พูดถึงผีเสื้อแล้ว…
เมื่อนานมาแล้วมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง
รู้สึกจะชื่อ “เส้นทางแห่งความหมาย” (รุ่นนี้ต้องใช้ความรู้สึก เพราะเลือน ๆ ไปเหมือนกันนิ)
หน้าปกเป็นรูปผีเสื้อสีเหลืองสว่างมาก เป็นหนังสือที่แปลมาจากภาษาอังกฤษ
เคยเห็นต้นฉบับก่อน แล้วต่อมาก็มีคนแปลเป็นภาษาไทย อ่านง่าย ๆ น่ารักดี
///////////
เป็นเรื่องของหนอนแก้วสองตัว เดินคุยกันว่าชีวิตเรานี้จะทำอะไรกันดี
ตัวผู้ชายก็บอกว่า สงสัยต้องทำตาม ๆ เค้าไป ชาวบ้านเค้าทำอะไรก็ทำ ๆ เหอะ
คือเห็นเค้าเดินกันเป็นทิวเลย…ไปไหนกันก็ไม่ทราบ
แต่เค้าก็เดินกันไปทั้งนั้น
เราเดินไปกันเหอะ…
หนอนแก้วสองตัวก็เข้าขบวนไปกัน
….
ระหว่างทางก็เห็นหนอนแก้วตัวแล้วตัวเล่าบ่ายหน้ากลับมา
หนอนเหล่านั้นไม่พูดอะไรได้แต่ส่ายหัวกันไปมา
หนอนแก้วสองตัวก็สงสัย แต่ก็ตามหนอนส่วนใหญ่ไป
เดินไป เดินไป วันแล้ววันเล่า
จนได้เห็นเสาหนอน คือมีแต่หนอนแก้วมากมาย
พยายามปีนขึ้นไปข้างบน
เหยียบกัน ปีนป่ายกันเพื่อจะขึ้นไปอยู่สูงกว่าตัวอื่น ๆ
เจ้าหนอนแก้วสองตัวก็เดินตามขึ้นไป
ระหว่างทาง…หนอนแก้วตัวผู้หญิงก็บอกว่าเธอเหนื่อย
ไปต่อไม่ไหว อยากหยุดแล้ว…
เธอก็หยุดพักหายใจ
แค่เธอหยุด เธอก็ถูกหนอนแก้วตัวอื่น ๆ เหยียบ
ใช้เธอต่างบันไดปีนป่ายขึ้นไปบนเสานั้น
สุดท้ายพบว่าตัวเองถูกผลักใสลงมาเดินอยู่ที่พื้นเรียบร้อย
และห่างจากเสานั้นไปทุกที ทุกที
………
ส่วนเจ้าหนอนแก้วผู้ชายที่อาจหาญ
ยังคงปีนป่ายเสาขึ้นไป
ยิ่งปีนขึ้นสูงยิ่งพบว่ามีหนอนปีนขึ้นไปน้อยลง น้อยลง
และมีหนอนบ่ายหน้าลงมามากขึ้น มากขึ้น
เมื่อถามว่าบนนั้นมีอะไร…
เหมือนจะแว่ว ๆ ว่า ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร
ถ้าไม่มีอะไร ทำไมทุกตัวแข่งขันกันปีนป่ายขึ้นไปอย่างนั้นนะ…
เจ้าหนอนแก้วไม่ย่อท้อที่จะปีนต่อไปจนถึงยอดของเสานั้น
แล้วพบกับความว่างเปล่า…
…………..
เมื่อมองขึ้นไปข้างบน หนอนแก้วเห็นผีเสื้อบินวนไปมา
แววตาคุ้นเคยมาก
แต่ก็ไม่สามารถพูดกันได้
เพียงแค่ช่วงเวลาที่หนอนแก้วตะลึงในความงามของผีเสื้อนั้น
มันก็กลายเป็นบันไดให้หนอนตัวอื่น ๆ ปีนป่ายขึ้นไป
สุดท้าย หนอนผู้ชายก็พบตัวเองอยู่ที่พื้นถนน…
มีผีเสื้อตัวหนึ่งบินมาวนเวียนใกล้ ๆ
เจ้าหนอนเห็นแววตาที่คุ้นเคย จึงตามผีเสื้อตัวนั้นไป
ผีเสื้อพาไปถึงต้นไม้ต้นหนึ่ง
บนกิ่งไม้นั้นมีรังไหมติดอยู่
ผีเสื้อบินไปใกล้ ๆ รังไหมนั้นแล้วทำท่าทางมุดหัวเข้าไป
เจ้าหนอนคล้ายจะเข้าใจ
มันตั้งต้นทอรังไหมคลุมตัวเอง…วันแล้ววันเล่า
…แล้วรอคอย…
………………..
หลายวันต่อมาผีเสื้อสาวก็ไม่เหงาอีกต่อไป
///////////////