ลานสวนป่า

ตอนสายๆมีโทรศัพท์เข้ามาถามว่าอยู่บ้านไหม? ถามมาหลายรายเสียด้วยสิ เมื่อรู้ว่าอยู่บ้าน อาคันตุกะก็จะขอมาคุยด้วย ถาม..จะคุยเรื่องอะไร ผมจะคุยเกี่ยวกับงานวิจัยเรื่องข้าว ทดลองปลูกข้าวมาหลายปีเจอวิธีดีๆอยากจะมาโม้ให้ฟัง ก็มาสิ ขอเป็นช่วงบ่ายละกัน สักพักก็มีอีกสายหนึ่งโทรมาถาม พรุ่งนี้ว่างไหม ว่างครับ มีอะไรเหรอ ..อยากจะให้มาบางกอก ผมจองตัวให้เลยนะ แล้วจะไปรับที่ดอนเมือง ต้องถ่อกายไปขึ้นเครื่องที่ร้อยเอ็ด ก็สายการบินอีแร้งแก่สุดห่วยอีกนั่นแหละ ทำไงได้ เกิดมาเป็นคนอีสาน ไม่ได้เบิกบานฟู่ฟ่าเหมือนคนใต้คนเหนือ ที่มีสายการบินเหลือเฟือให้เลือก คืนนี้จะนอนนครพนม คงไม่มีอะไรพิเศษ ไม่เหมือนนอนที่ลำพูน 1 คืน อายุยืนไป 1 ปี

อ่านต่อ »

หลายคนบ่นว่าผมวนเวียนเป็นแผ่นเสียงตกร่อง อยู่กับเรื่องใบไม้เลี้ยงวัว ไม่เดินออกจากคอกวัวสักที ทำไงได้ละในเมื่อมันเป็นวิวัฒนาการของงานที่กำลังก่อหวอด ให้เกิดเรื่่ืองแปลกๆสนุกๆน่าขยายผลขยายความ ยกตัวอย่างเช่น เรื่องปล่อยวัวออกจากคอกให้ไปหากินหญ้าตามอำเภอใจ ถึงเวลา..วัวกลุ่มนี้ก็จะเดินเข้าคอกเอง หลังจากไปกินบุฟเฟ่ต์จนพุงแทบปลิ้น เรื่องลักษณะนี้ไม่ใช่ว่าจู่ๆมันจะเกิดเองได้ ในชั้นแรกผมเห็นว่าวัวชาร์โลเล่ที่ซื้อมาใหม่ เจ้าของเดิมเลี้ยงรวมฝูงบนสนามหญ้าชายหมู่บ้าน ซึงอัตคัดหญ้าอย่างมาก ไม่เคยเจออาหารดีๆตั้งแต่เกิดมา เมื่อมาอยู่กับเรา ที่มีพื้นที่ปลูกหญ้าเต็มไปทุกหนทุกแห่ง เดินไปไหนก็เจอหญ้าๆๆและหญ้าเขียวอ่อนกอใหญ่

อ่านต่อ »

(ไม้ไผ่..น่าปลูกมาก ขอบอก)

หลังจากเหี่ยวเฉามาจนแทบสลบไสลติดต่อกันถึง7เดือน พอย่างเข้าหน้าฝน ฝนก็มาเป็นระยะ หญ้าที่หว่านไว้ปีที่แล้ว แตกกอใหญ่อัดแน่นอยู่ใต้ร่มไม้ แถมยังเติบโตรวดเร็วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ลำต้นสูงเจอลมฝนกระหน่ำก็ล้มพับหมอบทับกัน คนเลี้ยงวัวบอกว่าถ้าไม่รีบตัดออกมามันก็จะเน่า จะตัดยังไงไหวละนี่  แปลงผักก็มีวัชพืชขึ้นท่วมหัวเข่า คนงานเอาเครื่องตัดหญ้าสพายไหล่ตัดทุกวัน ได้เศษหญ้ากองใหญ่ กวาดมารวมกันไว้แล้วขนมาให้วัวเจี๊ยะอย่างอิ่มเอม อิ่มจนอืดแล้วก็นอนเคี้ยวเอื้องอย่างใจเย็น ระยะนี้..ต้องลดการใช้ใบไม้ไว้ก่อน หันมาจัดการหญ้าเขียวสดรสอร่อยเป็นเมนูเด็ด

อ่านต่อ »

โชคดีที่ผมเป็นคนที่เกิดขึ้นมาในช่วงรอยต่อระหว่างความเจริญสมัยใหม่ กับ ความเจริญแบบยุคเก่า ตั้งแต่พอจำความได้ ผมก็อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมธรรมชาติและสังคมปกติสุข มองไปไหนจะเห็นป่าไม้เขียวครึ้ม ฝนตกต้องตามฤดูกาล ชาวไร่ชาวนาไม่ต้องใช้ยา-ปุ๋ย-และสารเคมีใดๆ ทั้งความเสี่ยงทั้งปัจจัยการผลิตแทบไม่รู้จัก พืชผลงอกงามงอกเงยเต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่รู้จักน้ำท่วมหลากหรือความแห้งผากมหาวิโยคใดๆ กินอิ่มนอนอุ่นทั่วหน้า ถึงราคาพืชไร่จะไม่สูงมากแต่ก็คุ้มแรงคุ้มทุน มีเงินหมุนพอที่จะส่งลูกเรียน ทำบุญทำงาน ปรับปรุงการงานอาชีพตามอัตภาพ มีเหตุมีผลที่จะอยู่ที่จะทำ ไม่หลงทิศหลงมุมกับการพัฒนาการบ้าๆบอๆ

อ่านต่อ »

(เจาะๆๆๆแล้วเอาปุ๋ยคอกใส่ให้เติม ไว้ให้พืชมาเบิกไปใช้เหมือน ATM.)

มีเครือข่ายชาวบ้านติดต่อมานานแล้ว จะมาขอดูงาน ขอคุยด้วย ในทีมนี้หลายคนเคยมาเมื่อหลายปีก่อน ทราบว่าได้พยายามรวมกลุ่ม ทำการพัฒนาตนเองและชุมชน สนใจเดินไปร่วมประชุมไปดูงามตามความสนใจเสมอ กลุ่มที่ขอมาอย่างนี้ถ้าปฏิเสธก็กระไรนัก จึงนัดหมายให้มาวันนี้ ตกลงว่าจะใช้เวลาในช่วงเช้าคุยกัน ระหว่างที่ผมกำลังงัวเงีย เจ้าเล็กผู้ประสานงานก็มาเรียก ออกไปเจอรุ่นเดอะทั้งนั้น คนหนุ่มคนสาวทิ้งถิ่นไปบางกอกหมด ไม่รู้มันพัฒนาอีท่าไหนกัน ที่ทำให้คนชนบทต้องอพยพไปกองกันอยู่บางกอก

อ่านต่อ »