ลานปลาหัวโม้ง

เมื่อคืนคุณเหล็กโคนโทรมาชวนตีแบดวันเสาร์หน้า เล่นแบบคู่ผสม เรารับปากไปเพราะอยากเล่นแต่ก็คิดว่าจะรอดมั้ยเนี่ย ไม่เล่นมาตั้งนาน พอวางสายก็นอนคิดต่อเล่น ๆ ว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ได้สามปี เราลองเล่นกีฬาหรือกิจกรรมอะไรที่ไม่เคยทำตอนอยู่เมืองไทยไปบ้าง (กว่าจะพิมพ์คำว่ากีฺ์ฬาได้ ไม่รู้ว่า ฬ อยู่ตรงไหนของคีย์บอร์ด รู้แต่ว่าอยู่ล่างสุดแถวบนเลยกดมันไปทุกตัวกว่าจะหา ฬ เจอ)

เราเล่น กีฬาไม่เก่งแต่ชอบลองเล่น ไม่เก่งไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ขอให้รู้ว่าเล่นยังไง ย้อนคิดถึงความหลังหน่อย ตอนเข้าเรียนป.ตรีใหม่ ๆ เด็กปีหนึ่งต้องลงวิชาพละเทอมละวิชา (น่าจะเป็นมหาวิทยาลัยเดียวในกรุงเทพที่วิชาพละเป็นวิชาบังคับ) เพื่อน ๆ ในหอไปเรียนอะไรที่ง่าย ๆ เช่นลีลาศ ปิงปอง แต่เราเลือกเรียนเทนนิส เพราะชอบดูเทนนิสมากแต่เล่นไม่เป็น ได้โอกาสเรียนเลยต้องลองสักหน่อย ผลออกมาเกรดน้อยกว่าเพื่อนคนอื่นแต่ได้เล่นเทนนิสเป็นสมใจ หลังจากนั้นรู้สึกว่าดูเทนนิสสนุกขึ้นเยอะ เทอมต่อมาก็ยังไม่ไปเรียนอะไรที่เล่นเป็นแล้ว แต่ไปลงเรียนวิชายิงธนู สนุกดี ปวดแขนไปหมด แต่เรียนจบแล้วไม่เคยได้เล่นยิงธนูอีกเลย

พอมา อยู่ที่นี่ก็ยังลองเล่นไปหลายอย่าง เอาแค่พอรู้พอเล่นเป็น ถ้าจำไม่ผิด อย่างแรกที่ลองน่าจะเป็นสคว๊อช กีฬาที่เคยเห็นในละครทีวี ตีลูกชนฝาผนัง ลูกชนฝาผนังแล้วเด้งกลับมาเร็วมาก แรก ๆ เราวิ่งหนีลูกเพราะลูกวิ่งกลับมาเร็วจนกลัวจะถูกตีหัว พอเริ่มคุ้นก็ดีขึ้นหน่อยแต่ไม่ได้เล่นมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ย้ายมหาวิทยาลัยก็ไม่เคยได้เล่นอีกเลย

ได้ลองหัดเล่นพูล คล้าย ๆ สนุกเกอร์แต่ลูกและกติกาคนละแบบ ที่นี่หาโต๊ะพูลได้ไม่ยาก ตามหอพัก ห้องพักนักเรียน โรงหนังบางแห่ง ใต้หอพักที่เราอยู่ตอนปีแรกมีโต๊ะพูลวางไว้ในห้องนั่งเล่น เป็นโต๊ะหยอดเหรียญ เราก็ไปหัดเล่นจนเป็นแล้วก็เล่นมาเรื่อย ๆ และค่อนข้างจะเล่นเก่งแบบไปวัดไปวาได้ เคยทำให้หลายคนแปลกใจเพราะคงไม่คิดว่าเราเล่นพูลได้ เลยยิ้มแก้มปริแล้วตอบว่า หัดมาหลายปีแล้วค่ะ

ไปหัดตีกอล์ฟ ไม่ใช่ตีแบบเดินตีตามหลุมในสนาม แต่เป็นแบบยืนตีอยู่กับที่ มีตะกร้าใส่ลูกกอล์ฟอยู่ข้าง ๆ ไม่แน่ใจว่าเรียกว่ายังไง ได้หัดตีกอล์ฟครั้งแรกเพราะเพื่อนชาวมาเลย์โทรมาชวน เพื่อนคนนี้ชอบตีกอล์ฟมาก ที่ห้องมีถุงไม้กอล์ฟ มีชุดตีกอล์ฟในห้องเรียบร้อย เพื่อนหัดให้ตีวงสวิง สอนโน่นนี่อีกมากมายที่ตอนนี้จำไม่ได้แล้วเพราะหลังจากเพื่อนกลับประเทศเค้า เราก็ไม่เคยได้ตีอีกเลย แต่จำได้อยู่อย่างว่าครั้งแรกที่ไปตีกอล์ฟชั่วโมงกว่า กลับมานอนระบมไปหลายวันเพราะมัวแต่บิดเอวแขนขาทำวงสวิงให้สวย ๆ

กิจกรรม ขึ้นชื่อของเมืองที่อยู่คือพายเรือและถ่อเรือ แต่เราไม่ถนัดกีฬาทางน้ำ เราว่ายน้ำไม่เป็นเลยกลายเป็นโรคกลัวน้ำเล็กน้อย ปกติจะนั่งในเรืออย่างเดียวแล้วให้เพื่อนถ่อเรือไป แต่ก็ลองทำเองดูครั้งนึง ครั้งเดียวเท่านั้น พอทำไม่ได้ก็ไม่คิดจะหัดอีกเลย เพราะโรคกลัวน้ำนี่แหละ หัดไปกลัวเรือจะคว่ำไป เลยตัดสินใจนั่งเฉย ๆ ดีกว่า ถึงจะว่ายน้ำไม่เป็นก็ได้ไปดำน้ำมาเหมือนกัน ทั้ง snorkel หรือ scuba ลองมาหมด แต่กลับไปลองที่เมืองไทย เพื่อน ๆ ฝรั่งที่นี่แปลกใจว่าเราว่ายน้ำไม่เป็น ทำไมเราดำน้ำได้ แหะ ๆ อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ที่เมืองไทยเป็นไปได้หมด อ้อ เคยหัดขับเรือยนต์ อันนี้ขับได้แต่ขับไปขับมาหนีเรือใหญ่ไม่พ้น เจอคลื่นถล่มตอนเรือใหญ่วิ่ง ผ่าน เรือเราเลยเปียกกันทั้งลำ เราให้คนอื่นขับต่อเพราะรู้สึกไม่ถูกโฉลกกับทางน้ำ บ้านอยู่ใกล้ทะเลแต่ว่ายน้ำไม่เป็นนี่เจ็บใจจริง ๆ เรา็หัดว่ายน้ำมาหลายปีแต่ว่ายไม่ได้สักที คริสมาตปีนี้คุณเหล็กโคนให้ของขวัญเป็นคอร์สเรียนว่ายน้ำ จะเริ่มเรียนหลังปีใหม่ เดี๋ยวก็รู้ว่าเราจะว่ายน้ำเหมือนคนอื่นได้มั้ย

กิจกรรม อีกอย่างที่ชอบมากคือเดินเขา แรก ๆ ที่ถูกชวนนี่ไม่อยากไป แต่พอลองปีนไปสักเขาสองเขาแล้วเริ่มติดใจ เดินขึ้นเขามาแล้วหลายเขา ช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมาเราไปเที่ยวทะเลสาบ แต่ก็ไม่พ้นไปเดินเขาด้วย เดินขึ้นเขาแล้วมองลงมาดูทะเลสาบ สวยสุด ๆ เคยเดินขึ้นเขาตอนหิมะตก ช่วงตีนเขาหิมะไม่ตก แต่พอขึ้นไปยิ่งสูงยิ่งหนาว ลมแรง หิมะตก เลยได้อีกบรรยากาศ แต่พอไปถึงยอดเขาแล้วต้องรีบลงมาเพราะกลัวจะป่วย ช่วงหยุดคริสมาตปีนี้ก็จะไปปีนอีกเขา ตอนนี้เริ่มมีอุปกรณ์เดินเขาแบบเป็นเรื่องเป็นราว มีรอง เท้าสำหรับเดินเขาโดยเฉพาะ มีชุดกันฝนกันลม มีแผนที่ทั้งแบบคร่าว ๆ แบบละเอียด แบบเห็นสภาพภูมิประเทศที่สูงที่ราบ แต่กางแผนที่ทีต้องดูอยู่สักครึ่งชั่วโมงว่าจะไปทางไหนต่อ เพราะแผนที่ละเอียดเกิน ดูไม่เป็น-_-”

เริ่มจะยาว จบตรงนี้ก่อนละกัน

« « Prev : เจอข่าวการเมืองมากนัก เข้าครัวผัดพริกแกงซะเลย

Next : ของเล่นชิ้นใหม่ » »