ลานทับทิม(อาม่า)

กำลังหลับสบาย ก็ได้ยินเสียงนกเจี้ยวจ้าวตั้งแต่เช้าตรู่ ไม่อยากตื่นเลย แต่ก็ลงมาเตรียมผักให้หมียักษ์เป็นอาหารเช้า ซึ่งเป็นอาหารหลัก สลับกับข้าวต้มกินกับ  กับสามอย่าง แบบตามใจผู้กินค่ะ พักนี้จะผัดมะระกับกระเทียมโทนดอง ได้สูตรจากร้านข้าวต้มชื่อดังจากเชียงใหม่ค่ะ กินกับปลาตัวเล็กๆ ทอดกรอบโรยงา ของฝากจากกระบี่ หมูหยองหรือหมูแผ่นแล้วแต่จะเลือกค่ะ

หลังจากเตรียมทุกอย่าเรียบร้อยแล้วออกไปชมนกชมสวนยามเช้า พูดง่าย ๆ คือออกไปดูมะม่วงงามเมืองย่าที่อุตส่าออกลูกติดผลให้ ตั้งสามลูกในปีนี้ เดินมาถึงต้นมะมว่ง หัวใจตกมาแถบถึงตาตุ่มเอาที่เดียว เมื่อวานตอนเย็นยังชื่นชมมะม่วงอยู่เลยว่ายังสวยงามครบทั้งสามลูก ตั้งใจจะไว้โชว์ป้าจุ๋มวันพรุ่งนี้  เช้า้นี้หล่นมานอนแอ้งแม้งใต้ต้นหนึ่่งลูก เป็นลูกที่ใหญ่ที่สุดเสียด้วย ที่ได้ยินเสียงนกเจี้ยวจ้าวเมื่อตอนเช้านี้เอง สงสัยคงจะแย่งกันรุมจิกกินมะม่วงลูกนี้เอง ยังดีจิกกินไปแค่หนึ่งในสี่ของลูกมะม่วง รีบหยิบมะม่วงเข้ามาชั่งน้ำหนักดูปรากฏว่ากิโลกว่า ๆเล็กน้อย นี่ถ้าไม่ถูกจิกกินอาจหนักถึงกิโลเกือบครึ่งก็ได้ค่ะ โส น่า น่า โดนนกแย่งชิมลูกโตที่สุด จ๊ากส์ๆๆๆๆๆ

รีบเรียกหมีแพนด้าให้ลงมาดูมะม่วงที่เหลืออีกสองลูก สรุปว่ามะม่วงคงเริ่มส่งสันญาณว่ากำลังจะสุกแล้ว ขืนปล่อยไว้ คงโดนนกแย่งจิกกินหมดแน่ๆ อาจจะต้อง  โส น่า น่า เป็นรอบที่สอง  หมีแพนด้าไม่รอช้ารีบสอยมะม่วงที่เหลือสองลูกลงทันที่ ปรากฏว่ามีร่องรอยการจิกของนกปราฏอยู่บนลูกมะม่วงลูกโต แสดงว่านกเขาเรียนรู้ด้วยการทดลองจิกดูทุกวัน จนกว่าจะจิกกินได้ ลูกที่ร่วงลงมาเมื่อเช้าคงโดนรุมทึ้งแน่นอนค่ะ จึงล่วงลงมา โส น่า น่า จริงๆ ฮิฮิฮิ………

นกรู้จริงๆ ฉลาดมากเขาจะจิกด้านที่เรามองไม่เห็นค่ะ สอยลงมาแล้วจึงเห็นร่องรอยค่ะ ดังรูปบน ส่วนรูปล่างคือมะม่วงลูกเดียวกันด้านที่มองเห็นทุกวันด้วยสายตา ถ้าเชื่อสายตาอย่างเดียวคงชวดที่จะได้ลิ้มรสมะม่วง ที่อุตสา่ห์รดน้ำให้ปุ๋ย ใส่ใจถนอมอย่างดีที่สุด

เมื่อนำมะม่วงทั้งสองลูกมาชั่งนำ้หนักรวมกันได้น้ำหนักรวม สองกิโลกรัมค่ะ เอามะม่วงลูกที่ไม่โดนจิกออกไป แสดงว่ามะม่วงลูกที่เอาออกไปหนัก แปดร้อยกรัมค่ะ เพื่อให้ไม่ต้องจินตนาการให้เสียเวลาเลยจัดภาพให้ดูกัน จะจะไปเลยค่ะ

เปรียบเทียบกับมะม่วงธรรมดา

เปรียบเทียมกับมะม่วงน้ำดอกไม้สุกขนาดผลโต

นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่าอย่าเชื่อสายตาเพียงอย่างเดียวอาจผลาดก็ได้ค่ะ ปีหน้าคงจะต้องห่อมะม่วง ให้รอดพ้นจากสายตานกที่ฉลาดด้วยการเรียนรู้ค่ะ

« « Prev : ต่อมน้ำลายแตก

Next : กิจกรรมส้ปดาห์แรก ๒ มิ.ย. ๒๕๕๒ » »