ลานสวนป่า

..ตีลังกาอิจฉาคนบางกอกเป็นวรรคเป็นเวร

พระพิรุณเทถังน้ำโจก ๆ จนท่วมกรุง

ทำไม ทำไม ไม่หอบฝนมาเทบ้านนอกคอกนาบ้างเนอะ

ร้อนแล้งจนอกอีแป้นแตก

ความเหี่ยวแห้งระโหยโรยราไปทุกหัวระแหง

หลังจากบ่น ๆ และบ่น

เมื่อคืนนี้ตลอดจนถึงเดี๋ยวนี้ฝนตกจั๊ก ๆ ยังกะดีเปรสชั่นมาเยือน

ขอบคุณนะเทวดา..

เช้านี้ต้องกางร่มไปเด็ดผักมาลงกระทะ ฮิ ฮิ ..

ถ้าเราคิดมองในเชิงบวกบ่อย ๆ เราจะสังเกตเห็นความจริงความงามตามธรรมชาติ ไม่มีจริตของเราไปปรุงแต่ง ธรรมะในธรรมชาติเปล่าเปลือยไร้สิ่งเคลือบแฝงอยู่แล้ว ไม่มีกิเลสปะปนอยู่ในต้นไม้ใบหญ้าน้ำหมอกน้ำค้าง ต้นไม้ไม่ทะเล่อทะล่าหรอกนะ มีแต่เอื้ออารี อยู่กันอย่างถ้อยที ถ้อยอาศัย ดังจะเห็นจากไม้เลื้อยค่อย ๆ ไต่เกาะเกี่ยวขึ้นไปหาแสงแดดโดยอาศัยไม้ใหญ่เป็นเพื่อนร่วมโลกผู้อารี..

ธรรมชาติเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ มนุษย์ทุกยุคสมัยทำลายโลกใบนี้โดยรู้เท่าไม่ถึงกาล ยิ่งอวดโอ้ว่าตนเองเก่งฉลาดด้านเทคโนโลยีเท่าใด มลภาวะจากขยะความรู้ได้ทำลายโลกมากขึ้น ความเปลี่ยนแปลงทวีความเสียหายจนกระทบไปทั่วโลก ไม่เว้นแม้ขั้วโลกเหนือ ขั้วโลกใต้ และเรา ๆ ท่าน ๆ ที่อยู่ในเส้นศูนย์สูตรจะเหลือเรอะ ไม่มีความพอเพียงพอดีให้โหยหาอีกต่อไปแล้ว ร้อนก็ร้อนมาก แล้งก็แล้งมาก ท่วมก็ท่วมมาก เฉลี่ยความทรมานทรกรรมไปทั่วผืนพิภพ

ดูข่าวเรื่องการสร้างตึกสูงที่สุดในโลกที่เมืองดูไบ

ตัวเลขต่าง ๆ เริ่มทยอยออกมา

รายงานแจ้งว่าปูนซีเมนต์ที่ใช้ในการก่อสร้าง

ถ้าเอามาทำถนนคอนกรีต 2 เลน

จะสร้างระยะทางได้ยาวจากลอนดอนถึงตะวันออกกลาง

แม่เจ้าโว้ย..นี่แค่ตึกเดียวนะ

ผมเคยเห็นเจ้าตึกนี่ห่าง ๆ ระหว่างนั่งรถในดูไบ

เห็นว่าอาคารทั่วไปที่สร้างกันขึ้นมาก็ล้วนแต่สูง ๆ วิจิตรพิสดาร

มองอย่างสายตาชาวบ้านอีสานทั่วไป

ก็งงๆอยู่เหมือนกันว่ามันจะบ้าบอคอแตกไปถึงไหน

มันไม่มีต้นทุนทางธรรมชาติเหมือนบ้านเมืองเรา

มองไปไหนมีแต่ทะเลกับทรายและแดดระยิบ

มันจะเสกสวรรค์ด้วยเงินบนพื้นที่ไม่มีอะไรนี่นะ

วัตถุประสงค์อยู่ตรงที่ทำอะไรให้พิลึกพิลั่นมาก ๆ เข้าไว้

แล้วกิเลส จะดึงกิเลสของผู้คนมาชนกันเอง

ไกด์เล่าว่า

ดูไบจะสร้างสนามบินขึ้นอีก 4 แห่ง

สั่งจองเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่เพิ่มอีก 100 ลำ

เพื่อจะขนนักท่องเที่ยวมาดูเมืองเนรมิตในทะเลทรายปีละ 100 ล้านคน

ดังนั้นสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ จึงขยับตามนโยบายชวนเชื่อทั้งแผง

คิด ๆ ตาม..ผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามทั่วโลก

ตั้งใจที่จะไปนครเมกกะ อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิต

แต่แผนการดึงดูดคนมาเที่ยวดูไบไม่ได้เจาะจงเรื่องศาสนา

ถ้าคนทั้งโลกคลั่งตามก็จะแห่กันมาแบบมืดฟ้ามัวดิน

ปีที่แล้วคนไทย 50-60 คนจะเดินทางกลับ

ยังต้องเฉลี่ยกันเดินทางกับสายการบินรอบเช้ารอบเย็น

ถ้าเศรษฐกิจไม่พังพาบเสียก่อน

โครงการพิลึกกึกกือนี้อาจจะเป็นไปก็ได้นะ

มนุษย์เราสนใจเรื่องผิดปกติกันอยู่แล้ว

ช่วงที่ผมอยู่ดูไบหนึ่งวันหนึ่งคืน

ก็เห็นว่ามันเป็นเมืองแปลก ๆ เหมือนนิทรรศการมากกว่า

เป็นบ้านเมืองที่ไม่เห็นรถมอเตอร์ไซค์วิ่ง

มีรถไฟฟ้าวิ่งลอดใต้ทะเลไปโผล่บนรางอากาศและแว๊บลงพื้นดินบ้าง

ต้นไม้ ไม้ดอก ต้องกลั่นน้ำทะเลมาปลูกอย่างประคบประหงม

เห็นมีต้นสะเดาจากบ้านเราไปปลูกแทรกกับไม้พวกปาล์ม7-8ต้น

ดีหน่อยตรงหาดทรายละเอียดสะอาดเช้า ๆ เย็นสบาย

ที่พัก-อาหาร-การเดินทาง กล่าวโดยรวมแพงหูฉี่ทั้งนั้น

ห้างสรรพสินค้าก็งั้น ๆ แหละ

มีสินค้าแบรนด์เนมจากจีน เกาหลี ไต้หวัน วางเกลื่อน

ผมซื้อได้รองเท้าคู่หนึ่งราคาประมาณ 3,000 บาท

พอใจอยู่เรื่องเดียวตรงที่ได้รองเท้าถูกใจนี่แหละ

เมื่ออุตริทำเรื่องใหม่ ๆ กฎกติกาก็ต้องออกมาแบบเว่อร์ ๆ

เชื่อไหมครับ..การตรวจค้นที่ด่านเข้าเมือง

มีการสุ่มตรวจสุภาพสตรี

ใครโดนเข้าก็ซวยต้องไปรดน้ำมนต์ 7 วัด

นอกจากทุกคนจะเข้าแถวสแกนลูกตาแล้ว

ถ้ายังไม่เคลียร์ก็จะให้แหกตาสแกนซ้ำหลายรอบ

เรื่องแหกตาขนานแท้อยู่ที่ดูไบนี่เอง

ใครที่ไปอยู่ดูไบนาน ๆ จึงชอบแหกตาคนอื่น

แคว๊ก ๆ..

« « Prev : ตัดต้นตาลทำไม?

Next : นิ่ง ๆ นะน้อง » »