ลานสวนป่า

อาม่าโทรมาถามด้วยความห่วงใย เห็นเงียบไปนึกว่าเสร็จเจ้าไวรัส2009เสียแล้ว..เหนื่อย..แต่หัวใจยังรื่นเริงอยู่นะครับ อิ อิ เมื่อวานนี้ได้รับหนังสือ “เรียนนอกฤดู” จากลูกชายที่อยู่ชายขอบทุ่งกุลาร้องไห้ ที่มีนามกรว่า “แผ่นดิน” บิดากุมารจุกที่พี่ป้าน้าอาไล่กอดนั่นแหละ ราคาเล่มละ 125 บาท มีเรื่องราวเกี่ยวกับการจัดค่ายบัณฑิตอาสาพัฒนาชนบทที่ทำร่วมกับมหาชีวาลัยอีสาน พนัส ปรีวาสนา เขียนเองพิมพ์เอง รายได้นำไปสมทบกองกิจกรรมนักศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม เป็นหนังสือนำร่องให้ท่านที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาเชิงรุกได้ดีมาก เป็นหนึ่งนิยามของการเรียนรู้ีชีวิต และอีกหนึ่งนิยามของหนุ่มสาวชาวมหาลัยสะดืออีสาน หนังสือเขาดีจริง ๆ อ่านแล้วเหมือนได้กินไอติมกลางทะเลทราย ช่วงที่หวาดหวั่นไข้หวัด 2009 นอนอยู่บ้านอ่านหนังสือเรื่อง “เรียนนอกฤดู”สุโขที่สุด อิ อิ..

หลังจากชาวบ้านกลับ ผมแอบไปเยี่ยมลูกนกยูง ตอนนี้แข็งแรงดีบินเก่ง น่าสงสารแม่นกยูงอยากเลี้ยงลูกมาก บังเอิญมีแม่ไก่ลูกเจี๊ยบเพิ่งแตกออก 5-6 ตัว ทั้งนกยูงตัวผู้ตัวเมียเดินตามฝูงแม่ลูกอ่อนต้อย ๆ เห็นแล้วสงสารจับใจ ใครที่คิดขโมยลูกชาวบ้านเลิกคิดเสียนะครับ เปลี่ยนเป็นกอดลูกชาวบ้านแทนก็แล้วกัน อิอิอิ

อุตลุดครับพี่น้อง ชุลมุนระดับอาทิตย์เข้าพระเสาร์แทรกนั่นแหละ มีคิวอบรมต่อเนื่องทุกวัน เกษตรกรที่เข้าโครงการพื้นที่ทำกินในเขตปฏิรูปที่ดินจากตำบลวังท่าช้าง จังหวัดปราจีนบุรีเพิ่งกลับไป พรุ่งนี้นักศึกษาป.เอก จากศีรษะอโศกก็จะมาอีก ต่อด้วยการอบรมเกษตรอาสารุ่นสุดท้ายจบวันที่ 25 ก.ค. นี้

เมื่อคืนคุณเจริญวิทย์ เสน่ห์หา จากกองนโยบายและแผนกระทรวงเกษตร มานอนคุยด้วย มายุให้อบรมประชาชนที่ตกงาน ในนามโครงการต้นกล้าอาชีพ ดูเงื่อนไขแล้วยุ่งเหยิงพอสมควร คิดว่าทำได้ก็ทำ ไม่สนุกก็ไม่ทำ ช่วงนี้มีแต่พูดๆๆๆๆจนน้ำลายเหนียว ดูแล้วไม่เข้าท่าเท่าไหร่นัก มีน้ำลายกับกำปั้นเป็นเครื่องมือพัฒนาชาติไทย แต่จะทำยังไงละครับ มีปัจจัยแค่ไหนก็ทำไปแค่นั้น “เราหน้ามืดดีกว่าคนอื่นหน้ามืด” ใช่ไหมละครับ

วันนี้มีการสาธิตเผาถ่านด้วยถัง 200 ลิตร ที่คนหัวโตพาไปซื้อที่ศูนย์เครื่องจักรกลปทุมธานี ใช้เวลา 8-9 ชั่วโมงก็ได้ถ่านใช้แล้ว แถมยังมีน้ำควันไม้ไปรดผักอีกต่างหาก ตอนนี้บ้ามะรุมกับมะกล่ำ กำลังเตรียมไถดินปลูกขนานใหญ่ กะว่าพวกลูกหลานที่หุ่นเกินมาตรฐาน เช่น เจ้าหนิงกลิ้ง แห้วศรี แผ่นดิน ตาหวาน มาก็จะพาปลูกจนเอวหวานนั่นและ ครูปูแขนสั้น ๆ จะปลูกได้กี่แถวก็ไม่รู้ หนูมิมกลับไปเที่ยวที่แล้ว เทวดาจ่ายค่าหลงทางเป็นเลขท้าย 2 ตัว ร่ำ ๆ ติดใจจะมาอีก เผื่อเจ้าป่าเจ้าเขาตกเบิกโบนัสให้มากกว่าเดิม..

ขอแจ้งข่าวไปถึงชาวสหประชาชาติ ท่านใดมีเม็ดมะรุมช่วยบริจาคด้วยนะครับ จะปลูกสัก 10 ไร่ เอาให้คนมาเยี่ยมกินมะรุมจนเข็ดขยาดไปข้างหนึ่ง วันนี้ขอรายงานความคืบหน้าแต่เพียงเท่านี้ มีการบ้านที่จะทำอีกเยอะ ไม่ต้องห่วงนะครับ คิดถึงทุกท่านเสมอ นอนละเมอเพ้อหาทุกคืน ทุกคืน อิ อิ อิ..

« « Prev : พญามือเหล็ก

Next : ครูอึ่งยุให้เขียนแบบ อิ อิ แอะ แอะ » »