เกือบไปแล้ว
อ่าน: 2220วันนี้ ในการประชุมครูครั้งสุดท้ายของปีการศึกษา แม่ใหญ่ได้มีโอกาสแนะนำให้คุณครูรู้จักกับลานปัญญา และเชื้อเชิญให้คุณครูเข้าไปเขียนบล็อคของตัวเอง เพราะคุณครูที่โรงเรียนมักจะมีกิจกรรมดีดี เข้าไปประกอบการสอนเสมอ อ่านต่อ »
วันนี้ ในการประชุมครูครั้งสุดท้ายของปีการศึกษา แม่ใหญ่ได้มีโอกาสแนะนำให้คุณครูรู้จักกับลานปัญญา และเชื้อเชิญให้คุณครูเข้าไปเขียนบล็อคของตัวเอง เพราะคุณครูที่โรงเรียนมักจะมีกิจกรรมดีดี เข้าไปประกอบการสอนเสมอ อ่านต่อ »
เมื่อวานนี้ทั้งวัน ไปเป็นกรรมการประเมินผู้สมัครเข้ามาเป็นรองผู้อำนวยการ โรงเรียนเทศบาลนครขอนแก่น 9 โรง มีคนสมัครเข้ารับการประเมิน 17 คน ซึ่งมีกระบวนการยาวมาก คือตั้งแต่ 4 ต.ค. 53 จนจบกระบวนการคือ 31 ส.ค. 54 พวกเราต้องได้เจอผู้สมัคร 3 ครั้ง ครั้งนี้เป็นการเจอรอบที่ 2
แม่ใหญ่ไปเป็นกรรมการแบบคนนอก เป็นหนึ่งในสิบ ที่จะมีสิทธิให้คะแนน ตามเกณฑ์ แต่คะแนนจากกลุ่มแม่ใหญ่ทั้งสิบคน หารกันออกมาแล้วเท่ากับ 30 %เท่านั้น คะแนนอีก 30% เป็นคะแนนจากสถานอบรมและพัฒนาอีกสี่แห่งคือ อ่านต่อ »
เช้ามืดวันนี้ตื่นขึ้นมาอ่านบล็อคใหม่ๆที่ครูออตเป็นเอเยนต์ แล้วก็คอมเมนท์ให้กำลังใจไปเกือบทุกบล็อค เพราะเข้าใจดีว่า ความรู้สึกที่ได้รับคอมเมนท์แรก ที่ตอบเรามาปุ๊บหลังจากที่เราเขียนปั๊บนั้น มันวูบวาบหวานแหววยังไง ยังกะตอนปิ๊งหนุ่มสมัย puppy love ยังไงยังงั้น
หลังจากนั้น ก็มาทดลองกดดูตาม หัวข้อต่างๆ ตั้งแต่ เขียน จัดการ ออกแบบบล๊อก ความคิดเห็น syndication บันทึก หน้าเพจ ลิงค์ แล้วก็เปลี่ยนภาษาเป็นภาษาอังกฤษ ลองอ่านดูว่า เป็นภาษาอังกฤษกับไทย อะไรง่ายกว่ากัน เพราะภาษาเทคนิค บางทีดูรากภาษา ของมันเองอาจง่ายกว่าคำแปล แต่สำหรับ word press นี้ ทั้งสองภาษา ชัดเจนไม่ต่างกัน อ่านต่อ »
วันนี้วันที่ 22 มีนาคม เป็นวันเกิดยายจ๋า ของหลานๆ หรือจริงๆก็คือ แม่ของแม่ใหญ่นั่นเอง เป็นวันเกิดครั้งแรกที่ไม่ได้จัดเลี้ยงให้ เพราะแม่จากไปเมื่อวันที่ 3สิงหาคม ปีที่แล้ว ในวัย 90 ปี แม่ใหญ่และลูกๆจะจัดวันเกิดให้ยายจ๋าทุกปี เริ่มตั้งแต่อายุ 60 ปี ไม่เคยขาด เพราะยายชอบเป่าเค้กเหมือนเด็กๆ แย่งกันกับหลานทวดที่ชื่อดราก้อนที่ชอบเป่าเหมือนกัน มีอยู่ปีหนึ่ง ที่ไม่ได้เตรียมเค้กจะด้วยสาเหตุใดก็จำไม่ได้แล้ว ยายทวงถามและพูดถึงหลายครั้ง จนเราต้องไปซื้อมาให้เป่าตอนวันสงกรานต์แทน ยายถึงเลิกทวงถามไปได้ อ่านต่อ »
วันจัดงานนิทรรศการ “วาดฝันตามประสา ห้าบวกหนึ่ง” ผ่านไปแล้วด้วยความชื่นมื่น ทิ้งความสุข ให้หล่อเลี้ยงหัวใจไปได้อีกนานทีเดียว คงไม่ต้องอธิบายอะไรซ้ำจากที่คาดเอาไว้จาก บันทึกครั้งที่แล้ว นอกจากเอารูปต่างๆที่ลูกๆช่วยกันถ่ายไว้เอามาประดับบล๊อกไว้ ให้กลับมาดูทุกครั้งที่นึกถึง อ่านต่อ »