กลับมาจากลาป่วยแล้วค่ะ
พอดีหยุดเสาร์อาทิตย์เลยถือโอกาสลาป่วยซะหน่อย
อากาศก็ร้อนกำลังดีแล้วเชียว มาเย็นซะได้
ดีจริง ๆ เล้ย…
พอดีเสาร์นี้ไปงานเลี้ยงส่งพี่ๆ ปี ๔ มาค่ะ
อย่างที่บอกว่ามีคนน้อย เลยจำกันได้หมด น้อง ๆ เค้าจัด “เทศกาลต้มยำทำแกงวัฒนธรรมครั้งที่ ๑”
แต่รุ่นนี้น่ะรุ่นที่ ๓ เข้าไปแล้ว
เอ้า… ตามใจ
ก็สุขเศร้าเคล้าน้ำปลา เอ้ย น้ำตากันไปบ้างตามสมควร
เพราะวันลาจากนี่ ให้คุณครูได้ป้อนรสชาติของชีวิตอย่างต้มยำที่ช่วยกันทำมีซะหลายรสแสบร้อนขนาดนั้น
ข้อคิดที่ให้เด็ก ๆ ไปก็ขำ ๆ ตามแนว
“ยอมรับว่าอ่อนแอ แต่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา”
…ครือว่า…ความอ่อนแอเป็นเรื่องธรรมดาของคนเรา
ทำให้เราต้องพึ่งพากันและกัน อยู่กันด้วยความอ่อนโยน
ผสมผสานกันไป เผ็ดบ้าง เปรี้ยวบ้าง เค็มบ้าง ก็เป็นรสชาติของชีวิต
บางทีมันก็หอมกรุ่น ๆ อยู่เหมือนกันนะ
…ตอนพูดตลกจริง ๆ นะคะ ตอนเขียนทะมัยจริงจังนักก็ไม่ทราบ เฮ้ออออ
ป.ล. นู๋จิจะกอดน้าน่ะ แขนยาวพอรึเปล่า
น้าน่ะ ขนาดหลายคนโอบเชียวนะ …จะบอกให้
ฝ้นดีค่ะทุกคน
สวัสดีครับ
น้าแตงโมจ๋า…น้องจิตามลุงแฮนดี้มา..อิอิ ..รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ กอดๆๆๆๆ