ลานสวนป่า

เมื่อวานไปเดินหาซื้อรองเท้าไว้เดินป่า ตื่นเช้ามาก็ได้เรื่อง มีสาวๆมารายงานว่าต้นหวดข่าในสวนออกลูกเต็มต้นอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน แหมอะไรมันจะพิลึกพิลั่นอย่างนั้น แล้งๆยังงี้นะรึ..ผลไม้ป่าจะเกิดปรากฎการณ์อะไรๆมาให้เราเห็น คิดในใจว่าไปแน่ คณะที่ชวนส่งข่าวแล้วเขาไม่ได้รอเราหรอกนะ พากันไสรถ2ล้อดุ่มเดินไปล่วงหน้า อะไรทำให้คณะนี้กระดี๊กระด๊าขนาดนั้น ไม่ตามไปดูเราก็จะเสียโอกาส แต่ก่อนจะโกยอ้าวก็มาตั้งโจทย์สมทบว่าเราจะไปสังเกตอะไรบ้าง

1. สอดส่องมองหารังมดแดง

2. มองหารังผึ้งหลวง

3. พิจารณาความความแห้งแล้งโดยภาพรวม

4. ประเมินจำนวนไม้ยืนต้นตายที่จะตัดมาเข้าเตาถ่าน

5. ประมวลผลไม้ป่าที่มีชื่อว่าหวดข่า

:: เทวดาช่างดีเหลือเกิน สร้างอะไรไว้ให้มนุษย์เราเยอะแยะ ทั้งๆที่เราทำลายธรรมชาติอย่างยับเยิน แต่บรรณาการจากสวรรค์ที่เรียกว่าหวดข่าสามารถเกิดขึ้นได้ในพื้นที่ๆแห้งโหด แถมยังออกดอกออกผลมากมาย หวดข่าเป็นไม้พืชถิ่นขนาดเล็กเกิดขึ้นเป็นกลุ่มตามธรรมชาติ ขยายพันธุ์โดยเมล็ดและแตกต้นอ่อนตามรากที่ไชตามผิวดิน มีบ้างที่สัตว์เล็กๆหรือนกช่วยขยายพันธุ์ เป็นไม้ทนแล้งที่ขึ้นปะปนในป่าดิบแล้ง ป่าเต็งรัง พบทั่วไปในพื้นถิ่นอีสาน เป็นผลไม้ป่าที่เด็กๆสมัยก่อนชื่นชิม มีรสหวานอมฝาด เป็นบรรณาการจากสวรรค์ที่ส่งมาให้ในช่วงร้อนแล้ง

ปีที่แล้วหวดข่าติดผลหรอมแหรม แต่ปีนี้ที่เราบ่นกันเรื่องฝนทิ้งช่วง 5 เดือนมาแล้วที่ไม่มีฝนหล่นมาสักแปะ แต่หวดข่ากลับติดผลเต็มต้นอย่างน่าทึ่ง ธรรมชาติมักจะมีอะไรให้เราประหลาดใจอยู่เสมอ หวดข่าออกผลเป็นช่อเป็นพวง ลูกแก่จัดจะมีสีดำเข้ม ที่ยังไม่แก่จะมีเฉดสีลดหลั่นกันลงไป บางช่อจึงมีสีสันสวยงาม โน้มลำต้นเก็บผลได้ง่าย บางต้นเล็กๆสูงประมาณ1ฟุตก็มีผลเช่นกัน ข้อพิเศษของไม้ผลชนิดนี้ ขั้วผลจะเหนียว ถึงจะโน้มกิ่งหรือเด็ดช่อแรงไปบ้างผลก็ไม่ร่วงหล่น

คาดว่าจะเก็บผลหวดข่าได้ประมาณวันละ 1 รถไส

ธรรมชาติของหวดข่าจะหวานปะแล่มๆผสมรสฝาด

เราคุยกันว่าจะลองหมักทำไวน์

ถ้าเก็บไปเรื่อยๆอีก1สัปดาห์

น่าจะได้หวดข่ามาหมักประมาณ 2 โอ่งมังกร

นับเป็นจุดเริ่มต้นแห่งการเรียนรู้ที่ไม่เลว

ถ้าญาติโกแซ่เฮสันทัดกรณีเรื่องการทำไวน์ก็แนะนำด้วยนะครับ

บางทีไวน์หวดข่าขวดแรกในโลกอาจจะเกิดขึ้นที่นี่ก็ได้

:: ในแง่ของการสร้างความรู้ประจำถิ่น

เมื่อก่อนเก็บผลหวดข่ามากินแล่น

แต่วันนี้้จะเก็บหวดข่ามาทำไวน์

ไม่แน่นะครับ ทำดีๆบางทีไวน์หวดข่าอาจจะแซงหน้าไวน์องุ่นก็ได้

ถ้าเป็นจริงดั่งว่านะเธอ

จะชวนดวลไวน์กันให้หัวใจฉ่ำชื้น อิอิ

:: หมายเหตุ

” ให้เหล้าเหมือนแช่ง แต่ให้ไวน์พอหอมปากหอมคอ บ่เป็นหยังดอก “

ระหว่างที่ไปดูสาวๆเก็บหวดข่า ผมด้อมๆมองๆและช่วยเด็ดช่อผลด้วยอดใจไม่ไหว เด็ดเพลินไปตรงโน้นตรงนี้ สักพักก็เมื่อยคอ จึงขอกลับก่อน ระหว่างทางก็แวะไปเยี่ยมต้นอื่นๆที่ขึ้นประปราย เธอเอ๋ย ทุกต้นติดผลครึดไปเหมือนกัน นึกถึงพี่ป้าน้าอาชาวเฮ ถ้ามาช่วงนี้จะแจกตะกร้าให้คนละไป ให้ไปเก็บผลหวดข่ากันอย่างสนุก

นึกถึงตาหวาน น่องหวาน น้าอึ่ง ครูอึ่ง ครูอาราม ป้าหวาน แป๊ด ป้าหวาน อ.แป๋ว เจ้าหนูจิ หนูจอมกวน ลูกหลานพยาบาล ม.อุบล ลูกศิษย์ครูปู ชาวค่ายSCGและคณะTT&Tของโยธิน ถ้ามาช่วงนี้จะชวนลุยดงหวดข่า ป่าจะแตกหรือคนจะแตกก็ไม่รู้ได้

(โฉมยงเอาเข้าเตาไมโคเว็ปอบแบบกุ๊บกร๊อบ)

ส่วนมากผู้คนมักจะเข้าใจผิด จะรับประทานเช่นเดียวกับลูกหว้า ชิมเฉพาะเนื้อแล้วก็คายเมล็ดทิ้ง ปากลิ้มแดงเถือกจนถึงสีม่วง เท่าที่โฉมยงทดลองเอาไปอบเตาไมโคเว็ป เราพบว่าเมล็ดหวดข่าสุกแล้วจะคล้ายกับมันป่ารสมันๆ อร่อยใช้ได้เลยละครับ เพียงแต่จะมีรสฝาดๆบ้างนิดหน่อยและต้องคายกากทิ้ง แต่ถ้าเรารับประทานสด *** ลองเคี้ยวทั้งเมล็ดเลยนะครับ จะได้รสหวานมันอร่อย ไม่ต้องคายเมล็ดทิ้งแต่อย่างใด ทดลองดูนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าหล่อไปบอก อิ อิ

(หน้าตาหวดข่าที่ผ่านการอบแห้ง)

สรุป

อีกสัปดาห์จากนี้ไปคงมีมหกรรมเก็บหวดข่าทุกวัน หลายกลุ่มผลยังไม่แก่จัด ต้องทยอยเก็บไปเรื่อยๆ ส่วนรังมดแดงเดินดูทั้งสวนแล้ว เจอรังเล็กๆรังเดียว แสดงว่าที่รายงานข่าวว่ามดแดงที่นี่จะสูญพันธุ์มีความเป็นไปได้ ส่วนผึ้งหลวงยังไม่เจอรัง แต่ทุกคืนจะเจอบางตัวบินมาเล่นไฟ แสดงว่ามีผึ้งหลวงอพยพมาอยู่ที่สวนป่าแน่นอน

ตามธรรมเนียมของชาวป่า

ถ้าผึ้งหลวงย้ายรังมาพึ่งพิงใกล้ๆ

มีความเชื่อว่าจะโชคดี

จะทำกิจการใดจะประสบผลดีอย่างใหญ่หลวง

คนอกหักก็จะมีอกให้ซบ

ยามเหงาเศร้าก็จะมีคนเล่าเรื่องตลกให้หัวเราะ  คิ คิ

« « Prev : มดแดงยังโดน

Next : ปลูกมะละกอกับพี่ไหมน้อง » »