ลานร่มเย็น

บันทึกแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 6 ตุลาคม 2555

ขึ้นต้นบันทึกหลังจากที่ได้กินอิ่มๆนอนอุ่นๆ เพียงพอแล้วมานั่งนอกระเบียงโดยไม่ต้องบิ๊วอารมณ์ เพราะว่าเล่นเกมได้คะแนนตามเป้าแล้วพอใจละ

คนเราก็มีอยู่แค่นี้เอง ต้องการแค่นี้เอง เพราะฉะนั้นงานที่หนักที่เหนื่อยเป็นเครื่องปรุงให้กับชีวิตอร่อยขึ้น  ชีวิตจะได้ไม่จีีดไม่เบื่อไงครับ

สมองคนเราก็แปลกพอกินอิ่ม นอนอุ่น มันจะมีช่วงเวลาที่จัดเรี่องราวดีๆ เรื่องราวที่บางทีคิดทั้งวันไม่ตก มาปิ๊งเอาอีตอนใกล้สว่างนี่แหละบางทีฝันเป็นตัวเลข

เรียกว่าครึ่งหลับครึ่งตื่นก็ว่าได้ บางครั้งเลยต้องมีกระดาษโน๊ตไว้ใกล้ๆ เผื่อไว้ หรือบางทีก็เป็นkey wordที่จะเอาไปใช้ในเช้าวันใหม่ เรียกว่าขอเป็นวัน ๆไปก็ได้

ช่วงเช้า 5 ตุลาคม ทางโรงพยาบาลกระบี่ได้จัดให้มีการแลกเปลี่ยนพูดคุยกันเพื่อนำไปสู่การเขียน โดยมีกลุุ่มเฮฮาศาสตร์เข้ามาแจม พ่อครูบา อาจารย์สร้อย ลุงเปลี่ยน น้าอึ่ง กระผม ร่วมกับบุคลากรที่น่าชื่นชมในความเสียสละ ปิดทองหลังพระ เหนื่อยท้อบางครั้ง แต่ก็มีคนเห็นและรับรู้

สำหรับตัวเองได้มารับรู้ถึงสิ่งที่ทุกคนได้ทำอยู่จากการเล่าในสิ่งที่เป็น สิ่งที่ทำ ความเสียสละทุ่มเท ได้ช่วยชีวิตคนจากมีความทุกข์ ชุบชีวิตคนเฉียดตายได้กลับคืนมาใหม่ ได้ไถ่ชีวิตยื้อชีวิตคน ได้รับรู้ความปลื้มปิติที่เก็บงำไว้มาหล่อเลี้ยงให้คนอื่นๆชื่นใจ ได้บุญอันใหญ่หลวง ซึ่งน้อยคนนักที่จะได้มีโอกาส เวทีแห่งนี้จึงเปิดให้ทุกคนได้บอกได้เล่าออกมา ไม่ยากเลยถ้าหากสิ่งดีๆเหล่านั้นฝังอยู่ในใจ

มากระบี่เมื่อ 20กว่าปีที่แล้วในฐานะนักศึกษาฝึกงาน เขามีให้เลือกเด็กดอยอย่างผมเลือกทะเล เลือกที่ไกลที่สุด นอนฟังเสียงทะเลเสียงคลื่น ตื่นเช้ากินขนมจีนผักสด ๆ บางวันก็เป็นแกงส้มเผ็ดสลบ รสชาดไปทำที่ไหนกินที่ไหนก็ไม่เหมือนไดมากินจากต้นตำรับ ได้คุยได้พูดสนทนากับแม่ค้า มาฟังภาษาใต้สนุก ได้วิ่งได้เดินเหยียบทรายริมชายทะเลตอนเช้าๆ ตอนเย็นเลิกงานก็เดินได้อีก ช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน

กลางวันได้กินขนมจีนรำลึกอดีต ทางโรงบาลกระบี่จัดให้ ใช่เลย สองจาน จานแรกนึกถึงอดีด จานสองรับรสความอร่อยขอบคุณความตั้งใจของทางโรงพยาบาลที่จัดเตรียมใว้ให้เป็นอย่างดี ผักหมุย ผักมันปู ใบบัวบก ช่างเข้ากันกับกลิ่นน้ำแกงของขนมจีนอย่างบอกไม่ถูก ปิดท้ายด้วยปูสุราษฎร์ที่ครูปูจัดให้ ขอบคุณครูปูที่จัดอาหารโอชะ เป็นปูสมใจนึก ละเลียดกินขาปูทุกขา ตามด้วยก้ามปูแล้วก็ตัวปู อิ่มแล้วมีแรง แร๊วงๆๆๆๆ

จากหลงลับแล เป็นหลงลำพูน เนื่องจากวันก่อนพาคณะท่านครูบา คุณชลิต ลุงเปลี่ยน อ. ไพลิน และคุณพรพรรณทัวร์ลำพูน ตามหาไผ่ซางนวล แต่พาหลงในหมู่บ้านหลายรอบ

วันนี้เลยนัดกันไปดูตามข้อมูลที่พบเจอเพิ่มเติมในเวบไซต์

http://www.inthanonbambooresort.com/ibr2/

อินทนนท์สวนไผ่รีสอร์ท เพิ่มเติม น่าสนใจมาก เพราะใช้ไผ่ซางนวล ปลูกประดับตกแต่ง ตามแนวทางเดิน ร่มรื่น สถานที่ใช้เป็นที่พัก ที่อบรมชาวบ้าน ใช้เป็นสถานที่เข้าค่ายศึกษาสำหรับนักเรียน และที่เพาะพันธุ์กล้าไผ่ สอบถามเจ้าของ คุณภานุมาศ ที่บังเอิญไม่ได้อยู่ที่สวน แต่ได้ให้รายละเอียดและให้หลานออกมาต้อนรับ แนะนำ พาชมห้องพัก สวนไผ่ และสถานที่ต่างๆ ด้วยความตื่นตาตื่นใจ

ที่ตั้งของรีสอร์ทแห่งนี้อยู่บ้านป่ารกฟ้า อำเภอป่าซาง ลำพูน เขตติดต่อชียงใหม่ ด้านหลังวัดป่ารกฟ้า ลำพูน

(อำเภอป่าซาง ฟังจากชื่อน่าจะมีที่มาที่ไปว่า อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไผ่ซางมาก่อน )

ด้วยความใจดีของเจ้าของสวนจึงได้เดินทาง ไปยังที่พักอีกแห่งนึง ที่เชียงใหม่ เพื่อตามไปหากล้าพันธุ์ไผ่ที่พอมีอยู่ที่บ้าน ต้อนรับอย่างดี พาแนะนำสถานที่ต่างๆ ที่ออกแบบได้ลงตัว อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้ประดับนานาชนิด เป็นคนรักต้นไม้ มีพันธุ์กล้าไผ่ซางนวลกลับมาปลูกที่โรงเรียน 50 ต้น

             อาหารทางเหนือเวลามีแขกแก้วมาเยือน มักจะต้อนรับชิมอาหารอร่อยๆครับ ท่านอาจารย์ทวิชได้มาเยือนลำพูน ดีใจจ้าดนัก  ลาบ คือหนึ่งในนั้น อาจจะพ้องเสียงคือลาภ มีโชคมีลาภด้วย  แถมถ้าทำให้สุก ก็จะพ้องกับคำว่าสุขอีกดอกแฮ่ๆ  

 การทำลาบมักนิยมทำกัน ช่วงเทศกาลสำคัญๆเช่นสงกรานต์ ขึ้นบ้านใหม่ งานบุญมงคล งานแต่ง  ต่างๆ

การจัดอันดับลาบทางเหนือ ผมลองจัดอันดับยอดนิยมคร่าวๆดังนี้

# ลาบควาย(ลาบขม ) 

 #ลาบหมู

#ลาบไก่

# ลาบปลาเพี้ย

# ลาบปลาสร้อย (ในเพลงจรัล  มโนเพชรก็มีโตยเน้อ)

#ลาบปลาตะเพียน

#ลาบปลานิล

#ลาบปลาดุก  ฯ ……

ยี่ห้อลาบเท่าที่เห็นเอาแค่ลำพูน - เชียงใหม่ก็นับไม่ไหวแล้วครับ แต่ละเจ้ารสชาติไม่ซ้ำแบบกัน    ลาบลุงนิล  ลาบลุงเพชร ลาบสันเหมือง ลาบต้นยาง ลาบไก่บ้านโฮ่ง ลาบลุงวี(ป่าซาง)  ลาบลุงอิน(อันนี้มีชื่อทำเครื่องลาบจำหน่ายด้วย)   ลาบป้าแก้ว(หนองหอยเชียงใหม่)   ลาบอ้ายดม(เมืองลำพูน)  ลาบอ้ายนพ  อ้ายแก้วลาบขม  ลาบดาวคะนองฯลฯ  

 นอกจากนี้เซียนลาบหลายคนที่มีฝีมือ จะแฝงตัวอยู่ตามหมู่บ้านอีกเยอะ จะแสดงฝีมือก็ต่อเมื่อมีงานเทศกาลที่ชาวบ้านมาร่วมแรงร่วมใจกันทำอาหารเลี้ยงกัน เรียกได้ว่า มีฝีมือทางลาบอยู่ในสายเลือดกันเสียแล้ว

ผู้ชายไทยทางเหนือจะมีเคล็ดลับด้านการทำลาบ น่าสนใจครับ(ถ้ามีโอกาสแนะนำให้ไปดูหลังครัว )  บรรยากาศ สุดยอด ทำงานเป็นทีมกันอย่างลงตัว ทั้งแสงสีเสียง กลิ่น อบอวล

- เป็นต้นว่าในการลาบเริ่มต้นตั้งแต่ลาบต้องใส่เกลือลงไปในเนื้อที่ลาบด้วย ใส่เลือดเมื่อเนื้อใกล้ละเอียด เพื่อให้เนื้อเนียน เหนียวเพิ่มขึ้น เคล็ดลับอันนี้จะใช้สำหรับลาบหมู

-ส่วน ลีลาการลาบ บางคนลาบด้วยมีดคู่  มีดเดี่ยวเสียงมีดรัวกระทบเขียง น่าอร่อย

-การคั่วเครื่องเทศหอมฉุย  ประกอบด้วย มะแหลบ มะแข่วน ดีปลี ข่า ตะไคร้ กระเทียม หัวหอม  พริก ทุกอย่างล้วนเป็นศิลปะการทำลาบ อีกทั้งสมุนไพรหอมฉุยดับกลิ่นคาวเป็นเลิศ แก้ท้องอืดเป็นยอด

-แผนกต้มหนังหมู เครื่องใน ซอยหั่นไว้รอคลุกเคล้า

-ผักชีต้นหอม ผักแพว สะระแหน่ ก็ซอยไว้รอ

-การจัดผักกินกับลาบก็เก๋ไก๋กับชื่อผักต่าง ๆที่ รสชาติ เปรี้ยว ฝาด ขม ซ่า หอม หวาน  เผ็ด จืดที่จะเน้นไปทางผักสด จะมีลวกบ้างบางชนิด  จะเน้นทัวร์ไปตามขอบรั้วตัวเองและเพื่อนบ้าน

ได้แก่ยอดมะกอก ยอดมะยม  มะเขือเทศฝานบางๆแล้วแช่น้ำปลา    ยอดผักจิก ยอดต้นพิลังกาสา(ผักจ้ำ)  ยอดส้มสุก …

ยอดดีกระทิง ยอดดีเหยี่ยน ยอดเพี้ยฟาน  ฝักเพกา(ลิดไม้)เผาไฟแล้วหั่น    ผักแปม(คล้ายใบกุหลาบ)  …..  อ้มกบ  เก้าโกศ  ผักซาอุ  ใบโปร่งฟ้า   ยอดต้นเล็บครุฑ  ยอดมันปู  .. สะระแหน่ ผักแพว  คาวตอง  ….. ยอดกระถิน  มะเขือ ผักกาด  พริกขี้หนู   …..

ที่สำคัญ เมนูลาบ  ได้รับการรับรองจาก  อ.ย. แล้ว  (อาหย่อย)   

       เจ้าตัวนี้ เกิดเมื่อค่ำวันที่ 9 มีนาคม 2553  ด้วย คุณแม่มือใหม่คาบวิ่งหาที่หลบภัย รอบโรงเรียน ตัวลูกก็ร้องเหมือนแมว  เนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยดิน และทรายที่คุณแม่พาไปคลุกหาที่ปลอดภัยจากผู้คนจากที่นึงไปอีกที่นึง ไม่ยอมอยู่กับที่ซักที      ร้อนตัวผู้ช่วยต้องวิ่งไล่ตามไปอุ้มลูกมาใส่กล่องกระดาษหาที่นอนที่คลอดให้  พร้อมทั้งปลอบประโลมเสียยกใหญ่จึงยอมอยู่กับที่   ไม่ยังงั้นคงเลี้ยงไม่โตแน่ๆ

สีสันแปลกตา จึงได้ชื่อว่า บราวนี่   ไม่รู้ว่าเป็นพันธุ์อะไรครับ  ตอนเล็กๆเอาแต่กินกับนอน  โตมาตอนนี้ไม่ค่อยไม่ค่อยออกแขกสักเท่าไร เวลาวิ่งทำหางตก ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุผจญภัยมาตั้งแต่เกิดหรือเปล่า   แต่เวลาวิ่งไล่แมว ไล่หนู เนี่ย สู้ไม่ถอย  เคยโดนหนูงับจมูกร้องจ๊ากมาทีนึง   

ตอนนี้เป็นสมาชิกหนึ่งในห้า ลูกทีมตรวจโรงเรียน ไปทุกที่ (หมายเหตุ ซนมาก ชอบคาบกระถางต้นไม้ กาบมะพร้าว กระดาษ ถุงพลาสติก มาแทะแบบละเอียดประจำ ตอนเช้าต้องเก็บกวาดบ่อยมาก)

ได้อ่านลานซักล้าง เรื่องเกี่ยวกับไต้ไม่มีควัน http://lanpanya.com/wash/archives/2063  เห็นภาพชัดขึ้น  จึงได้ลองมองหาวัสดุเหลือใช้ใกล้ตัวลองทำดู  ส่วนเรื่องระบบGasification  อ่านอยู่หลายตอนมาก่อนหน้านึกภาพไม่ค่อยออกครับ

ที่ว่าน่าสนใจเพราะเป็นระบบที่ใช้เศษไม้เศษฟืนใกล้ตัวที่มีอยู่เยอะมาใช้    อีกทั้งหน้าหนาวก็หาอะไรเกี่ยวกับไฟเล่นแก้หนาวได้ด้วย  อันดับแรกก็คือจะเริ่มออกแบบระบบอย่างไรภายใต้วัสดุอุปกรณ์ที่มีอยู่แล้ว หาง่ายๆ   ไม่ลองไม่รู้นะสิครับ

1. เริ่มที่เก็บท่อเหล็กกลม 6 นิ้วที่มี  ตัดมากะเอาสูง 50 เซนติเมตร   ทำเป็นปลอกนอก เชื่อมปิดท้าย
2. เก็บท่อเหลี่ยม 4*4นิ้ว ตัด 40 เซนติเมตร ทำบ่ารับใช้เป็นห้องเผาไหม้เชื่อม ปิดก้น เจาะรู 4 หุนให้อากาศเข้าด้านข้างและข้างใต้ เว้นระยะห่างข้างบนและล่างไว้อย่างละ 5 เซนติเมตร  (พื้นที่ห้องเผาไหม้ 40ตารางเซนติเมตร)
3. ทำฝาปิดบน  (แต่เปิดช่องไว้ ด้วยท่อกลม 2นิ้ว) ให้เปลวไฟขึ้น
4. เชื่อมปิดก้นท่อเหล็กกลม ที่เป็นปลอกนอก ทำบ่าในรับท่อเหลี่ยมให้ลอยขึ้น
5. ต่อท่อ 4หุนเพื่อเป็นท่อ Gas Out
6. เจาะท่อกลางและต่อท่อขนาด 2 นิ้วไว้เป็นช่อง  Air In

เมื่อประกอบเสร็จแล้วทดลองจุดดูโดยใช้น้ำมันกรอกไปในห้องเผาไหม้ ตามด้วยปั๊มลมเป่าให้ไฟลุกจนติดเชื้อเพลิงด้านใน เมื่อไม่เป่าลมไฟจะค่อยๆดับ พบว่าติดยากพอสมควรต้องอาศัยลมเป่าให้ไฟติดตลอด ควันเยอะมากยุงหนีหมด  รอบนี้เลยเป็นเตาไล่ยุงไปก่อน แต่ก็มีการระอุอยู่ข้างใน  เมื่อเตาเย็นลองเทเชื้อเพลิงออกพบว่าได้ผลผลิตเป็นถ่านประมาณ 1 ใน 4ของเตา

โจทย์ต่อไปเจาะรูอากาศเพิ่มอีก 1 ช่อง เป็นท่อช่องสี่เหลี่ยม 2*2 นิ้วใต้ฐานห้องเผาไหม้   รอบนี้ไม่ใช้น้ำมันกรอก แต่ใช้เศษไม้จุดจากข้างบน  ตอนแรกก็ใช้พัดช่วยให้ลุกไหม้ เมื่อพบว่าลุกไหม้แล้วก็ปิดฝาครอบ ครับ เปลวไฟเริ่มระอุขึ้นด้านบน ส่วนด้านในก็จะมีเปลวลอดเข้ามาในช่องของห้องเผาไหม้   พุ่งสูงประมาณ 4 - 5 นิ้วจากปากท่อบน

จับเวลา15 นาทีแรกในการเริ่มจุดติดแล้ว ลุกไหม้ต่อไปอีก 1 ชั่วโมงจากนั้นก็จะค่อยๆมอดเหลือถ่าน Biochar เทออกดูเมื่อเตาเย็นได้ถ่านประมาณ 1 ใน 5 ของเตา  รอบนี้คิดว่าอากาศเข้าน่าจะพอดีกว่ารอบแรกครับ(เผาไหม้ได้ดีขึ้น)

 ข้อสังเกตที่พบ

 - สามารถนำไปใช้ประกอบอาหารประเภทที่ใช้ไฟอ่อนๆได้ ยังไม่ได้ทดลองจับเวลาต้มน้ำดูเพราะมัวแต่ลุ้นไฟให้ติดครับ

• - ถ้าไฟติดแล้วถ้าเขย่าหรือกระเทือนเชื้อเพลิงจะยุบตัวลงและเกิดควันโขมง
• - ท่อ 4 หุนที่อยู่ด้านล่างกลายเป็นท่อดูดอากาศเข้าเพราะท่อเย็นและดูดเปลวไฟจากไฟแช็คเข้าไปในเตาแทน (ตอนแรกจะใช้เป็นท่อ Gas out แต่กลายเป็น Air In แทน)
• - มีช่อง Air In เพิ่มเป็น 2 ช่องใหญ่กับอีก 1 ช่อง 4 หุนเล็กจุดติดได้ง่ายขึ้น
• น่าจะพัฒนาสู่ระดับในครัวเรือน  ใช้หุงข้าว ต้มแกง อุ่นอาหาร ผิงไฟเพื่อให้ใช้ได้ง่ายขึ้นได้ครับ รวมทั้งลดการใช้ไฟฟ้า ใช้แก็สลง

มะอึกหนามแหลม ต้นแข็งแรงทนทาน มะเขือเทศต้นอ่อนแอ กิ่งอ่อนแอ ไม่ทนน้ำขัง ขึ้นอยู่ใกล้กัน จึงเกิดเรื่อง  ข้อดีข้อด้อยของแต่ละสิ่งถือว่าธรรมชาติจัดสรรให้มาจะให้ดีเลิศประเสริฐศรีทั้งหมดก็คงเป็นไปไม่ได้ จะให้ด้อยมีข้อเสียทั้งหมดก็คงไม่ใช่  ดังนั้นการรวมสิ่งดีๆ ไว้ใกล้กันน่าจะเป็นหนทางใช้ความลงตัวของธรรมชาติเป็นตัวช่วย

   เพียงแค่มี เอ๊ะ มีอ้าว มีอ้อ ในที่สุดก็มีอ๋อ ตามมา  หากไม่เอ๊ะสักกะที ก็จะกลายเป็นเอ๋อแบบถาวร ก้มหน้าก้มตาตามก้นคนอื่นๆต่อไป  สามสี่ อ. สามารถใช้ได้ทุกเรื่อง เอาเรื่องใกล้ตัวมาเรียนรู้ แบบพ่อครูบายังไงละครับ  คิดแล้วทำทันที เป็นคำที่ผมติดใจต้องขออนุญาตขีดเส้นใต้นำเอาไปใช้   จนมะสัง มะนาว มะกรูด ส้มซ่า ฯลฯไปอยู่รวมกันเป็นไปได้มาแล้ว            อีกทั้ง อ. แฮนดี้ยังตั้งโจทย์เอาเหรียงไปเสียบสะตอ  แนะนำให้ปลูกกล้วยเล็บมือนางกลับหัวน่าสนใจทั้งนั้น  คิวต่อไปมะเขือพวง พริก มะเขือยาว ฯ อาจจะเป็นรายต่อไป  ที่จะแบ่งปันสมัครสมานสามัคคีอยู่ร่วมต้นกัน  ไม่ลองก็ไม่รู้

เปรียบเสมือนคนเราพยายามมองหาจุดอ่อนของกันและกันให้น้อยลง ส่งเสริม สื่อสาร รวบรวมนำเสนอจุดดีๆเรื่องราวดีงามกันให้มากให้คนได้ชื่นชมเห็นคุณค่าร่วมกันเยอะๆ ใครทำได้ก่อนก็ถือเป็นกำไรของชีวิตตนเองและคนใกล้ชิดรอบข้าง

ไปสวนป่าคราวล่าสุด ได้เข้าลานปัญญา ได้โจทย์ให้คิดให้ทำสนุกๆอีกเพียบ  จากดาโกตาเตาหัวเดียวเป็นเตาสองหัว สามหัวสี่หัว ก็เป็นไปได้มาแล้วเอาเป็นว่าสถิติไปสวนป่าเป็นของปีเก่าไปก็แล้วกัน  ปีใหม่ศักราชก็เก็บสถิติใหม่ อิ๊อิ๊….

     เรื่องราวดีๆปีใหม่ที่ประทับใจที่เกิดขึ้นก่อนหมดเดือนแรกของปีนี้ 

     เรื่องแรกคราวไปสวนป่าแขนงไผ่ใต้ลานไผ่ก็พบกับสุดยอดกรรไกรตัดเล็มได้ทั้งกิ่งแห้ง กิ่งสดตัดทำเชื้อฟืนใส่เตาครับตัดได้นิ่มมือดีจริง วันนี้เจอเข้าแล้วครับพี่น้อง ไป กทม. วันครูคราวก่อนเจออยู่ที่ร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างข้างกระทรวงศึกษาฝั่งตรงข้ามคลองผดุงกรุงเกษมโดยบังเอิ๊ญบังเอิญ… ดีใจมากรี่เข้าไปซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้าน ครั้นจะลองตัดกิ่งไม้หน้าร้านเพราะไม่แน่ใจก็เกรงใจเจ้าของร้านต้องอดใจรอมาตัดที่ลำพูนเอา   ใช้งานได้เหมือนที่สวนป่าครับสุดยอด ตอนนี้ตัดแต่งกิ่งได้ทุกวันเลย  

    เรื่องสอง เนื่องจากเป็นคนชอบทานทุเรียนมาก ฝันไว้อยากมีต้นทุเรียนสักต้น พอมีทุเรียนที่ทานแล้วเมล็ดงอกก็เอาปลูกลงดินไว้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว รอคอยว่าเมื่อไรจะได้เชยชม ยังไม่หวังว่าจะติดผล ขอให้แค่ได้เป็นดอกก่อนก็พอ เห็นผลแล้วครับ ตอนนี้ดอกตูมออกช่อตามกิ่งแล้วถือว่าสำเร็จดังใจหวังแล้ว ติดผลได้ก็ถือเป็นกำไรจะขอเชิญชาวลานมาชิมเอาฤกษ์เอาชัยกันนะครับ

     เรื่องสามเป็นเรื่องของต้นไม้อีกครับชื่อต้นอโศก หรือต้นส้มสุกดอกสวยงามมาก ยอดอ่อนทานได้เป็นผักยืนต้นชนิดหนึ่งใช้ยำ หรือจิ้มน้ำพริกอร่อยดี มักจะปลูกตามวัด แต่โรงเรียนก็ปลูกให้เด็กได้ร่มเงา ได้มีดอกไม้สวยงาม  ชาวบ้านก็มักจะแวะเวียนเข้ามาเก็บยอดอ่อนไปยำกันเพราะหาตามบ้านไม่ค่อยมี ครั้นจะไปเก็บตามวัดก็ไม่นิยม  ผมปลูกมาได้มาประมาณ ห้าหกปีแล้วครับ ดอกสวยมากๆๆๆๆๆๆขอบอก      

   ก็ถือว่าได้มาแบ่งปันความสุขเล็กๆให้กท่านหายเหนื่อยท่ามกลางสังคมที่มีทุกข์มีแต่ความขัดแย้งกันลึกๆ  มาบอกเล่าเก้าสิบสิบเอ็ดสิบสองกันสักนิดนึงครับ…….

       ปลูกต้นไม้ ดูแลต้นไม้หน้าแล้ง บางครั้งเรารดน้ำไม่ทั่วถึง ไม่ทัน ต้นไม้เหี่ยว กว่าจะตั้งตัวให้สวยดังเดิมใหม่ได้ต้องใช้เวลา ถ้าเกิดมีเวลาได้รดน้ำต้นไม้คราวใด ก็เรียกความสุขสดชื่นได้ทั้งคนปลูกและต้นไม้  ถ้าเกิดต้นไม้กระโดดโลดเต้นได้คงจะกระดี๊กระด๊าเต้นระบำกันใหญ่  ปัญหาใหญ่ก็คือคนดูแลไม่ทั่วถึงและต้นไม้เป็นไม้กระถาง

      ได้ตัวช่วยยูเลมจากท่านอาจารย์แฮนดี้  กว่าจะหามุมได้ลงตัว ที่มีไฟฟ้าและน้ำและพื้นที่เหมาะเจาะเนื่องจากไม่ได้เสียบปลั๊กไว้นานแบตเตอรี่ที่ตั้งเวลาไว้หมด ต้องถอดมาเซตกันใหม่ มองไม่เห็นเวลาที่เซตไว้   เลยแอบเอามาเจาะทำหน้ากากปิดด้วยพลาสติคใส ให้มองเห็นเวลาด้านในกันชัดๆ

      คราวนี้อยากเห็นอยากชื่นชมความสดชื่นเมื่อยูเลมขณะทำงาน รดน้ำให้ต้นไม้ตามโปรแกรม  หากมาไม่ทันหรือหยุดไปเสียก่อน บางทีไม่ทันสังเกต ไม่ทันได้ชื่นชม  ผมใช้ออดไฟฟ้า ขนาด 6 Vต่อเข้ากับสาย DC 12 V กะว่าออดพังก็ไม่เป็นไร ผลออกมาใช้ได้ดีครับ เสียงออดช่วยให้เรารู้ว่ายูเลมกำลังทำงานแล้ว   ใช้กับต้นไม้ได้ดีจริงๆ ตอนนี้ช่วงหน้าแล้งจะรวบรวมกล้วยไม้และเฟริ์นชนิดต่าง ๆมาสุมกันไว้ ลดภาระให้กับคนรดน้ำด้วยสายยางได้เยอะ

วันนี้ขุดหลุมปลูกต้นไม้ ขุดไปขุดมาได้กลิ่นอะไรหอมๆ ออกมาจากดิน เหมือนกลิ่นน้ำหอม หรือกลิ่นเครื่องเทศอะไรประมาณนั้น  บังเอิญหลุมที่ปลูกต้นไม้นั้นอยู่ใต้ต้นการบูร ที่ปลูกไว้เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ต้นสูงประมาณ 3 เมตรแล้วครับ  ไม่แน่ใจว่ากลิ่นต้นที่ปลูกนี้เขาใช้ทำประโยชน์อะไรกัน  ความรู้สะดุดอยู่เท่านี้จริงๆ

ขุดไปก็มองหน้ากันเลิ่กลั่กไปมาว่าได้กลิ่นอะไรถ้าขุดคนเดียวคงคิดว่าผีหลอกกลางวันเป็นแน่แท้ หยิบก้อนดินมาดม หยิบรากที่พบมาดมดู หอมเย็นชื่นใจ  เก็บมาล้างดินออก คิดหาค้นหาว่าเขาใช้ทำประโยชน์ มีประโยชน์อย่างไร

ยอดก็มีกลิ่นหอม ผลก็มีกลิ่นหอม แต่น้อยกว่าราก  เคยเห็นที่เขาปลูกเป็นแปลงทดลองไว้ที่พระบาทห้วยต้มเหมือนกัน แต่ไม่ทราบรายละเอียดเพราะขับรถผ่านๆ  ในเชิงการค้า การเกษตร อุตสาหกรรมมีแนวโน้มอย่างไรบ้างใครพอมีข้อมูลอย่างไรกันบ้างครับ…(ตอนนี้โพสไปก็ดมไป  อิอิ….)

http://www.sri.cmu.ac.th/elanna/elanna47/public_html/herb/herb03.html

วันก่อนนึกสนุกเกี่ยวกับเรื่องที่อยากลองทำมานานแล้ว คว้าเสียมคู่ใจ ขุดๆคุ้ยๆข้างบ้าน ยังไม่ได้บอกใครว่าจะทำอะไร แต่ในใจนึกไว้ว่าจะทำเตาดาโกต้า ดูสักตั้ง   ที่กลัวก็คือกลัวไม่สำเร็จกลัวดินยุบเสียก่อนจุด และอีกอย่างนึงก็กลัวจุดไม่ติด  อายเขา เพราะยังไม่เคยลองมาก่อนนี่ครับ

หลานเดินผ่านมาถามว่าทำอะไร ก็เลยบอกไปว่ากำลังแคะจมูกจักษ์(ยักษ์)แหะๆ    พอหลุมลึกได้ที่ไม่ยุบ  เจอท่อซีเมนต์เศษๆ ก็เอามาเสียบช่างพอดีปากหลุมแป๊ะ

ช่วงนาทีระทึกใจลุ้นว่าจะจุดไฟจะติดหรือไม่ติดเนี่ย กะว่าจะเฉลยโชว์ให้คุณหลานดูถ้าหากไฟติด     เหตุเพราะมือสอดเข้าไปลำบาก  เปลวไฟย้อนออกมาทางปล่องจะไหม้มือเอา  พอเชื้อไฟเริ่มติดก็ใช้พัด พัดๆๆๆๆๆเข้าทางปล่องอากาศเข้า เติมเชื้อฟืนเล็ก ๆไปเรื่อยๆจนแน่ใจว่าไฟสามารถติดฟืนชื้นใหญ่ได้แล้ว

กระทะใส่น้ำตั้งบนเตา กลับพบว่าควันโขมงจะดับเอา ต้องยกกระทะออก  ต้องหาวิธีให้มีช่องระบายอากาศออกเสียหน่อย โดยจะลองบากท่อที่ตั้งเตาดูคงจะดีขึ้น

หลายวันต่อมา ..หลังจากบากท่อที่วางบนหลุมเตาแล้ว เกิดความลงตัวตรงที่บากช่วยให้ไฟไม่ดับ แถมยังเติมเชื้อฟืนเข้าตรงช่องบากได้ด้วย

โอ้…..ว้าวเตาดาโกต้า ของเขาดีจริงๆ ขอบอก  ปัญหาเรื่องเตาอั้งโล่หายจะหมดไป เพราะไม่มีใครย้ายของเราไปที่อื่นๆได้อีกแล้ว…………