ปริศนาทำ

อ่าน: 3209


>> เราขึ้นรถทัวร์มงคลวิทยา ไปเรียนที่บ้านห้้วยต้มวิทยา

ผม คนหัวโต ผอ.อึ่ง ครูอาราม เตรียมตัวเรียนอย่างเต็มที่

เราออกจากลำพูนไปลี้ ต่อไปวัดพระบาทห้วยต้มระยะทางประมาณร้อยกิโลเศษ

ฝนตก ครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอดทาง แต่พอไปถึงเทวาก็เปิดทาง ฝนสนิท

ไปเจอเจ้าภาพใหญ่ คุณอัมรา พวงชมภู ผู้ซึ่งเชิญเรามา “เอาบุญ” และ “ทำบุญ”

ได้เรียนวิชา “ปริศนาธรรม” และวิชา ” ปริศนาทำ”

ผมได้พบบทเรียนจุใจมากมายจนยากที่จะบอกเล่าได้หมดจด

อย่างที่คนหัวโตบอกนั้นแหละ เป็นอย่างนั้นจริงๆซะด้วย ขอยืนยัน

>> ความรู้แค่หางอึ่งที่เรามีนำมาใช้ไม่ดี

ในสภาวะที่เจอโจทย์บรรเจิดที่แทงใจอย่างนี้

ได้มาเห็นผลบุญของนักบุญที่ยิ่งใหญ่

ได้มาพบผลลัพธ์ของเนื้อนาบุญที่แทรกอยู่ในอณูของทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่

ได้มาเรียนเรื่องความพอเพียงพอใจที่สุดแสนจะบรรเจิด

ได้เตรียมการบ้านเพื่อปูทางให้พี่น้องชาวเฮ

มาปลูกต้นไม้ ปลูกต้นบุญ ปลูกต้นกุศลด้วยกัน

” เกิดชาติหน้าจะได้มากอดกันอีก”

>> นาทีแรกที่พบหน้า คุณอัมราจับเรามานั่งโต้ะรับแขกบนเรือนดอกแก้วที่ร่มรื่น

หลังจากนั้นข้อมูลก็ทยอยหลั่งไหลให้เราได้รับรู้เหมือนสะพานลำเลียง

มีทั้งที่เป็นรูปภาพ เรื่องราวที่ผุดพรายสืบเนื่อง ต่อเนื่อง ทั่งล้นออกมาจากคนใจบุญ

ครูบารู้ไหม ชาวบ้านรวมใจกันถักทอผ้าไตรถวายหลวงปู่

เมื่อทำเสร็จได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ทรงเจิมผ้าไตรพระราชทานกลับมา

อานิสงค์แห่งความงดงามในหัวใจของชาวปากะญอจะส่ว่างวาบสักปานใด

เจ้าภาพพาเราเดินชมการเตรียมงานที่เข้มแข็งทั่วบริเวณวัด

เจ้าภาพจับเราขึ้นรถพาไปชมหมูบ้านกระเหรี่ยงปากะญอที่สุดจะอึ้งกิมกี่

จะไม่ให้อึ้งยังไงละครับ

: เป็นหมู่่บ้านที่ปฏิเสธไฟฟ้า จึงไม่มีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับความฟุ่มเฟือยสมัยใหม่

: เป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนหินศิลาแลง ขุด-แต่งเป็นแผ่นขายเมื่อไหร่ก็ได้

: เป็นหมู่บ้านกินมังสะวิรัติ จึงไม่มีการเลี้ยงสัตว์ใดๆนอกจากแมว

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่ครบหน้าครบตา คุณลูกได้อยู่กับคุณแม่คุณพ่อคุณตาคุณยาย

: เป็นหมู่บ้านที่ทอผ้า ทำเครื่องประดับ ปลูกข้าวถั่วเขียวถั่วเหลือง ผักและผลไม้

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเขตดูแลของโครงการหลวง

: เป็นหมู่บ้าน ที่กำหนดใจ กำหนดพันธกิจได้เองอย่างมีอิสระ

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่กันด้วยใจ เอาไหนเอาด้วยคล้ายกับหมูเฮาชาวแซ่เฮ

: เป็นหมู่บ้านที่มีภูมิปัญญา จารีตประเพณี และวิถีตนเองเป็นปกติ

: เป็นหมู่บ้านที่การก่อสร้างวิหาร เจดีย์ยุคนี้ แต่ผลงานไม่แพ้โบราณสถานยุคเก่า

: เป็นหมู่บ้านที่จะชวนพี่น้องชาวเฮมาเที่ยว และมาปลูกต้นเอกมหาชัย 2,000 ต้น

: วันที่ 20-21 มิย.52 นะพี่น้องเคลียคิวได้แล้วถ้าใครจะมาร่วบุญ

>> หลังจากตระเวณชมบ้านชมวัดตามสมควรแล้ว

เราได้เคลื่อนขบวนไปประชุมที่โครงการหลวง

คุณอัมรา ได้นัดพ่อหลวง ผอ.สถานีโครงการหลวง หัวหน้าศูนย์ เยาวชน มาร่วมพูดคุย

หัวหน้าศูนย์ ฉาย Power Point เล่าเรื่องเมื่อคราวพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จ

สมัยนั้นท่านทรงขี่ม้า แต่งองค์ในเครื่องแบบทหาร

ภาพเหล่านี้เราได้เห็นในนิตยสารต่างๆ แต่ไม่รู้ที่ไปที่มา ที่ไหน เพิ่งมาอ๋อที่นี่เอง

หัวหน้าเล่าว่า..ในอดีตชาวเขาปลูกฝิ่น รุกป่า รุกเขา นับถือผีป่านางไม้เป็นสารณะ

ทางโครงการหลวงจึงได้เข้ามาตั้งฐานดูและและส่งเสริมกิจการพัฒนาชาวเขาที่นี่

แต่งานพัฒนาตัวจริงเสียงจริงอยู่ที่พ่อครูบาชัยยะวงค์ศา

ตุ๊เจ๊าผู้ยิ่งใหญ่น่ามหัศจรรย์ของชาวปากะญอ

>> ผมฉายภาพเรื่องราวของเขาที่ไปถ่ายภาพมาสดๆร้อนๆประกอบการบอกเล่า

แล้วฟันธงว่าสิ่งที่อยู่ ที่ก่อเกิดและดำรงค์อยู่ของเขานี่แหละคือสวรรค์

ขอให้ตระหนักและรักษาไว้ให้ดี

ช่วยกันดูแลให้หมู่บ้านปราศจากค่านิยมเถื่อน

เขาสามารถปั้นหมู่บ้านด้วยน้ำพักน้ำแรงให้เป็นตัวอย่างแก่คนทั้งโลก

ช่วยอธิบายคำว่าพอเพียงของแท้นั้นเป็นฉันท์ใด

หลังจากนั้น เอาข้อมูลเรื่องการปลูกเอกมหาชัยมาโยนลงวงสนทนา

หัวโตบอกว่า ตาชาวบ้านเป็นประกาย อยากจะปลูกกัน

แต่กลไกในทางปฎิบัติยังสับสน เพราะตัวเนื้องานดูคล้ายจะปูพรม โฟกัสไม่ได้ในวันนี้

เมื่อยังไม่ลงตัว แผนงานก็ยังไม่ปลงใจได้

ผมจึงมีการบ้านที่จะมาที่นี่อีกครั้งหนึ่งวันที่ 31 เดือนนี้

<< ผมมาเจอลูกศิษย์โดยบังเอิญ

เมื่อ 4 ปีที่แล้วเคยมาสอน ป.โท รุ่นแรกหลักสูตรภูมิสังคม ที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้

รุ่นนี้แรกนี้จะคัดผอ.โครงการหลวงภาคเหนือและภาคต่างๆมาเรียนเป็นส่วนใหญ่

ผอ.ศูนย์ และ หัวหน้าโครงการมาแนะนำว่า ผมเป็นลูกศิษย์ครูบา

อ้าว ! เอาละสิ เท่าที่ฟังๆเสียงจากชาวบ้าน ยังมีเรื่องที่จะต้องร่วมใจกันทำอีกมาก

สงสัยว่า ..ลูกศิษย์จะสอบตก หรือผู้สอนจะสอบตก หรือตกทั้งคู่ก็ไม่รู้นะ

งานนี้จึงขอแก้ตัวใหม่

จะชวนกันเรียนใหม่ ทำสิ่งใหม่ๆให้เกิดขึ้นจากฐานเก่าๆที่ชำรุดทางสติปัญญา

ลูกศิษย์เอามะม่วงยักษ์มาให้ บอกว่าครูบามาพักที่นี่นะ พวกผมจะยินดีมาก

หลังจากถ่ายรูปหมู่แล้ว คุณอัมราพาแวะไปกราบหลวงพ่อครูบาชัยยะวงศา


>> เราบึ่งรถเข้าเชียงใหม่ ท่ามกลางฝนพร่ำสืบเนื่องทั้งคืน

แวะรับน้าอึ่งอ๊อบ รับอุ๊ย จะพากันไปกินอาหารร้าน ถนอมโภชนา ทบทวนความหลัง

อ้าว ! ความหลังค้างเติ่งเสียแล้ว ร้านปิด 2 ทุ่ม

อยากจะทวนความรักความหลังให้มาตั้งแต่เที่ยงนะคะ

ขึ้นรถๆ ..อุ้ยเืลือกร้านใหม่ ส่งอาหารไว แถมอร่อยใช้ได้

อากาศเย็นๆ มีจับเลี่ยงร้อนๆมาให้ชิม เข้าท่ามากเลย

อุ้ยเป็นเจ้าภาพอีกแล้ว..เจ้าภาพจงเจริญ อยากกอด ขอให้ได้กอด ..

อุ้ยปอกมะม่วงอกร่องมาฝาก 4 ลูก

ชวนใครก็เมิน เลยเจี๊ยะเองคนเดียวซะเกลี้ยง

นอนหวานทั้งตับไตใส้พุง ก่อนที่จะฝันหวาน

หลับสนิท..เพิ่งจะตื่นมาส่งข่าวตอนตี 3 เศษนี่แหละ

วันนี้ก็จะไปเที่ยวอีก แต่ก็ยังคิดถึงพวกเราทุกคน

ขอถามว่า ..มีใครจะฝากเที่ยวบ้าง   อิ อิ ..

« « Prev : นอนลำพูนดีที่สุดในโลก

Next : หมายเหตุของ อิ อิ .. » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 7:15

    ครูบาครับ  วันหลังถ่ายรูปน้าอึ่งตอนสวยๆนะครับ  ถ่ายตอนกินทุกทีเลย  อิอิ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 7:21

    ฝีมือไม่ถึงถ่ายได้สวยน้อยกว่าความจริง น้าอึ่งสวยสม่ำเสมอ
    โดนต่อว่าเรื่องนี้เป็นประจำ
    สงสัยจะได้เปลี่ยนกล้องใหม่

  • #3 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 7:40

    อิ่มบุญ
    อิ่มใจ
    อิ่มพุง
    อิ่มเอิบ…

    ชีวิตจะมีอะไรมากไปกว่านี้เล่า..

  • #4 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 8:01

    มาลงชื่อว่า ตามมาอิ่มด้วยคนค่ะ

    มาลงชื่อตามมาชม ตามมา  อิ่ม  ด้วยอีกคนค่ะ สาธุ

  • #5 silt ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 8:28

    ฝากเยี่ยมแม่อุ้ยเขียว ตีนขัวเวียงยองเน้อครับ
    ชวนอุ้ยไปตวย

  • #6 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 8:36

    วันนี้กะลุยเต็มที่ หาข้อมูลไว้รอชาวเฮมาเดือหน้า คาดว่าจะออกโปรแกรมได้เร็วๆนี้

  • #7 handyman ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2009 เวลา 19:17
    • ขอบพระคุณครับ
    • อ่านแล้วเหมือนได้ไปด้วย
    • แต่อนิจจา  ที่ตั้งใจไว้ดิบดีว่างานนี้จะไม่พลาด  กลายเป็นว่าตารางสอนที่ คณะศิลปศึกษา  สถาบันบัณฑิตพัฒนาศิลป์ ซึ่งต้องสอนเต็มวัน วันละ 6 ชั่วโมง มาลงเป็นวันที่ 22 และ 24 พค. ครับ  เลื่อนไปไหนก็ไม่ได้ เพราะเขากำหนดมาแล้ว 
    • บุญมี แต่กรรมมาบัง .. แต่ก็ปลอบใจว่า วันพระยังมีอีกหลายวัน
    • ดูแลสุขภาพนะครับ
  • #8 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2009 เวลา 22:51

    โห โชคดีของชีวิตที่ได้สัมผัสเรื่องราวแห่งความจริงของชีวิตที่พ่อกรุณาถ่ายทอดให้ได้รับรู้
    ชีวิตคนเรามันแค่นี้จริง ๆ เนอะพ่อเนอะ
    อากาศ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค
    ที่เหลือจากนี้ทั้งหมดถือเป็นกำไรของชีวิต
    ความอบอุ่น มิตรภาพ โอกาส ได้ยิ้ม ได้หัว ได้เบิกบาน ได้สมใจปรารถนา

    แฮ่ะ ๆ อาการของคนตื่นมาอ่านบันทึกตอนดึกหน่ะค่ะ อิอิ

    คิดถึงพ่อจัง ^_^
    รักษาสุขภาพนะคะ ทั้งพ่อและคุณรอกอด
    ฝากกอดพี่ ๆ ที่เหลือด้วยนะคะ

    บอกว่า จากน้องปูคนงามเองล่ะเจ้า….. :P


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.76405310630798 sec
Sidebar: 0.48389482498169 sec