ควันหลงจากเมืองขอนแก่น

โดย sutthinun เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2009 เวลา 9:28 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 2459

(เจ้าเป็นไผ 1-2 อยู่ในมือพระอาจารย์แล้วนะครับ)

..อยากเห็นเธออารมณ์ดีรู้ไหม?

ขอได้ไหมหน้าเปื้อนยิ้ม

เสียงหัวเราะใส ๆ ในแต่ละวัน

หน้าตาดีมีแววสุขภาพกายใจแข็งแรง

ร่าเริงเหมือนเดินอยู่บนเนินเขา

กางมือออกต้อนรับแสงแดดแสงดาว

คิดดีคิดใหม่ไฉไลสุดบรรเจิด

เมื่อวานนี้ตาลีตาเหลือกตื่นตี 4 เผ่นไปที่สุวรรณภูมิ ไปถึงดวงอาทิตย์ยังอาบน้ำทาแป้งไม่เสร็จ ท้องฟ้าหรุบหรู่ เข้าไปเช็คตั๋วเจอคณะจากกระทรวงสาธารณสุขกว่า 15 ชีวิต นำทีมโดยอาจารย์หมอประเวศ วะสี ยกก๊วนไปประชุมเรื่องนโยบายสุขภาวะด้านกำลังคนที่จังหวัดขอนแก่น ทักทายแล้วผมก็ทำการบ้านทันที! เอาหนังสือเจ้าเป็นไผ1-2 บอกว่า..อาจารย์ครับของฝากจากชาวเฮฮาศาสตร์ ที่อาจารย์เมตตาเขียนคำนำให้ รอให้อาจารย์ยิ้มเสร็จ ผมก็ยื่นบันทึกความเห็นเรื่องชุมนุนความคิดแผนสุขภาวะชุมชน ที่ถ่ายเอกสารรวบรวมความคิดเห็นพวกเรามอบให้อาจารย์ด้วย ..บอกแล้วไง ความคิดเห็นของเรามีความหมายเสมอถ้าพวกเราช่วยกันลงขันความรู้ ก็ขอขอบคุณทุกความเห็นไว้ในที่นี้ด้วย

กว่าเครื่องจะโผบินดวงอาทิตย์แรกแย้มค่อยๆโผล่ออกมาให้ถ่ายรูป ระว่างทางมีคลื่นเมฆประปราย มองหาฝนดาวตกคงยากแล้วคืนนี้ ไปถึงสนามบินขอนแก่น ท่านเล่าฮูกับท่านบางทรายมารอรับ ผมแยกตัวไม่ตามคณะไป ร..น้ำพอง ดิ่งไปร้านป้าหวาน ไปเจอรอยยิ้มสบายๆที่มาพร้อมกับเข็มแหลมเปี๊ยบ! ผมกับท่านบางทรายอยู่ในโผอยู่แล้ว แต่ ดร.แสวง รวยสูงเนิน ผู้ซึ่งกลัวเข็มยิ่งกว่ากลัวเสือก็โดนด้วย หลังจากนั้นก็ชวนกันไปชิมเลือดหมูเจ้าดัง อิ่มแล้วยังมีเวลา จึงชวนกันไปชมที่นาท่านเล่าฮู

ไปดู ดร.ทำนาแบบไม่ไถไม่หว่าน

พระอาจารย์เล่าฮูบอกว่าเหลือขั้นตอนเกี่ยวข้าวกับขนขึ้นยุ้งฉาง

ไม่อย่างนั้นจะเป็นการทำนาที่เจ้าตัวไม่ต้องทำอะไรเลย

พื้นที่แห่งนี้เป็นแปลงทดลองทำนาหาวิธีการใหม่ ๆ สนุก ๆ

เราจึงเห็นเบื้องหลังที่พลึกพิลั่นหลายเรื่อง

ไม่เลี้ยงปลาแต่มีปลามาให้ดักตลอดปี

ขนเปลือกผลไม้มาทิ้งลงน้ำให้ปลากิน ทิ้งบนผิวดินให้เป็นปุ๋ย

ปลูกกล้วย ปลูกต้นไม้มากมาย

ปีนี้ปลูกข้าวอินทรีย์สายพันธุ์หอมที่สุดในโลก

ยังไม่ได้ชิมหรอกนะ

รอตากสัก 2 แดดถึงจะไปสีเป็นข้าวกล้อง เฮ้อ

แต่ก็มีข้าวกล้องปีที่แล้วแจกให้คนละ 2-3 กระสอบเล็ก

ออกจากนาอาจารย์แสวง เราโทรฯชวนป้าหวานมาชิมอาหารมังสวิรัติในเครือของญาติธรรม ร้านนี้สุดยอดจริง ๆ กินก็ได้ห่อก็ได้ ขายอาหารบริบาลอนามัย จำหน่ายหนังสือดี ๆ มียาและอุปกรณ์ถนอมสุขภาพด้วย เมื่อสุขภาพดีทั่วหน้า เราก็พากันไปฟังการประชุมเรื่องขับเคลื่อนยุทธศาสตร์นโยบายกำลังพลด้านสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุขและภาคอีสาน ที่ผมเป็นกรรมการอยู่ด้วย คนสนใจเข้าร่วมประชุมเต็มห้อง วงในเป็นที่นั่งของปลัดกระทรวงฯ คณะกรรมการนโยบายและแผนฯ ผู้บริหารกรมกองในส่วนกลางและส่วนภูมิภาค มีนายแพทย์สาธารณสุขจากหลายจังหวัด ผู้อำนวยการโรงพยาบาล คุณหมอธารทิพย์ คุณหมออภิสิทธิ์ ธารงวรางกูล แห่งโรงพยาบาลอุบลรัตน์ ชวนคณะมาออกนิทรรศการย่อย ไม่รู้ไปกินยาขยันยี่ห้ออะไร แข็งแรงแข็งขันกันทั้งปีทีทั้งชาติ ..ใครที่เซ็งกับหน้าที่การงานมาปรึกษาคุณหมอหัวใจไตตาเนี่ยมคู่นี้ได้

หลังจากฟังดนตรีคู่ลุงกับหลานจบลง

..เปิดรายการด้วยการชมวีดีทัศน์

มีเสียงข้าน้อยลอยละล่องออกมาเป็นไตเติ้ล..

มีหน้าโผล่ออกมาแว๊บ ๆ

ก็ตอนที่ไปนั่งบันทึกภาพที่บ้านป้าจุ๋มนั่นแหละ

แต่ฝ่ายเทคนิคถ่ายเอาเฉพาะใบหน้ากับคำพูด เฮ้อ..

การประชุมวันนี้

ประเมินจากความเห็นของป้าหวาน-ท่านบางทราย-และท่านเล่าฮู

ป้าหวาน..บอกว่าเขาคิดเหมือนที่อุ๊ยเขียนเลย

ท่านเล่าฮู..บอกว่านี่แหละอิงระบบขนานแท้

ท่านบางทราย..ชื่นชมที่เห็นการเอาจริงเอาจังประสานมือกันทุกระดับ

สรุป..คิดได้ไง!

รายการสัมมนาเลิก 5 โมงเย็น คณะแซ่เฮก็แยกวงอีกครั้ง คราวนี้เปลี่ยนไปกินมื้อเย็นที่ร้านข้าวต้มก๊ก 25 . คุณแม่บ้านและคุณหมอลูกสาวท่านเล่าฮูบึ่งจากสารคามมาเจี๊ยะและเป็นเจ้าภาพด้วย เราแอบนินทาคุณหลานว่า..ทำไมหน้าตายังกะนางเอกหนังอินเดีย ถ้าบอกว่ามาจากเมืองบอมเบย์คนเชื่อสนิทเลยนะ ตอนนี้เรียนแพทย์ปี 3 แล้ว ปีหน้าจะไปฝึกงานที่โรงพยาบาลกาฬสินธุ์ เป็นลูกรักสุดสวาทขาดใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อแม่อยากให้ได้ให้เป็น ในอนาคตก็จะเข้าทำนอง ลูกสาวสวยพ่อตาดุ คิดแล้วขนแขนสะแตนอัพ คิ คิ..

อิ่มแล้วชวนกันไปสนามบิน จราจรคับคั่งที่สุวรรณภูมิเสียเวลาไป 15 นาที แต่ก็ดีที่ได้คุยกันนาน ท่านบางทรายเอาเมล็ดมะรุมมาฝากด้วย เกือบ 2 ทุ่ม ร่ำลาบ่ายหน้าเข้าบางกอก มองผ่านหน้าต่างท้องฟ้ามืดมิด เห็นดาววับ ๆ แวม ๆ แต่ฝนดาวตกไม่รู้ไปตกที่ไหน กลับมาถึงเหนื่อยนอนสลบไสล เพิ่งตื่นมาต๊อก ๆ รายงานประจำวันนี่แหละ

เหลือเวลาน้อยแล้ว

ยังจะอ้อยอิ่งอ้อยสร้อยอยู่กับเรื่องบวมๆไปทำไม

ยกเครื่องหัวใจกันดีกว่า

แต่งแต้มต่อเติมให้จิตใจฟิตเปรี๊ยะ

อยู่กับความดีความงามความจริง

ละทิ้งละวางเรื่องรกรุงรังในสมอง

เคลียพื้นที่หัวใจเว้นวรรคเว้นว่างบ้าง

น้ำเต็มแก้ว ถ้าไม่เทออกเสียบ้าง

เราจะใส่น้ำใสใจจริงลงไปได้อย่างไร

ลดตัวตนมาดูแลตนเองระยะประชิดกันเถิด

ถามว่าเกิดมาทำอะไรไปบ้าง ทำอะไรไว้บ้าง

มีอะไรที่อยากทำ

ถ้าอยากกอด ก็จะช้าทำไมล่ะ

รักกันไว้เถิด ก่อนที่จะไม่ได้รัก

ฮุนเซน บุกยึดเมืองไทยเมื่อไหร่

เธอเอ๋ย.. ตัวใครตัวมันนะตัวเอง

ขอบคุณป้าหวาน

ขอบคุณเล่าฮู

ขอบคุณท่านบางทราย

ขอบคุณผู้ที่อยู่เบื้องหลังการถ่ายทำ

จบข่าว  อิ อิ

« « Prev : Todo Tag: เป็นไข้ใจ จะเอายาอะไรมารักษา

Next : วาระ “วันดวลสะเดา 52 ” » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2009 เวลา 21:33

    ขอบคุณค่ะ ครูบา ได้อ่านก็เหมือนได้ไปร่วมเหตุการณ์ด้วย

    แหม..แหม….แล้วที่ป้าหวานว่าเขาคิดเหมือนที่อุ๊ยเขียนน่ะ…เรื่องไรบ้างคะ…อยากรู้ด้วยได้ไหมคะ

  • #2 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2009 เวลา 7:56

    สวัสดีค่ะ  พ่อครูและอุ้ยที่รัก
    มีเรื่องประทับใจอยากเล่าแต่ตอนนี้งานที่นี่ยังไม่เสร็จเลย
    ไว้ป้าหวานจะมาเล่าเสริมที่ลานความเข้าใจนะคะ
    เพราะอยากให้บุคคลากรทางสาธารณสุขได้ทราบเรื่อง
    กันโดยทั่วไปค่ะ  เป็นเรื่องน่าชื่นชม น่ายินดีและยกย่อง
    อีกทั้งจะขยายแนวคิด การปฎิบัติ ให้แพร่ขยายไป

    วันนี้ไปเจอข่าวนี้ค่ะ  เอามาฝากไว้ให้ชมกัน
    แต่ในที่ประชุมมีดีๆกว่านี้เยอะเลย…อิอิ
    http://76.nationchannel.com/playvideo.php?id=66042


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.60159587860107 sec
Sidebar: 0.23913908004761 sec