ลานสวนป่า

ในระหว่างที่มีอารยะขัดขืนทั่วผืนแผ่นดินไทย

เราไปจัดอารยะชื่นมื่นที่เมือง2แควดีกว่า

เจ้าภาพร้อนวิชาแจ้งมาว่าจะรวบรวมพันธมิตรหัวเมืองฝ่ายเหนือมาเจอกัน

จัดเม๊าส์ให้กระจายในวันที่8-9 เดือนนี้

ติดตามรายละเอียดได้ที่บล็อกของราณี..

ช่วงที่ลงไปศึกษาดูงานภาคใต้ เสมือนไปได้ไปอยู่ในโลกของพี่น้องชาวใต้ที่เป็นมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ เหมือนอยู่ต่างประเทศยังไงยังงั้นเลยพี่น้อง ภาษาพูด การแต่งกาย อาหาร ความเป็นอยู่ เหมารวมว่าเป็นวัฒนธรรมชาวใต้ก็แล้วัน เสียดายว่ามีเวลาน้อยมากเหมือนแอมแปร์ว่า แต่จะทำไงได้ละ แต่ก็ได้กลิ่นอายมาเยอะ มีของฝากมาเยอะแยะ ที่ประทับใจคือการแต่งกาย ..ในหมู่เราก็มี แต่ทำไมไม่เคยเห็นแต่งส่าหรีถ่ายรูปอวดเราเลย  เรื่องนี้ขอโยนลูกไปที่จอมป่วน ถ้าเจ้าภาพจัดได้จะ ทึ่ง อึ้ง กิมกี่ แค่ไหน?

อ่านต่อ »

วันที่5 นักเรียนโข่งนัดพบกันที่สถาบันพระปกเกล้า

เพื่อระดมสมองพิจารณาปัญหาประชาธิปไตยกลัดหนอง

หลังกลับจากการศึกษาดูงานภาคใต้

เราพบว่าปัญหาความขัดแย้งในสังคมระเบิดระเบิงไปทั่วราชอาณาจักร

แปลกแยก แยกเรื่อง แยกพวก ซับซ้อนสะท้อนทรวง

ทุกกรณีเดินมาถึง..จะเอายังไงละพี่น้อง สู้หรือไม่สู้ ไล่กันไปไล่กันมา

ไม่มีฝ่ายไหนยอมออมชอมกัน แข็งกร้าว แข็งตึงเหมือนหนังกลอง

ประกาศโทษก็แล้ว ประกาศภาวะฉุกเฉินก็แล้ว ทุกอย่างยังอึมครึมเมี๊ยนเดิม!!

อ่านต่อ »

ผมเป็นคนกินง่ายนอนยาก

ไปภาคไหนก็ชอบอาหารภาคนั้น

ไปใต้เที่ยวนี้ล่อข้าวยำจนพุงขยาย

ยังเจอน้ำพริก ผัดสะตอ ยำผักนานาชนิด

หนูแอนเอาไก่ทอดไม่มีหนังเจ้าดังของเทพามาให้ชิมอีก

หมอเจ๊คนสวย แซ่เฮ เอาสะตอมาฝาก1ลัง

แอบเอาไปให้เจ๊แมวผัดกุ้งชิมกับเอกจตุพรแล้วมื้อหนึ่ง

ที่เหลือจะขนไปสตึก ไปตั้งสติชิมๆๆ

โอ๊ยโย่..ปักษ์ใต้บ้านเราจริงๆ

อ่านต่อ »

ปัญหา3จังหวัดชายแดนภาคใต้ พวกเราส่วนใหญ่จะได้รับรู้ข่าวจากสื่อมวลชนในหนังสือพิมพ์ วิทยุ ทีวี ซ้ำบ่อยจนเกิดเป็นกระแสความรุนแรง ทวีความกฤติมากขึ้นตามลำดับ คนอยู่อีสานอย่างผมจะรู้เห็นโดยตรงน้อยมาก จะกระตุกความคิดบางครั้งบ้างเช่น เมื่อมีการขนลูกหลานอีสานที่ไปเป็นทหารกกลับมาในสภาพมีธงชาติคลุม มีขบวนต้อนรับที่สนามบิน ท่ามกลางน้ำหูน้ำตาเสียงสะอื้นระงมของหมู่ญาติ ..ปีนี้แล้วมีผู้ขนลองกองมาขายผ่านส่วนราชการ พวกเราก็ช่วยซื้อคราวละ3-4กล่อง มาเที่ยวนี้ได้แวะตลาดกิมหยง(เรียกถูกรึเปล่าก็ไม่รู้) แป๊ดพาไปซื้ออินทผาลัมสด-แห้ง และซื้อลองกอง1กก.ราคา40บาท

อ่านต่อ »

ในการศึกษาดูงานวันสุดท้าย ช่วงเช้าเราไปดูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม มูลนิธิอาชิชสถาน แปลกตรงที่เป็นโรงเรียนสีชมพูสดใส เพราะอาคารสถานที่และการแต่งกายใช้สีชุมพู  นับเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่ที่มีการบริหารจัดการได้ดี ได้รับความไว้วางใจจากพี่น้องชาวใต้ส่งลูกหลานมาศึกษาที่นี่3,000กว่าคน ทางโรงเรียนจัดเลี้ยงอาหารพื้นถิ่นที่อร่อยมาก อิ่มแล้วมาฟังการบรรยาสรุป โดยรองผู้อำนวยการชื่อ มูหัมมัดนาสีรูดดิน เล๊ะนุ (ดิน) เรื่องนี้ขอขยาย..ท่านรองที่เอ่ยถึงเป็นนักเรียนโข่งร่วมกับเราด้วย เป็นนักการศึกษาหนุ่มที่ทะมัดทะแมงเข้าตาผู้ใหญ่ พวกเราทราบภายหลังว่า ท่านได้เป็นลูกเขยของผู้อำนวยการโรงเรียนแห่งนี้ ถูกแซวว่าได้แต่งกับลูกสาวแสนสวยไม่พอ คุณพ่อตายังแถมยกโรงเรียนให้บริหารอีก อิ อิ ..

อ่านต่อ »