ลานสวนป่า

“ เ ป้ า ห ม า ย ยุ ท ธ ศ า ส ต ร์ แ ล ะ ตั ว บ่ ง ชี้

ก า ร ป ฏิ รู ป ก า ร ศึ ก ษ า ใ น ท ศ ว ร ร ษ ที่ ส อ ง “

( พ. ศ. 2 5 5 2 – 2 5 6 1 )

คนไทย ไ ด้ เ รี ย น รู้ ต ล อ ด ชี วิ ต อ ย่ า ง มีคุณภาพ

กระทรวงศึกษาธิการ อาบน้ำทาแป้งแต่งตัวออกแขกเรื่องปฏิรูประบบการศึกษาครั้งที่2มาเป็นระยะๆ ในชั้นของนโยบายที่คณะกรรมการสภาการศึกษาแห่งชาติรับผิดชอบ ในสมัยฯพณฯรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ นายชินวรณ์ บุณยเกียรติ ประชุมเป็นครั้งที่3 คราวนี้ย้ายสถานที่ประชุมจากสำนักงานสภาการศึกษาแห่งชาติ มาที่ห้องราชวัลลภภายในกระทรวงศึกษาธิการ ผลงานต่างๆทยอยออกมาให้เป็นรูปธรรมบ้างแล้ว เช่น การยกระดับครูศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน(กศน.)ให้เป็นข้าราชการทั่วประเทศ สร้างเสริมโรงเรียนดี1ตำบล1อำเภอ การเรียนฟรี ฯลฯ >>> ส่วนสาระหลักสำคัญๆยังอยู่ในห้องประชุม เตรียมยกร่างการปฏิรูปการศึกษาเสนอคณะรัฐมนตรีให้ทันภายในเดือนสองเดือนนี้

วันนี้โจทย์สำคัญอยู่วาระที่3 ที่คณะกรรมการสภาฯได้ให้คณะอนุกรรมการยุทธศาสตร์การปฏิรูประบบการเงินเพื่อการศึกษา โดยมี ศ า ส ต ร า จ า ร ย์ สุ ร พ ล นิ ติ ไ ก ร พ จ น์ เป็นประธาน ซึ่งมีรายละเอียดมากมายสามารถค้นได้เว็ปไซด์ของ สกศ.

เช่น

-ดำเนินการถ่ายโอนอำนาจทางการคลังควบคู่กับการถ่ายโอนการจัดบริการสาธารณะ(รวมด้านการศึกษา)ไปสู่อปท.ควบคู่กับการเพิ่มศักยภาพและความสามารถในการบริหารจัดการศึกษาและการหารายได้ของอปท. โดยมีการวางแผนขั้นตอนและกรอบระยะเวลาของการโอนที่ชัดเจน

-ส่งเสริมให้อปท.จัดการศึกษาทุกระดับ/ประเภท/และให้การสนับสนุนทรัพยากรเพื่อพัฒนาการศึกษาใน อปท.เพิ่มขึ้น

-ส่งเสริมภาคเอกชน ธุรกิจ สถานประกอบการ และทุกภาคส่วนให้เข้ามาร่วมลงทุน การปรับปรุงแก้กฎหมาย กฎระเบียบ เป็นต้น

-จัดสรรเงินอุดหนุนรายหัวบนฐานของต้นทุนมาตรฐานต่อหัวอย่างเท่าเทียมกันระหว่างผู้เรียนในสถานศึกษาของรัฐและเอกชน โดยให้ผู้เรียนเป็นผู้ตัดสินใจเลือกเข้าเรียนตามความต้องการ

-บังคับกฎหมายให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน โดยไม่เลือกปฏิบัติระหว่างสถานศึกษาของรัฐและเอกชน และผ่อนคลายระเบียบที่เป็นอุปสรรคต่อการเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดหรือสนับสนุนการจัดการศึกษาของเอกชน อปท.และทุกภาคส่วน

-ศึกษาหาแนวทางการระดมทรัพยากรเพื่อการศึกษาในรูปแบบของหลากหลาย เช่น การจัดเก็บภาษีทรัพย์สิน ภาษีสุรา บุหรี่ เพื่อการศึกษา เป็นต้น

-ปฏิบัติต่อสถานศึกษาของรัฐ-เอกชน ด้วยมาตรฐานเดียวกัน

-จัดระบบการเรียนรู้ให้ยืดหยุ่น เข้าถึงง่ายและเปิดโอกาสให้กำลังคนเข้ามาเรียนรู้และออกไปประกอบอาชีพ ควรเพิ่มคำว่าว่ามีความหลากหลาย เพื่อให้เป็นทางที่เป็นทางเลือกมากขึ้น รวมทั้งควรเพิ่มเรื่องการจัดการระบบการศึกษาในท้องถิ่น

-ควรส่งเสริมภาคเอกชนให้เข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาให้มากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานควบคู่กับการเรียนหรือการฝึกงาน และควรเป็นการฝึกงานอย่างแท้จริง รวมทั้งควรมีมาตรการสร้างแรงจูงใจที่เป็นทั้งเชิงบวกเชิงลบ ควรนำเรื่องนี้หารือกับนายกรัฐมนตรี ในคณะกรรมการร่วมภาครัฐและภาคเอกชน(กรอ.) เพื่อกำหนดแนวทางการดำเนินงานร่วมกันระหว่าง3สถาบัน คือ สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย และสมาคมธนาคารแห่งประเทศไทย

-ปัจจุบันการแก้ไขปัญหาความยากจน การแก้ไขปัญหาทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ที่ยังคงมีปัญหาเรื้อรังมาหลายสิบปี ก็เพราะเราให้ความสนใจเรื่องการประกอบอาชีพของชุมชนท้องถิ่นน้อยเกินไป นอกจากนี้ปัจจุบันพบว่าแรงงานต่างชาติไหลเข้ามาประเทศไทยจำนวนมาก

หลังจากการนำเสนอจบลง คณะกรรมการสภาฯซึ่งล้วนแต่เป็นจอหงวนของแต่ละสำนักให้ข้อคิดเห็นอย่างน่าสนใจยิ่ง ทุกท่านมีประสบการณ์ในการบริหารการศึกษามายาวนาน จึงมีมุมมองที่กว้างไกลและกระจ่างชัด มองเห็นจุดอ่อนจุดแข็งและทิศทางที่จะทำให้เกิดประสิทธิภาพสูง ผมได้ความรู้จากการประชุมครั้งนี้มาก

สรุปว่าที่ประชุม ให้ความเห็นว่าข้อเสนอของคณะอนุกรรมการฯยังมีจุดอ่อน จึงมีข้อเสนอที่ดีๆใหม่ๆเข้ามาอีกยุบยับ ผมก็เลยไม่รู้ว่าการปฏิรูปการศึกษาครั้งนี้จะลงเอยได้อย่างไร ในเมื่อโจทย์ไม่นิ่ง แตกเหล่าผ่ากอออกไปเรื่อยๆ พยายามคิดวิเคราะห์ตามก็มองไม่เห็นฝั่ง เกรงว่าเรือจะชนหินโสโครกจมทะเลความคิดเสียก่อน

อาจารย์สุรพล กิตติไกรพจน์ สรุปเป็นครั้งสุดท้ายว่า เรื่องทั้งหมดที่เสนอมานี้ ตั้งประเด็นเพื่อให้เห็นว่าเราจะทำเมื่อไหร่ และควรจะเริ่มในกรอบ 3 เรื่อง ดังนี้

1 มีการสนับสนุนทรัพยากรมากขึ้น

2 มีอิสระในการใช้งบประมาณ / คล่องตัว

3 ออกแบบการติดตามวัดความสำเร็จอย่างไร?

เท่าที่รับฟังท่านผู้ทรงคุณวุฒิ

ได้ให้แค่คิดเรื่องกฎหมายที่แก้ยากและชักช้า

เงินงบประมาณมีเพียงพอที่จะขับเคลื่อนทุกโครงการที่เสนอไหม?

การยุบโรงเรียนขนาดเล็กเท่ากับเป็นการไล่เด็กออกจากท้องถิ่น

การกระจายอำนาจ กระจายความรับผิดชอบ การให้อิสระโรงเรียนมากขึ้น

จะจัดให้เกิดการแข่งขันได้อย่างไรในเมื่อระบบราชการเป็นเงื่อนไขเสียเอง

ไม่ควรจะยุบโรงเรียนขนาดเล็ก (มีเด็ก50-60คน/โรง) จำนวน 5-10,000 โรง

การประชุมดำเนินไปจนถึงเวลาแจกกล่องอาหารกลางวัน ผ ม ย ก มื อ >> รัฐมนตรีว่าการฯ ขอให้ออกความเห็นเป็นคนสุดท้าย >>ผมขออนุญาตให้ข้อสังเกตดังนี้ ถ้าเปรียบเทียบการปฏิรูปของกระทรวงสาธารณสุข ทีทำการยกสถานีอนามัยเป็นโรงพยาบาลชุมชน คณะกรรมการประชุมกันในประเด็นที่กระชับและเป็นไปได้ เช่น การผลิตแพทย์พยาบาลมารองรับ การจัดสรรงบประมาณ การจัดหาวัสดุอุปกรณ์ ในกรณีที่ต้องการเพิ่มตำแหน่งบุคลากร คณะกรรมการชงเรื่องให้รัฐมนตรีเสนอขอครม.ขอ 30,000ตำแหน่ง การรักษาโรค30บาทบัตรทอง เปลี่ยนมาเป็นบัตรประชาชนและครอบคลุมโรคต่างๆมากขึ้น กรอบกระชับๆ ทำให้การดำเนินงานก้าวหน้า มองเห็นเป็นรูปธรรม

แต่การปฏิรูปการศึกษา ที่เต็มไปด้วยความห่วงใย เยื้อใย และชักใย โยงกันไปโยงกันมาไม่จบสิ้น ม อ ง แ ต่ ค ว า ม เ ป็ น เ ลิ ศ  ไ ม่ ม อ ง จุ ด พ อ ดี พ อ ไ ด้ แ ล ะ เ ป็ น ไ ป ไ ด้  ทำให้ข้อเสนอปฏิรูปการศึกษาเต็มไปด้วยคำว่า “แต่” สุดท้ายก็จะกลายเป็นแต่ช้าแต่.. ฟันธงไม่ได้

· เราควรจะมองเรื่องต้นทุนที่แท้จริง งบประมาณมีหน้าตักแค่ไหน ทำได้แค่ไหน ไม่ใช่คิดทำใหญ่โตแต่ไม่มีเงิน

·ควรคำนึงถึงวัฒนธรรมขององค์กร มีความเข้มแข็ง-แข็งแรงที่จะก้าวเดินได้ระดับใด ไม่ใช่เอาเต่ามาวิ่ง100เมตร

· เงื่อนไขต่างๆ ทั้งที่เป็นมรดกตกทอด และที่แฝงเร้นจะบริหารจัดการอย่างไร?

· โครงสร้างขององค์กรที่อยู่ในระหว่างการยกเครื่อง ยังไม่ลงตัวจะทำอย่างไร?

· พลังทางสังคม การมีส่วนร่วม การแสวงหาตัวช่วย ทำได้แค่ไหน?

·ความชัดเจน ประเด็นที่กระชับๆทำได้ ควรออกแบบให้เกิดการทำงานแบบมีโชคอัพ ทำไปเรียนรู้ไป แก้ไขปัญหาไป

ท่านรัฐมนตรียกตัวอย่างการรวมโรงเรียนขนาดเล็กที่นครสวรรค์ ว่าสามารถดำเนินการไปได้ดี และกระเซ้าผมว่า>> กล้วยไม้ออกดอกช้า >>

ก า ร ตั้ ง เ ป้ า ส ว ย แ ต่ รู ป จู บ ไ ม่ ห อ ม

เอวัง ก็มีด้วยประการละฉะนี้ แหละพี่น้อง อิ อิ

« « Prev : ผู้ชำนาญการสร้างรอยยิ้ม

Next : ป่วนยกกำลัง2 » »