ลานสวนป่า

>> เราขึ้นรถทัวร์มงคลวิทยา ไปเรียนที่บ้านห้้วยต้มวิทยา

ผม คนหัวโต ผอ.อึ่ง ครูอาราม เตรียมตัวเรียนอย่างเต็มที่

เราออกจากลำพูนไปลี้ ต่อไปวัดพระบาทห้วยต้มระยะทางประมาณร้อยกิโลเศษ

ฝนตก ครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอดทาง แต่พอไปถึงเทวาก็เปิดทาง ฝนสนิท

ไปเจอเจ้าภาพใหญ่ คุณอัมรา พวงชมภู ผู้ซึ่งเชิญเรามา “เอาบุญ” และ “ทำบุญ”

ได้เรียนวิชา “ปริศนาธรรม” และวิชา ” ปริศนาทำ”

ผมได้พบบทเรียนจุใจมากมายจนยากที่จะบอกเล่าได้หมดจด

อย่างที่คนหัวโตบอกนั้นแหละ เป็นอย่างนั้นจริงๆซะด้วย ขอยืนยัน

>> ความรู้แค่หางอึ่งที่เรามีนำมาใช้ไม่ดี

ในสภาวะที่เจอโจทย์บรรเจิดที่แทงใจอย่างนี้

ได้มาเห็นผลบุญของนักบุญที่ยิ่งใหญ่

ได้มาพบผลลัพธ์ของเนื้อนาบุญที่แทรกอยู่ในอณูของทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่

ได้มาเรียนเรื่องความพอเพียงพอใจที่สุดแสนจะบรรเจิด

ได้เตรียมการบ้านเพื่อปูทางให้พี่น้องชาวเฮ

มาปลูกต้นไม้ ปลูกต้นบุญ ปลูกต้นกุศลด้วยกัน

” เกิดชาติหน้าจะได้มากอดกันอีก”

>> นาทีแรกที่พบหน้า คุณอัมราจับเรามานั่งโต้ะรับแขกบนเรือนดอกแก้วที่ร่มรื่น

หลังจากนั้นข้อมูลก็ทยอยหลั่งไหลให้เราได้รับรู้เหมือนสะพานลำเลียง

มีทั้งที่เป็นรูปภาพ เรื่องราวที่ผุดพรายสืบเนื่อง ต่อเนื่อง ทั่งล้นออกมาจากคนใจบุญ

ครูบารู้ไหม ชาวบ้านรวมใจกันถักทอผ้าไตรถวายหลวงปู่

เมื่อทำเสร็จได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ทรงเจิมผ้าไตรพระราชทานกลับมา

อานิสงค์แห่งความงดงามในหัวใจของชาวปากะญอจะส่ว่างวาบสักปานใด

เจ้าภาพพาเราเดินชมการเตรียมงานที่เข้มแข็งทั่วบริเวณวัด

เจ้าภาพจับเราขึ้นรถพาไปชมหมูบ้านกระเหรี่ยงปากะญอที่สุดจะอึ้งกิมกี่

จะไม่ให้อึ้งยังไงละครับ

: เป็นหมู่่บ้านที่ปฏิเสธไฟฟ้า จึงไม่มีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับความฟุ่มเฟือยสมัยใหม่

: เป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนหินศิลาแลง ขุด-แต่งเป็นแผ่นขายเมื่อไหร่ก็ได้

: เป็นหมู่บ้านกินมังสะวิรัติ จึงไม่มีการเลี้ยงสัตว์ใดๆนอกจากแมว

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่ครบหน้าครบตา คุณลูกได้อยู่กับคุณแม่คุณพ่อคุณตาคุณยาย

: เป็นหมู่บ้านที่ทอผ้า ทำเครื่องประดับ ปลูกข้าวถั่วเขียวถั่วเหลือง ผักและผลไม้

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเขตดูแลของโครงการหลวง

: เป็นหมู่บ้าน ที่กำหนดใจ กำหนดพันธกิจได้เองอย่างมีอิสระ

: เป็นหมู่บ้านที่อยู่กันด้วยใจ เอาไหนเอาด้วยคล้ายกับหมูเฮาชาวแซ่เฮ

: เป็นหมู่บ้านที่มีภูมิปัญญา จารีตประเพณี และวิถีตนเองเป็นปกติ

: เป็นหมู่บ้านที่การก่อสร้างวิหาร เจดีย์ยุคนี้ แต่ผลงานไม่แพ้โบราณสถานยุคเก่า

: เป็นหมู่บ้านที่จะชวนพี่น้องชาวเฮมาเที่ยว และมาปลูกต้นเอกมหาชัย 2,000 ต้น

: วันที่ 20-21 มิย.52 นะพี่น้องเคลียคิวได้แล้วถ้าใครจะมาร่วบุญ

>> หลังจากตระเวณชมบ้านชมวัดตามสมควรแล้ว

เราได้เคลื่อนขบวนไปประชุมที่โครงการหลวง

คุณอัมรา ได้นัดพ่อหลวง ผอ.สถานีโครงการหลวง หัวหน้าศูนย์ เยาวชน มาร่วมพูดคุย

หัวหน้าศูนย์ ฉาย Power Point เล่าเรื่องเมื่อคราวพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จ

สมัยนั้นท่านทรงขี่ม้า แต่งองค์ในเครื่องแบบทหาร

ภาพเหล่านี้เราได้เห็นในนิตยสารต่างๆ แต่ไม่รู้ที่ไปที่มา ที่ไหน เพิ่งมาอ๋อที่นี่เอง

หัวหน้าเล่าว่า..ในอดีตชาวเขาปลูกฝิ่น รุกป่า รุกเขา นับถือผีป่านางไม้เป็นสารณะ

ทางโครงการหลวงจึงได้เข้ามาตั้งฐานดูและและส่งเสริมกิจการพัฒนาชาวเขาที่นี่

แต่งานพัฒนาตัวจริงเสียงจริงอยู่ที่พ่อครูบาชัยยะวงค์ศา

ตุ๊เจ๊าผู้ยิ่งใหญ่น่ามหัศจรรย์ของชาวปากะญอ

>> ผมฉายภาพเรื่องราวของเขาที่ไปถ่ายภาพมาสดๆร้อนๆประกอบการบอกเล่า

แล้วฟันธงว่าสิ่งที่อยู่ ที่ก่อเกิดและดำรงค์อยู่ของเขานี่แหละคือสวรรค์

ขอให้ตระหนักและรักษาไว้ให้ดี

ช่วยกันดูแลให้หมู่บ้านปราศจากค่านิยมเถื่อน

เขาสามารถปั้นหมู่บ้านด้วยน้ำพักน้ำแรงให้เป็นตัวอย่างแก่คนทั้งโลก

ช่วยอธิบายคำว่าพอเพียงของแท้นั้นเป็นฉันท์ใด

หลังจากนั้น เอาข้อมูลเรื่องการปลูกเอกมหาชัยมาโยนลงวงสนทนา

หัวโตบอกว่า ตาชาวบ้านเป็นประกาย อยากจะปลูกกัน

แต่กลไกในทางปฎิบัติยังสับสน เพราะตัวเนื้องานดูคล้ายจะปูพรม โฟกัสไม่ได้ในวันนี้

เมื่อยังไม่ลงตัว แผนงานก็ยังไม่ปลงใจได้

ผมจึงมีการบ้านที่จะมาที่นี่อีกครั้งหนึ่งวันที่ 31 เดือนนี้

<< ผมมาเจอลูกศิษย์โดยบังเอิญ

เมื่อ 4 ปีที่แล้วเคยมาสอน ป.โท รุ่นแรกหลักสูตรภูมิสังคม ที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้

รุ่นนี้แรกนี้จะคัดผอ.โครงการหลวงภาคเหนือและภาคต่างๆมาเรียนเป็นส่วนใหญ่

ผอ.ศูนย์ และ หัวหน้าโครงการมาแนะนำว่า ผมเป็นลูกศิษย์ครูบา

อ้าว ! เอาละสิ เท่าที่ฟังๆเสียงจากชาวบ้าน ยังมีเรื่องที่จะต้องร่วมใจกันทำอีกมาก

สงสัยว่า ..ลูกศิษย์จะสอบตก หรือผู้สอนจะสอบตก หรือตกทั้งคู่ก็ไม่รู้นะ

งานนี้จึงขอแก้ตัวใหม่

จะชวนกันเรียนใหม่ ทำสิ่งใหม่ๆให้เกิดขึ้นจากฐานเก่าๆที่ชำรุดทางสติปัญญา

ลูกศิษย์เอามะม่วงยักษ์มาให้ บอกว่าครูบามาพักที่นี่นะ พวกผมจะยินดีมาก

หลังจากถ่ายรูปหมู่แล้ว คุณอัมราพาแวะไปกราบหลวงพ่อครูบาชัยยะวงศา

>> เราบึ่งรถเข้าเชียงใหม่ ท่ามกลางฝนพร่ำสืบเนื่องทั้งคืน

แวะรับน้าอึ่งอ๊อบ รับอุ๊ย จะพากันไปกินอาหารร้าน ถนอมโภชนา ทบทวนความหลัง

อ้าว ! ความหลังค้างเติ่งเสียแล้ว ร้านปิด 2 ทุ่ม

อยากจะทวนความรักความหลังให้มาตั้งแต่เที่ยงนะคะ

ขึ้นรถๆ ..อุ้ยเืลือกร้านใหม่ ส่งอาหารไว แถมอร่อยใช้ได้

อากาศเย็นๆ มีจับเลี่ยงร้อนๆมาให้ชิม เข้าท่ามากเลย

อุ้ยเป็นเจ้าภาพอีกแล้ว..เจ้าภาพจงเจริญ อยากกอด ขอให้ได้กอด ..

อุ้ยปอกมะม่วงอกร่องมาฝาก 4 ลูก

ชวนใครก็เมิน เลยเจี๊ยะเองคนเดียวซะเกลี้ยง

นอนหวานทั้งตับไตใส้พุง ก่อนที่จะฝันหวาน

หลับสนิท..เพิ่งจะตื่นมาส่งข่าวตอนตี 3 เศษนี่แหละ

วันนี้ก็จะไปเที่ยวอีก แต่ก็ยังคิดถึงพวกเราทุกคน

ขอถามว่า ..มีใครจะฝากเที่ยวบ้าง   อิ อิ ..

« « Prev : นอนลำพูนดีที่สุดในโลก

Next : หมายเหตุของ อิ อิ .. » »