อนุสรณ์สถานวีรชนคนโคราช
แม้ว่าผมเป็นชาวโคราชโดยกำเนิด แต่ไม่น่าเชื่อครับผมเพิ่งไปเดินที่ลานย่าโมเป็นครั้งแรกเมื่อวานนี้เอง (6 ธันวาคม 2552) จึงได้เห็นและชื่นชมกับ อนุสรณ์สถานวีรชนคนโคราช ที่สร้างไว้ในบริเวณลานย่าโมแห่งนี้ จากบันทึกเขียนไว้ว่า
” อนุสรณ์สถานวีรชนคนโคราช อนุสรณ์สถานแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๔๘ เพื่อเชิดชูวีรกรรมท้าวสุรนารี (คุณหญิงโม) และวีรชนคนโคราช ที่ได้ช่วยกันต่อสู้ข้าศึกศัตรูที่มารุกรานจนได้ชัยชนะเมื่อปีพุทธศักราช ๒๓๖๙ “ ดังนั้นผมจึงได้มาชื่นชมอนุสรณ์สถานแห่งนี้หลังการสร้างถึง 4 ปีทีเดียว ก็อดที่จะนำภาพมาให้ได้ร่วมชื่นชมกันไม่ได้ครับ ท่านใดที่มีโอกาสแวะมาโคราช ไหว้ท่านท้าวสุรนารีแล้ว ก็อย่าลืมแวะมาสัมผัสบรรยากาศบริเวณลานย่าโมและอนุสรณ์สถานวีรชนคนโคราชที่อยู่ติดกันด้วยนะครับ
บริเวณลานย่าโม แห่งนี้ จะใช้เป็นลานจัดกิจกรรมต่าง ๆ อยู่เป็นประจำของชาวโคราช ดังนั้นเมื่อท่านแวะมาก็จะได้สัมผัสกับชาวโคราชได้มากขึ้น มีกิจกรรมมากมายหลายแบบในบริเวณนี้ เป็นที่พักผ่อนยามเย็นและยามค่ำคืนของชาวโคราช บริเวณลานย่าโมนี้ ในสมัยก่อนเป็นบริเวณสวนไม้ดอกไม้ประดับที่เรียกว่า สวนรัก และ ตลาดโต้รุ่ง ของชาวโคราช ในสมัยโน้น (ช่วงที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม. 7- 8 โรงเรียนราชสีมาวิทยาลัย) โดยเฉพาะช่วงใกล้สอบ จะไปดูหนังสือที่บ้านเพื่อนที่อยู่ใกล้ ๆ จนดึก ก็ปั่นจักรยานสองล้อ หรือบางครั้งก็เดินจากบ้านเพื่อนมาหาอะไรรับประทานกันที่ตลาดโต้รุ่งแห่งนี้ หรือบางทีก็ให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือสองคนออกไปซื้อกลับมารับประทานกันไปติวกันไป ในสมัยนั้นใครผ่านมาที่โคราชยามค่ำคืน ตลาดโต้รุ่งแห่งนี้ก็เป็นจุดนัดพบ ที่แวะมาหาของรับประทานกัน มีของอร่อย ๆ ให้เลือกชิมมากมาย รวมทั้งมีของฝากจากโคราชอันหลากหลาย ให้เลือกซื้อติดมือกลับไปอีกด้วย ผมยังจำบรรยากาศดี ๆ เหล่านั้นได้ครับ
Next : KORAT LOVE THE KING » »
5 ความคิดเห็น
มาชื่นชมอนุสรณ์สถานค่ะ ยังไม่มีโอกาสเห็นของจริงเลยค่ะ ไปโคราชทุกปีแต่บางทีก็อยุ่แต่บ้านไม่ค่อยทราบการเปลี่ยนแปลง สมัยก่อน ตรงข้ามสวนรัก ฝั่งทางออกถนนมิตรภาพเป็นตลาดสดตอนกลางวัน และเป็นตลาดโต้รุ่งตอนกลางคืน ยาวไปจนเกือบถึงหน้าวัดพายัพ ห้างคลังพลาซ่า แต่ก่อนชื่อ ร้านคลังวิทยาอยุ่ติดกับวัดพายัพ ตลาดสดได้ย้ายมาอยู่ตรงข้ามวัดสะแก ชื่อตลาดใหม่แม่กิมเฮง แต่ก่อนตรงนั้นเป็นโรงหนัง และเป็นสถานที่โยนโบวลิ่งค่ะ
ถัดจากวัดสะแกมาทางถนนสุรนารี เป็นวัดม่วง อยู่ลึกเข้าไปเล็กน้อย เมื่อก่อนมีบ้านพักคนชราอยุ่ในวัดม่วงด้วย เดี๋ยวนี้ยังมีไหมไม่ทราบค่ะ เห็นมีอยู่ที่ถนนโพธิ์กลางแล้ว ป้าหวานเป็นเด็กแถวนั้นค่ะ เคยวิ่งเล่นในวัดม่วงมาก่อน เคยไปนอนดูหนังกลางแปลงที่วัดสะแก ต่อมาจึงย้ายบ้านไป ยังจำภาพตลาดที่อากงพูดถึงได้ดีเลยค่ะ
เพิ่งรู้นะนี่….ป้าหวาน เป็นเด็กแถวถนนโพธิ์กลาง…..เอ เราเป็นเพื่อนบ้านกันอะเปล่า ? ผมเคยอยู่ถนนโพธิ์กลางเหมือนกัน แถวตรงข้ามโรงน้ำแข็ง ใกล้ ๆ มีศาลเจ้า มีตรอกไปทะลุถนนเส้นหลัง ไม่ไกลจากสี่แยก หนองบัวรอง….อิอิ
อิอิ อากงคงอยู่ใกล้ตรอกตีเหล็กแน่เลย แต่แถวนั้น มีศาลเจ้าตั้ง 3 แห่งแน่ะ ถ้าใกล้แยกหนองบัวรอง ก็มีศาลเจ้าที่สร้างใหม่สมัยนั้น ( เดี๋ยวนี้คงเก่าหมดแล้ว ) คุยถึงความหลังกัน สนุกดีนะคะ ตอนนั้น ค่ารถเมล์ 1สลึง ป้าหวานยังไม่อยากเสียเลย เดินเอาทุกทีเลย อิอิ อิอิ เป็นเด็กๆเดินเท่านั้นไม่เหนื่อย แต่ปัจจุบัน ครึ่งทางที่เคยเดินก็คงไม่ไหวแล้วค่ะ 555
อิอิ หนึ่งสลึง เก็บไว้ๆ แล้วพอวันเสาร์ ก็เดินไปธนาคารออมสิน ไปฝากตังค์ (ซี่งก็มีนิดเดียว ) จะได้รูปภาพรามเกียรติมาสะสม ค่าตั๋วดูหนังโรง 10 บาท ของผู้ใหญ่ แต่ของเด็ก 5 บาท แต่ถ้าเด็กมากับผู้ใหญ่ไม่ต้องซื้อตั๋วก็ได้
ถือว่านั่งตักได้ ตรงข้ามลานย่าโม มีโรงหนังด้วยเน้อะ นานๆได้ดูทีค่ะ อิอิ อิอิ