ลานสวนป่า

(ไปเรียนวิชาเศรษฐกิจพอเพียงภาคสนาม)

คำว่ารัก เราคงมีประสบการณ์กันทุกคน

เรารักกันแค่ไหน อย่างไร

ถ้ารักจริง พร้อมที่จะให้อภัยไหม

รักกันจริง น่าจะมีเงื่อนไขอย่างนั้นหรือ

เงื่อนไขที่ว่าเป็นอย่างไร

ถ้ายังสงสัยในรักแห่งตนเอง

จะทำอย่างไร หาคำตอบวิธีไหน

ได้คำตอบว่าอย่างไร

ช่วยบอกทีเถอะ

(เสวนาแบบฮ่องเต้ นั่ง เอน นอน ได้ดั่งใจปรารถนา)

เมื่อวานนี้มีกิจกรรมมากมาย ปล่อยให้เป็นไปตามที่มันจะเกิด ป้าจุ๋มเข้าครัวทำอาหารอร่อยเหมือนเดิม อุ้ย ครูอึ่ง อาราม ทำกับข้าวเก่งขึ้นระดับ 4 ดาวครึ่ง ครูปูกำลังเร่งแซงฝีมือตัวเอง พัฒนาการทอดไข่เจียวใส่ใบมะรุมได้สีสันน่ารับประทาน ช่วงเช้าจึงมะรุมมะตุ้มอยู่ในครัว แล้วลำเลียงมาเต็มโต๊ะ ของอร่อย ๆ ทั้งนั้น พุงแทบแตก อิ่มแล้วก็มานั่งล้อมวงคุยกันบนเก้าอี้ฮ่องแต้ มีหมอนเต่าจากลำพูนแจกให้หนุนให้กอด คุยกันสักพักกระเพาะย่อยแล้ว ก็มีคนหาเรื่องจะกินไอติมถั่วแดงขึ้นมา ชั่วเวลาไม่ถึง 5 นาทีแข่งกันขับรถออกไปที่ตัวตลาด ถนนลาดยางเรียบร้อยแล้ว 10 นาทีก็ไปนั่งป๋อหลออยู่ร้านก้วยเตียว แล้วแยกไปซื้อของ ป้าจุ๋มเหมาไอติมยกร้าน ผมกับอารามแยกไปซื้อฮอร์โมนเร่งราก จะเอาไปปลูกมะรุมกัน

(พาไปชื่นชมผลิตผลเกษตรอินทรีย์ กินดี อร่อย ปลอดภัย ไฉไลแน่นอน)

ระหว่างเดินทางกลับ อยากให้คณะมีอะไรสนุก ๆ จึงชวนไปสัมผัสชีวิตชาวไร่อีสาน พาแวะไปชมแปลงถั่วฝักยาวบันลือโลก ลมพัดเอื่อย ๆ อากาศสดชื่น ไปถึงสวนไม่เห็นเจ้าของ เห็นแต่ฝักถั่วโตงเตงเต็มค้าง แย่งกันเก็บคนละหอบ 2 หอบ ผมเดินไปด้านหลังเจอเจ้าของกำลังเก็บรื้อแตงกวา..ยิ่งสนุกใหญ่ เมื่อขโมยมาเจอเจ้าของสวน ช่วยกันเก็บช่วยกันหอบถั่วกันอิหลักอิเหลื่อเพราะไม่ได้วางแผนเตรียมตะกร้าไปใส่ บางทีการที่ไม่บอกอะไรล่วงหน้า ก็สนุกไปอีกแบบ เราจะได้เห็นวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้า..หงายร่มขึ้นเก็บถั่วเก็บผักใส่ บางคนสนุกกับการแอบเอาฝักถั่วมาเสียบต่อกันให้ยาว 2-3 เท่า รายการนี้เปรียบเสมือนน้ำย่อย เฮกันแต่พอประมาณ

(เจ้าของอยู่ไหนไม่รู้ ชวนกันเก็บแหลก แบกออกมาเต็มถุง)

ออกจากสวนถั่ววกกลับเข้าตลาดอีกครั้งหนึ่ง ป้าจุ๋มไปเหมาไอติมถั่วแดงหมดร้าน ผมกับอารามแยกไปซื้อฮอร์โมนเร่งรากจะเอามาปลูกมะรุม ครูอึ่ง กับน้าอึ่ง ซื้อเห็ดผึ้ง เนื้อหมู กระดูกหมู ผักเพกา วางแผนจะทำน้ำพริกอ่อง กับผักกาดจอ ล่อเมนูเหนือล้วน ๆ เพราะมีผักสดจิ้มมากมาย ครูปูช่วยกะลำไยให้ ผมทำเมนูพิเศษครั้งแรกในโลก ใครเข้าครัวช่วงนี้ทดลองเอาลำไยใส่แทนน้ำตาลดูเถิด ท่านจะได้ลิ้มลองอาหารรสกลมกล่อมที่หอมอร่อย อีกทั้งยังช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องลำไยล้นตลาดด้วย อร่อยแบบเกิดกุศล เข้าท่าจริง ๆ นะขอรับ

(2กุมารอีสาน น่ากอดยิ่งกว่าเดิม)

ช่วงบ่าย แผ่นดินชวนคุณแม่บ้านกับคุณลูก 2 กุมารอีสาน มาให้พี่ป้าน้าอากระตู้วู้ หลาน ๆ โตขึ้นเต็มกอด ยังหล่อทรมานใจสาว และตากลมแป๋วเหมือนเดิม สองกุมารวิ่งเล่นสนุก แผ่นดินเอาการบ้านและหนังสือ..เรียนนอกฤดู ซึ่งมีความหมายมาก เอาไว้วันหลังจะเล่าว่ามันสำคัญต่อวงการศึกษาอย่างไร ท่านใดสนใจ ราคา 125 รวมค่าส่ง 145 บาท มีไม่มากนัก ควรจองคนละ 1 เล่มดีไหมครับ สั่งซื้อที่ไหน ก็ที่สวนป่านี้แหละ

(ทำเองกินเองประเมินผลเอง จบ )

ช่วงบ่าย แม่ครัวหัวป่าแยกกันทุ่มเทเสน่ห์ปลายจวัก เสียงโขกสับสนั่นครัว อีกสายหนึ่งแยกไปทำงานพัฒนาชาติไทย แบกจอบดุ่ม ๆ ไปถมหลุมอุกาบาตรกลางถนน เป็นหลุมมีน้ำขังลึกกว้างขนาด 3 ตารางเมตร ใครจะเข้าสวนต้องผ่านกับดักนี้ ต้องใคร่ครวญว่าจะเลี้ยวหลบหรือค่อยๆหย่อนล้อรถลงไป มีคนตั้งฉายาว่าเหว ..งานออกแรงอย่างนี้ คิดถึงหมอจอมป่วนจังเลย อิ อิ..

(พวกจิตอาสาเรียกพี่  ประเภททำดีไม่มีขาย คิดเอง ลงมือเองง่ายๆ หวังผลให้เกิดถนนคนเดินสะดวก)

ผลลัพธ์ หลุมหายไป ถนนเรียบร้อย แน่นขึ้น ลงทุนเอารถเบนซ์มาเป็นรถบดถนน งานนี้ทุ่มเทน่าดู เหงื่อท่วมตัว คงกินข้าวจุ นอนหลับสนิทแน่ หัวใจและร่างกายแข็งแรงขึ้น ความอิ่มใจไม่น้อยหน้าความอิ่มท้อง ถ้ามาบ่อย ๆ เก็บไปทีละหลุม ๆ สวนป่าก็สบาย ทีม SCG.ก็ถมไปไม่น้อย แต่ไม่ต้องห่วง ยังมีอีกหลายหลุม สนใจสั่งจองคิวได้ อิอิ..

(น้ำพริกอ่องฝีมืออุ้ย ฝักเพกาปิ้งฝีมืออาราม 2 อย่างนี้เข้ากันดีอร่อยเหาะ)

มื้อเย็นอาหารเต็มโต๊ะ น้ำพริกอ่องอุ้ยอร่อยจนมีคนขอแบ่งกับไปให้คนที่บ้านได้ชิม ได้สูตรใหม่ น้ำพริกอ่องถ้ากินกับฝักเพกาเผาไฟ จะกลมกล่อมเข้ากันดียังกะกิ่งทองใบหยก ตุ๋นหน่อไม้ใส่เนื้อลำไยน่าจดลิขสิทธิ์จริงๆด้วย

(ตุ่นไก่หน่อไม้ใส่ลำใย กลมกล่อมจริงๆ ถ้ายังไม่ชิมอย่าเพิ่งคุย)

ช่วงหัวค่ำ แยกกันอาบน้ำ แล้วเข้ามาล้อมวงเสวนาฮ่องเต้ ทุกคนเปิดอกระบายใจอย่างพี่อย่างน้อง ได้ความรู้ได้ประโยชน์มาก หมุนเวียนออกความเห็นทั่วหน้า ผมนอนฟังเพลินม่อยหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ เหลือผมกับคุณน้าแห่งชาติหลับอยู่บนเก้าอี้ฮ่องแต้จนรุ่งเช้า อ้าว! ตื่นมาตี 4 ผมจะสรุปผลการประชุมอย่างไรละทีนี้..ขออนุญาตรายงานตอนย่ำรุ่งดังนี้

1. รักกันดีไหม เรามีกันและกันอยู่แค่นี้ ถ้ารักกันไม่เป็นนับว่าน่าเสียดายนัก แต่ละคนมีเวลาที่จะรักกันได้ไม่มากนักหรอก อีกหน่อยก็แยกย้ายกันลงหลุม จะหากันเจอหรือเปล่าก็ไม่รู้

2. เราต้องเรียนรู้อีกหลายเรื่อง แม้แต่การใช้งานในระบบไอที ผมเพิ่งได้ความรู้ว่า การเจ๊าะแจ๊ะกันกินเนื้อที่ในการสำรองข้อมูลมาก ในระบบเว็บบอร์ดใหญ่ ๆ เช่นของพันธ์ทิพย์ เขาจะลบทิ้งทุก 2 เดือน ไม่งั้นเครื่องแบกหนักขึ้น ๆ พวกเราเองก็ควรพิจารณาหารือกัน ข้อมูลเก่า ๆ จะเอาอย่างไร เก็บไว้ 2-3 เดือนก็เก่าเก็บแล้ว ถ้าเข้าใจตรงกันจะลบออกไปทุก 3 เดือนดีไหม? ส่วนที่เห็นว่ามีเรื่องใดตอนใดสำคัญก็ copy เก็บไว้ชื่นชม ก็น่าจะทำได้ตามอัธยาศัย

(ลูกวัวกลุ่มนี้มีอิสระ รักใคร่ ยอกเย้ากัน น่าอิจฉา)

ด้วยรักจริงหวังแต่งสม่ำเสมอ ผมขอเสนอให้เอาเวลาที่มีอยู่น้อยนิดนี้มาตกลงปลงใจ.. คนสกุลเฮหงุดหงิดง่ายหายเร็ว แต่รักแล้วรักเลย เรื่องบ่นกระปอดกระแปดมีบ้างเป็นธรรมดา ควรชะล้างออกจากความขุ่นข้องหมองใจ เก็บไว้ความรู้สึกอักเสบเปล่า ๆ ผมเข้าใจและเห็นใจทุกท่านนะขอรับ งอนแต่พองามเป็นเสน่ห์ของคนสายพันธุ์นี้ ยังไง ๆ ก็ยังมีเจตนาดีต่อกัน รักกันไว้เถิด เราเกิดมาเป็นคนแซ่เฮเดียวกัน อิ อิ

« « Prev : เคยยกเวลาให้ตัวเองบ้างไหมจ๊ะ

Next : ส่งความรักและคิดถึงชุดสุดท้าย » »