ลานสวนป่า

ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า..

ฝนตกตั้งแต่เมื่อคืนล่วงมาจนกระทั่งบ่าย

ถึงฝนไม่หนักเหมือนที่อื่น

แต่ก็ทำให้อากาศสะอาดอุณหภูมิน่านอนยิ่งนัก

ก่อนค่ำ ฉวยตะกร้าไปตัดผักมาทำกับข้าว

นึกได้ว่าฝนมาอย่างนี้น่าจะพบความเปลี่ยนแปลง

จึงฉวยกล้องถ่ายติดมือไปด้วย

เดินไปไม่กี่ก้าวก็เจอนางฟ้าแสนสวย

โฉบไปโฉบฉวัดเฉียงอยู่เหนือใบหญ้า

นึกในใจว่า..เกาะนิ่ง ๆ ได้ไหมคนสวย

รู้ไหมปีก 2 ชั้นที่บอบบางสีสวยวาวแวมมาก

และแล้วเรื่องเหลือเชื่อเกิดขึ้น

แมลงปอที่หายไปจากสวนแห่งนี้หลายปีแล้ว

บินมาจากไหนก็ไม่รู้

บินมาตัวเดียวเสียด้วย

ผมนะใจเต้นตุบตูียต้อม ๆ..

เธอจะเกาะนิ่ง ๆ สักอึดใจได้ไหมหนอ

เหมือนเราจะสื่อกันได้อย่างน่าอัศจรรย์

นางฟ้าแสนสวยเกาะนิ่ง ๆ พอกดชัดเตอร์

เธอก็ขยับตัวโพสท่าให้ถ่ายไม่บินไปไหน

เราทำงานร่วมกันประมาณ 5นาที

แล้วก็บ๋ายบายโบกบินอำลาไป

ขอบใจนะนางแบบในฝัน

หวังว่าสักวันเราจะได้เจอกันอีก

ระหว่างที่พิมพ์ก๊อก ๆ เรื่องนี้

ทีวีก็นำเสนอเรื่องสึนามิ

เจอคุณตฤณให้สัมภาษณ์อีก

ด้วยเสื้อยืดสีดำลายพระรามสีขาวตัวเก่ง

ชอบมากเลยที่บอกว่า..ระบบข้อมูลนี้คนไทยสร้างขึ้นมาเพื่อมอบเป็นขอขวัญชาวโลก

เออ..วันนี้เจอแต่เรื่องดี ๆ

ถ้าคืนนี้ฝันดี ฝันเป็นสี ก็จะมาเล่าให้ฟังนะจ๊ะ

แคว๊กๆๆ

« « Prev : แหกตานะพอว่า แต่แหกใจไม่ยอมหรอก

Next : ชูชกรำพึง » »