมาแห้วอยากดูต้นพริกขี้หนูเกิดเองที่ออกลูกดกเต็มต้น ตามที่ผมเคยคุย เอ้าอยากดูก็พาไป อยู่ใกล้ครัวนี่เอง
ไปถึงแห้วยกกล้องลิ่วไปถ่่ายฉับ ๆ ๆ ๆ
แต่เท้าสิครับย่ำอยู่กลางแปลงผักกวางตุ้งที่เพิ่งจะหว่านใหม่ ๆ
สงสัยผักรุ่นนี้จะออกมาลำต้นมีรูปร่างเหมือนรองเท้า อิ อิ
อำแห้ว ก็สนุกอย่างนี้ละขอรับ
ผักยอดอวบอยู่ในวงรัศมีเอื้อม 1 รอบแขน = 1จาน
เมื่อทุกคนนั่งประจำที่ผมลงมือผัดฉ่า
ข้าวต้มอุ่น ๆ กินกับผัดกะทะร้อนควันฉุย
ไม่มีอะไรเหลือเลยละครับ
สมราคา..หลานชูชกจริง ๆ
วันนี้ลูกน้องมาช่วยทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ตาล
บางคนชอบจิบชาจักรพรรดิ์
ผมก็เลยออกแบบโต๊ะชาสไตล์มหาชีวาลัย
ถ้าชาดี ที่นั่งเหมาะ บรรยากาศชื่นมื่น คนชงชาไม่หน้าบูด
อะไร ๆ ก็ดูดีได้ ถ้าเราทำเป็น-กินเป็น-อยู่เป็น
บ่ายนี้ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด
เพี๊ยง!
Next : กดชัตเตอร์หัวใจดีกว่า » »
2 ความคิดเห็น
มาฆะสวัสดีค่ะ ครูบา
โต๊ะถ้าเสร็จแล้วคงสวยดี อวดลายไม้ด้วย..ครูบาจะป้องกันความชื้นของไม้อย่างไงคะ
เห็นนิ้วเท้าครูปูแล้ว นึกถึงกล้วย…เออ..นิ้วเท้าคนเรียงตัวเหมือนหวีกล้วยนะคะ เอียงไปทางเดียวกันหมด…เรื่องเท้านี้ จำได้ว่าเคยอ่านด้วยความแปลกใจคือนิยายจีนกำลังภายใน…ที่เล่าถึงบทระทึกใจ พระเอกไปแอบเห็นเท้านางเอก….
เล่าเฉยๆค่ะ เพราะว่าบังเอิญเห็นเท้าแล้วนึกถึงทั้งกล้วยและนิยาย
เท้าที่เห็นเป็นเท้าพิฆาตผักครับ อิอิ