มดแดงยังโดน
อ่าน: 2149น้าๆคงเคยเห็นเคยโดนมดแดงกัดกันบ้างนะครับ
ผมสืบรู้มาว่าผู้หญิงทั่วโลกอิจฉามดแดงกันทั้งนั้น
ทำไมรึ
ก็ ม ด แ ด ง ทุ ก ตั ว มี เ อ ว ม า ต ร ฐ า น น ะ สิ ค รั บ
เกิดมายังไม่เคยเห็นมดแดงตัวไหนลงพุงสักตัว
ผมก็ไม่ทราบว่าทำไมมดแดงถึงมีสุขภาพดี ไม่มีตัวไหนเป็นโรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคไขมันท่วมพุง หุ่นดีตลอดชีวิต แถมยังแข็งแรงแข็งขันยิ่งนัก ผมเคยเห็นมดแดงช่วยกันลากจิ้งจกตัวใหญ่ปีนไต่ขึ้นไปบนต้นไม้สูง มดแดงนี่ฉลาดนะครับ เป็นวิศวกรก่อสร้างที่หาตัวจับยาก มดแดงทำรังด้วยใบสน ทำรังบนหนามต้นตะบองเพชร เรื่องทำรังด้วยใบไม้เป็นของกล้วยๆสำหรับมดแดง รังเล็กรังใหญ่สร้างกันขึ้นมาอย่างไม่ย่อท้อ ทั้งๆที่ไม่ต้องมีพิมพ์เขียวแต่ละรังก็แข็งแรงต้านแดดต้านลมได้ดี แผ่นดินไหวกี่ริกเตอร์มดแดงก็ไม่ยี่หระ
มดแดงมีความอดทนเป็นยอด อยู่อย่างประหยัดและเรียบง่าย ในที่แห้งแล้งกันดานมดแดงก็อยู่ได้ ไม่ได้ร้องแรกแหกกระเชอให้ใครส่งรถน้ำมาช่วย อยู่ได้ด้วยสติปัญญาและฝีมือล้วนๆ มดแดงน่าจะเป็นต้นฉบับเศรษฐกิจพอเพียงได้ไหมครับ มดแดงมีประโยชน์ต่อชาวไร่ชาวสวน ช่วยลดจำนวนแมลงและหนอนที่มารบกวนผลไม้ มดแดงแฝงเฝ้ามะม่วงโดยได้รับค่าจ้างแม้แต่บาทเดียว หนำซ้ำเจ้าของสวนใจร้ายยังมาแหย่รังเอาไข่ไปกินอีก หัวอกมดแดงช้ำชอกเพียงไหนไม่มีใครรู้ มดแดงยอมตายเพื่อป้องกันไข่อ่อนและรังของตน นอกจากกัดไม่ปล่อยแล้วยังปล่อยสารแสบจิ๊ดๆเข้าไปในรอยเคี้ยว ต่อให้ศัตรูตัวใหญ่แค่ไหนมดแดงไม่เคยเกี่ยงน้ำหนัก ขนาดช้างยังกัดร้องป่าแตกกระเจิง
ถึงจะมีประโยชน์และคุณสมบัติที่ไม่ธรรมดา แต่ก็หาได้มีมนุษย์ตระหนักในคุณงามความดีของมดแดงแต่อย่างใดไม่ พวกชาวป่าเวลาหน้ามืดเป็นลมหรือตกต้นไม้ จะมองหารังมดแดง สอยเอาตัวมาขยำให้คนป่วยดมแทนยาหม่องหรือน้ำมันแป๊ะฮวยอิ้ว
สมัยเด็กๆเคยชวนเพื่อนพายเรือล่องไปตามลำน้ำมูล ตั้งเตาหุงข้าวและหม้อต้มปลากลางลำเรือ คนที่อยู่หัวเรือจะทำหน้าที่หว่านแห คนที่อยู่ท้ายพายงัดๆหาทำเลที่ปลาชุม หว่านแหโครม! ได้ปลาสดๆขึ้นมาก็จะจับลงหม้อที่กำลังเดือดปุดๆ เหวี่ยงแหไม่กี่ทีก็ได้ปลาครึ่งหม้อ วักเรือเข้าริมฝั่ง มองหารังมดแดง พอเจอก็จะโน้มรังหย่อนลงหม้อ ได้รสเปรี้ยวจากตัวและไข่มดแดง รสชาติกลมกล่อม ข้าวร้อนๆต้มปลาร้อนๆกำลังหิว>>ล่อข้าวป่ากันจนท้องกาง
บางเดือนเรานัดกินข้าวป่า พ่อครัวหัวป่าก์จับไก่มาถอนขน ผ่าเอาเครื่องในออก ชำระล้างให้สะอาด แล้วเอาไก่เสียบกับไม้ไผ่ยาวๆยื่นแหย่เข้าไปที่รังมดแดง มดก็จะมะรุมมะตุ้มกัดไก่จนแดงเทือกทั้งตัว พ่อครัวค่อยๆหย่อนไก่ลงมาใส่ไม้หนีบแล้วเอาไปย่างไฟ พลิกไปพลิกมาจนไก่เหลืองอ๋อย สุกได้ที่หอมฉุยก็สับโป๊กๆไปเสิร์ฟกับน้ำจิ้มแจ่วรสเด็ด มดแดงที่รุมกัดไก่ช่วยให้เนื้อไก่หอมนิ่ม จัดเป็นเปิปพิศดารอาหารป่าก์ด้วยประการละฉะนี้
ส่วนคนเมืองอย่างเก่งก็จะมีเมนู ยำไข่มดแดง เจียวไข่มดแดง ไข่มดแดงใส่ต้มยำ ไข่มดแดงแกงอ่อม แกงผักหวาน แกงขี้เหล็กฯลฯ สมัยก่อนยังไม่มีอายิโน๊ะโม๊ะโต๊ะ ก็ได้อาศัยตัวและไข่มดแดงนี่แหละเป็นเครื่องชูรสชั้นเยี่ยม ล อ ง พิ จ า ร ณ า ใ ห้ ดี เ ถิ ด แ ล้ ว จ ะ รู้ ว่ า อ า ห า ร ชั้ น สู ง จ ริ ง ๆ นั้ น คื อ อ ะ ไ ร คงไม่มีใครเอาเนื้อหมูเนื้อไก่ไปแขวนบนต้นตาลแข่งกับไข่มดแดงหรอกนะครับ ใครที่ไม่เคยชิมไข่มดแดงอย่าเพิ่งคุย ว่าตนเองนั้นเคยเจี๊ยะอาหารชั้นสูงมาแล้ว
ตอนเด็กๆผมเคยทำบาปมหันต์ ไปจับเอามดแดงมาแปะกับขี้สูตร (เป็นสารเหนียวที่ได้จากรังชันรงค์) ตัวมดแดงที่เคลื่อนไหวอยู่ใต้น้ำติดตัวเบ็ด เป็นเหยื่อล่อปลาชั้นเยี่ยม โดยเฉพาะปลาหมอ ปลาหมู ปลากระทิง เจอเป็นวิ่งมางับปั๊บ! ดึงทุ่นจมวูบไปอย่างรวดเร็ว รีบวัดเบ็ดขึ้นมาควั๊บ! เรียบร้อยโรงเรียนลาว ปลาตัวอ้วนๆดิ้นกระแด่วๆอยู่บนบก เอาเถาว์วันร้อยเหงือกเอาไปให้ยายปิ้งตำน้ำพริกกินมะเขือพวงคั่ว เธอเอ๋ยเอาสะเต๊กมาแลกกี่ถาดก็ไม่ยอม
เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดนั้นเป็นการเกริ่นนำเฉยๆ
หัวใจของเรื่องมดแดงอยู่ที่
ผ ม จ ะ บ อ ก ว่ า วั น นี้ ม ด แ ด ง สู ญ พั น ธุ์ ไ ป อ ย่ า ง น่ า วิ ต ก
ยังไม่ทราบว่าสาเหตุเกิดจากอะไร
ที่สวนป่าเคยมีมดแดงไม่รู้กี่พันล้านตัว
ปีนี้ มดแดงหายเกลี้ยงไปทั้งป่า
ผมมองหารังมดแดงไม่เจอ
มองตามสวนที่อยู่ใกล้ๆกันก็ไม่พบรังมดแดงเช่นกัน
นึกว่าจะหายไปเฉพาะน้ำมันพืช
มดแดงที่อยู่ในป่าก็หายไปด้วย
นักธรรมชาติวิทยาอยากจะมาพิสูจน์ก็เชิญ
ไข่เป็ดไข่ไก่อาจจะขึ้นราคา
แต่ไข่มดแดงนอกจากแพงมากแล้วยังจะขาดแคลนยิ่งขึ้น
คุยกับฤๅษีอ้นแล้ว..จะขอพันธุ์มดแดงทำฟาร์มเลี้ยงที่สวนป่า
อามิตรพุธ
« « Prev : โก๋สะอื้น
2 ความคิดเห็น
อ่านสนุกและได้ความรู้ประหลาดมากหลาย กระทรวงวัฒนธรรมน่าทำหนังสือสารานุกรมวิถีชีวิตธรรมชาติไทยโบราณขึ้นมาสักหน่อยนะ ไม่งั้นหมายหมดแน่ๆ
ผมเสนอต่อด้วยว่ากระทรวงน่าทำ พิพิธภัณฑ์วิถีชีวิตธรรมชาติไทยสมัยก่อน ซึ่งคงยากที่เขาจะคิดกัน
เขาไม่ทำเราทำเองก็ได้นะ ว่าแต่ว่าจะหาเงินจากไหน ชาวลานปัญญาช่วยกันคิดด้วย เอาไปผนวกับสากลจักรวาลัยวิถีเขียวยังได้เลยนะบาท่าน
มดแดงนี้ผมเคยเห็นมันทำปศุสัตว์ด้วยนะครับ เลี้ยงเพลี้ยเพื่อกินน้ำหวาน มันมหัศจรรย์มาก และผมเข้าใจว่ามันสร้างนิคมใหม่ด้วยการบินมาของพวกนางพญา (แม่เป้ง ?) ถ้าใช่ ดังนั้นการหายไปของมดแดงอาจเป็นเพราะว่าคนอีสานวันนี้นิยมกินยำแม่เป้งกันมากก็เป็นได้ ผมได้กินครั้งแรกที่ริมมูล อ.พิบูล จ.อุบล หรืออาจเป็นว่ามดแดงนั้นเป็นสัตว์กินแมลง แต่วันนี้แมลงหมดไปจากการฉีดยาฆ่าแมลง ก็เลยส่งผลต่อมดแดงด้วย
เอาไก่ไปให้มดแดงต่อย คิดได้ไง แสดงว่าคนไทยโบราณมีความรู้ด้านปฏิกิริยาเคมีดีมาก เพราะกรดทำให้เนื้อนุ่มครับ เรื่องนี้น่ามีวิจัยต่อยอด อีกหน่อยเลี้ยงมดแดงเอากรดมาหมักเนื้อยังได้ รวมทั้งบั้งไฟ ตะไลก็เคมี นี่ถ้าลูกหลานรู้จักคิดต่อยอดให้ดีป่านนี้ไทยเป็นมหาอำนาจโลกไปแล้ว
ภูมิปัญญาพื้นถิ่น เป็นความรู้ที่อร่อย และชิมได้ อิอิ