ความงดงาม
ตื่นแต่เช้าก่อนพระอาทิตย์จะขึ้นนิดหน่อย
อากาศเย็น ๆ มีหมอกจาง ๆ ปกคลุมอย่างกับฤดูหนาว
ระหว่างเดินไปแปลงผักดวงอาทิตย์ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากม่านเมฆ
ตั้งจะว่าอาบแดดรุ่งอรุณในบรรยากาศสบาย ๆ
ฟังเสียงนกเขา นกกะปูด นกเอี้ยงโมงร้องเพลง
ห่านกับเป็ดนี่ร้องเพลงไม่ไพเราะเลย
แต่ก็มีใจร้องทักทายเมื่อเราเดินผ่าน
(น้ำกลิ้งอยู่บนใบบัว)
หลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์ป่าแตก
เกิดศึกชิงทายาทระหว่างแม่ไก่แจ้กับเจ้าโต๊ดนกยูงตัวเมีย
แม่ไก่เพิ่งจะฟักไข่แตกออกลูกเล็ก ๆ 4 ตัว
ชวนลูกลงมาจากรังตัวยังอ่อนปวกเปียก
เหตุระทึกมันเกิดจากนกยูงจะไปแย่งเอาลูกเขามาเลี้ยง
แม่ไก่รึจะยอม สู้สุดชีวิตเชียวแหละ
นกยูงตัวใหญ่จิกเอาข้างเดียว
แม่ไก่ห่วงลูกพะวงหน้าพะวงหลัง
เจ็บก็ร้องลั่นสนั่นป่า
สงสารแต่ลูกไก่ตกใจวิ่งหัวซุกหัวซุน
โห! นี่หรือโลก..ต้อนรับชีวิตใหม่ของเจี๊ยบน้อย
(จะถ่ายภาพตาหวานใกล้ๆ แม่คุณจิกกล้องโป๊ก)
ผมเอาไม้ไล่เจ้าโต๊ด มันบินหนีไปสักพักก็วกมาตอแยแม่ไก่อีก เป็นอยู่อย่างนี้หลายรอบ ผมเข้าใกล้แม่ไก่ตกใจยกกำลัง 2 ร้องสุดขีด สุดท้ายก็ไล่จับเจ้าเจี๊ยบน้อยมาขังกรงไว้ ให้คนงานปรับปรุงคอกอนุบาลลูกไก่ให้แข็งแรง ในป่าอย่างนี้มีตัวจ้องเขมือบมากมาย นกกะปูด อีกา แมวป่า งู พังพอน อีเห็น แม้แต่หมาหลงก็มีมา ตอนนี้ยังเป็นปัญหา ทำยังไงแม่ไก่จะหายหวาดระแวง กลับมาหาลูกให้เจอ จะได้นอนกกกอดลูกน้อยให้มีความสุข
(มะเขือเทศพันธุ์ขี้โม้ ปลูกโชว์ ถามก็ไม่ขายมีไว้คุย อิอิ ) (สัตว์หมั่นไส้โดนเจาะบางลูก)
เดินวกกลับมาบ้าน
เปิดเตาต้มข้าวต้มไว้
แล้วออกไปเดินชมนกชมไม้
สังเกตเห็นมะเขือเทศลูกโต ๆ มีรอยเจาะ
โรคแมลงไม่มีมารบกวนอยู่แล้ว
แต่สัตว์ชนิดไหนละที่มาแอบจิกกินมะเขือเรา
จะว่าไก่แจ้มันก็ไม่น่าจะเจาะถึง
รึบางทีกระแต อาจจะหมั่นไส้เห็นมันสุกแดงเต็มต้น
มันสวยเตะตาจริง ๆ นะครับ
เช้านี้มีคนมาถามซื้อมะนาวกับมะเขือเทศ
บอกว่าจะเอาไปช่วยงานบุญบวช
(ใครมือยาวสาวได้สาวเอา เผลอเอาตะกร้าไว้คืนเดียว มีมือยาวมาไขว้คว้าเสียแล้ว)
ผมบอกว่าไม่ได้ขายหรอกครับ
เสียงชาวบ้านซุบซิบ
“..เพิ่นปลูกแบบนี้ก็ได้ มันเป็นพันธุ์อิหยังเน๊อะ”
ผมก็ซุบซิบตอบในใจ
“ชื่อมะเขือเทศพันธุ์ขี้โม้ ปลูกไว้แจกคนรัก”
พรุ่งนี้ไปรษณีย์เปิดทำการ
จะเก็บส่งไปทาง EMS.
ท่านใดได้รับรีบเอาเข้าตู้เย็นด้วยก็แล้วกัน
(สวยแถมกินได้ด้วย แม้แต่มดยังชอบ )
เช้านี้เจอดอกไม้สวยส่งกลิ่นหอม เห็นความงามที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติมากมาย ถ้าเราพิจารณาให้ดีก็จะเห็นความงดงามจากความงามเหล่านั้น ผมยกกล้องถ่ายแบบเอกซเรย์ มาอวดเพื่อจะบอกว่าความงดงามอยู่ในสายตาสายใจเรานี่เอง ถ้าเรานิ่งพอที่จะให้จิตใจโฟกัสสิ่งที่อยู่รอบตัว ดวงตาก็จะเห็นสิ่งดีงามที่จรรโลงโลกให้เกิดความดีความงามที่เป็นของแท้ ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ไม้ดอกในสวนชูช่อให้เราทุกเมื่อเชื่อวัน เพียงแต่เราไม่ใส่ใจรับก็เลยเฉยเมย ในป่าจะมีช่อดอกไม้มอบให้อย่างนี้ตลอดปี
(ต้นไม้ทุกชนิดเป็นนักสู้ชีวิตตัวจริงเสียงจริงยิ่งกว่าคนเสียอีก จิบอกไห่)
เดินเพลินไปหน่อย
กลับมา..ข้าวต้มไหม้ส่งกลิ่นโฉ่
จะกินข้าวไหม้ฉลองวันนี้ก็กระไรอยู่
เอาข้าวไหม้ให้ไก่แจ้ช่วยบริหารจัดการ
ตั้งหม้อข้าวใหม่
เดินไปเด็ดผักที่อยู่ข้าง ๆ
กลับมาข้าวสุกหอมกำลังดี
ผัดผักสารพัดชนิดแบบทะกะร้อน
มีปลาอบแห้งที่โฉมยงทำเป็นเสบียงไว้ให้
มีกล้วยหอม 1 ลูก
ละมุด 2 ลูก
แค่นี้ก็อิ่มจนอืดแล้วละครับ
เถาไม้เลื้อยตีความได้หลายลักษณะ
1 พัวพัน ก็อย่างหนึ่ง
2 ผูกพัน ก็อย่างหนึ่ง
3 ผูกมัด ก็อย่างหนึ่ง
นึกถึง Logos พูดถึงชาจักรพรรดิ์
เดินไปชงชามา 1 กา
นั่งซดอย่างชื่นมื่นตามแบบที่อาม่าบอก
จะชิมชา..ควรจิบชาตอนอุ่น ๆ
ถ้าจิบชาตอนน้ำร้อนจัดจะลวกปาก..พยาธิยังสะดุ้งอีกด้วย..
ตอนนี้จิบชาแล้วมานั่งส่งภาพแห่งความงดงาม
ถึงทุกท่าน..ที่อุปการะคุณคนป่าด้วยดีเสมอมา
ขอให้เป็นสุขๆทั่วหน้ากันเถิด
โอ้มเพี๊ยง !
« « Prev : ตราบาป
3 ความคิดเห็น
เห็นดอกชมจันทร์ ไม่ทราบว่าปลูกนานเท่าไหร่จึงจะออกดอกค่ะ น้องโสส่งเมล็ดชมจันทร์มาให้ ฝากให้เพื่อนบ้านปลูกแทนให้สามเมล็ด อีกส่วนให้ลูกน้องของลูกศิษย์ปลูกที่ศูนย์อุทกวิทยาภาคอิสานตอนล่าง ซึ่งห่างจากบ้านไปเล็กน้อย เพราะมีคนช่วยดูแลให้ค่ะ อยากเห็นต้นชมจัทร์ที่มีดอกด้วยค่ะ จะได้รู้จักทั้งต้น ดอกใบค่ะ ครูบากรุณาถ่ายภาพทั้งต้นให้ชมด้วยนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ลงภาพให้แล้วนะครับ อาม่า
พัวพัน ฟังดูเบา ๆ ดีเนอะ เหมือนอยู่ด้วยแต่ไม่เกี่ยวมาก อิสระเต็มที่
ผูกพัน ดูเกี่ยวกันมากขึ้น แต่ไม่ใช่ทางกายภาพ ฟังดูเหมือนเกลียวยังยืดหยุ่นได้ ตามใจปรารถนา
ไอ้ผูกมัดนี่ฟังดูอึดอัดสุด ผูกแล้วยังไม่พอ ยังจะมัดเข้าไปอีก แล้วไอ้บริเวณที่ถูกมัดนี่ ถ้าเป็นผ้าก็ยับ ถ้าเป็นเอวก็กิ่ว ถ้าเป็นข้าวต้มมัดก็คอด ใบตองก็ช้ำ เชือกก็บิด
พูดไปถึงไหนเนี่ยะเรา สงสัยเพราะยังไม่ได้กินข้าวเช้านี่เอง
ขอลาไปกินข้าว “ไม่ไหม้” ก่อนนะคะ พ่อขา ฮี่ๆๆๆ