Todo Tag: เป็นไข้ใจ จะเอายาอะไรมารักษา

โดย sutthinun เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2009 เวลา 17:26 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 3943


ถ้าเรา..

ได้อาบแดดอุ่นยามเช้าเคล้าหมอกบาง ๆ

อยู่ท่ามกลางสายลมเย็นพาอ็อกซิเจนมารุมล้อมตัวเรา

ท่อหายใจไล่ไปจนถึงปอดฟอกโลหิตปกติ

ยามบ่ายเดินยืดเส้นยืดสายไปทักทายต้นไม้

ค่ำคืนตื่นมาฟังนกเค้าแมวละเมอ..

โอ้หนอชีวิต มาแล้วก็ไปกันทุกคน

ถึงกระนั้นก็กระเหี้ยนกระหือรือกันเหลือเกิน

ทำยังไงจะใจเบาๆบางๆห่างความอยากได้บ้างหนอ..

รัก โลภ โกรธ หลง มีกันเป็นธรรมดา

แต่ถ้ารักง่าย โลภยาก โกรธยาก หลงบ้างนิดหน่อยก็พอทำเนา

หาเวลาว่าง เขียนบันทึกบ้าง พอให้หายคิดถึงก็ยังดี

สมัยผมเป็นเด็กๆ อาหารป่าผักป่าสมุนไพรป่ามีให้เลือกเก็บตามใจชอบ จะปลูกเสริมบ้างเฉพาะที่ขาดแคลนจริงๆ เช่น กล้วย อ้อย มะพร้าว มะกรูด มะนาว ขิง ข่า รอบขนำมีไม้ยอดหรือวัชพืชอร่อยผุดโผล่มาตามฤดูกาล เรื่องอาหารถ้ามีการซื้อหาถือว่าตลกเลยละ แต่สมัยนี้ไม่ใช่แล้ว ผักป่าหายไปพร้อมๆกับสัตว์ป่าและธรรมชาติที่สมดุล ทุกอย่างหลีกเร้นหนีหน้ามนุษย์ไปที่ละอย่างสองอย่าง จนบัดเดี๋ยวนี้เราเจอแต่พืชผักผลไม้แปลกหน้า

ก่อนหน้านี้ผมปลูกต้นไม้ตามอำเภอใจ เอาสะดวกเข้าว่า มีอะไรก็ปลูกๆๆ ต่อมามีพันธุ์ไม้พันธุ์ผักพันธุ์พืชที่เรียกกันว่าสายพันธุ์ดี ยกตัวอย่างเช่น ส้มโอหวาน มะเฟืองหวาน น้อยหน่าเพชรปากช่อง (ลูกโตเท่ามะพร้าวรสหวานเจี๊ยบ) หรือมะตูมลูกใหญ่ ผักหวานบ้าน ผักหวานป่า สะตอ ตะลิงปลิง ส้มมือ มะสัง เสาวรส ไผ่หวาน ฟักข้าวฯลฯ พืชบางอย่างก็ไม่ต้องเสียบนะครับ เช่นกล้วยพันธุ์ดี เอาหน่อมาปลูกก็จบ หรือกล้วยนวล ต้องเอาเมล็ดปลูก แปลกตรงที่ไม่มีหน่อ 1เมล็ดต่อ1 ต้น ถ้าไม่เอาเมล็ดปลูกต่อก็จบ..

พืชใหม่ๆเหล่านี้มีคุณภาพดีกว่าพันธุ์พื้นถิ่น แต่ก็ใช่ว่าผมจะแห่ไปตามกระแสนะครับ อะไรที่เขาว่าดีก็ปลูกเพื่อจะดูว่าดียังไง ขณะเดียวกันก็ไม่ได้ดูแคลนไม้พื้นถิ่นของเราเอง ผมปลูกเพื่อดูจริงๆ ไม่ได้ต่อยอดทำอะไร เที่ยวแรดไปแร๊ดมาอยู่หลายปี จนกระทั่งมาถึงทุกวันนี้ ผมเริ่มจะคิดได้ ว่าต้นทุนที่เราสะสมไว้นั้น น่าจะเอามาสังคายนาเสียที ประจวบกับอยู่ในระหว่างปรับพฤติกรรม ละลดความเสี่ยงรอบด้าน โดยเฉพาะอาหารการกิน จึงตระหนักถึงการยกเครื่องตัวเอง ด้วยการออกแบบกิจกรรมเพื่อชีวิต แหม..มันมีเหตุและผลอย่างยิ่งเลยใช่ไหมละครับ

ทุกวันนี้ผมค้นพบงานที่ตัวเองชอบแล้วละครับ ตื่นเช้ามาเดินไปเปิดสปริงเกอร์รดผัก สักพักแม่คนสวยเอาน้ำปั่นครอโรฟีลสมุนไพรมายื่นให้ เรานั่งดื่มคุยกันท่ามกลางแดดอุ่นที่ชานบ้าน ดูเป็ดห่านนกยูงไก่ต๊อกคุยทักทายกัน สายหน่อยถ้าไม่มีเรื่องมาพัวพันใจ ผมก็จะหิ้วตะกร้าใส่เครื่องมือไปเสียบยอดไม้พันธุ์ดี เอายอดมะตูมพันธุ์ดีจากพิจิตรไปเสียบมะตูมพื้นบ้าน เอายอดน้อยหน่าเพชรปากช่องไปเสียบกับต้นน้อยโหน่ง เอาส้มโอ ส้มเขียวหวาน ส้มเช้ง มะกรูด มะนาว ไปเสียบต้นกระสัง เอาชมพู่ไปเสียบกับต้นมะเกี๋ยงต้นหว้า..งานเสียบเพื่อพัฒนาพันธุ์ยังเหลือการบ้านอีกหลายร้อยต้น ไปแอบดูพบว่า..ที่เสียบรุ่นแรกแผลเนื้อเยื้อติดสนิทพร้อมเติบโตบ้างแล้ว งานแบบนี้ไม่เร่งรัดรีบร้อนอะไร ทำไปเรื่อยๆเบาๆปล่อยวางอยู่กับเรื่องเดียว ใจนิ่ง..เหมือนได้ทำสมาธิ ถ้าจิตวอกแวกหนามแหลมคมก็จะทิ่มเลือดซิบๆเองละครับ..

หลังจากติดยอดเสียบตาได้ตามเป้าของแต่ละวันแล้ว

ได้เวลาทานข้าวมื้อบ่าย

ผมก็จะเดินเก็บยอดตำลึง ยอดมะกล่ำ ยอดมะตูม

บางทีก็เก็บมะเขือพวง มะเขือเปราะ ผักกาด ฯลฯ

ถ้าเจอกล้วยสุก มะละกอสุก ก็หิ้วมาด้วย

จะเด็ดจะตัดจะหิ้วอะไรแล้วแต่เมนูในแต่ละมื้อ

มาถึงครัวก็หั่นซอยคลุกเคล้าเติมซอสเติมถั่วลิสงบดและงาคั่ว

แค่นี้ก็อร่อยจนพยาธิยิ้มแล้วละครับ

หลังจากการดูแลกระเพาะมื้อบ่าย ผมคัดต้นกระสังขึ้นมาสัก 10 กระถาง หลังจากนั่นก็จะนั่งเสียบยอดแบบแฟนซี เอามะกรูดกิ่งหนึ่ง มะนาวกิ่งนึ่ง ส้มจี๊ดกิ่งหนึ่ง แล้วนำไปเรียงไว้ในแปลงผัก เท่ากับรดน้ำแบบทูอินวัน เมื่อไม้แฟนซีเหล่านี้โตขึ้นจะแปลกสวยดีมีประโยชน์ด้วย ปลูกไว้ข้างครัวเด็ดสะดวกไปต้องเดินไปไกล ปีนี้จะเสียบยอดดั่งกล่าวไปเรื่อยๆ ในขณะเดียวกันก็จะเพาะใส่กระถางไว้สัก2-3,000 กระถาง ปีหน้าเราก็จะมีต้นตอเสียบไม่อั้น ต่อไปพี่น้องแซ่เฮมาเยี่ยม ผมก็มีของฝากให้คนละ2-3 กระถาง ใส่ท้ายรถไปปลูกสบายแฮ..พันธุ์ไม้จากน้ำพักน้ำแรงเหล่านี้ก็จะไปแพร่กระจายทั่วไทยแลนด์

ผมอยู่ในระหว่างการทำแปลงผักที่ครบเครื่องเรื่องผักและสมุนไพร ที่นำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างเพียงพอ จะรวบรวมของดีมาไว้ เช่นผักฮากที่สายญาติจังหวัดน่านนำมาฝาก ผมก็ปลูกแล้วกำลังงาม หน่อไม้จีน ก็กำลังไต่ราวออกดอกสวยให้เด็ดบ้างแล้ว การขยายพันธุ์ไม้ รวบรวมพันธุ์ไม้ ชวนกินชวนอร่อย น่าจะเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ใครๆก็ทำได้ไม่ยากนัก ในอนาคตมีพันธุ์พืชพันธุ์ผักและประสบการณ์พิเศษๆก็มาแลกเปลี่ยนกันได้

กายกับใจเป็นของคู่กัน

เรื่องของกายร่ายยาวไปแล้ว แล้วของจิตใจจะทำยังไงละ เรื่องนี้มีแผนไว้แล้ว ตั้งใจจะทำโดมรูปทรงกลมเส้นผ่าศูนย์กลาง8เมตร สูง2ชั้น ทำระบบลมเข้าออกจากท่อข้างล่างพัดขึ้นสู่ข้างบน ถ้ามีกะตังส์พอจะไม่มุงหลังคา จะเทพื้นทำเป็นดาดฟ้านอนดูฝนดาวตก ชั้นล่างเป็นที่แสดงกิจกรรม ชั้นสองเป็นที่สนทนาประสาคนแซ่เฮ รอบๆจะทำเป็นร่องน้ำกันมดง่าม ปลูกบัวดอกสีสวยๆให้ชุ่มชื่นหัวใจ

ส่วนที่พักเครือญาติยังเป็นที่หนักใจ อยากจะปลูกเป็นหลังๆแบบถาวรให้ดูดี แล้วติดป้ายชื่อเจ้าบ้าน รอบบริเวณก็ปลูกผัก ดอกไม้ ไม้หอม ไม้ผักยืนต้น ไม้สมุนไพร อยากจะชิมอะไรก็หิ้วตะกร้าเลือกเด็ดไปลงหม้อ อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญคือหลักสูตร ถ้าสายญาติมาพักกายสบายใจ มาเยี่ยมยามคิดถึง มานั่งเขียนงาน จัดสมาชิกมาเข้าค่ายอบรม

มหาชีวาลัยควรจะมีโปรแกรมรักษาไข้ใจอย่างไรบ้าง?

เรื่องนี้เราจะจับเข่าคุยกันปลายเดือนนี้

ถ้าป้าหวานขนลูกหลานมาสมทบได้ละเยี่ยมเลย

กติกาให้ Tag ได้ 2 คน

ผมขอเลือก โสทร กับ น้าแป๊ด ก็แล้วกัน อิอิ..ณก็ปลูกผัก ดอกไม้ ไม้หอม ไม้ผักยืนต้น ไม้สมุนไพร อย

« « Prev : แนวคิดขยับเศรษฐกิจพอเพียง

Next : ควันหลงจากเมืองขอนแก่น » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 rattiya ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2009 เวลา 18:43

    คืออะไรค่ะ งง ๆ
    ขยายความหน่อยค่ะ
    อิอิ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2009 เวลา 18:59

    ใครปรีชาชาญ ช่วยแนะนำสาวสวยเมืองใต้หน่อย คิคิ

  • #3 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2009 เวลา 8:50

    การวางโปรแกรมเพื่อรักษาไข้ใจของคนนั้นเป็นงานที่น่าสนใจนะคะพ่อ เอาใจช่วยให้ได้โครงร่างเร็ว ๆ นะคะ ส่วนเรื่องแถกนั้น ป่านนี้พี่แป๊ดคงทราบวิธีเล่นแล้วมั้งคะ ลุ้น ๆ เอาใจช่วยพี่แป๊ดค่า ^ ^


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.61510586738586 sec
Sidebar: 0.23030304908752 sec