ลานปลาหัวโม้ง

วันนี้เป็นวันแห่งความรัก ในใจมีเรื่องรัก ๆ อยากจะเขียน แต่คนในลานปัญญามอบความรักกันถ้วนหน้าแล้ว เลยขอเลี่ยงมาเขียนเรื่องอื่นดีกว่า ไม่อย่างงั้นรักจะท่วมจอ วิ้ววววว

อาทิตย์ที่แล้วได้ไปเข้าร่วมประชุมวิชาการของนักเรียนในอังกฤษ มีนักเรียนจากหลายสาขามาร่วมเสนอผลงาน งานผ่านไปได้ด้วยดี ได้ฟังงานวิจัยของพี่ ๆ น้อง ๆ เป็นการยืนยันว่านักเรียนไทยเก่งและทำงานวิจัยได้ดีไม่น้อยหน้าต่างชาติ นอกจากนี้ยังมีวิทยากรจากสถาบันวิจัย สมาคมอุตสาหกรรม และฝ่ายการศึกษามาให้ความรู้แก่นักเรียน โดยเฉพาะแนวทางการทำงานวิจัยหลังจากที่เราเรียนจบและกลับไปทำงานที่เมืองไทยตามสังกัดหน่วยงานที่ได้ทุนมา เอาล่ะสิ ได้การบ้านกลับมาด้วย กลับไปทำวิจัยอะไรดี ….

อ่านต่อ »

เมื่อปลายปีที่แล้วได้งานสังสรรค์พบปะผู้คนและพูดคุยกันมากมาย มีคนหนึ่งถามเราว่า จุดมุ่งหมายของเราในการทำงานคืออะไร เราตอบไปแบบสบาย ๆ ว่าเราขอแค่มีความสุขกับการทำงาน คนถามมองหน้าเราพักนึงเหมือนไม่เชื่อ และบอกเราว่าเขาไม่ได้ยินคำตอบแบบนี้มานานแล้ว ตอนเราตอบก็ลืมไปว่ากำลังสวมหัวโขนอะไรและลืมไปว่าอยู่ท่ามกลางผู้ยิ่งใหญ่ เลยไม่ได้คิดหาคำตอบที่สวยหรู เพราะคำตอบนั้นคือสิ่งที่เราบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลา ทำงานอย่างมีความสุข

แต่แล้วเมื่อสองวันที่ผ่านมา เราเผลอลืมสิ่งที่เราเคยบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลา เรากลับหลงใหลไปกับความชื่นชมจากคนรอบข้าง จนรู้สึกว่าความสุขในใจที่เคยมีมันหายไป

อ่านต่อ »

อยากได้ของเล่นชิ้นนี้มาตั้งแต่ช่วงก่อนคริสมาตโน่น แต่ก็รอ ร๊อ รอ ว่าอยากได้จริง ๆ รึเปล่า และแล้วก็อดใจไม่ไหว วันนี้ไปถอยมาจนได้

เรื่องของเรื่องคือชอบทำกับข้าว แต่ละวันอยู่ในครัวไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง เดี๋ยวนี้เห็นการใช้เวลาว่างในครัวเป็นงานศิลปะและการทดลองของเราไปซะแล้ว

อ่านต่อ »

เมื่อคืนคุณเหล็กโคนโทรมาชวนตีแบดวันเสาร์หน้า เล่นแบบคู่ผสม เรารับปากไปเพราะอยากเล่นแต่ก็คิดว่าจะรอดมั้ยเนี่ย ไม่เล่นมาตั้งนาน พอวางสายก็นอนคิดต่อเล่น ๆ ว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ได้สามปี เราลองเล่นกีฬาหรือกิจกรรมอะไรที่ไม่เคยทำตอนอยู่เมืองไทยไปบ้าง (กว่าจะพิมพ์คำว่ากีฺ์ฬาได้ ไม่รู้ว่า ฬ อยู่ตรงไหนของคีย์บอร์ด รู้แต่ว่าอยู่ล่างสุดแถวบนเลยกดมันไปทุกตัวกว่าจะหา ฬ เจอ)

อ่านต่อ »

เช้าวันนี้ประโยคแรกที่ได้ยินจากคนในแล็บไม่ใช่ hi หรือ morning แต่กลายเป็นโดนยิงคำถามว่าเกิดอะไรขึ้นที่กรุงเทพ สำันักข่าวบีบีซีลงข่าวที่เกิดขึ้นที่สนามบินสุวรรณภูมิเป็นข่าวใหญ่ทั้งวัน เราเลยถูกถามคำถามทั้งวันเหมือนกัน แต่ก็ตอบไปแบบเก็บปากเก็บคำ พูดน้อย ๆ เ้ข้าไว้ พูดมากไม่ได้เดี๋ยวของขึ้น วันนี้เลยทำงานไม่เป็นชิ้นเป็นอันเพราะมัวห่วงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เมืองไทย ร่ายมายาวยังไม่มีอะไรเกี่ยวกับหัวข้อบันทึกเลย เรื่องของเรื่องคือเพราะมัวห่วงคนฝั่งโน้นจนไม่มีจิตใจจะทำงาน วันนี้จึงกลับบ้านเร็วและใช้วิชาเดินเข้าครัวไปทำกับข้าวซะเลย เมนูสำหรับวันนี้คือ ผัดพริกแกงไก่กับถั่วฝักยาว ทำกับข้าวเสร็จก็มานั่งเขียนบันทึก (เข้าเรื่องจนได้)

อ่านต่อ »