ผู้ชำนาญการสร้างรอยยิ้ม

โดย sutthinun เมื่อ 8 ธันวาคม 2010 เวลา 15:47 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 1544

ลงรถทัวร์ที่สถานีนครชัยแอร์ ซึ่งปรับปรุงขยายอาณาบริเวณมาหลายเดือนแล้ว มารอบนี้เห็นความก้าวหน้าเรียบร้อยขึ้นพอสมควร มีป้ายคำขวัญต่างๆติดข้างผนัง เจอแผ่นหนึ่งโดนใจมาก “ ผู้ ชำ น า ญ ก า ร ส ร้ า ง ร อ ย ยิ้ ม ” ใครเป็นคนคิดKey Word นี้นะ ช่างโดนใจเห็นด้วยจริงๆ สยามเมืองยิ้มกำลังจะเป็นตำนาน ถ้าช่วยกันเติมใบหน้าเบิกบานให้เปื้อนยิ้มสม่ำเสมอ บรรยากาศสังคมคงจะชื่นมื่นกว่านี้มาก อย่างน้อยก็จะทำให้คนที่กำลังหน้าบูดบึ้งเอาแต่เครียดขึง ตะแหง่วๆเข้ารกเข้าพง ให้ฉุกคิด เ ร า ส า ม า ร ถ ป รั บ ป รุ ง ค ว า ม รู้ สึ ก ใ ห้ ดี ก ว่ า นี้ ไ ด้ เรื่องอะไรที่ไม่พออกพอใจก็จับแขวนข้างฝาไว้ แล้วทบทวนที่คุณหมอจอมป่วนชี้แนะให้ถามตัวเอง “เ ข า เ ป็ น เ พื่ อ น เ ร า รึ เ ป ล่ า” ถ้าเห็นว่ายังเป็นเพื่อนกัน ทำไมให้อภัยเพื่อนไม่ได้ จะตุ๊บป่องๆๆๆอะไรกันนักหนา   เ อ า ช น ะ กั น ด้ ว ย ร อ ย ยิ้ ม ไ ม่ ดี ก ว่ า ห รื อ  ใครยิ้มสวยยิ้มดีก็ตีมือชื่นชมกันให้หน้าบานเป็นจานเชิง

ผมเจอเรื่อง>>เข้าใจถูกผิดมาตลอด

ซึ่งก็เป็นธรรมดาของมนุษย์เรา

ไม่รู้ว่าเกิดจากดวงดาวหรือเกี่ยวกับราศีอะไร

เรื่อง ห มั่ น ไ ส้ เ กิ ด ขึ้ น อ ยู่ เ รื่ อ ย

ต้องคอยเปลี่ยนเป็น ส า คู ไ ส้ ห มู จนระวิง

หายเซ็งไปเยอะเลยละครับ อิ อิ..

ผมเจอตอจนจดจำไม่หวาดไม่ไหว ดีแต่ทำตัว เ ป็ น เ ส า โ ท ร เ ล ข  จะ โ ด น ฉี่ ร ด บ้ า ง ก็ ไ ม่ เ ป็ น ไ ร ห ร อ ก ถ้าเป็นการช่วยปลดปล่อยอะไรๆที่อั้นไว้ได้บ้าง>>ถือว่าโชคดีที่ได้รับการอุปการะใส่ปุ๋ยยูเรียให้ฟรีๆ หลวงปู่บุดดา ส อ น ว่ า ไ ม่ มี ใ ค ร ทำ ใ ห้ เ ร า โ ก ร ธ ไ ด้ ห ร อ ก   เ ป็ น แ ต่ ค ว า ม โ ก ร ธ ค ว า ม น้ อ ย ใ จ เกิดจากการกระทำของตัวเองทั้งนั้น แท้ที่จริงความทุกข์มันไม่มีตัวตน เป็นแค่คลื่นในจิตใจ ทุกข์ผุดขึ้น ถ้ามีสติรู้ คิดปุ๊บ ตัดปั๊บ สุดท้ายคลื่นอารมณ์ก็ไม่มีที่อยู่ ก็หายทุกข์ไปในที่สุด แหม ผมสติยังไม่ผ่องแผ้วเป๋ไปเป๋มา จึงหาที่ยึดเหนี่ยวด้วยการกอดเสาไฟฟ้าแน่นๆ อิอิ..

ใกล้ปีใหม่แล้ว ตั้งต้นทำเรื่องยามบ่ายคลายเครียดกันดีไหมครับ ผมเขียนเรื่องฮาไม่หุบไม่เป็นอย่างคนอื่นเสียด้วยสิ จึงขออาศัยช่วงที่อ่านมติชนรายสัปดาห์ในระหว่างนั่งรถเข้ากรุง เจอเรื่องฮาระเบิด อย่างนี้ครับ

o ในบ่ายวันหนึ่ง เขาทำท่าเหมือนปิ๊งไอเดียสุดยอดอะไรบางอย่าง จู่ๆ ก็ผลุนผลันจะออกจากบ้านจนภรรยาร้องถามด้วยความแปลกใจ

“นั่นคุณจะไปไหนหรอคะ”

“ผมจะไปร้านขายยาหน่อยนะ”

“เอ๊ะ! คุณไม่สบายเป็นอะไรรึเปล่า”

“เปล่าหรอก อึมม์ ..ผมว่าจะไปหาซื้อไวอะกร้าน่ะ”

“เดี๋ยวนี้เราไม่ได้จิ๊จ๊ะกันมานานแล้วนะ”

“ถ้างั้นฉันฝากซื้อยากันบาดทะยักด้วยสิ”

“อ้าว! คุณจะเอายากันบาดทะยักมาทำอะไร”

“เก๊าะคุณเล่นจะควัก เ อ า อ า วุ ธ ขึ้ น ส นิ ม ม า ใ ช้ แบบนี้

ฉันก็ต้องหายากันบาดทะยักกันหน่อยล่ะ”

ตะแล่มๆๆ..

« « Prev : แม่คุณฟันหลอ

Next : กล้วยไม้ออกดอกช้าเกินไป » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.046057939529419 sec
Sidebar: 0.04358696937561 sec