ปากหวานดีกว่าเบาหวาน
อ่าน: 4429
(หน่วยซ่อมเสริมกำลังใจ)
ช่วงเทศกาลเข้าพรรษา
บางท่านเข้าวัด
บางท่านเข้าโรงพยาบาล
ท่านละเข้าอะไร
>> ธรรมเนียมปฏิบัติของชาวเฮ
นอกจากจะไปสังสรรค์ตามภูมิภาคต่างๆแล้ว การช่วยเหลือกันในลักษณะห่วงหาอาทรก็พบเห็นเป็นระยะเสมอมา เช่น ชวนกันไปเป็นวิทยากร ไปทำบุญ ไปร่วมกิจกรรมกับชุมชน แม้แต่ยามป่วยไข้ก็ถามไถ่ฝากเยี่ยมฝากความระลึกถึงกัน สิ่งนี้ถือเป็นการบูรณาการทางสังคมที่ก่อหวอดขึ้นมาที่ละเล็กละน้อย ปีที่แล้ว คณะเรายกทีมไปเยี่ยมหน่อยแห่งค่ายเด็กสุรินทร์ที่ปลูกถ่ายไต ช่วยเสริมกำลังใจให้หน่อยสู้ชีวิตผ่านวิกฤติมาได้ “กำลังใจช่วยเสริมกำลังกาย”จริงๆด้วย..ถ้าเราเปิดเน็ทให้คนป่วยชมได้จะมีความหมายเหมือนมีเทวดามาเยี่ยมเชียวแหละ
>> ยามที่ร่างกายอ่อนเปลี้ย กำลังใจก็พลอยระโหยโรยราไปด้วย คนที่นอนอยู่บนเตียงจะมีเวลาคิด บางครั้งก็คิดวกวนจนนอนไม่หลับ นอกจากหมอและพยาบาลแล้ว ความวิตกกังวลก็มาห้อมล้อมอยู่ข้างเตียง มาแล้วก็ไม่ลากลับเสียที ยังฉุดความครุ่นคำนึงกังวลมาอีก หลังจากนั้นความเหงาจะมาเยือน นอนฟังเสียงนาฬิกาเงียบๆ เมื่อไหร่หนอจะรุ่งเช้าเสียที รอคอยญาติที่จะมาเยี่ยม “เยี่ยม” คำเดียวสั้นๆ เวลาสั้นๆ แต่ก็นำความอบอุ่นใจที่ยืดยาวล้ำลึก การเยี่ยมคนป่วยจึงมีค่ามากกว่าการเยี่ยมยามในสภาพปกติธรรมดา
>> สังคมที่รัดรึง
ทำให้ไปไหนมาไหนลำบาก นอกจากเรื่องเวลาแล้วยังต้องวางแผนอย่างรัดกุม
ในหมู่เฮายังดีที่มีลานปัญญาเป็นช่องทางส่งข้อความเยี่ยมไข้สะดวก
กำลังใจจากญาติๆเป็นโอสถเสริมพลังที่ประเสริฐยิ่งนัก เอ็ม100ล้านขวดก็สู้ไม่ได้
ได้เห็น ได้ยิน ได้กอด ช่วยสร้างภูมิคุ้มกันได้มหาศาล
กำลังใจบางทีก็หาได้ง่าย
บางครั้งก็ยากที่จะเจอ
หากเข้าไม่ถูกไม่ถึง
เรื่องอย่างนี้ซื้อหาไม่ได้เสียด้วยสิ
>> ค่ำคืนวานนี้ ป้าแห่งชาติ อาม่า กับคนหัวโตตั้งใจมาเยี่ยมปิ๋ว
ที่นอนป่วยด้วยโรคเบาหวานที่ร.พ.สุรินทร์
ในโรงพยาบาลมีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์
ที่ทหารจะลงใต้แสวงหากัน
ผมจะพาคณะไปกราบพระกริ่งจอมสุรินทร์ที่ว่านี้
และเช้านี้ก็ชวนชิมเห็ดผึ้งที่อร่อยที่สุดในโลก อิอิ
(จะชวนไปเก็บเห็ดไม่มีใครตื่น เจ้าหนูเลยเก็บมาให้ทำอาหารเช้านี้
ปากหวานกับเบาหวานเป็นคนละเรื่องนะครับ
อย่าจำสับสน
ปากหวานไม่ต้องรักษา
แต่เบาหวานต้องเรียนรู้ที่จะระวังตนเอง
ใครเนื้อหวาน
ใครตาหวาน
ใครยิ้มหวาน
ใครหัวใจหวาน
สำรวจตัวเองด่วน
อิ อิ..
« « Prev : เจ้าเป็นไผ 2 ของ อิ อิ..
Next : ดูรูปก่อน เรื่องตามหลัง อิอิ » »
10 ความคิดเห็น
เห็ดน้ำผึ้ง! เอาทำอะไรกินคะ แล้วทำไมชื่อเห็ดน้ำผึ้ง ส่วนเห็ดสีส้มสวยนั้นชื่ออะไรคะพ่อ ทำอะไรอร่อย?
สงสัยว่าหนุ่มน้อยคนนี้คือใคร หน่วยก้านไม่เลว อิอิอิ
เพิ่งเอามาทำอาหารเช้านี้
เห็ดผึ้งบางฤดูจะมีสะเหลืองเข้ม จึงเรียกเห็ดผึ้ง
ส่วนเห็ดเหลืองๆ เรียกเห็ดละโหงก
ทำอะไรก็อะอร่อย ต้ม ยำ ตำ แกง ผัด ปิ้ง ย่าง ตุ๋น ทำได้หมด
ถ้าอยากชิมก็รีบมา ปีหนึ่งมีครั้งเดียว
พวกนกรู้จาก เมือง 2 แคว จะมาเป็นชุดแรก เย็นนี้
ท่านบางทรายนัดเจอที่สุรินทร์ 10 .55 น.
อิอิ
ฝากมาเยี่ยมกับอาม่าแล้วครับ….อิอิ
อาวเปลี่ยนคนที่หวานทุกส่วนรวมทั้งหัวใจ
ฝากเยี่ยมฝากส่งกำลังใจให้คุณปิ๋วด้วยครับ
ป้าจุ๋มสวยจริงๆค่ะ ^ ^
เดาภาพจากท่าอาม่า..สงสัยสอนพี่ปิ๋วเรื่องการยืดเหยียดกล้ามเนื้อ 16 ท่า อิอิอิ
พวกนี้ไปปเยี่ยมไข้แบบไหนไม่รู้ ไปหัวเราะใส่โรงพยายาลแทบแตก
ทั้งๆที่เขาเขียน ห้ามใช้เสียง
อาตี๋ใหญ่ถูกอาม่าทำโทษ แบมือมาให้อาม่าตี แป๊ะๆ สองที่ ฐานที่……..อาม่า (เรื่องนี้ต้องถามอาตี๋ใหญ่ดู) โดยมีน้องบางทรายบอกอาม่าให้ตีสองที่ ส่วนป้าแห่งชาติคนสวยอีเข้าข้างอาตี๋ใหญ่จนล้นออกมานอกหน้า บอกว่าให้ตีศูนย์ที่ อาม่า ม่ายเข้าใจ………..
-น้องเบิร์ดจ๋าเมื่อเช้าก็รีบๆกันว่าจะไปเยี่ยมคุณปิ๋วดังนั้นเมนูเห็ดก็เลยง่ายๆ
1. สำหรับเห็ดผึ้งแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกนำไปใส่ต้มกระดูกหมูกับหน่อไผ่หมาจู หวานหอมอร่อยมากจ้า ส่วนที่2 ป้าจุ๋มนำมาผัดน้ำมันหอยกับกุ้งสดแหมกรุบกรอบอร่อยเช่นกันจ้า…
2. สำหรับเห็ดละโงกนั้นหลังจากล้างให้สะอาดแล้ว นำมาผ่าแล้ววางใส่ในหม้อ ทุบกระเทียมใส่ โรยเกลือเล็กน้อยตั้งไฟอ่อนๆจนได้ที่ แล้วนำมาบีบมะนาว น้ำปลา ทุบพริกขี้หนูสวนเล็กน้อย โรยผักชี ข้าวกล้องร้อนๆ โอยเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม
-ตอนไปเยี่ยมคุณปิ๋วพอแทคทีมกับอาม่าก็ลืมตัว…อาจเสียงดังไปบ้างก็ขออภัยห้องข้างเคียงมาณที่นี้ด้วยจ้า…
โหย พ่อขา หนูวิ่งผ่านสุรินทร์ด้วย บ่ มีไผ บอก อ่ะ แง ๆ
ฝากเยี่ยมพี่ปิ๋วด้วยนะคะ
บอกว่า จากน้องครูปูคนงาม
เอิ๊กซ์!
:P